4053064476

Mikrobiologia - II rok Towaroznawstwo i Dietetyka

Nocardia i Streptomyces wykazują uzdolnienia do rozkładu celulozy, lignin oraz różnych połączeń aromatycznych. Szeroko rozpowszechnione w glebach uprawnych są grzyby organotroficzne, przedstawiciele klas grzybów niedoskonałych, glonowców, workowców oraz drożdże z rodziny Sąccharomycetaceae i Cryptococcaceae.

Podział mikroorganizmów glebowych

1. Mikroflora autochtoniczna - obejmuje mikroorganizmy, które zawsze występują i rozwijają się w danym środowisku, w tym przypadku gleba jest dla nich najwłaściwszym środowiskiem, żyją w niej dzięki rozkładowi próchnicy czerpiąc z niej energię oraz mineralizując jej węgiel i azot. 50-80% mikroorganizmów gleby stanowią bakterie saprofityczne, glebotwórcze.

Możemy wyróżnić:

% fotolitotrofy - drobnoustroje przeprowadzające fotosyntezę: glony, bakterie zielone Chlorobium, bakterie purpurowe siarkowe Thiobacillus, bakterie purpurowe bezsiarkowe Desulfcmbrio, sinice (Nostoc, Anabaena),

chemoorganotrofy - na przykład bakterie: Alcaligenes, Bacteroides, Bacillus, Enterobacter, Escherichia, Flavobacterium, Micrococcus, Leuconostoc lub grzyby (workowce, drożdże, grzyby niedoskonale), promieniowce, pierwotniaki i mezofauna.

Do tej grupy należą mikroorganizmy przeprowadzające różne procesy:

® bakterie uczestniczące w przemianach związków azotu (bakterie nitryfikacyjne, denitryfikacyjne i wiążące azot) jak Nitrosomonas, Nitrobacter, Pseudomonas, Serratia, Clostridium, Bradyrhizobium, Azotobacter, Arthrobacter, Rhizobium,

® bakterie uczestniczące w przemianach związków siarki, np. Thiobacillus, Desulfovibrio,

® bakterie uczestniczące w przemianach związków fosforu, np. Serratia, Pseudomonas, Corynebacterium oraz grzyby Penicillium, Rhodotorula

® grzyby: Zygomycota, Ascomycota, Fungi imperfecti, drożdże: .Sąccharomycetes, Cryptococcus, Rhodotorula, Candida, oraz promieniowce: Nocardia, Streptomyces, które syntetyzują bądź rozkładają różne związki, oraz wpływają na strukturę gleby.

2. Mikroflora zymogenna - to drobnoustroje bytujące okresowo (saprofity i patogeny), dostają się do gleby niejako z zewnątrz, są aktywne w okresie dobrych warunków (np. po dostaniu się do gleby reszek roślin lub zwierząt rozwijają się masowo), po wyczerpaniu się w glebie łatwo dostępnej substancji organicznej przechodzą w stan spoczynku, który trwa aż do następnej dostawy świeżej substancji organicznej. Bakterie autochtoniczne są natomiast aktywne cały czas. Źródła mikroflory zymogennej to resztki roślin i padlina zwierząt oraz odchody zwierząt i ludzi, zdrowych lub chorych, gryzonie i owady, nosiciele mikroflory patogennej, ścieki bytowo-gospodarcze z gospodarstw rolnych, nawozy naturalne (obornik, kompost roślinny), opady atmosferyczne zmywające obszary' zamieszkałe przez ludzi oraz środowiska przemysłowe (mikroflora patogenna).