00:00:03: Jutro przyjdzie nasz prawnik, Joseph Stanford.
00:00:06: Ugh. Szalony tata Sissy.
00:00:08: To okropne. Sissy była twoją dobrą przyjaciółką.
00:00:10: Mamo, Sissy gadała do swoich wypchanych zwierzątek, a one jej odpowiadały.
00:00:12: Zmieńmy temat.
00:00:14: Niemożliwe!
00:00:15: Poprosiła o nowy temat mamo.
00:00:16: To jakiś żart.
00:00:18: OK, przepraszam.
00:00:20: Moja córka -- Henny Youngman.
00:00:21: Przepraszam. Małe problemy z chińską firmą. No więc, co przegapiłem?
00:00:26: Najpierw byłam niemożliwa, a potem zamieniłam się w żydowskiego komedianta.
00:00:30: Ah. No więc kontynuujcie.
00:00:32: Dziękuję. Gdzie skończyłam?
00:00:34: Joseph Stanford przychodzi jutro.
00:00:36: Tak. Tak więc Rory, twój dziadek i ja pomyślelismy, że byłoby miło, gdybyś po kolacji przeszła się po domu
00:00:41: i wybrała, co chcesz dostać po nas w spadku.
00:00:44: Przyjrzyj się mojemu biurku w gabinecie. To niezła robota.
00:00:48: Czemu nigdy nie zabieram ze soba magnetofonu na te kolacje?
00:00:51: Ucieszę się ze wszystkiego, co mi zostawicie.
00:00:53: Nonsens. Powinnaś mieć to, co chcesz. Więc rozejrzyj się a kiedy zobaczysz coś, co ci się podoba, przyklej na nim samoprzylepną karteczkę.
00:00:59: OK, wy dwoje osiągnęliście nowy poziom dziwactwa nad którym kiedykolwiek mogłam się dziwować.
00:01:03: Ty też możesz powybierać sobie rzeczy.
00:01:04: Oh, no tak, teraz to już mniej dziwaczne.
00:01:06: Słyszałeś to Richard? Okazuje się że jesteśmy dziwakami.
00:01:09: Tak, no cóż, człowiek uczy się przez całe życie.
00:01:11: Oh super!
00:01:12: Co to jest?
00:01:13: Deser.
00:01:14: Budyń.
00:01:15: Skoro wiesz co to jest to po co pytałaś?
00:01:17: Wy nie lubicie budyniu.
00:01:18: Tak, ale ty lubisz.
00:01:20: Oh, uwielbiam go. Czczę. Mam na kominku miskę z Dziewicą Maryją, szklankę wina i banknot dolarowy zaraz obok.
00:01:27: Nigdy wcześniej nie jadłam budyniu z kryształowej miski.
00:01:29: Podoba ci się?
00:01:31: Kiedy skończysz jeść, przyklej na niej karteczkę.
00:02:36: Co o tym sądzisz?
00:02:38: Gdzie to damy?
00:02:39: Nie wiem. Do Muzeum Dziwactw Emily i Richarda Gilmore?
00:02:44: To jest najdziwniejszy wieczór jaki tu spędziłam.
00:02:46: Jak wam idzie?
00:02:48: Świetnie, przygotowujemy się na wielki dzień.
00:02:51: To dobrze.
00:02:52: Wiesz, um, robi się późno mamo.
00:02:54: Jeśli nie masz dla nas jakichś pogrzebowych miejsc do udekorowania to powinnyśmy już iść.
00:02:56: Macie jakieś specjalne prośby na następną kolację?
00:02:59: Oh, no cóż.
00:03:00: Mamo, chciałabym z tobą chwilkę pogadać, a Rory, może pożegnasz się z dziadkiem...
00:03:05: Pewnie.
00:03:09: Powinnam usiąść?
00:03:10: Tak, ale nie tutaj, OK? Na tym jest karteczka. Chcemy żeby pozostało ładne.
00:03:15: Bycie tobą musi być męczące.
00:03:17: Mamo, za tydzień w piątek są urodziny Rory.
00:03:19: Wiem o tym.
00:03:20: Więc myślałyśmy że można przesunąć przyszłotygodniowy obiad na sobotę.
00:03:24: A co chcecie robić w piątek?
00:03:26: Nie wiem.
00:03:27: To wspaniale. Przyjedziecie tu i urządzimy sobie przyjęcie.
00:03:28: Miałam nadzieję, że zrobimy to kiedy indziej.
