3702671932

[390] O MOWIE LODOWEJ W KRZĘCINIE. 59

pozvoleństvo — pozwolenie.

prać — praes. perę, pefes^ zn. ferire, bić, rzucać, znaczenie pierwotne. praga — i) upał 2) pragnienie.

prantyka — w wyrażeniu: ,,/a mam takcf¹ prantyke, ze jak mi śe kce

v dźefi spać, to potem dys^u.

prasnqⁿć — uderzyć, rzucić: „prasnów garbem VJo £eme^u.

pravonek — „takem pravoribem^u zn. skoro tak, takim sposobem, wobec

tego, wskutek tego.

pravovać śe — 1) procesować się 2) wogóle: sprzeczać się, spierać,

n. p. „bez modzem (bez moc-em) śe pravovau z doktorem, com kóau jinacy^u.

prec — ciągle, nieustannie: „prec clmopy s\\y^u zn. długim szeregiem.

prefekta — perspektywa.

probant — doświadczony.

próżnica — po próżnicy, na darmo.

pryfatyner — służący oficerski (privatdiener).

prymny — dziarski, zuchowaty; n. p. prymny parobek.

prećivny — sprzeciwiający się.

predsobek — na predsobku: przed sobą, n. p. nieść coś na przedsobku.

prekazouać śe — przechwalać się.

prelcopyrtnęfc śe — przewrócić się.

pre£eradxxo — zwierciadło.

preżradko — t. s.

prodek — przód wozu nigdy się nie nazywa przodem ale przodkiem;

por. spodek i zadek,

prybócyć se — przypomnieć sobie, dawniej powszechne. prybrdnek — zagon mniejszy, z boku, niby przybrany. prycak — zagon poprzeczny; w og. poi. *przeczak, tern. prek. pryćeś — najniższa belka zrębu.

pryćeraó — p. zboże: młócić snopki nie rozwiązując ich, a więc niezupełnie.

prygaśńa — garść (mowa o garści na polu, zob. gdrć_t zboze na garći,

to samo zn. na prygdsńi). pryjaćel — daleki krewny. pryjdćelstm — dalekie pokrewieństwo. pry^odżen — odzież. pry\\od£evka — t. s.

prypatronek — przypatrywanie się; iść na p.

pryparek — upał.

prystrojić — przygotować.

prystrygać śe — zaczajać się, robić zasadzkę.