00:00:01:Dzięki. Kurcze, ale zimno.
00:00:02:Strasznie, zamarzam.
00:00:04:Więc wchodźcie i usiądźcie przy kominku.
00:00:06:Zrobię wam coś do picia i sobie porozmawiamy.
00:00:08:O czym?
00:00:09:Przygotować radary.
00:00:10:Tak jest kapitanie.
00:00:11:Więc Lorelai, jak się masz?
00:00:13:Dobrze, mamo.
00:00:15:Rory?
00:00:16:U mnie też wszystko w porządku.
00:00:18:A co u ciebie mamo?
00:00:19:Też dobrze.
00:00:20:Zobaczcie, wszystkie trzy mamy się dobrze. Zupełnie jak The Judds.
00:00:23:Więc, Lorelai, umawiasz się z kimś?
00:00:27:Nie, nie, aktualnie nie.
00:00:30:Naprawdę? Nikogo nie ma?
00:00:31:Absolutnie.
00:00:33:Jest jakaś szansa, że się zejdziesz z Maxem?
00:00:34:Nie mamo, nie ma szansy.
00:00:36:A co z tym facetem z baru? Tym, który się nie goli?
00:00:38:Luke. To tylko przyjaciel mamo.
00:00:40:Myślisz, że będziesz sama przez całe życie?
00:00:42:Słucham?
00:00:43:Jak myślisz, jakie są szanse że kogoś sobie znajdziesz?
00:00:46:Dobra, o co tu chodzi?
00:00:48:No cóż, byłam dzisiaj w rodzinnym mauzoleum.
00:00:51:Zawsze potrafisz mnie zaskoczyć!
00:00:53:Chciałam tylko sprawdzić wszystko,
00:00:54:upewnić się że dobrze się wszystkim zajmują...
00:00:55:położyć kwiaty, no wiesz.
00:00:56:Mhm.
00:00:57:Więc weszłam do środka i rozejrzałam się dookoła i zauważyłam
00:01:00:że tam jest bardzo mało miejsca.
00:01:02:Ach tak.
00:01:03:Oczywiście jest miejsce dla mnie i Richarda, dla ciebie i Rory
00:01:07:ale poza wami nie sądze że ktoś jeszcze się tam zmieści.
00:01:10:Ah.
00:01:11:Tak. Więc jeżeli kiedyś kogoś poznasz
00:01:15:nie wiem gdzie go zmieścić.
00:01:17:Cóż, może po prostu zrzucimy go na wysypisko śmieci.
00:01:20:Nie wygłupiaj się.
00:01:21:Racja, bo to nie jest rozmowa do wygłupiania.
00:01:23:Zastanawiałam się czy nie można by powiększyć mauzoleum do krypty obok
00:01:25:ale rodzina do której należy nie chciała o tym słyszeć.
00:01:27:Zaczynam tu mieć dreszcze.
00:01:29:Więc rozmawiałam z dyrektorem cmentarza i on zasugerował, żebyśmy kupili aneks.
00:01:33:Aneks?
00:01:34:Tak.
00:01:35:No wiesz, w takim sklepie który specjalizuje się w |nadprogramowych członkach rodziny.
00:01:38:Więc jeżeli kupimy aneks, a ty kiedyś w końcu wyjdziesz za mąż...
00:01:42:Powiedz to mamo - prawie żadnych szans, co?
00:01:44:Chodziło mi o to że będziemy musieli zdecydować kogo przenieść.
00:01:46:Aha. Cóż...
00:01:49:Dlaczego nie przesuniemy cioci Cecile?
00:01:51:Zawsze była wkurzająca na przyjęciach. Opowiadała idiotyczne dowcipy o pukaniu.
00:01:54:Mamo.
00:01:55:Co?
00:01:56:Nie można tak po prostu wykopać cioci Cecile.
00:01:57:Puk-puk. Kto tam? Ananas. Jaki ananas?
00:02:01:I tu się kończyły. Nigdy się nie nauczyła na czym polegają takie dowcipy.
00:02:04:Była kompletną idiotką.
00:02:05:Dobra, decyzja zapadła - ruszamy Cecile.
00:02:07:Słuchajcie, mnie połóżcie w aneksie.
00:02:10:Nie ma mowy! Nie zostawisz mnie tam samej z ciocią Cecile.
00:02:13:Nie chcę być odpowiedzialna za wykopanie kogoś z miejsca wiecznego spoczynku.
00:02:16:Dobra, mam pomysł.
00:02:18:Ja pewnie umrę pierwsza, więc jak Rory kopnie w kalendarz,| wrzućcie ją po prostu do mnie.
00:02:20:Jeśli nie masz nic przeciwko temu, wolałabym własny kąt.
00:02:22:Dlaczego? Razem świetnie byśmy się bawiły.
00:02:24:A poza tym każę się pochować z moimi najlepszymi kompaktami.
00:02:28:Przepraszam za spóźnienie. Coś przegapiłem?
00:02:30:Właśnie rozmawiałyśmy o tym, kogo przenieść do aneksu.
00:02:33:Ja jestem za Cecile.
00:02:35:Okropna kobieta, i te okropne dowcipy.
00:02:37:A nie mówiłam?
00:02:38:Co za bezduszna rodzina.
00:02:43:KOCHANE KLOPOTY
00:03:37:Pyszne.
00:03:38:Tak, co to jest?
00:03:40:Cóż, to...
00:03:41:Nie, nie mów nam.
00:03:42:Dlaczego?
00:03:43:Bo za każdym razem kiedy coś mi smakuje i nie wiem co to jest
0:03:46:a potem się dowiaduję, okazuje się że to coś obrzydliwego
00:03:48:czego nigdy bym nie tknęła gdybym wiedziała co to jest.
00:03:50:Przykład?
00:03:51:Ślimaki.
00:03:52:Obrzydlistwo.
00:03:53:Więc jedz w niewiedzy, moja droga.
00:03:54:Z przyjemnością.
00:03:56:Więc tato, jak tam życie na emeryturze?
00:03:58:Dobrze, powiedziałbym że nawet fascynująco.
00:03:59:Zacząłem zauważać codzienne rzeczy, które musiałem pewnie widzieć setki razy
00:04:04:ale nigdy nie zwracałem na nie uwagi.
00:04:06:Na przykład wczoraj twoja mama przestawiła wazon
00:04:09:ten w hallu, a nie zrobiła tego przy mnie.
00:04:11:No tak, bo grzeczne dziewczynki nigdy nie przestawiają wazonów w obecności mężczyzn.
00:04:14:I przestawiła go tylko trochę
00:04:17:ale i tak zauważyłem przechodząc.
00:04:19:Imponujące.
00:04:20:A każdego dnia dokonuję nowego odkrycia.
00:04:22:Twoja mama zmieniła fryzurę.
00:04:23:Albo ubrała buty, które nie pasowały do torebki.
00:04:26:Richardzie.
00:04:27:W ostatni czwartek.
00:04:28:Na miłość boską.
00:04:29:Wiesz co jeszcze zauważyłem?
00:04:30:Co?
00:04:31:Pierwsze wydanie Flauberta, w idealnym stanie
00:04:33:schowane za kilka biografii Churchilla.
00:04:36:Nie!
00:04:37:Zainteresowana?
00:04:38:Życie jest piękne.
00:04:39:Chodź ze mną.
00:04:40:Tato, możesz sprawdzić czy nie masz przypadkiem nowych skórzanych butów Chanel |wetkniętych za biografię Churchilla?
00:04:44:Hmm.
00:04:47:Co się stało mamo?
00:04:48:Nic.
00:04:49:Drżały ci powieki. Widziałam.
00:04:51:To nieprawda.
00:04:53:Jak tata mówił o przesuwaniu wazonu.
00:04:55:Wydawało ci się.
00:04:56:Coś nie tak?
00:04:57:Nie, wszystko w porządku.
00:04:59:Dobra, wszystko w porządku.
00:05:01:Tylko po prostu ostatnio jest jakoś dziwnie.
00:05:04:To znaczy?
00:05:05:No z Richardem w domu.
00:05:06:Aha.
00:05:07:Zwykle nigdy nie byliśmy w domu o tej samej porze.
00:05:09:Pobraliśmy się, pojechaliśmy do Europy, wróciliśmy
00:05:11:on poszedł do pracy i tak zostało.
00:05:13:A teraz jest inaczej.
00:05:15:Dużo inaczej.
00:05:16:On jest tu cały czas
00:05:18:patrzy na mnie i zauważa jak przestawiam wazon...
00:05:21:Nie wiem.
00:05:23:To głupie.
00:05:24:Zauważyl że zmieniłam fryzurę.
00:05:26:Niejedna kobieta chciałaby żeby jej mąż zauważał takie rzeczy.
00:05:28:Przyzwyczaisz się do tego.
00:05:30:Każde z was miało swoją rutynę
00:05:32:a teraz musicie stworzyć waszą wspólną rutynę.
00:05:33:Być może.