00:03:30: Po co przekładać to na później, skoro jej urodziny wypadają dokładnie w dzień waszych odwiedzin.
00:03:33: Sobota to wspaniały dzień mamo.
00:03:35: Nie tak bardzo jak piątek.
00:03:36: Ale kurczę blisko.
00:03:37: Nie z mojego punktu widzenia.
00:03:38: Więc się przesuń.
00:03:41: Wybacz. Piątkowe wieczory to moje wieczory.
00:03:43: Tak ustaliłyśmy kiedy pożyczałaś pieniądze na jej szkołę. Te zasady się nie zmieniły.
00:03:46: Mamo, nie chcę żeby ta pożyczka prowadziła do stałego źródła szantażu, ok?
00:03:50: to są urodziny mojego dziecka,
00:03:52: które będzie miało swoje przyjęcie w domu w piątek wieczorem i to koniec. Kropka.
00:03:59: Więc jak ci się podoba wizja dwóch przyjęć w tym roku?
00:04:02: Nie zmieniła zdania.
00:04:03: Nie, ale zgodziła się wydzielić kwadrans na nauczenie się "Like A Virgin."
00:04:07: No cóż, starałaś się.
00:04:09: Kochanie obiecuję, sobota wszystko naprawi już w domu. , Wspaniałość Stars Hollow.
00:04:14: Więc to przyjęcie babci będzie czymś poważnym?
00:04:17: Niezupełnie.
00:04:19: Rząd tego dnia nie będzie pracował. Flagi opadną do połowy masztu.
00:04:23: Barbra Streisand da swój finałowy koncert...znowu.
00:04:26: Papież ma już jakieś plany, ale stara się je zmienić.
00:04:29: Chociaż Elvis i Jim Morrison przychodzą i przynoszą chipsy.
00:04:34: Zadałam proste pytanie...
00:04:37: Malutkie pomarańczowe herbatniczki z miodowo- musztardową szynką i serem cheddar.
00:04:40: Pycha.
00:04:41: Anielskie skrzydła z sosem do maczania.
00:04:43: Dobrze, dobrze.
00:04:44: Oh, przyniosłaś mi to zdjęcie?
00:04:45: Oh, tak.
00:04:46: Szkoda, że twoja mama uparła się na piątek.
00:04:49: Ma mocny chwyt.
00:04:51: To znowu nie takie zaskakujące.
00:04:52: Emily Gilmore
można według niej ustawiać zegarki. Oh, wiesz co wczoraj zrobiła?
00:04:57: Włożyła jeansy?
00:04:58: Podała budyń.
00:04:59: Byłam blisko!
00:05:00: To na pewno była jakaś jego droga wersja, ale to jednak był budyń!
00:05:03: To niesamowite.
00:05:05: Tak. To może znaczyć że właściwie zapamiętała, że lubimy budyń, co znaczy,
00:05:09: że słuchała czegoś innego niż sznura krytyk przemierzającego jej głowę i ominęła to,
00:05:14: że budyń to szpitalowe jedzenie, które można zaakceptować jedynie wtedy, kiedy wydarto z ciebie jakiś organ.
00:05:18: Wow, musiała wiele przejść.
00:05:22: Zamknij oczy, otwórz usta.
00:05:24: Do kogo mówisz?
00:05:25: A tak, przepraszam. Zamknij oczy, otwórz usta.
00:05:28: OK.
00:05:29: A teraz przygotuj się na coś naprawdę niesamowitego.
00:05:35: Co to takiego?
00:05:36: Nie wiem. Jest jak, um...
00:05:38: Jak co?
00:05:39: Jak jagoda, ale bardziej egzotyczne.
00:05:42: Tak! Dobrze.
00:05:43: Jackson, znowu przesadziłeś z oparami z opryskiwaczy?
00:05:46: Od jakiegoś czasu bawię się krzyżowaniem. Wreszcie mi się udało.
00:05:50: Wymyśliłem, jak skrzyżowac malinę z kumquatem.
00:05:53: Kumquat! To ten smak!
00:05:55: Mówisz poważnie?
00:05:56: Jak to zrobiłeś?
00:05:57: Nie wybudowałeś takiej maszyny jak w "The Fly" prawda?
00:06:00: Nie będziesz spacerował ulicami w malinowym kapeluszu i nie będziesz krzyczał "zjedz mnie!"
