Herold naczynia648

Warunkiem leczenia fibrynolitycznego jco*    ---- VP- rozdz.; ^

krzepi ca żył głębokich).

s

Postępowanie: leczenie fibiynolityczne streptokinazą lub urokinazą wymaga pi^e. rwania podawania heparyny, co nie jest konieczne w razie stosowania tPA. Dawkowanie: np. alteplaza, 10 mg i.v. w bolusie (2 min), następnie wlew dożyj, ny (90 mg przez 2 h); równocześnie podaje się heparynę, a następnie pochody kumaryny.

(Pozostałe leki fibiynolityczne p. rozdz.: Zakrzepica żył głębokich), b. Leczenie z użyciem cewnika:

Tromboliza za pomocą fali dźwiękowej, mechaniczna fragmentacja zatoru za po. mocą cewnika, miejscowe leczenie fibiynolityczne.

Wskazania: masywny zator płucny (w okresie II i III), c. Leczenie chirurgiczne:

Embołektomia płucna bez lub z użyciem sztucznego „płuco-serca**.

Wskazania Wskazaniem do leczenia chirurgicznego jest nieskuteczność leczenia zachowawczego w ciągu pierwszej godziny. Chirurgiczna embołektomia obciążona jest ok. 25% śmiertelnością!

Rokowanie:

Rokowanie u chorego z zatorem płucnymi zależy od:

1. Stopnia ciężkości (w okresie I i U choroba nie stanowi zagrożenia dla życia, w okresie III śmiertelność przekracza 25%, a w okresie IV — 50%).

2.    Wieku chorego i chorób towarzyszących.

3.    Szybkości rozpoznania i rozpoczęcia leczenia.

4.    Powikłań i nawrotów choroby.

Po opanowaniu okresu ostrego należy leczyć chorobę podstawową i zapobiegać nawrotom, ponieważ ponowne zatory występują u ponad 30% chorych.

Zapobieganie:

•    Profilaktyka pierwotna = zapobieganie chorobie zakrzepowej (p. odpowiedni rozdział).

•    Profilaktyka wtórna po przebytym zatorze płuc lub zakrzepicy żył głębokich:

—    Leczenie przeciwzakrzepowe pochodnymi kumaryny: okres leczenia — p. rozdz.: Zapobieganie chorobie zakrzepowo-zatorowej.

-    Chorym z niedoborem ATUT należy podawać ten czynnik w razie zagrożenia chorobą zatorowo-zakrzepową.

Choroby naczyń chłonnych

Zapalenie naczyń chłonnych (lymphangitis) [189.1]

Definicja:

Jest to zapalenie naczyń chłonnych (limfatycznych) rozprzestrzeniające się z otaczających je tkanek lub spowodowane ich bezpośrednim zakażeniem. Najczęstszą przyczyną zapalenia naczyń chłonnych kończyn są zakażone rany. Po ustąpieniu zapalenia dotknięte chorobą naczynia pozostają niedrożne.

Epidemiologia:

Jest to częste schorzenie.

W Klimacie umiancowanym najczęstszą przyczyną są zahw I kowcowe. W krajach tropikalnych i subtropikalnych dkSSSH ’ B nicienie: Wuchereria bancrofti i Brugia malayi).    ^manoz> (wywołane przez

fi tan ozy (wywołane przez

Klinika:

Widoczne jest rozprzestrzenianie się prążkowanego zaczerwienili, .ca- i , żonej rany w kierunku okolicznych węzłów chłonnych, które stają się Może wystąpić gorączka.

powikłania:

posocznica, rzadko ropień węzłów chłonnych; późnym powikłaniem może być obrzęk chłon

ny.

Rozpoznanie:

Ustala się na podstawie obrazu klinicznego. W razie stwierdzenia czerwonych prążków na skórze należy zawsze poszukiwać obwodowo położonych źródeł zakażenia i dokładnie zbadać okoliczne węzły chłonne.

Leczenie:

W razie zakażenia paciorkowcami lub gronkowcami stosuje się penicyliny o działaniu prze-ciwgronkowcowym (np. oksacylinę, di- lub flukloksacylinę). Chorą kończynę należy unieruchomić i założyć okład ze środkiem dezynfekcyjnym. W razie zarażenia nicieniami (fi-lariozy) stosuje się dietylkarbamazynę.

Róża (erysipelas) [A46]

Definicja:

Jest to zapalenie skóry i tkanki podskórnej spowodowane przez paciorkowe fi-hemolizu-jące z grupy A, rozprzestrzeniające się wzdłuż naczyń chłonnych skóry (powierzchowne zapalenie naczyń chłonnych).

Czynniki predysponujące do zachorowania: obecność wrót zakażenia na skórze (np. małych pęknięć skóry, owrzodzeń, grzybicy stóp), obrzęki limfatyczne, przewlekła niewydolność naczyń żylnych, olbrzymia otyłość, niektóre choroby dermatologiczne).

Klinika:

-    Ostro odgraniczone od otoczenia zaczerwienienie i obrzęk skóry. W miejscu zmiany skóra jest ocieplona. Mogą występować pęcherze. Zmiany zaczynają zwykle ustępować od środka. W niektórych przypadkach występuje świąd oraz miejscowe zapalenie naczyń chłonnych. Najczęstszą lokalizacją zmian jest podudzie, w następnej kolejności kończyna górna i twarz.

-    U części chorych stwierdza się drobne uszkodzenia skóry, będące wrotami zakażenia (np. grzybica międzypalcowa).

-    Objawy ogólne: gorączka, złe samopoczucie, podwyższone wartości wskaźników stanu zapalnego.

Powikłania:

Róża pęcherzowa, róża zgorzelinowa, róża pełzająca. Choroby autoimmunologiczne wywołane przez paciorkowce: gorączka reumatyczna, pstre klębuszkowe zapalenie nerek Nawroty choroby. Późnym powikłaniem jest obrzęk chłonny.

Uwaga. Róża jest jedną z przyczyn oraz najczęstszym powikłaniem obrzęku chłonnego.

1081