00:05:34:Daj temu trochę czasu.
00:05:36:A potem odnajdziecie swój rytm i on wróci do ignorowania twoich włosów
00:05:38:i wszystko będzie dobrze.
00:05:40:Chyba masz rację.
00:05:42:Wiem że mam rację.
00:05:43:Poddaje się, co to jest?
00:05:44:Nerkówki.
00:05:46:Nerkówki. Czyli to...
00:05:48:Trzustka.
00:05:52:Nie, nie, nie, nie, nie.
00:05:57:-Paris. | -Jeszcze nie skończyłam.
00:05:59:Przepraszam.
00:06:00:Nie.
00:06:01:Dobrze że skończyła.
00:06:02:Dlaczego tylko mi na tym zależy?
00:06:04:To nieprawda.
00:06:05: Wiem, że tobie też zależy. Ale powinno zależec każdemu w tym głupim pokoju
00:06:08:nie mogę być jedyną osobą której zależy.
00:06:09:Oprócz ciebie.
00:06:10:To tylko konkurs, Paris.
00:06:12:Nie dostaniesz za to dożywotniej dostawy Rice a Roni.
00:06:15:Uwielbiam to.
00:06:16:Nagroda Oppenheimera za najlepszą gazetkę szkolną to nie konkurs.
00:06:19:To deklaracja.
00:06:21:Mówi o tym, że jest się najlepszym.
00:06:22:Najlepsi autorzy, najlepsi dziennikarze, najlepsi wydawcy.
00:06:24:Mówi że udało ci się zniszczyć wszystkich innych.
00:06:27:Mówi o tym, że każda szkoła w Stanach Zjednoczonych Ameryki czuje tylko wstyd i ból
00:06:33:wobec ludzi którzy wygrali nagrodę Oppenheimera.
00:06:36:Ja tego pragnę.
00:06:38:Chcę zadać ten ból.
00:06:39:-Nasza gazeta jest dobra. | -Nie jest wystarczająco dobra.
00:06:41:-Zeszłotygodniowy numer... | -To był niezły wysiłek grupy dzieciaków.
00:06:43:Bo my jesteśmy grupą dzieciaków.
00:06:44:Nie gdy przebywamy w tym pokoju.
00:06:46:Flescher Prep Gazette, Broadmouth Banner, Richmond Heights Chronicle
00:06:50:te publikacje nie są dla nas konkurencją.
00:06:53:Kurcze.
00:06:54:The New York Times, the Wall Street Journal, the Washington Post
00:06:57:to jest nasza konkurencja.
00:07:00:Paris chyba zwariowała.
00:07:02:Musimy podnieść poprzeczkę. Musimy być lepsi, więcej myśleć, głębiej kopać.
00:07:05:Ja nie chcę oddać dobrego numeru.
00:07:07:Ja chcę oddać świetny numer, najlepszy numer.
00:07:09:-Na kiedy jest termin? | -Za tydzień od dzisiaj.
00:07:11:Dobra, więc lepiej zróbmy burzę mózgów.
00:07:13:Czy ktoś ma pomysł na temat przewodni.
00:07:14:-Tak. | -Jaki?
00:07:16:Taki który wygra.
00:07:17:Świetnie, wielka pomoc.
00:07:19:Dobra, słuchajcie, musimy zabrać się do roboty.
00:07:24:Kiedyś doprowadzisz się do zawału, wiesz?
00:07:27:Gracielo, na stole zostawiam listę zakupów.
00:07:30:Pamiętaj że potrzebujemy niskochlorowego wybielacza.
00:07:32:Narysowałam ci jak wygląda pudełko, więc tym razem na miłość boską, zwróć na to uwagę.
00:07:38:Jak spacer?
00:07:41:Carlowi Rambertsonowi przyda się nowy dach.
00:07:42:Dam mu znać.
00:07:43:Dobry pomysł.
00:07:44:-Ciężki dzień? | -O tak.
00:07:46:-Czy to ta sama kawa którą piłaś kiedy wyszedłem? | -Słucham?
00:07:48:Kiedy wyszedłem godzinę temu, piłaś kawę.
00:07:51:O nie nie, to już następna.
00:07:53:A więc to już trzecia kawa dzisiaj rano?
00:07:55:Chyba.
00:07:56:Interesujące. Właśnie zdałem sobie sprawę że pijasz rano trzy filiżanki kawy.
00:08:00:Nie pijam trzech filiżanek kawy każdego ranka.
00:08:02:-Każdego ranka w tym tygodniu. | -I co z tego?
00:08:04:Nic. To tylko obserwacja, nic więcej.
00:08:06:To dużo kawy.
00:08:10:Chciałbyś coś konkretnego na obiad?
00:08:13:-Nie, zadowolę się tym co będzie. | -W porządku.
00:08:15:-Co piszesz? | -Kotlety jagnięce.
00:08:17:-To na dzisiaj? | -Tak.
00:08:19:Nie chcesz dzisiaj kotletów jagnięcych?
00:08:21:Nie nie nie, mogą być.
00:08:23:Pomyślałem tylko że mogłaby by być pieczeń dla odmiany.
00:08:26:A więc pieczeń.
00:08:28:Chyba że chcesz kotlety?
00:08:29:-Będzie pieczeń Richardzie. | -W porządku. Skoro tak chcesz.
00:08:31:Idę do pralni, mam coś zawieźć?
00:08:33:-Idziesz do pralni? | -Tak.
00:08:35:Pójdę z tobą.
00:08:36:Przecież mogę zanieść twoje rzeczy.
00:08:38:Wiem, ale miło będzie pójść razem.
00:08:41:To by było na pewno bardzo romantyczne, ale niestety nie mam czasu| przed moim spotkaniem DAR
00:08:44:a lepiej żebym tam poszła sama.
00:08:46:Możesz ze mną pójść do pralni w przyszłym tygodniu.
00:08:48:Ale przecież mogę pójść z tobą na spotkanie.
00:08:50:Chcesz iść na spotkanie Cór Amerykańskiej Rewolucji?
00:08:52:Tak, myślę że to może być fascynujące.
00:08:55:-Ale stamtąd idę prosto na przyjęcie w sprawie symfoni. | -Tam też mogę z tobą pójść.
00:08:58:No dobrze, ale potem idę od razu do fryzjera
00:09:01:a na pewno nie chcesz patrzeć jak siedzę u fryzjera.
00:09:02:-Nie, nie chcę. | -No właśnie.
00:09:05:Ale możesz to odwołać.
00:09:07:-Nie mogę. Zawsze chodzę do fryzjera w środy o trzeciej. | -Ale twoje włosy wyglądają całkiem dobrze.
00:09:10:Moje włosy wyglądają dobrze bo chodzę do fryzjera w każdą środę o trzeciej.
00:09:13:-W takim razie co ja mam robić? | -Dlaczego nie pójdziesz do klubu?
00:09:15:-Co? | -Tak, do klubu.
00:09:18:Wydajesz majątek na to żeby tam należeć, a tak rzadko tam bywasz.
00:09:21:-Dlaczego nie skorzystasz z okazji? | -Mam pójść do klubu w środę wieczorem?
00:09:24:-Myślę że byłoby idealnie. | -Nawet nie wiem co oni tam robią w środy po południu.
00:09:27:No to najwyższy czas się dowiedzieć.
00:09:29:W porządku, pójdę do klubu.
00:09:31:Wspaniale.
00:09:34:Iść do klubu w środę po południu?
00:09:37:Życie ma zdecydowanie ciekawe karty do odkrycia.
00:09:41:Z pewnością.
00:09:44:No to do zobaczenia wieczorem.
00:09:46:Baw się dobrze.
00:09:50:Graciela, potrzebuję więcej kawy. Natychmiast.
00:09:52: Co powiesz na "Three Days of the Condor", "Shoah" i "The Jerk?"
00:09:56:-Shoah trwa chyba z dziewięć i pół godziny. | -Ale "The Jerk" jest naprawdę krótki.
00:09:58:-Dalej. | -No to trzy wcielenia Kevina Costnera.
00:10:01:Bull Durham, Tańczący z wilkami i Listonosz?
00:10:03: Tom Petty gra Toma Petty'ego i wygłasza mowę w stylu
00:10:06:'Dawno, dawno temu było coś zwanego pocztą.'
00:10:09:Będę się śmiać i płakać, i będzie mi się chciało coś wysłać.
00:10:11:Mogłybyśmy sobie zrobić festiwal Ruth Gordon.
00:10:14:Harold i Maude, Dziecko Rosemary i ten świetny odcinek Taxi.
00:10:17:Najgorszy festiwal filmowy w historii.
00:10:19:Cool as Ice, Hudson Hawk i Electric Bugaloo.
00:10:21:Zgoda.
00:10:22:-Pójdę po Hawka. | -A ja po Bugaloo.
00:10:26:A nie mówiłem?
00:10:28:Wow!
00:10:30:-Przepraszam, możecie mnie tam wpuścić? | - Jasne.
