5439978980

Nr 9

PRZEGLĄD ELEKTROTECHNICZNY

Psr

Pmax

Weingartner zaproponował inny wzór uproszczony (ETZ 1932, str. 927), dający wyniki zbliżone do wyników, które otrzymuje się ze wzoru Wolfa, a mianowicie:

ę

Ponieważ stopień równomierności obciążenia daje się dla każdego przypadku ustalić, przeto obliczenie spółczynni-ka ; na podstawie jednego z powyższych wzorów da się z łatwością wykonać. W następnym rozdziale podana jest tabela, w której wymienione są wartości spółczynnika ę w zależności od wartości spółczynnika m, obliczone na podstawie wzoru Wolfa.

Czas trwania największych strat. Przy obliczaniu na gospodarność przewodów elektrycznych linij przesyłowych zazwyczaj operuje się nie spółczynnikicm, wyrażającym stopień równomierności strat (ę), lecz innem pokrewnem pojęciem — czasem trwania największych strat (7"). Czas ten wyraża stosunek energji straconej w pewnym okresie czasu do największej straty mocy przy największem obciążeniu (P_max)-

Pśr • kWh

naax * ^tn»x

Ponieważ p_ir < p_max, przeto w ogólnym przypadku czas trwania największych strat

T<r.

W specjalnym przypadku, mającym znaczenie raczej teoretyczne, gdy energja stale w ciągu okresu czasu h

pobierana jest przy jednakowem obciążeniu, t.j. gdy P_Xf —P,_nax, czas trwania największych strat T = *: = h.

L wymienionego wyżej wzoru dla stopnia równomierności strat wynika, że

T = ę.h.

W poniższej tabeli, zestawionej na podstawie wzoru Wolfa, podane są wartości stopnia równomierności strat (?) oraz czasu trwania największych strat (7^) w zależności od stopnia równomiei ności obciążenia (m), względnie czasu użytkowania największego obciążenia (t).

Referat niniejszy, ze względu na ograniczone jego ramy, nie wyczerpuje całokształtu zagadnień, związanych z pojęciami charakteryzującemi zakłady elektryczne. W referacie poruszono tylko pojęcia ogólne i charakterystyczne spół-czynniki, podając definicje tych spółczynników oraz ich znaczenie, a pomijając bliższą ich analizę i zastosowanie. Cel referatu będzie jednak osiągnięty, jeżeli przyczyni się on do wyświetlenia wielu jeszcze niejasności, panujących w dziedzinie statystyki oraz gospodarczej charakterystyki zakładów elektrycznych, a więc do uporządkowania tej ważnej dziedziny techniki.

Przy opracowaniu referatu korzystałem z pomocy personelu Sp. Akc. „Siła i Światło*', a w szczególności p. inż. Zbigniewa Grabowskiego; za pomoc tę składam niniejszem podziękowanie.

m	1	0,9	0,8	0,7	0,6	0,5	0,4	0,3	0,2	0,1
ę	1	0,815	0,66	0,525	0,4	0,29	0,195	0,115	0,055	0,02
T godz.	8 760	7 884	7 008	6 112	5 256	4 380	3 504	2 628	1 752	876
T godz.	8 760	7 139	5 782	4 599	3 504	2 540	1 708	1 007	482	175

KRYTYCZNA OCENA ZASAD ELEKTRYFIKACJI OKRĘGOWEJ PRZYJĘTYCH PRZEZ MINISTERSTWO PRZEMYSŁU I HANDLU

Inź. M. Altenberg

Streszczenie. Dotychczasowe zasady elektryfikacji okręgowej, przewidujące obowiązek budowy sieci rozdziel-cych tylko w miejscowościach powyżej 3000 mieszkańców, spowodowałyby ogromne opóźnienie ogólnej elektryfikacji Państwa w porównaniu z innemi krajami. Z danych statystycznych wynika, że za 40 lat zaledwie 14% gmin i 60% ludności będzie mogło korzystać z prądu elektrycznego. Omówienie dzisiejszych zasad elektryfikacji na podstawie uprawnień Z. E. O. R. K. i Z. E. O. L. i porównanie ich ² metodą 100%-wej elektryfikacji, opracowanej dla powiatu lwowskiego.

Propozycja zreformowania warunków uprawnień na sieci okręgowe przez obowiązek zelektryfikowania w ciągu 0 lat połowy gmin danego obszaru zasilania przy pomocy subwencyj lub kredytów państwowych po pierwszych 10-ciu latach istnienia przedsiębiorstwa. W razie braku subwencji lub kredytów obowiązki uprawnionego redukują się do połowy.

Kolejność i termin budowy sieci rozdzielczych zależą od uprawnionego z tern jednak, ze do 10-ciu lat powinien on uwzględnić w swoim, obszarze wszystkie miejscowości o zaludnieniu ponad 100 mieszkańców na km- i o skupieniu zabudowań powyżej 25-tu budynków na km³.

„Elektryfikacja jest hasłem, które już od ćwierć wie-u zapanowało we wszystkich państwach cywilizowanych, ^{a z} biegiem czasu hasło to nietylko nie straciło na znaczeniu, ale wprost przeciwnie, potęguje się w miarę rozszerzania się wpływów energji elektrycznej we wszystkich dziedzinach przemysłu, rolnictwa i gospodarstwa domowego. Miarą rozwoju elektryfikacji jest już nietylko ilość energji wyprodukowanej na mieszkańca lub stosunek tej ilości do gęstości zaludnienia '), ale i procent ludności, zamieszkującej osiedla zelektryfikowane, procent osiedli zelektryfikowanych, a nawet procent gospodarstw zelektryfikowanych.

Zebranie autentycznych cyfr porównawczych jest dość uciążliwe, gdyż nie wszędzie podstawy statystyczne są jednakowe. Korzystamy z najnowszej publikacji B. Seege-ra-) i podajemy poniżej tabelkę uzupełnioną produkcją na mieszkańca i danemi polskiemi, których zestawienia Seegera nie zawierają.

') J. L e d v i n k a, Jugoslavien im Lichte der neuen Statistik der Ewerke, ETZ 1934 Nr. 12, str. 198. Wprowa-

£

dza miernik „Relative Elektrizitatsausnutzung ‘ p

gdzie E jest produkcja kWh/mieszk, a D ilość mieszkańców na km⁵.

'*) B. S e e g e r, Der Lichtverbraucher und sein Strom-lieferer. Eleklrizitatswirlschaft 1935, Nr. 3, str. 41.