614373219

Wybrane zagadnienia opiniowania sądowo-informatycznego - Metodyka ekspertyzy-uwagi ogólne

zmiany sensu zdania, zarówno w sformułowanych przez biegłego wnioskach, jak również w sformułowanym przez organ procesowy zakresie i przedmiocie opinii, wskutek czego opinia wprawdzie prawidłowo odpowiada na pytania, ale nie te pytania, które zadający zamierzał zadać²²⁵.

3.7 Opinia ustna i przesłuchanie biegłego

Przesłuchanie biegłego może mieć miejsce, gdy zachodzi potrzeba wyjaśnienia złożonej uprzednio opinii pisemnej, bądź też, gdy organ procesowy zdecydował się na zasięgnięcie opinii, która ma być wygłoszona przez biegłego w formie ustnej²²⁶. Zasadniczym problemem, w kontekście przesłuchania i opinii ustnych, jest problem „hermetyczności" języka informatyki dla osób posiadających wykształcenie prawnicze. Należy w związku z tym unikać sytuacji, w której opinia ustna miałaby być pierwszą, czy - tym bardziej - jedyną opinią w sprawie. Łatwo bowiem może dojść do sytuacji, w której biegły nie

²²⁵ Skrajny chyba przypadek tego rodzaju (dopisanie słowa „nie" do konkluzji opinii) opisany jest w artykule Przestępni specjalnej troski (A. Suworow, W. Krasucki, „Przegląd" Nr 36/2002, http://www.przeglad-tygodnik.p1/pl/artykul/przestepcy-specjalnej-troski-0): „Opinię wydało dwóch biegłych psychiatrów. Jednym z nich był lekarz z Nowej Soli, który udzielał prywatnych konsultacji podejrzanemu.

»Nie jest chory psychicznie«, konkludowali lekarze w pierwszym punkcie opinii.

- Stwierdziliśmy jedynie lekki niedorozwój umysłowy - przyznaje Eleonora Pillmann, psychiatra ze wskazaniem na to, że nie powinien odpowiadać za przestępstwo, które popełnił. Mógł jednak stawać przed sądem i składać zeznania w swojej sprawie.

Tak się jednak nie stało. Na opinii wydanej przez psychiatrów odręcznie dopisano słowo »nie«, wskazując na »błąd maszvnistki«. W efekcie naniesionej poprawki pkt 5 brzmiał: »Nie może stawać przed sądem i składać zeznań w swojej sprawie«.

Pod odręcznymi zapiskami na dokumencie widnieją pieczęć i podpis prokuratora prowadzącego.

- Skontaktowałem się z biegłym, który sporządzał opinię zapewnia prokurator. Potwierdził błąd w trakcie przepisywania.

- Nie ma mowy o jakiejkolwiek pomyłce, czy błędzie maszynistki - ripostuje doktor Pillmann. -To ja przepisywałam opinię. Badany przez nas mężczyzna mógł zeznawać".

²²⁶ Artykuł 200§ 1 KPK, art. 278 § 3 KPC, zob. też art. 67 § 2 ust. 2 KPA oraz art. 90 § 2 ust. 2 KPA, por. G. Laszczyca: Rozprawa administracyjna w ogólnym postępowaniu administracyjnym, WoltersKluwer Biznes, Warszawa 2008, s. 143 i nast.