DSC03325 (5)

94 Hinduizm

Chronologia żyda i działalności Wiwekarm

lata 1880	członek Brahma Samadź
1881	spotkanie z Raraakryszńą
1886	śmierć Ramakryszny; założenie zakonu Ram kryszny
1886-1892	podróże w charakterze sannjańna zakosi Ramakryszny; decydujące wizje duchowe a przylądku Komoryn
1893	uczestnictwo w Światowym Parlamencie Religii w Chicago (główne tematy wykładów; hindużan, w szczególności adwajtawedatua; porozumienie pomiędzy Wschodem a Zachodem; warunki społeczne w Indiach)
1894	w Nowym Jorku powstaje pierwsze Towarzystwo Wedanty
1896	powrót do Indii
1897	założenie Misji Ramakryszny w Indiach; początki wydawania pism propagującycln nauki Ramakryszny
1899	powrót na krótko do Ameryki
1902	śmierć Wiwekanandy

Dziedzictwo Sarady Devi

Organizacja religijna dla kobiet - Zakon i Misja Rama-kryszny Sarady (Ramakrishna Sarada Math and Missiafl# 1 została formalnie założona w 1954 roku dla uczczenia Sarady DevL Obecnie działa również w Południowej Afryce lii oraz posiada około 20 oddziałów w Indiach, gdzie kobil mogą uczyć się i mieszkać. Umożliwia kobietom inicjał przez przyjęcie ślubów zalecanych przez ortodoksyjną tradjL cję śankaraćarjów. Jest jednym z niewielu ruchów, które dają kobietom możliwość odrzucenia świata i zostania sannjas&B

iiy tantrycznej, przeżył doświadczenie jedności w wizji ad-^ doświadcza! miłości Kryszny oraz badał duchowość chrześcijańską i muzułmańską. Jego głębokie wizje i mistyczne zachowania wywarły wpływ na wielu ludzi, a w szczególności na młodego, wykształconego przez Brytyjczyków sceptyka, Narendranatha Dattę (1863-1902). Uczeń ten przyjął później imię Wiwekanandy (Vivekananda Swami) i miał w przyszłości nadać ideologiczny i instytu-cjonalny kształt wizji swego guru. Aczkolwiek, jako uosobienie bogini, duchowym drogowskazem dla wielu wy-I znawców jej męża była Sarada Devi.

[ Z Indii na Zachód i z powrotem

p Głównym dokonaniem Wiwekanandy było przedstawienie współczesnych nauk hinduistycznych na Zachodzie ^Zachodowi. W istocie dwudziestowieczne zachodnie spojrzenie na hinduizm aż do lat siedemdziesiątych zostało wt znacznej mierze ukształtowane przez Wiwekanandę i odzwierciedlało monistyczną wizję określaną po prostu jako Ktoedanta. Stowarzyszenia wedanty licznie powstawały w amerykańskich miastach, przyciągając wielu ludzi roz-czarowanych chrześcijaństwem i pragnących eksperymen-itować z nowymi ideami filozoficznymi I Kiedy W iw ekananda pojawił się na Zachodzie, wielu Amerykanów było gotowych do przyjęcia jego przesłania.

| W latach czterdziestych i pięćdziesiątych XIX wieku wielu i poetów głosiło idee, które w ich własnym mniemaniu były I pokrewne upaniszadowym naukom o brahmanie. Ralph f Waldo Emerson i Henry DavidThoreau, zainspirowani tłumaczeniami brytyjskiego orientalisty Williama Jonesa, publikowali w czasopiśmie „The Dial” eseje poświęcone świę-I tym tekstom hinduizmu. Walt Whitman w zbiorze Źdźbła | trawy w poetycki sposób wyraził filozofię, która zdaniem niektórych przypominał, nauki Kryszny z Bhagawadgity. Poeci „transcendentalni” byli jednym, z wetu ówczesnych romantyków, którzy z oddali spoglądali na Indie oraz religtę