00:06:04: Ty! Dzisiaj możesz się ze mnie śmiać ile chcesz, bo dzisiaj jestem bogiem.
00:06:10: Dzisiaj Matka Natura ukłoniła się przede mna.
00:06:13: Jak to miło z jej strony.
00:06:15: Michel, Jackson..
00:06:16: Nie musisz mnie uświadamiać. Świetnie czuję się w roli ignoranta na wszystko, co sprawia, że podnosi ręce nad głowę.
00:06:23: Potrzebujesz czegoś?
00:06:24: Ogrodnik potrzebuje.
00:06:27: Oh, hey, w sobotę są urodziny Rory więc zacznij wymyślać powody, dla których nie możesz przyjść.
00:06:32: Nie będzie mnie w mieście.
00:06:34: Oh, użyłes tego rok temu.
00:06:35: Popracuję nad tym i dam ci znać.
00:06:37: 7:00, prezenty obowiązkowe.
00:06:40: Malinoquat?
00:06:42: Lucy, jestem w domu!
00:06:44: Kuchnia.
00:06:45: ęA Justin jest taki wspaniały. Nie może ożenic się z Britney, nie będę mogła przestać płakać.'
00:06:50: OK, dzięki.
00:06:52: Zaraz będzie pizza.
00:06:54: Dobry z ciebie zaopatrzeniowiec. Cześć.
00:06:57: Zacznę pracę domową. Zawołaj mnie, kiedy przyjedzie pizza.
00:07:06: Halo?
00:07:07: Lorelai, jaki masz rozkład pracy?
00:07:09: A co?
00:07:10: Chcę iść na zakupy.
00:07:12: Ze mną?
00:07:13: To chyba zrozumiałe.
00:07:14: Tylko w twoim świecie mamo.
00:07:15: Chcę kupić Rory prezent urodzinowy.
00:07:17: Jestem pewna, że spodoba się jej wszystko, co jej kupisz.
00:07:19: Tak, ale chcę kupić jej coś specjalnego, coś, czego chciała, coś... co ty byś jej kupiła.
00:07:24: OK, w porządku. Więc kup jej niespodziankę.
00:07:26: To nie jest zabawne. Ledwo ją widuję, a rozmawiamy tylko na kolacji raz w tygodniu i to tylko o szkole i Jane.
00:07:33: Lane, Mamo.
00:07:34: Myślałam, że tym razem będziesz chciała wpuścić mnie do jej sekretnego klubu
00:07:37: i pomożesz mi kupić jej coś na urodziny.
00:07:40: Mówisz poważnie?
00:07:41: Według ciebie zawsze mówię poważnie.
00:07:43: OK.
00:07:44: OK?
00:07:45: OK.
00:07:48: Dobrze, spotkamy się u Damion'a jutro o 3:00
00:07:50: OK.
00:07:51: I ubierz się odpowiednio
00:07:52: Nie kończ tego zdania mamo.
00:07:55: Zobaczymy się jutro.
00:07:56: Grzeczna dziewczynka.
00:08:05: Hey.
00:08:06: Co, Tristin?
00:08:07: Chciałem tylko powiedzieć ęwszystkiego najlepszego.'
00:08:08: To nie moje urodziny.
00:08:09: Nie, ale będą.
00:08:12:ę W piątek o 4:03 rano, Lorelai Leigh ..'
00:08:15: Co to jest?
00:08:20: Kto to jeszcze ma?
00:08:21: Nie wiem. Chyba cała twoja klasa.
00:08:25: Muszę już iść.
00:08:27: Do zobaczenia w piątek, urodzinowa dziewczyno.
00:08:33: To ona.
00:08:34: Rodzice każą mi iść.
00:08:36: Kolejna obowiązkowa impreza.
00:08:38: Moje życie jest beznadziejne.
00:08:44: Oh, czyż nie jest śliczny?
00:08:47: Oh, tak. Kupimy go jej jak tylko koronują ją na Królową Anglii.
00:08:51: Jesteś dzisiaj taka bojownicza.
00:08:53: Nakrycia głowy tak na mnie działają.
00:08:56: Oh, mamo, popatrz. To jest niezłe.
00:08:59: Co to jest?
00:09:00: Torebka w kształcie gitary. Wspaniała.
00:09:02: Wspaniała dla czego?
00:09:03: Dla Rory.
00:09:04: Co Rory z nią zrobi?
00:09:05: Włoży do niej rzeczy. Ponosi tu i tam. | Publicznie?
00:09:08: Tak.