00:10:38:-Dobra, mam. | -No to chodźmy.
00:10:41:-Cześć Kirk. | -Witaj Lorelai.
00:10:44:Słuchaj, zapomniałam karty, ale mój numer to chyba 6247.
00:10:47:-Zapomniałaś karty? | -Chyba ją zgubiłam.
00:10:49:-Zgubiłaś kartę? | -Chyba tak.
00:10:50:-Była zalaminowana? | -Tak.
00:10:52:-To była karta na stałe. Zgubiłaś kartę na stałe. | -Przecież możesz mi wystawić nową kartę.
00:10:55:W porządku, ale mam nadzieję że rozumiesz powagę sytuacji.
00:10:58:-Próbuję. | -Bo rozumiesz, te karty to zobowiązania.
00:11:00:To porozumienie między tobą a Stars Hollow Video Store stwierdzające
00:11:03:że będziesz dbać o swoją kartę, że będziesz bardzo bardzo miła dla swojej karty...
00:11:07:-Kirk. | -Zaraz wracam.
00:11:08:Dzięki.
00:11:09:Słucham? Słucham?
00:11:11:Fatalny zasięg, zaraz wracam.
00:11:12:-Dobra. | -Słucham?
00:11:14:Za chwilę będzie gotowa.
00:11:16:Słuchaj Kirk, tam są jakieś dzieciaki i oglądają okładki filmów raczej dla dorosłych.
00:11:21:Może lepiej byłoby położyć takie rzeczy na wyższą półkę.
00:11:23:-Dla dorosłych? Jak bardzo dla dorosłych? | - Jest na nich półnaga kobieta.
00:11:27:-Blondynka? | - Co?
00:11:29:Zaraz się tym zajmę.
00:11:31:Cześć mamo. Teraz cię słyszę. O co chodzi?
00:11:33: -Musisz zabrać swojego ojca. | - Co?
00:11:35:Jutro rano, na cały dzień. Po prostu go zabierz.
00:11:37:Dokąd mam go zabrać? | - Wszystko jedno - do zoo, do centrum handlowego, do Rhode Island
00:11:40:tylko zabierz go z mojego domu!
00:11:42:-Co się stało? | - Chce mi towarzyszyć na zajęciach z wodnego aerobiku.
00:11:45:-Co? | - Dzisiaj kupił nowe kąpielówki. Przestał nad sobą panować.
00:11:48:Dobra, mamo, uspokój się.
00:11:50:Nie mogę się uspokoić! Nie mogę się odwrócić żeby go tam nie było.
00:11:53:Chodzi za mną, gapi się na mnie.
00:11:55:-No cóż, podobasz mu się. | -Oj nie bądź taka słodka.
00:11:57:Ten facet doprowadza mnie do szału.
00:11:59:Naprawdę oszaleję, a jak mi nie pomożesz, to ciebie też doprowadzę do szału.
00:12:01:Mamo, chciałabym ci pomóc, ale....
00:12:03:-Jesteś mi to winna! | - Słucham?
00:12:05:Płacę za szkołę Rory.
00:12:06:-Mówisz serio? | -I to ja za ciebie poręczyłam! Dzięki mnie masz dom!
00:12:11:-Czy ty słyszysz co mówisz? | - Przepraszam, ale jestem zdesperowana.
00:12:13:Potrzebuję choć jednego dnia spokoju i zrobię wszystko, wszystko.
00:12:17:Dobra mamo, w porządku, zabiorę go.
00:12:20:Nawet nie wiesz jaka jestem ci wdzięczna.
00:12:22:Emily, gdzie jesteś?
00:12:24:-Muszę lecieć. Jutro rano. | -Jutro rano. Pa.
00:12:32:O mój Boże, stała się straszna rzecz.
00:12:35:Dzwonili z biura dyrektora Charlestona, porwano go!
00:12:37:Dwóch facetów włamało się do jego domu i wrzuciło go do wielkiej torby
00:12:40:zawiązało na sznurek i porwało.
00:12:42:Zajęcia zostały zawieszone do odwołania.
00:12:43:Mamo, idę do szkoły.
00:12:45:Proszę cię Rory, to tylko jeden dzień.
00:12:48:Napiszę ci usprawiedliwienie 'Drodzy Naziści, Rory nie mogła zjawić się dzisiaj w szkole
00:12:52:ponieważ wybawiała swoją matkę od spędzenia całego dnia ze swoim ojcem
00:12:55:który często patrzy na nią jakby miała trzy głowy.'
00:12:57: -Zejdź mi z drogi. | - Wiesz kiedy ostatnio ja i mój ojciec przebywaliśmy ze sobą przez dłuższy czas?
00:13:02: -Uhh... | -Zostałam wyrzucona z obozu letniego bo nie chciałam nazywać naszego opiekuna Brzaskwinia.
00:13:06:Uważałam że cały ten pomysł z owocami był głupi.
00:13:10:Więc zadzwonili po tatę a on przyjechał mnie odebrać.
00:13:13:Całą drogę z Maine spędziliśmy w samochodzie i nie mieliśmy o czym gadać
00:13:16:poza moim niepowodzeniem na obozie.
00:13:19:Całe szczęście że byłam w drużynie pływaków, bo inaczej i ten temat by umarł.
00:13:22:Mamo, mam zebranie redakcji Franklina. Nie mogę go opuścić.
00:13:24:Rory, błagam, nie zniosę całego dnia z nim.
00:13:28:Nie mogę, nie mogę, nie moooogę.
00:13:30:Mamo, obiecuję. Przetrwaj tylko do popołudnia
00:13:33:a ja wrócę po szkole do domu i zajmę się dziadkiem.
00:13:36:-W porządku. | - Wszystko będzie dobrze.
00:13:38:Nie będzie dobrze. Będzie strasznie.
00:13:40:Będzie źle i przygnębiająco.
00:13:45:-To pewnie on. | -Nie będzie tak źle.
00:13:52:Tylko bądź miła. | - Będę.
00:13:54:To dobrze.
00:13:56:-Cześć tato. | - Cześć dziadku.
00:13:57:Witam dziewczęta.
00:14:02:-Miałeś jakiś problem z dojazdem? | - Nie, nie, dobrze mnie pokierowałaś.
00:14:05:Cóż, ja muszę lecieć, ale zobaczymy sie po południu.
00:14:07:Nie mogę się doczekać.
00:14:09:Bawcie się dobrze.
00:14:21:-Więc dobrze się jechało? | -Bardzo dobrze.
00:14:25:Pozwól.
00:14:32:Napijesz się kawy? | -Nie, dziękuję.
00:14:36: -A ty chcesz kawy? | -O tak, Boże, tak, dziękuję.
00:14:39:Więc jesteś pewien że nie, uh...
00:14:42:Kawy? Nie nie nie.
00:14:45:W takim razie może może podać ci coś innego?
00:14:49:Ciasteczka albo... to by było na tyle.
00:14:53:Nie musisz mnie zabawiać Lorelai.
00:14:55:Przyjechałem tu odwiedzić cię, zobaczyć twój dom i miasto.
00:14:59:Nie musisz dla mnie robić nic specjalnego.
00:15:01:-Ale jesteś moim gościem. | -Nie, jestem twoim ojcem.
00:15:03:Rób po prostu to co byś normalnie robiła.
00:15:05:To co bym normalnie robiła.
00:15:07:Tak. Na przykład dziś rano, gdyby mnie nie było
00:15:10:obudziłabyś się, najwyraźniej napiła kawy...
00:15:14:A potem co?
00:15:16:Cóż, potem pewnie poczytałabym przez chwilę gazetę, a potem zjadła śniadanie.
00:15:21:-W takim razie poczytajmy gazetę. | - Dobra, poczytajmy gazetę.
00:15:29:-Które rubryki cię interesują? | -Ty pierwsza, ja zadowolę się tym co zostanie.
00:15:32:No dobra. Ja zwykle czytam część kulturalną.
00:15:38:Idealnie. Ja wezmę business, sport i wiadomości.
00:15:43:No, to nam się udało.
00:15:45:Rzeczywiście.
00:15:50:To tutaj. Bar Luke'a.
00:15:53: Wiesz, kiedy byłem na studiach, po drugiej stronie budynku w którym mieszkałem |był taki okropny bar.
00:15:59:Był prowadzony przez taką okropną parę, byli bardzo wściekli.
00:16:04:Kłócili się, tłukli talerze
00:16:07:a ja chodziłem tam co rano przez trzy lata i jadłem najohydniejsze śniadania.
00:16:13:Tęsknię za tym miejscem.
00:16:15:-Dzień dobry. | -Hey. Luke, pamiętasz mojego ojca?
00:16:18:Tak, miło mi pana ponownie widzieć.
00:16:20:-Mnie również. Ładne miejce. | -Da się z tego wyżyć.
00:16:23:To zawsze plus jeśli chodzi o interesy.
00:16:24:-Tato, wiesz co chcesz jeść? | -Już jadłem.
