9621686680

184 Polskie Yonematy samogł. w oświetleniu historycznem

1)    poi. syn, stbułg. si/nz; poi. dym, stbułg. dynio, poi. nazywać, stbułg. nazyvati.

2)    poi. Polak I/ Polacy, wilk // wilcy, stbułg. ulbkz // vlblci; poi. ubogi// ubodzy, stbułg. ubogo// uboji; poi. szyć, stbułg. siti, poi. żywy, stbułg. żivb\ poi. czysty, stbułg. cisto; poi. krzyczeć, stbułg. krićati.

§ 122. Prasłowiańskie odpowiedniki współczesnego polskiego q.

Polskie	Q
Prasłowiańskie	q > stpol. ą ^1)	'ę > stpol. ’ą

1)    poi. wąż, stbułg. ążb; poi. wąs, stbułg. qs7>; poi. mąż, stbułg. mqżb; poi. loątroba, stbułg. ętroba; poi. sąd, sądzić, stbułg. sqdo, soditi.

2)    poi. wiązać, stbułg. uęzati; poi. siąknąć, stbułg. sęknęti; poi. ciągnąć, stbułg. tęgnęti; poi. żądło, stbułg. żęło; poi. żąć, stbułg zęti; poi. klątwa, stbułg. kletva.

§ 123. Prasłowiańskie odpowiedniki współczesnego polskiego ę.

Polskie
Prasłowiańskie	'? '4 > stpol. 'ą	q ^('l^2) > stpol. ą

1) poi. mięso, stbułg. męso; poi. przędę, stbułg. prędą; poi. miękki, stbułg. męg<)kb; poi. mięta, stbułg. męta; poi. ciężki, stbułg. tężbko’, poi. siędę, stbułg. sędo; poi. jnęć, stbułg. pętb.

1

Znaki Q ? wskazują na Q ę z intonacją nowoakutową, która, jak wiadomo. sprzyjała w pralechickim zachowaniu starej długości. Długość nosówek, jak innych samogłosek, zahowywała się takie w wypadkach kontrakcji (ściągnięcia dwóch samogłosek) lub powstawała na skutek wzdłużenia.

³) Litry ę O, ę Q, ę Q oznaczają? Q z intonacją akutową, cyrkumfleksową lub nowocyrkumfleksową: pod temi intonacjami stara długość w pralechickim ulegała skróceniu.