00:09:09: Co ludzie sobie pomyślą?
00:09:10: Oczywiście że jest mordercą z toporem.
00:09:15: A może perły?
00:09:17: Perły?
00:09:19: Podwójny sznur pereł i do tego kaszmirowy sweter.
00:09:22: Mamo, ona jest młoda. Pomyśl o czymś młodym.
00:09:26: Pióro Mont Blanc?
00:09:28: Które położy na biurku w kancelarii adwokackiej?
00:09:29: Musi czymś pisac.
00:09:30: Ale nie piórem za $200.
00:09:36: Oh, hey, popatrz.
00:09:38: Te organizatory są urocze.
00:09:40: Możesz jej kupic jedną z tych śmiesznych gumek z syrenką.
00:09:43: Bardzo się jej spodobają.
00:09:44: Proszę bądź poważna, robimy zakupy dla Rory.
00:09:46: Nie mamo, to ja robię zakupy dla Rory.
00:09:48: Ty robisz zakupy dla twojej wymyślonej wnuczki, Barbary Hutton.
00:09:50: Chcę jej kupić coś ładnego.
00:09:51: Wiem że chcesz, ale nie słuchasz mnie.
00:09:54: Chciałaś, żebym kupiła jej gumkę z syrenką.
00:09:57: To tylko propozycja.
00:09:58: Oh, tak i był jeszcze T-shirt z twarzą Farrah Fawcett.
00:10:01: Bohater wielu tych, którzy dążą do idealnej linii piór.
00:10:05: Oh nie wiem jak to robić. Chodźmy już.
00:10:07: Oh, nie, nie. Chodź, mamo. Wiesz jak to robić. Myśl budyniowo.
00:10:12: Budyniowo?
00:10:14: No chodź. Prosiłaś o pomoc. Dostaniesz ją.
00:10:18: Trochę-- niewiele
nie świruj. Ale mamo -- budyń.
00:10:21: Czemu ciągle mówisz budyń?
00:10:22: Po prostu rozejrzyj się i wybierz coś, co się jej spodoba.
00:10:34: Proszę.
00:10:37: Oh, no teraz naprawdę dobrze.
00:10:38: Naprawdę? | Oczywiście.
00:10:40: Nie wygląda jak coś, co można kupić w myjni samochodowej?
00:10:42: Oczywiście. W tym tkwi połowa uroku.
00:10:44: Oh, nie, tylko $12.
00:10:46: Sześć dolarów więcej niż w myjni.
00:10:47: To nie jest prezent za dwanaście dolarów.
00:10:49: Dwanaście dolarów to wspaniały prezent, mamo. Pokocha go.
00:10:54: Może przynajmniej kupię jej coś do tego?
00:10:58: W porządku, wezmę to.
00:10:59: Dobry wybór.
00:11:01: Oh! Świeci się.
00:11:10: Jeszcze jej nie ma.
00:11:11: Dobrze. Musisz mnie zabawiać dopóki nie przyjdzie.
00:11:14: Ok, Hamburgerowy Chłopcze, tańcz.
00:11:16: Wyjdziesz za mnie?
00:11:17: Co?
00:11:19: Tylko szukam czegoś, co by ci zamknęło usta.
00:11:21: Lepiej bądź dla mnie miły, bo nie zaproszę cię na sobotnie przyjęcie urodzinowe Rory Gilmore.
00:11:26: Nie musisz mnie zapraszać, wiesz.
00:11:28: Wiem. Ale chciałabym, żebys przyszedł.
00:11:30: Tak?
00:11:31: Tak.
00:11:33: OK, zobaczę.
00:11:34: 7:00. Nie spóźnij się.
00:11:41: Wow. Miła twarz właśnie weszła.
00:11:44: Kawy.
00:11:45: Zły dzień?
00:11:46: Już tyle razy użyłam słowa ębeznadziejał, że straciło dla mnie znaczenie.
00:11:50: Może to cię rozweseli.
00:11:51: Co?
00:11:52: Zobaczysz.
00:11:57: Co to jest?
00:11:59: To nasze sukienki na urodziny.
00:12:01: Więc to Halloween?
00:12:04: Hej ty, posłuchaj. Byłam na zakupach z twoją babcią i to były całe trzy godziny
00:12:08: "Dla kogo masz zamiar to kupić, mamo? Poznałaś już Rory?"
00:12:11: i w końcu ja mówiłam a ona słuchała i kupi ci coś, co ci się naprawdę spodoba.