00:16:27:Tak? Kiedy? | - Zjadłem śniadanie w domu. Wstaję o 5:30 codziennie.
00:16:31:-Wow. Dlaczego? | -Cóż, odkąd pamiętam zawsze wstawałem o 5:30.
00:16:34:Tak, ale wtedy musiałeś pracować.
00:16:36:Teraz możesz trochę poszaleć, wstać na przykład za piętnaście szósta.
00:16:39:-Zamów sobie Lorelai. | - Dobra. Poproszę banana, naleśniki na bekonie i dużo dużo kawy.
00:16:44:Już się robi.
00:16:47:-Nie zamówiłaś grapefruita. | - Tak, nie przepadam za grapefruitami.
00:16:49:Ja zawsze zaczynam śniadanie od grapefruita.
00:16:52:Czy ludzie na Florydzie wiedzą o tobie?
00:16:56:To ważne żeby odpowiednio zacząć dzień, Lorelai.
00:17:00:Grapefruit to pożywienie dla mózgu.
00:17:02:Ma witaminę C i kwas foliowy i pomaga w trawieniu.
00:17:06:To naprawdę wspaniały owoc.
00:17:08:Mam wrażenie że zaraz napiszesz o tym piosenkę.
00:17:10:-Mówię całkiem poważnie Lorelai. | -Wiem, ale ja nadal nie lubię grapefruitow.
00:17:13:Jest wiele rzeczy, których nie lubimy, ale mają dla nas wiele korzyści
00:17:17:więc poświęcamy się i znosmimy chwilowe niewygody.
00:17:19:Dobra, poczekaj chwilę.
00:17:24:-Hey, potrzebuję grapefruita. | -Co?
00:17:26:Tak. Tuż przed naleśnikami muszę dzisiaj zjeść grapefruita, który najlepiej| żeby smakował jak pączek.
00:17:31:Ja nie mam geapefruitow. | - Jak możesz nie mieć graqpefruitow?
00:17:33:-Nigdy nie miałem grapefruitow. | - Potrzebuję grapefr...
00:17:35:Posłuchaj, dzisiaj przez cały dzień mam na głowie ojca
00:17:38:i jak na razie nie było jeszcze żadnych nieprzyjemnych scysji
00:17:40:ale będą jeżeli nie znajdę sposobu żeby zjeść na śniadanie grapefruita.
00:17:45:Mogę skoczyć do marketu Taylora i kupić grapefruita.
00:17:47:-Będę dozgonnie wdzięczna. | -Zaraz wracam.
00:17:50:Dziękuję.
00:17:56:Grapefruit zaraz będzie.
00:17:58:Nie pożałujesz.
00:18:00:Posłuchaj, może po śniadaniu chciałbyś trochę pospacerować po mieście
00:18:05:zobaczyć widoki. A potem Rory wróci ze szkoły zwykle wraca koło 4
00:18:09:i możecie posiedzieć w domu dopóki nie wrócę po pracy do domu
00:18:11:i zjemy w trójkę kolację. Jak ci się podoba?
00:18:13:-Bardzo rozsądnie. | - Cóż, musiałam nadrobić za moje buty.
00:18:18:-Czy to już drugi kubek kawy? | - Trzeci. Dlaczego?
00:18:21:Nic nic. Tylko to dużo kawy tak wcześnie rano.
00:18:32:-Musisz przestać tak robić. | -Zrobiłam mały wywiad na temat nagrody Opprenheimera i coś zauważyłam.
00:18:36:Wszystkie szkoły które wygrały miały świetną część kulturalną.
00:18:39:-W porządku. | - I tego nam brakuje.
00:18:41:Mamy tematy dla nastolatków, politykę, ale właśnie części kulturalnej nam brakuje.
00:18:47:-Jakieś pomysły? | -Tak.
00:18:48:Mów.
00:18:49:Według gazet jest duże zainteresowanie rodzinami
00:18:53:które wyprowadzają się z wielkich metropolii do małych miasteczek.
00:18:55:Tysiące wielkich businessmenow porywa żony i dzieci i udaje się do małych miasteczek
00:18:58:w poszukiwaniu prostszego życia.
00:19:01:Wydoić krowę, nakarmić świnki, odnaleźć siebie i te wszystkie bzdury.
00:19:04:-Interesujące. | -Tak, i sporo nad tym myślałam.
00:19:07:Poza tym jest jeszcze aspekt romantyczny.
00:19:09:Białe płotki, niska przestępczość, mniejsze klay, lepsze pomidory.
00:19:11:Wszystko wydaje się idealne.
00:19:13:-Ale? | -Ale nic nie jest idealne, nic nie jest bezpieczne
00:19:16:Nic nie jest takie jak się wydaje.
00:19:18:A potem mnie oświeciło - nasz artykuł.
00:19:20:Zdejmniemy przykrywkę i odkryjemy całe fałszywe wnętrze życia w małym miasteczku
00:19:23:zaczynając od twojego.
00:19:25:-Stars Hollow? | -Tak.
00:19:26:-Chcesz odkrywać fałszywe wnętrze Stars Hollow? | -Tak.
00:19:30:Paris, Stars Hollow nie ma fałszywego wnętrza.
00:19:32:Nawet nie zwykłego wnętrza.
00:19:34:Możesz tego nie zauważać bo tam mieszkasz, ale zaufaj mi
00:19:36:jest tam - brzydkie i zamierzam je znaleźć.
00:19:39:-Spotkamy się dzisiaj po szkole. | -Dzisiaj nie mogę.
00:19:42:-Dlaczego? Ukrywasz coś? | -Obiecałam mamie że jej w czymś pomogę.
00:19:45:No to pomóż jej jutro. Musimy pracować.
00:19:47:-Paris! | - To może być nasza szansa na zwycięstwo.
00:19:49:Mam przeczucie ze tu sie kryje historia, i to swietna, i zamierzam ja znalezc.
00:19:52:Miałam się nawet z tobą podzielić notatkami, no ale jak chcesz się wycofać.
00:19:55:Sama to zrobię.
00:19:57:-Ale... | -Spotykamy się czy nie?
00:19:59:I tak nic nie znajdziesz.
00:20:01:Cóż, najgorsze co się może zdarzyć to to że spędzę trochę czasu z tobą w twoim mieście
00:20:03:i może będę miała ochotę wziąć udział w jakimś konkursie na wiejskim festiwalu.
00:20:06:Spotkamy się przed wejściem, nie spóźnij się.
00:20:11:Jak tylko będę mógł to kogoś wyślę...
00:20:13:Tak, oczywiście...
00:20:15:Rozumiem... Rozumiem... Rozumiem...
00:20:20:Rozumiem... Rozumiem... Dobrze...
00:20:25:Rozumiem. Do widzenia. [odkłada słuchawkę]
00:20:28:-Co rozumiesz? | -Nie mam pojęcia, wyłączyłem się po pierwszym skrzeku.
00:20:31:-Manny sie odzywał? | - Nie, dwa razy wysłałem mu wiadomość na pager.
00:20:34:Starczy nam obrusów tylko na dzisiejszy wieczór.
00:20:36:-Podaj mi telefon. | -A poza tym brakuje nam czystych ręczników.
00:20:42:Cześć Sophie, tu Lorelai. Muszę porozmawiać z Manny'm....
00:20:45:A kiedy wróci?...
00:20:47:Dobra, muszę z nim szybko szybko porozmawiać, pięć minut temu.
00:20:50:Dobra, dziękuję.
00:20:52:-Potrzebujemy planu awaryjnego. | - Mhm.
00:20:54:Zadzwoń do Patty i zapytaj czy nie ma przypadkiem papierowych obrusów które moglibyśmy tutaj użyć
00:20:56:i pozbieraj wszystkie ręczniki z basenu.
00:20:58:A potem zadzwoń do Gandolfiego i zamów skrzynkę szampana
00:21:00:i wyślij butelkę do każdego pokoju w którym nie ma ręczników
00:21:02:i wysyłaj mu wiadomości na pager co 2 minuty.
00:21:04:O nie!
00:21:05:Cześć tato, co robisz? Myślałam że pospacerujesz sobie po mieście.
00:21:09:Pospacerowałem. Poszedłem do wszystkich sklepów, tego z kotami dwa razy.
00:21:13:A potem trochę sobie pochodziłem i oto jestem.
00:21:17:-A park? Widziałeś park? | -Widziałem.
00:21:19:A co z tą gigantyczną rzeźbą na Klump? Jesteśmy z niej bardzo dumni.
00:21:22:To też widziałem. I stuletni dąb i tą historyczną postać ludzkich rozmiarów.
00:21:28:Nawet byłem u ciebie w domu, a Babette przedstawiła mnie wszystkim swoim skrzatom.
00:21:32:A potem zdałem sobie sprawę że nie widziałem jeszcze swojej córki w pracy.
00:21:36:Zaufaj mi, to nie jest zbyt interesujące.
00:21:39:Nie doceniasz się.
