- WARSZAWA
KIERUNEK STUDIÓW: Psychologia pozytywna w edukacji i wychowaniu. Wspomaganie rozwoju dzieci i młodzieży AUTOR PROGRAMU: dr Monika Tarnowska
Psycholog, naukowiec i dydaktyk. Od 2008 roku pracuje w Akademickim Centrum Psychoterapii i Rozwoju przy Szkole Wyższej Psychologii Społecznej. W 2009 roku uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie psychologii. Prowadzi konsultacje wychowawcze, a także warsztaty i treningi dla rodziców. Zajmuje się psychoterapią indywidualną młodzieży i osób dorosłych. Pisze teksty popularyzujące wiedzę psychologiczną z obszaru wychowania dzieci i problemów rozwojowych. Ukończyła dwuletni Podyplomowy Staż Psychoterapeutyczny w Akademickim Centrum Psychoterapii i Rozwoju przy SWPS (profil pomocy dzieciom i młodzieży oraz profil pomocy osobom dorosłym). Obecnie jest w trakcie 4-letniego szkolenia w Szkole Psychoterapii INTRA, rekomendowanej przez Polskie Towarzystwo Psychologiczne. Jest członkiem Societyfor Personality and Social Psychology, European Association of Social Psychology, The British Psychological Society (oraz Division ofCIinical Psychology ofthe British Psychological Society), Polskiego Stowarzyszenia Psychologii Społecznej, Polskiego Towarzystwa Psychologii Pozytywnej oraz Ogólnopolskiej Sekcji Diagnozy Psychologicznej Polskiego Towarzystwa Psychologicznego.
TYTUŁ KURSU: |
Liczba godzin: 8 |
Forma zajęć: |
Wspomaganie rozwoju |
o Wykład | |
młodzieży |
o Ćwiczenia | |
ECTS: 3 |
o Warsztat | |
o Inne (jakie?)................................... |
OPIS KURSU (cel i główne treści):
Celem zajęć jest rozwój umiejętności uczestników w zakresie wspierania prawidłowego rozwoju nastolatków. Podczas zajęć omówione zostaną różne sposoby manifestowania się kluczowych w tym wieku potrzeb (m.in. potrzeby autonomii, samookreślania, przynależności do grupy rówieśniczej).
Uczestnicy będą mieli okazję do planowania, a następnie ćwiczenia zachowań będących manifestacją takich postaw rodziców/pedagogów, które w najbardziej efektywny sposób mogą sprzyjać realizacji powyższych potrzeb (z uwzględnieniem obowiązujących w otoczeniu nastolatka zasad oraz norm społecznych).
LITERATURA (podstawowe pozycje plus ew. literatura dodatkowa):
• Faber, A., Mazlish, E. (2006). Jak mówić do nastolatków, żeby nas słuchały, jak słuchać, żeby z nami rozmawiały. Poznań: Media Rodzina.
EFEKTY KSZTAŁCENIA: Wiedza:
Umiejętności:
• Umiejętność potencjalnie najbardziej sprzyjającego rozwojowi reagowania na takie zachowania nastolatka, które wynikają z charakterystycznych dla tego okresu rozwojowego potrzeb oraz umiejętność krytycznej oceny stopnia adekwatności podjętych działań (K_U09, K_U10)
• Umiejętność planowania oddziaływań ukierunkowanych na wspieranie rozwoju nastolatka (K_U11)
• Umiejętność rozpoznawania tych zachowań nastolatka, które mogą świadczyć o potrzebie zapewnienia mu profesjonalnej interwencji (K_U03)
Kompetencje społeczne:
• Świadomość ograniczeń własnych kompetencji w zakresie oceny zdrowia psychicznego nastolatka (K_K01)
• Świadomość wagi współpracy ze specjalistami w obszarze oceny i ochrony zdrowia psychicznego w kontekście pracy z nastolatkami (K_K04)
• Postawa poszanowania dla autonomii oraz odpowiedzialności za podejmowane przez siebie działania