Chemia fizyczna • termodynamika molekularna 2009/2010 33
Konfiguracyjna funkcja podziału będzie równała się . t
In Q( T) = N ln(v - Y \,\r) - - j U^dT '
3. Energia konfiguracyjna wynika z oddziaływań międzycząstcczkowych. Formalnie rzecz biorąc powinny być one traktowane w sposób globalny - a więc pomiędzy wszystkimi oddziałującymi cząsteczkami. Powszechnie przyjmowane w tym momencie przybliżenie zakłada możliwość ograniczenia się jedynie do oddziaływań pomiędzy parami (kontaktami) cząsteczek.
Wtedy oczywiście będzie
gdzie Njj oznacza liczbę kontaktów pomiędzy cząsteczkami i i y, charakteryzujących się energią €,j.
Kluczowe staje się obliczenie (oszacowanie) liczby kontaktów pomiędzy cząsteczkami. Można to zrobić na podstawie prostych rozważań geometrycznych, ale i dalszych założeń upraszczających.
Ze względu na szybkie zanikanie oddziaływań przyciągających z odległością, dla jakieś wyróżnionej cząsteczki nie warto uwzględniać oddziaływali ze wszystkimi pozostałymi cząsteczkami, a wystarczy ograniczyć się jedynie do najbliższych sąsiadów. Jak bliskich? Niech będą to cząsteczki zawarte w pewnej, raczej niewielkiej, objętości.
Oznacza to. że przyjęliśmy następujące założenie:
Zr//. 2. Oddziaływania przyciągające można opisać jako działające jedynie pomiędzy parami cząsteczek, te z kolei da się ograniczyć do bezpośredniego sąsiedztwa wyróżnionej cząsteczki (do pierwszej sfery koordynacyjnej).
4. Oszacowanie liczby znajdujących się tam cząsteczek wymaga znajomości ich stężenia. Najprostszy model zakładałby, że
Zr//. 3. Stężenia wokół wyróżnionej cząsteczki mogą być przybliżone poprzez średnie stężenia w mieszaninie (!).
Jest to niewątpliwie daleko idące uproszczenie (stąd ten wykrzyknik), tym bardziej rozmijające się z rzeczywistością, im większe są różnice w oddziaływaniach pomiędzy różnymi cząsteczkami.
Niech objętość zasięgu oddziaływań przyciągających wokół cząsteczki i wynosi v,. Bezpośrednią konsekwencją przyjętych założeń będzie poniższe wyrażenie
N^.y.N N,N,\r N. = ■ 1 '■ 1 ■ = 1 ‘
“ V V
Wyjaśnienie: Ułamek V/N podaje średnią objętość przypadającą na cząsteczkę, stąd \>/(V/N) wyraża średnią liczbę wszystkich cząsteczek znajdujących się wokół cząsteczki i.
Ze wzoru tego wynika ważny wniosek - oczywiście musi być Ny = Np. A to oznacza, że objętość pierwszej sfery koordynacyjnej jest taka sama dla wszystkich cząsteczek, czyli = v; = v.
Wyrażenie na energię konfiguracyjną będzie zatem równe