00:21:41:No cóż, tam jest półka z książkami.
00:21:43:Nie nie, mam swoją gazetę.
00:21:45:W porządku, ja tylko pójdę...
00:21:47:O co chodzi?
00:21:48:Czy z tyłu masz swój strój?
00:21:50:-Strój? | -Twój strój do pracy?
00:21:52:-Nie mam stroju do pracy. | -Więc to jest twoje ubranie do pracy?
00:21:54:--Tak. | -I twój szef nie ma nic przeciwko temu?
00:21:56:Biorąc pod uwagę że to ja jestem szefem, nie nie ma.
00:21:58:Na początku się czepiała ale potem kupiłam jej kubek kawy i okazało się
00:22:01:że cała ta wrogość była wynikiem zazdrości w stosunku do mnie
00:22:04:i od tego czasu jesteśmy najlepszymi przyjaciółkami.
00:22:05:Usiądź sobie tato.
00:22:09:Hey, zamówisz dodatkową butelkę szampana i walniesz mnie nią?
00:22:12:Z przyjemnością.
00:22:14:Independence Inn.
00:22:15:Mamo, musisz usiąść, i pamiętaj że jesteś w pracy
00:22:17:więc żadnego krzyczenia i płakania.
00:22:20:-Czemu? Co się dzieje? | -Nie mogę się z tobą spotkać po szkole.
00:22:22:-Co? Przecież obiecałaś. | - Wiem, ale muszę pracować nad artykułem do Franklina.
00:22:26:Przysięgam że próbowałam się z tego wykręcić, ale nie mogłam.
00:22:27:-Świetnie. | -Przykro mi.
00:22:29:O nie, szkoła jest ważniejsza od zdrowia psychicznego mamusi.
00:22:32:Powiedz dziadkowi żeby sobie pospacerował po mieście.
00:22:34:-Już sobie pospacerował. | -A widział rzeźbę?
00:22:36:-Widział. | -Wow.
00:22:38:-Jest teraz tutaj.
00:22:40:-I nie podoba mu się moja bluzka. | -Daj mu jakąś książkę i niech Sookie przygotuje mu lunch
00:22:43:a ja przysięgam że bede w domu na kolację i nie będziesz musiała nic mówić.
00:22:45:Dobra, cześć.
00:22:51:-Chyba mam wściekliznę. | -To tylko autobus, Paris.
00:22:53:-On pachniał. | - Pachniał jak autobus.
00:22:55:-Będę musiała spalić ubrania jak wrócę do domu. | -Przecież masz samochód, mogłyśmy nim przyjechać.
00:22:58:Musimy wczuć się w małomiasteczkowe życie.
00:23:00:Nie wczujesz się w nie jadąc BMW.
00:23:03:-Czy coś wije mi się po włosach? | -Dobra, więc jesteśmy. Gdzie chcesz iść?
00:23:06:Nie wiem. Gdzie jest zła część miasta?
00:23:09:Tam.
00:23:11:-Co? | -Ludziom nie podoba się kolor tego płotu.
00:23:14:-Daj spokój. | -To jest miasto Paris.
00:23:17:Nie jest zniszczone, zaniedbane, to po prostu Stars Hollow.
00:23:20:-Gdzie jest miejscowy bar? | -Na Woodbridge.
00:23:22:-Dlaczego mi nie pomagasz? | -Staram się, ale szukasz czegoś czego tu nie ma.
00:23:25:-A to co? | -Bar Luke'a.
00:23:28:Może być.
00:23:38:-Co robisz? | -Próbuję wtopić się w tłum, poobserwować.
00:23:42:-Cześć Rory. Kawy? | -Dzięki Luke.
00:23:45:-Kim jest twoja koleżanka? | -Angela Landsbury.
00:23:47:-Pan jest właścicielem? | -Tak. Chcesz trochę kawy, Angelo?
00:23:49:Nie, dziękuję. A więc prowadzi pan bar, co?
00:23:52:-O Boże. | -Macie tu dużo kierowców ciężarówek?
00:23:54:-Kierowców ciężarówek? | -Tak. Takich co od kilku tygodni są w trasie,
00:23:56:samotni, szukają towarzystwa, chcą kogoś poderwać.
00:23:58:-Coś w tym stylu. | -O czym ona mówi?
00:24:01:-Nie mam zielonego pojęcia. | -Każdy wie że lokalne bary to świetne miejsca
00:24:04:dla prostytutek i dealerow narkotyków.
00:24:06:-Co? | -Widział pan tu kiedyś coś takiego?
00:24:08:-Czy widziałem.... | -A ten facet?
00:24:10:-Jaka jest jego historia? | -Wielebny Nichols?
00:24:12:Reverend Nichols, co? To jak doktor Feelgood?
00:24:14:Rory, jak bardzo lubisz tę osobę?
00:24:16:-Wracaj do pracy, Luke. | -Hey, a ty skąd się wziąłeś?
00:24:18:Co jest na górze? To tam trzymacie dziewczyny?
00:24:21:-Zrobiliście sobie mały dom schadzek? | -Chyba cię przejrzała, wujku Luke. Ja bym się przyznał.
00:24:25:-Nie bierz udziału w tym cyrku. | -Taki niewinny chłopiec jak ja nie powinien być wychowywany w takiej atmosferze.
00:24:28:-Jess! | -Chcę być dobry, tylko świat mi nie pozwala.
00:24:31:-Rory, zabierz ją stąd. | -Dobra, idziemy.
00:24:34:-Dlaczego chce pan żebym wyszła? Co ma pan do ukrycia? | -Paris, chodź!
00:24:39:-Tak, jesteśmy tego świadomi. | -Tak, pracujemy nad tym.
00:24:41:Jak tylko przyjadą ręczniki, wasz pokój będzie pierwszym obsłużonym.
00:24:44:Przyrzekam, nikt nie dostanie ręczników przed wami.
00:24:46:Czy dostali państwo szampana którego daliśmy w ramach rekompensaty?
00:24:48: Proszę otworzyć szampana i się zrelaksować, a nim się państwo obejrzą...
00:24:50:-Oczywiście że jest za darmo. Tak. | -Wkrótce się odezwiemy.
00:24:52:Do usłyszenia niedługo.
00:24:54:-Zabiję Manny'ego. | -A ja ci pomogę.
00:24:56:Uduszę go jednym z jego ręczników, przysięgam na Boga.
00:24:58:-Lorelai? | -Tak tato?
00:25:01:Czy wiesz że w jadalni nie ma obrusów?
00:25:03:Tak, wiem. Mamy problem z dostawcą.
00:25:07:To nie wygląda na profesjonalizm.
00:25:09:Muszę to odebrać.
00:25:12:Manny, tajemniczy człowieku, gdzie się podziewałeś?...
00:25:14:Ja, Manny? Ja jestem tylko zdesperowaną kobietą.
00:25:17:Tak. Kochanie, wiem że masz problemy z uszami, ale ja naprawdę potrzebuję ręczników i obrusów
00:25:21:albo będę za chwilę leżeć na ulicy i mówić o pięknym motelu
00:25:24:w którym kiedyś pracowałam.
00:25:25:Nie chcesz tego, prawda?
00:25:27:Cokolwiek co pozwoli mi przetrwać noc...
00:25:31:Manny, kocham cię.
00:25:33:Jesteś najlepszy. Jestem ci oddana.
00:25:36:Już nigdy nie spojrzę na żaden ręcznik bez pomyślenia o tobie....
00:25:38:Dziękuję. Pa stary.
00:25:41:Będzie tu za 20 minut.
00:25:43:-Lorelai? | -Tak tato?
00:25:45:Mogę cię na chwilę prosić?
00:25:47:Ktoś ma kłopoty.
00:25:52:-Coś nie tak, tato? | -Czy to był telefon w interesach?
00:25:56:-To mój dostawca ręczników. | -A więc to był telefon w interesach?
00:25:58:Tak, to był telefon w interesach.
00:26:00:Tak się załatwia twoim zdaniem interesy?
00:26:02:Znam Manny'ego od dziesięciu lat.
00:26:04:Nieważne jak długo go znasz.
00:26:06:Nie rozmawia się tak ze współpracownikiem
00:26:08:zwłaszcza jeżeli się go zatrudnia.
00:26:10:W porządku tato.
00:26:12:-Ci ludzie muszą cię szanować. | -On mnie szanuje.
00:26:14:-Flirtowałaś z nim. | -Powiedziałam to co było potrzebne żeby dostać ręczniki przed innymi.
00:26:18:I udało się, więc wygrałam.
00:26:20:Tu nie chodzi o wygrywanie, ale o odpowiednią procedurę.
00:26:23:Musisz mnie wysłuchać Lorelai.
00:26:26:Dobrze wiem jak należy postępować z ludźmi, dla których się jest zwierzchnikiem.
00:26:31:Rozumiesz co próbuję ci powiedzieć?
00:26:33:Mm hmm.
00:26:35:Bo mówię ci to tylko dla twojego dobra.
