DSCF0524 (2)

STRUKTURA ROZDZIAŁU

Geneza zachowania prospołecznego: dlaczego ludzie pomagają

Socjoblologia: Instynkty i geny

Wymiana społeczna: zyski i koszty związane z pomaganiem Empatia i altruizm: pomoc bezinteresowna Indywidualne przesłanki zachowań prospołecznych: dlaczego niektórzy ludzie bardziej niż inni są skłonni do pomocy

Różnice indywidualne: osobowość altruistyczna Płeć a zachowanie prospołeczne Wpływ samopoczucia na udzielanie pomocy: czujesz się dobrze, czynisz dobrze

Sytuacyjne determinanty zachowania prospołecznego: kiedy ludzie pomagają Środowisko wiejskie a miejskie Liczba świadków: efekt widza Charakterystyka ofiary Konsekwencje udzielenia pomocy Jak możemy zwiększyć gotowość do udzielania pomocy Podsumowanie Literatura zalecana

Nie interesuje mnie, dlaczego człowiek oddaje duszę diabłu. Chcę wiedzieć, dlaczego czyni dobrze (tutaj i gdzie indziej) lub przynajmniej czuje, że powinien.

— Vaclav Havel, 1982

stoty ludzkie wykazują zatrważającą zdolność do zachowywania się w sposób

I egoistyczny, pozbawiony troski o innych. Zbyt często używają przemocy, dążą do konfrontacji i narzucenia innym siłą własnych rozwiązań. Czasami bywają wplątywane w spiralę konfliktów i ranią siebie nawzajem. Pokażemy to w rozdziale 12 na przykładzie agresji. Niekiedy wygląda to tak, jakby człowieka po prostu nic nie obchodził los pozostałych ludzi. W rozdziale 2 zaprezentowaliśmy, stosując odpowiednie metody badawcze, wstrząsający przypadek Kitty Genovese. Wszystko rozegrało się w Queens — jednej z dzielnic Nowego Jorku. Zaatakowana i zamordowana przez swego napastnika, Kitty Genovese krzyczała zdjęta przerażeniem. Słyszało ją trzydziestu dwóch mieszkańców budynku, przed którym rozgrywał się cały