00:12:17: Naprawdę?
00:12:18: Tak, naprawdę.
00:12:19: I oczywiście chciała nam koniecznie kupić te sukienki, ale chyba mogę je jakoś przerobić.
00:12:23: Wow. Nigdy nie widziałam ciebie takiej wesołej po spotkaniu z babcią.
00:12:27: Już wiele czasu minęło od czasu, kiedy nasze spotkanie nie zakończyło się kłótnią. To było odświeżające.
00:12:31: Niezupełnie zabawne, ale nie miałam już tego rwącego bólu w oku jak zwykle.
00:12:37: Wow. To wspaniale.
00:12:38: Tak.
00:12:39: Slyszałem że w sobotę jest jakaś impreza.
00:12:41: Tak. Mama słynie ze swoich przyjęć.
00:12:43: Najlepsze było to na jej ósme urodziny.
00:12:44: Oh, tak, było dobre.
00:12:46: Gliny nas przepędziły.
00:12:47: Gliny rozpędziły przyjęcie urodzinowe ośmiolatka?
00:12:49: I aresztowali klauna.
00:12:51: Już nie chcę tego słuchać.
00:12:55: A teraz mi powiedz, dlaczego dzisiaj taki humor?
00:12:59: To nic. Ja-u mnie w porządku. Dostałam 5- z testu z francuskiego, z którego powinnam była dostać 5.
00:13:04: Oh, kochanie, 5- to wspaniale.
00:13:08: Tak, to- to wspaniale.
00:13:12: Zobaczmy. Może zbierzemy ten cały tiul. Będzie jak nowoczesna Calineczka.
00:13:17: Co o tym myślisz? To twoje urodziny.
00:13:20: Tak. Szczęściara ze mnie.
00:13:38: Wszystkiego najlepszego. Maleństwo.
00:13:45: Hey.
00:13:56: Nie mogę uwierzyć jak szybko rośniesz.
00:13:59: Naprawdę? A wydaje się powoli.
00:14:02: Zaufaj mi, jest szybko. Co myślisz o swoim życiu?
00:14:07: Jest całkiem fajne.
00:14:09: Jakieś zażalenia?
00:14:11: Chciałabym żeby ta wilgoć zniknęła.
00:14:15: W porządku. Popracuję nad tym.
00:14:17: Wyglądam starzej?
00:14:20: Oh, tak. Chodziłaś do Denny'ego przed 5, dostałaś rabat.
00:14:25: Niezły układ.
00:14:27: Wiesz co myślę?
00:14:28: Co?
00:14:30: Jesteś super, wspaniałym dzieckiem i najlepszym przyjacielem, którego mogę mieć.
00:14:35: Ja też.
00:14:37: I tak trudno uwierzyć w to, że dokładnie o tej porze wiele miesięcy temu leżałam dokładnie w takiej pozycji--
00:14:45: Oh, rany. I znowu.
00:14:48: Tylko że ja miałam wielki, gruby brzuch i wielkie grube kostki i klnęłam jak szewc --
00:14:53: Na zwolnieniu.
00:14:54: Na zwolnieniu! właśnie! I tak leżałam
00:14:57: W połogu.
00:14:59: Niektórzy nazywają to najszczęśliwszym momentem ich życia,
00:15:03: a dla mnie to było coś bardziej jak robienie wyrwy w skrzyni z dynamitem.
00:15:09: Ciekawe czy Waltonowie to kiedyś robili.
00:15:12: I wrzeszczałam i klnęłam i otaczała mnie setka wybitnych lekarzy,
00:15:19: chyba właśnie tu użyto kubka z odłamkami lodu, które mi dano.
00:15:25: Nie powinnaś .
00:15:26: Ale obrzucanie pielęgniarek na pewno było śmieszne.
00:15:30: Kocham cię mamo.
00:15:31: Shh. Dochodzę do momentu, w którym widzi twoją główkę. Więc było tak...
00:15:39: Nie powinnaś iść dzisiaj do szkoły.
00:15:40: Muszę. Test z łaciny.
00:15:42: Rany. Codziennie masz testy. Kiedy masz czas, żeby się uczyć tego, z czego cię sprawdzają?
00:15:45: Hey, zły stolik.
00:15:47: Od kiedy są dobre stoliki?
00:15:48: Od czasu, kiedy tort kawowy, który ci upiekłem
00:15:50: i te głupie baloniki, które nadmuchałem są przy innym stoliku, o tam.