00:26:38:Mm hmm.
00:26:40:No dobrze, wracaj do pracy.
00:26:42:Będę tutaj gdybyć mnie potrzebowała.
00:26:57:Nic, żadnego niedopałka na ziemi.
00:26:59:nie mogę w to uwierzyć. Frank Capra zwymiotowałby na widok takiego miasta.
00:27:03:-Przykro mi, ale ostrzegałam cię. | -Wiem. Wiem, po prostu... Byłam taka pewna.
00:27:06:Wymyślę inny temat, obiecuję.
00:27:09:-Przegramy. | -Nie przegramy.
00:27:11:-Oto i ona, dziewczyna chwili. | -Ja?
00:27:13:Ty, młoda damo. Jesteś moją bohaterką.
00:27:15:-A to niby dlaczego? | - Bo to cudowne, że w czasach gdy dzieciaki noszą poszarpane ubrania,
00:27:19:kolorowe włosy i słuchają krzyków zamiast muzyki
00:27:22:istnieje jeszcze taka wrażliwa dziewczyna jak ty.
00:27:26:Dziewczyna która ma odwagę wstać i powiedzieć
00:27:28:'Hey, dlaczego pozwalamy naszym dzieciom oglądać takie świnstwa?'
00:27:33:I niektórym dorosłym.
00:27:35:-O czym ty mówisz? | -Chodź do środka i sama się przekonaj.
00:27:41:-Co się stało? Gdzie się wszystko podziało? | - Dzięki twojej genialnej sugestii
00:27:45:wszystko jest bezpiecznie schowane za zasłoną Rory.
00:27:48:-Za czym? | - Pomyśleliśmy że to dobry pomysł nazwać ją twoim imieniem.
00:27:51:Nie! Nie chcę zasłony Rory, nie prosiłam o żadną zasłonę Rory!
00:27:54:Powiedziałaś mi żebym trzymał filmy tam gdzie dzieci nie mogą ich zobaczyć.
00:27:57:-Tak? | -No tak, ale miałam na myśli wyższą półkę.
00:28:00:Nie myślałam o materiale.
00:28:02:To jest dużo lepsze niż wyższa półka.
00:28:05:Teraz wszystkie wątpliwe filmy będą bezpiecznie schowane przed dziećmi.
00:28:11:A poza tym również dorośli pomyślą dwa razy zanim tam wejdą.
00:28:14:Nie. Nie, nie chciałam tego zrobić!
00:28:16:Co robisz?
00:28:18:-To jest to. | -To jest co?
00:28:20:Nasz artykuł. Cenzura w małych miastach. Idealnie.
00:28:22:Paris, przestań. Wiesz że ja nie wierzę w cenzurę.
00:28:24:Nawet lepiej, małomiasteczkowe umysły szaleją.
00:28:27:To jest genialne. Wygramy.
00:28:29:-Taylor? | -Tak?
00:28:31:Jak długo tu pracujesz?
00:28:36:-Rory, jesteśmy w domu! - | -Następnym razem zatrzymaj całkowicie samochód zanim z niego wysiądziesz.
00:28:38:Rory, na miłość boską, bądź w domu!
00:28:40:Jestem, jestem. Przepraszam, rozmawiałam przez telefon.
00:28:42:Jak ci minął... Aha.
00:28:44:Chyba nigdy cię nie kochałam tak bardzo jak teraz.
00:28:46:Auu, żebra pękają, organy przegniecione.
00:28:49:Cóż, miłość boli.
00:28:52:Cześć dziadku.
00:28:54:Miło cię widzieć, Rory.
00:28:56:-Jak ci minął dzień? | -Bardzo przyjemnie.
00:28:58:Podobno widziałeś mamę w akcji? | -O tak, widział.
00:29:00:-Jest świetna, nie? | -Jest... uh, uduchowiona.
00:29:03:-Uduchowiona. | -To fajnie.
00:29:06:A co na kolację? Może chińszczyzna?
00:29:08:Bardzo uduchowione jedzenie.
00:29:10:-Dziadku, lubisz chińszczyznę? | -Jeśli dobrze przygotowana to tak, bardzo.
00:29:13:Zadzwonię do Ala.
00:29:15:-Do Ala? | -Z Al's Panceke World.
00:29:18:Myślałem że będziemy jeść chińszczyznę?
00:29:20:Al ma najlepsze egg fu yung w Stars Hollow.
00:29:22:Czy to miało coś znaczyć?
00:29:25:Rory, chodź zajmij się dziadkiem jak mamusia będzie zamawiać. Proszę!
00:29:29:Hey dziadku, chcesz zobaczyć mój pokój?
00:29:32:Z przyjemnością.
00:29:37:-Dwadzieścia dolców jak go tam zamkniesz. | - Trzydzieści jak przestaniesz panikować.
00:29:41:Interesujące.
00:29:43:- Co robisz? | -Widzę że masz pewne braki w kolekcji i robię listę żeby je uzupełnić.
00:29:48:Ale to nie są wszystkie moje książki.
00:29:53:O mój Boże!
00:29:55:I...
00:30:01:Cóż, może najpierw powinienem kupić ci regał.
00:30:05:Nie trzeba. Ja lubię swój system
00:30:08:-Zorganizowany chaos? | -Dokładnie.
00:30:10:Cóż, niech tak zostanie.
00:30:13:Cieszę się że nie masz na ścianach żadnych rockerów ani metalowców.
00:30:16:Dziadku, gdzie się nauczyłeś takich terminów?
00:30:18:No cóż, nie jestem aż takim ignorantem w stosunku do świata muzycznego w którym żyjesz.
00:30:22:Ale ja nie żyję w świecie rockerów i metalowców.
00:30:25:-To dobrze. | -Ale jak się przeprowadzę to wyślę ci kartkę.
00:30:27:Będę wdzięczny.
00:30:29:O, Harvard.
00:30:31:Tak. Zaczęłyśmy tą tablicę obsesji kilka lat temu.
00:30:34:A potem zrobiłyśmy sobie małą wycieczkę na Harvard,
00:30:36:i sklep z upominkami miał właśnie wyprzedaż flag.
00:30:38:I tak wkroczyłyśmy w ostatnią fazę naszej psychozy.
00:30:41:Szpitale już są poinformowane, lekarstwa zapisane
00:30:43:ale tego się nie da wyleczyć.
00:30:45:Dobra, sporządziłam jadłospis na wieczór.
00:30:47:Mój Boże.
00:30:49:-Wygląda świetnie. | -Kto to wszystko zje?
00:30:51:-Prawie dodałam kurczaka z czosnkiem. | -Dodaj.
00:30:53:-Jest nas tylko trójka. | -Tak, ale my lubimy wybory.
00:30:55:Zadzwońmy wreszcie, umieram z głodu.
00:31:00:Lorelai, nie możesz zamówić całego tego jedzenia.
00:31:02:Uczysz swojej córki rozpusty i łakomstwa.
00:31:04:Um, tato, cały czas tak robimy.
00:31:06:Zamawiamy za dużo, zjadamy jakąś jedną trzecią
00:31:08:a potem przez tydzień żyjemy na tym co zostało.
00:31:11:To świetny system.
00:31:12:A teraz proszę, usiądź sobie i pooglądaj telewizję albo poczytaj.
00:31:20:Zauważyłem różne gadżety z Harvardu u Rory.
00:31:23:-O tak. | -Wiesz, może lepiej żeby tak szybko nie wybierała uczelni.
00:31:29:-Dlaczego? | -Jest młoda, nie zbadała innych opcji.
00:31:32:-Tato, ona chce studiować na Harvardzie. | -Tak, bo myśli że ty chcesz żeby tam studiowała.
00:31:36:-Bo chcę. | -Ale przecież są jeszcze inne szkoły.
00:31:38:-Jak wiesz ja studiowałem w Yale. | -Tak, wiem.
00:31:41:Yale to bardzo dobra uczelnia.
00:31:44:-Niektórzy twierdzą że nawet lepsza niż Harvard. | -Niektórzy czyli ty?
00:31:46:Myślę że Rory powinna się zastanowić.
00:31:48:mogę zadzwonić parę miejsc i ją poumawiać.
00:31:50:-Nie. | -Dlaczego nie?
00:31:51:Bo ona chce studiować na Harvardzie.
00:31:53:To niedorzeczne. Kto jej pomoże się tam dostać?
00:31:55:Reese Witherspoon.
00:31:57:Ja jestem wychowankiem Yale.
00:31:58:Dużo łożę na tą szkołę.
00:32:00:Załatwienie jej miejsca to będzie bułka z masłem.
00:32:02:Nie lubimy bułek z masłem.
00:32:04:-Nie bądź drażliwa Lorelai. | -Nie zaczynaj ze mną kłótni.
00:32:07:Tu nie chodzi o ciebie tylko o Rory.
00:32:09:Nie, tu chodzi o twoje wtrącanie się.
00:32:12:Pozwól że się tym zajmę.
