614373244

Wybrane zagadnienia opiniowania sądowo-informatycznego - Metodyka ekspertyzy-uwagi ogólne

Jedną z potencjalnych możliwości jest w takiej sytuacji zasięgnięcie metao-pinii (zwanej również superekspertyzą). W literaturze i orzecznictwie przeważa sceptyczne nastawienie odnośnie do powołania „superbiegłego"²⁵³ oraz do wspomnianych wcześniej sytuacji powoływania nadmiarowej liczby biegłych, w orzecznictwie można jednak znaleźć i przeciwne - tj. dopuszczające jakąś formę „superekspertyzy" - stanowiska²⁵⁴. Część autorów - za będąc uprawniony do swobodnej oceny dowodów, oceniając opinię biegłego może uznać, iż opinia biegłego jest niepełna łub niejasna albo, że zachodzi sprzeczność w samej opinii. Wtedy powinien wezwać ponownie tego biegłego lub powołać innych, aby uzupełnić opinię lub wyjaśnić sprzeczności".

²⁵³    Zob. np.: J. Gurgul: O swobodnej ocenie opinii biegłego, „Prokuratura i Prawo" Nr 10/2013, s. 34-56, http://www.ies.krakow.pl/wydawnictwo/prokuratura/pdf/2013/10/3gurgul.pdf; P. Hofmański, S. Zabłocki: Kodeks..., op. cit., s. 294; T. Grzegorczyk: Elementy..., op. cit., s. 467; G. Kopczyński: Konfrontacja..., op. cit., s. 187 i nast. W tej ostatniej książce autor omawia szereg argumentów przeciwko możliwości stosowania „superekspertyzy":

s instytucja „superekspertyzą" nie jest pojęciem ustawowym;

/ uszczuplałaby ona swobodę oceny dowodów przez sąd;

/ przedmiotem opinii w sprawie powinny być jej okoliczności, a nie trafność innej opinii.

Autor przytacza zdanie, że możliwość stosowania superekspertyzy dopuszcza się tylko w sytuacji, w której już przeprowadzona ekspertyza budzi zastrzeżenia, a powtórna ekspertyza nie jest możliwa np. z powodu zniszczenia wyniku badań.

O metaekspertyzie krytycznie wypowiedział się również Sąd Najwyższy w uchwale /.gromadzenia Ogólnego Sądu Najwyższego z 15 łipca 1974 r. (Kw. Pr. 2/74), punkt VII lit. g:

„W wypadku jednak, gdy opinia biegłego jest niejasna, zawiera w sobie sprzeczności albo też wykazuje, że nie uwzględniła całości materiału w badanej dziedzinie, należy domagać się przede wszystkim od dopuszczonego już biegłego opinii uzupełniającej lub innego stosownego wyjaśnienia swej opinii, a dopiero wtedy, gdyby to nie doprowadziło do pożądanego rezultatu, podejmować decyzję o powołaniu innego biegłego.

Również w wypadku, gdy opinie biegłych są rozbieżne, należy przede wszystkim domagać się, aby w drodze spowodowanej przez sąd konfrontacji biegli ustosunkowali się do opinii przeciwnych, wskazując na ich ewentualne błędy lub braki. Unikać natomiast należałoby odwoływania się do dalszych opinii innych jeszcze biegłych, a tym bardziej zwracania się o opinię specjalistyczną o opiniach dotychczas złożonych".

²⁵⁴    Zob. postanowienie z 21 czerwca 2012 r. Sądu Apelacyjnego w Katowicach (II AKz 386/12): „Przepisy procedury karnej nie określają i nie mogą określać zakresu i metod badań specjalistycznych przeprowadzonych przez biegłych, w tej bowiem materii zasadnicze znaczenie mają specjalistyczne kwalifikacje biegłych. Sąd z natury nie może ingerować w te

111