00:32:14:Znam system Ivy Ligue lepiej niż ty.
00:32:16:-To chyba nie... | -Czy to już jedzenie?
00:32:18:Nie skarbie, jeszcze nie zamówiłam.
00:32:20:-O mój Boże! | -O co chodzi?
00:32:22:O mój Boże!
00:32:28:-O mój Boże. | -Co robisz?
00:32:30:-Stoję sobie. | - Obok?
00:32:32:Samochodu. Twojego samochodu.
00:32:34:-Nie! | -Wczoraj skończyłem.
00:32:35:-Nieprawda! | -Chcesz?
00:32:38:Jak ci się nie podoba, to zawsze mogę go komuś sprzedać.
00:32:41:Ani mi się waż!
00:32:42:Dean, to niesamowite!
00:32:44:Przejedźmy się, możemy, czy on jeździ?
00:32:46:-Czy on jeździ? | -Wiem, że jeździ, ale...
00:32:48:O Boże! Nie mogę uwierzyć, że skończyłeś.
00:32:50:Zbudowałeś mi samochód!
00:32:52:Dean, skoro już skończyłeś samochód, to mógłbyś mi zbudować samolot?
00:32:55:-On zbudował ten samochód? | -Czyż to nie cudowne?
00:32:57:-Rory nie może go przyjąć. | -Wszystko w porządku.
00:32:59:Nie jest w porządku. On jest dzieckiem.
00:33:01:Rory nie będzie jeździła samochodem poskładanym przez jakiegoś dzieciaka.
00:33:04:Przepraszam, ale mój dziadek i mój ojciec zajmowali się samochodami
00:33:07:więc wiem co robię.
00:33:09:Samochód to nie model samolotu.
00:33:11:-Wiem. | -To skomplikowany pojazd.
00:33:13:-To też wiem. | -Nie pozwolę mojej wnuczce jeździć w jakimś przyrządzie który zmontowałeś.
00:33:18:Przepraszam, czy mogę coś powiedzieć?
00:33:20:Mogę pana zapewnić, że ten samochód jest bezpieczny.
00:33:24:-Więc jesteś zawodowym mechanikiem? | -Nie.
00:33:27:-Ale asystował ci zawodowy mechanik? | -Nie.
00:33:29:No więc sprawdził go zawodowy mechanik?
00:33:31:Tato, przestań.
00:33:33:Dean zrobił bardzo miłą rzecz. Pamiętasz, miłe rzeczy.
00:33:35:Przykro mi, ale ona nie może go przyjąć.
00:33:37:A teraz wybacz, ale właśnie zamawialiśmy kolację.
00:33:40:Panie Gilmore, rozumiem że chce pan żeby Rory była bezpieczna.
00:33:42:Tak jak ja.
00:33:44:I nie dawałbym jej tego samochodu gdybym nie był pewny że jest bezpieczny.
00:33:48:Sprawdziłem go, mój tata go sprawdził
00:33:50:i Gypsy w Hewes Brothers go sprawdziła.
00:33:52:-Naprawdę został przetestowany. | -Mam ci uwierzyć na słowo?
00:33:56:-Nie. | -Zgoda.
00:33:58:-Chodźmy. | -Dokąd?
00:33:59:Żeby go sprawdzić.
00:34:00:-Nie sądzę. | -Pracowałem nad tym samochodem kilka miesięcy
00:34:03:i dam go Rory.
00:34:05:-Uparty z ciebie chłopak. | -Pan chce prowadzić czy ja?
00:34:09:Pojadę własnym samochodem, dziękuję.
00:34:11:-Nie ma sprawy. | -I jedź za mną. Nie chcę żeby coś nagle odpadło z twojego samochodu
00:34:14:-i wyskoczyło mi na maskę.
00:34:16:Nie ma problemu. Mam nadzieję że pana system elektryczny wytrzyma aż tam dojedziemy.
00:34:19:Nie martw się o to.
00:34:22:-Zaraz wracam. | -Ja też.
00:34:28:Nie wydaje ci się że któraś z nas powinna stać między nimi?
00:34:31:Z jakąś flagą czy czymś?
00:34:33:Jak dla mnie wszystko w porządku.
00:34:35:-Niech pani sprawdzi jeszcze raz. | -Już sprawdziłam dwa razy.
00:34:37:Sprawdziłam wcześniej i teraz, więc to było sprawdzanie jeszcze raz.
00:34:40:Dobra, Gypsy, sprawdź jeszcze raz.
00:34:42:-Mam całą noc. | -Ale ja nie.
00:34:44:-Niech pani sprawdzi skrzynię biegów. | -Sprawdziłam, wszystko dobrze.
00:34:46:-Gaźnik. | -Działa bez zarzutu.
00:34:47:-A ciśnienie? | -Najlepsze jakie w życiu widziałam.
00:34:49:Na pewno coś pani przeoczyła.
00:34:50:Nalegam żeby jeszcze raz sprawdziła pani cały samochód.
00:34:52:Mówię panu, że z tym samochodem jest wszystko w porządku.
00:34:54:Płacę pani za usługę, więc chcę żeby pani ją wykonała.
00:34:57:W porządku, sprawdzę jeszcze raz.
00:35:05:Ile razy będzie jej pan kazał go sprawdzać?
00:35:07:Tyle ile trzeba.
00:35:11:Wiem, że uważa pan że jestem nie wystarczająco dobry dla Rory
00:35:13:ale czy musi się pan wyżywać na moim samochodzie?
00:35:16:To moja jedyna wnuczka.
00:35:18:Moim obowiązkiem jest ją chronić.
00:35:21:Jest młoda i naiwna.
00:35:23:-Jest mądra. | -Tak, jest mądra...
00:35:25:W pewnych sprawach.
00:35:27:Nie mam zamiaru się z panem kłócić.
00:35:29:Jak pan chce mnie nienawidzić to proszę bardzo.
00:35:31:Nie nienawidzę cię.
00:35:32:-Naprawdę? | -Nawet cię nie znam.
00:35:34:Cóż, a co chce pan wiedzieć? Poza tym na jakie studia chcę iść
00:35:36:i z czego zamierzam żyć, bo na razie nie mam pojęcia.
00:35:40:To nie są niedorzeczne pytania.
00:35:42:Wiem, ale mógł pan poczekać chociaż do deseru żeby je zadać.
00:35:46:No cóż, może czas tego...
00:35:49:-Przesłuchania? | -Rozmowy.
00:35:51:-Rozmowy. | - Może czas nie był zbyt odpowiedni.
00:36:00:A więc, twój ojciec...
00:36:03:Co on robi?
00:36:08:-Systemy stereo. | -Instaluje je?
00:36:10:Sprzedaje. Ma sklep pare ulic stąd.
00:36:13:A twoja mama?
00:36:15:Pracuje dorywczo przepisując dokumenty medyczne.
00:36:18:Ciekawe, ciekawe.
00:36:23:A więc...
00:36:26:dosyć lubisz moją wnuczkę?
00:36:29:Nie, ja ją dosyć kocham.
00:36:32:Widzisz Dean, a już czułem się trochę lepiej, zanim to powiedziałeś.
00:36:35:Ja nie próbuję sprawić, żeby pan się poczuł lepiej.
00:36:37:Próbuję być uczuciwy.
00:36:39:Tak, jesteś.
00:36:41:To cecha godna podziwu.
00:36:43:Dziękuję.
00:36:45:Dobra, znalazłam coś co było nie w porządku.
00:36:47:-Tak? | -Przednie wycieraczki odpadły, bardzo niebezpieczne.
00:36:51:Dzięki Bogu że sprawdziłam jeszcze raz.
00:36:53:Gypsy, sama ja wyrwałaś.
00:36:55:-Tak. | -Więc zamontuj je z powrotem.
00:36:56:Nie mogę już patrzeć na ten samochód.
00:36:58:-Gypsy! | -Chcę do domu.
00:36:59:Zamontuj je.
00:37:04:Czyli mam rozumieć że ten samochód jest bezpieczny.
00:37:06:-Tak. | -Ale cały czas mam wątpliwości czy to odpowiedni prezent.
00:37:09:Rozumiem.
00:37:15:Ile masz wzrostu?
00:37:18:Czemu? Chce pan zatańczyć?
00:37:20:Nie, dziękuję.
00:37:26:Ale doceniam ofertę.
00:37:30:-Jak długo jeszcze? | -Nie wiem.
00:37:31:Znając mojego ojca, pewnie kazał Deanowi rozebrać ten samochód na kawałki
00:37:34:i złożyc go od nowa na jego oczach.
00:37:36:-Biedny Dean. | -Biedny Dean, musi z nim spędzic wieczór.
00:37:39:A ja dzielę z nim chromosomy.
00:37:41:Cóż, dokładnie go sprawdziliśmy.
00:37:43:Był mały problem z wycieraczkami.
00:37:45:Dean je teraz mocuje.
00:37:47:Ale jak się z tym upora to nie widzę przeszkód
00:37:50:żebyś mogła jeździć tym samochodem
00:37:52:zakładając oczywiście że będziesz miała ubezpieczenie.
00:37:54:Naprawdę? Dzięki!
00:37:57:Kochanie, skocz i przynieś nam jedzenie.
00:37:59:-Jasne. | -Ja to załatwię.
00:38:01:-Pospiesz się! Zanim mu shu zastygnie. | -Dobra.
00:38:05:Dlaczego nie pozwoliłaś mi zapłacić?
00:38:07:Nie uważam że to by było stosowne
00:38:09:biorąc pod uwagę okoliczności.
00:38:11:Jakie okoliczności?
00:38:13:Takie że zaraz się na ciebie bardzo bardzo wkurzę.
00:38:16:Słucham?
00:38:18:Tato, to jest mój dom w moim mieście
00:38:21:gdzie żyję własnym życiem.
00:38:23:-Dziękuję za lekcję geografii. | -Nie, ja...
00:38:24:Przez 32 lata odkąd sie znamy, czy kiedyś przyszłam do twojej pracy
00:38:27:i krytykowałam sposób w jaki rozmawiasz z klientami?
00:38:29:Nie pamiętam żebyś w ogóle przychodziła do mnie do pracy.
00:38:31:Czy wyrażałam zdanie na temat twoich nawyków śniadaniowych?
00:38:35:To były tylko opinie.
00:38:37:Ja nie potrzebuję twoich opinii
00:38:39:zwłaszcza na oczach pracowników i przyjaciół.
00:38:41:Widzę że nie potrafisz zaakceptować konstruktywnego krytycyzmu.
00:38:44:Nic co dzisiaj wyszło z twoich ust nie było w żaden sposób konstruktywne.
00:38:50:-Kłóciłbym się. | -I to jest ostatni raz kiedy przychodzisz do mojego domu
00:38:53:i zaczynasz rządzić w moim świecie.
00:38:55:-O czym ty mówisz? | -Mówię o Deanie i o samochodzie.
00:38:59:-Chciałem tylko... | -Nie masz do tego prawa.
00:39:01:Rory to moje dziecko i to ja ustalam zasady
00:39:03:więc jeśli przychodzi do domu i oznajmia
00:39:05:'Mamo, spędzam ten weekend z Patricią Krenwinkleł a ja mówię
00:39:08:'Dobra, tylko weź sweter'
00:39:10:to musisz się z tym pogodzić.
00:39:11:-Kim jest Patricia Krenwinkle? | -A jeżeli jej mówię że może przyjąć samochód
00:39:14:który zbudował dla niej jej chłopak, to znaczy że może.
00:39:16:-Według mnie nie wyglądał na bezpieczny. |-Nie musi wyglądać bezpiecznie dla ciebie
00:39:19:ale dla mnie.
00:39:20:Boże, dlaczego w ogóle nie rozumiesz co ja do ciebie mówię?
00:39:21:-Ależ dobrze rozumiem co mówisz. | -Zachowujesz się tu nie jak gość, ale jak policja.
00:39:24:Cały czas miałeś swój mundur
00:39:26:ale wiesz co, teraz możesz go zdjąć.
00:39:28:-Mów ciszej. | -Nie! Jestem dorosłą kobietą i będziesz mnie traktował
00:39:30:tak jak traktuje się ludzi którzy zapraszają cię do swojego domu
00:39:32:albo już więcej nie zostaniesz zaproszony.
00:39:34:-Zaproszony? | -Tak.
00:39:35:Myślisz że nie wiem dlaczego mnie tu zaprosiłaś?
00:39:38:-Bo... | -Bo matka cię o to prosiła.
00:39:41:Zadzwoniła do ciebie i powiedziała że doprowadzam ją do szału
00:39:43:i że masz się mną zająć chociaż przez jeden dzień.
00:39:45:Czyż to nie jest prawda?
00:39:47:-Nie. | -Nigdy mnie nie zaprosiłaś do swojego domu Lorelai, nigdy.
00:39:52:I nie widzę żadnego powodu dla którego teraz miałabyś to robić
00:39:55:oprócz mojej emerytury.
00:39:57:Dobra tato, mama do mnie dzwoniła, ale..
00:39:59:Wiesz, nigdy nie myślałem o emeryturze.
00:40:02:Nigdy się nie zastanawiałem co będę robił jak nie będę pracował.
00:40:06:Nigdy nie wyobrażałem sobie że z przydatnego członka rasy ludzkiej
00:40:12:zmienie się w trutnia który siedzi w klubie o 3 po południu
00:40:15:pije brandy i gra w karty.
00:40:18:-Tato. | -Jestem zawadą dla własnej żony i ciężarem dla córki.
00:40:23:Nagle zdałem sobie sprawę co to znaczy być podstarzałym.
00:40:27:Mam nadzieję że ty nigdy się nie dowiesz jak to jest.
00:40:31:A teraz, jeśli wybaczysz
00:40:33:chyba będę musiał zrezygnować z kolacji.
00:40:35:Nie jestem zbyt głodny.
00:40:49:-Ładne zdjęcie. | -Dzięki.
00:40:51:Jesteś teraz bardzo popularna.
00:40:53:Założę się że jak spalisz jeszcze pare książek to zrobią cię burmistrzem.
00:40:56:-To niedorzeczne. | -No nie wiem, na pewno wiele osób by cię poparło.
00:40:59:Pat Buchanon, Jerry Falwell, Kathie Lee Gifford.
00:41:03:-Pa. | -No przyznaj, to trochę zabawne.
00:41:06:Nie, bycie dziewczyną od cenzury nie jest ani trochę zabawne.
00:41:09:Jedyne kasety jakie nie są za zasłoną to Bambi i Dumbo.
00:41:13:Właściwie to mieli wcześniej spotkanie, żeby zadecydować
00:41:15:czy 'Babe: Świnka z klasą' nie powinno być za zasłoną
00:41:17:żeby nie obrażać ludzi którzy jedzą koszerne jedzenie.
00:41:19:Żyjemy w zwariowanym świecie.
00:41:21:-A w ogóle to gdzie oni znaleźli to głupie zdjęcie? | -Zdjęcie jest fajne. To ludzie są głupi.
00:41:25:Już nigdy nie będę mogła wyjść z domu.
00:41:27:Przynajmniej nie umrzesz z głodu.
00:41:29:-Nie mogę już na to patrzeć. | -Spokojnie. Zresztą nie sądzę żeby to długo potrwało.
00:41:33:-Dlaczego? | -Tak mi się tylko wydaje.
00:41:37:-Jess! | -Smacznego.
00:41:39:-Wracaj. | -Dlaczego?
00:41:41:-Dam ci rogala.
00:41:45:-Tak? | -Co zrobiłeś?
00:41:47:Nic wielkiego. Po prostu jak ktoś wypożyczy Dumbo albo Bambi
00:41:50:to się trochę zdziwi.
00:41:52:To znaczy?
00:41:54:-Co zrobiłeś? | -Wisisz mi rogala.
00:42:16:O tu jesteś, czemu się tak skradasz?
00:42:18:-Witaj Emily. | -Miło cię widzieć.
00:42:21:-Wyglądasz na szczęśliwą. | -Miałam bardzo miły dzień. Napijesz się czegoś?
00:42:23:-Nie, dziękuję. | -Widziałam się z Cheeky Lenox.
00:42:26:Remontuje teraz cały dom i muszę przyznać że podsunęło mi to pare pomysłów.
00:42:31:Już dzisiaj nie będę cię męczyć
00:42:33:-ale jestem bardzo podekscytowana. | -To świetnie.
00:42:35:Potem byłam na zakupach i zrobić manicure.
00:42:39:-To miło. | -Trochę ostrzejszy kolor niż zwykle
00:42:42:ale sama nie wiem, w takim byłam nastroju.
00:42:45:A jak twój dzień z dziewczynkami?
00:42:47:-Cudownie. | -To mi opowiedz.
00:42:50:Widziałem miasto, byłem u Lorelai w pracy.
00:42:53:Jadłeś coś? Bo mogę powiedzieć Heloise żeby coś dla ciebie przygotowała.
00:42:55:Nie, dziękuję, jedliśmy chińszczyznę.
00:42:57:-Ty uwielbiasz chińszczyznę! | -Tak.
00:42:59:Cieszę się że się tak dobrze bawiłeś.
00:43:01:Na pewno takie wyjście dobrze ci zrobiło.
00:43:03:O tak.
00:43:05:Właściwie to cały czas jestem jakiś rozenergetyzowany
00:43:08:że chyba pójdę poukładać te znaczki za które się od tak dawna zabieram.
00:43:12:-Teraz? | -A dlaczego nie?
00:43:14:Myślę że to wspaniały pomysł. Miłej zabawy.
00:43:44:Tłumaczenie: Justyna | Napisy: Ania ([e-mail])
00:43:46:Napisy pobrane ze strony www.gilmore-girls.prv.pl