00:15:54: Nadmuchałeś dla mnie baloniki? | Tak.
00:15:57: Oh, Luke, ty stary kumplu.
00:15:58: Liczę do trzech i ich nie ma. | Dziękuję.
00:16:06: Wszystko w porządku?
00:16:07: Tak, ja tylko...ja się starzeję, Lane.
00:16:12: Wydajesz się dzisiaj jakaś cicha.
00:16:13: Bałam się tego całą noc. Już wystarczająco straszne jest to, że muszę codziennie oglądać te dzieciaki z Chilton.
00:16:19: Ale dzisiaj? W moje urodziny? Z większością z nich nawet nie rozmawiałam.
00:16:23: Chodzę do tej szkoły od kilku miesięcy. Boże, oni pomyślą
00:16:27: że jestem strasznym świrem i że moja babcia musi ściągać mi gości na przyjęcie.
00:16:33: Co powiedziała na to Lorelai?
00:16:35: Nie powiedziałam jej.
00:16:36: Dlaczego?
00:16:38: To przez budyń.
00:16:39: Oh, budyń. Tak, zapomniałam o nim.
00:16:41: Moja babcia dała nam budyń w zeszłym tygodniu a potem poszła na zakupy z moją mamą a one się nie kłóciły.
00:16:46: Nie wiem, to znaczy, nigdy im się nie układało
00:16:50: i wiem, że jeśli powiem mamie o zaproszeniach,
00:16:53: ona się wścieknie i zadzwoni do babci i to będzie koniec z budyniem.
00:16:56: Możesz kupić budyń.
00:16:59: To tylko jedna noc, tak?
00:17:00: Tak.
00:17:01: Jedną noc mogę wytrzymać.
00:17:12: Kawę na wynos poproszę.
00:17:25: Proszę.
00:17:26: Dzięki.
00:17:30: <>
00:17:36: Czemu się uśmiechasz?
00:17:38: Myślę o budyniu.
00:17:41: Nie, nie tutaj. Do salonu. Dlaczego tego dotykasz? Dlaczego tego dotykasz?
00:17:46: Przestań.
00:17:48: Rozstaw je co piętnaście centymetrów. Weź linijkę.
00:17:51: Emily!
00:17:52: Daj, ja to zrobię.
00:17:54: Mam nadzieję że Larsonowie przyjdą.
00:17:56: Richard, żadnych interesów. To urodziny twojej wnuczki.
00:17:59: Pięć minut o zakupach nie zepsuje wieczoru.
00:18:02: Pięć minut, proszę. | Emily.
00:18:03: Jeśli usłyszę, że mówisz o zakupach dłużej niż pięć minut, padnę martwa.
00:18:06: Emily.
00:18:07: Ale kiedy upadnę martwa nie przestaniesz rozmawiać. Przejdziesz nad moim ciałem do mikrofonu.
00:18:12: Emily.
00:18:13: Co?
00:18:14: Wyglądasz dzisiaj bardzo ładnie.
00:18:16: Dziękuję.
00:18:27: Rany mamo. Zostaw kilku służących sąsiadom.
00:18:31: Już jest - jubilatka.
00:18:32: Cześć babciu.
00:18:34: Wow, poszłaś na całego, co?
00:18:36: Chciałam, żeby wszystko było idealne. Co o tym myślisz?
00:18:38: Myślę, że Edith Wharton byłaby dumna i zajęta robieniem notatek.
00:18:41: Masz kochanie, idź się przebierz.
00:18:42: OK.
00:18:43: Pośpiesz się!
00:18:46: Co to ma być?
00:18:48: Oh, to moja sukienka.
00:18:49: A gdzie ta, którą ci kupiłam?
00:18:50: To właśnie ta.
00:18:51: Myślałam, że było jej więcej.
00:18:52: Rany, mamo, tu jest ślicznie.
00:18:54: Zmieniłaś te Rory w kapelusz?
00:18:56: Ładne świece. Rozstawione co piętnaście centymetrów?
00:19:03: Pijesz dzisiaj białe wino? Nie Szkocką?
00:19:09: Przepraszam. Idę usiąść z moją córką.
00:19:11: OK.
00:19:14: Proszę.
00:19:15: Co to jest?
00:19:16: Shirley Temple.
00:19:18: A co ty pijesz?
00:19:19: Shirley Temple Black.
00:19:23: Wow.
00:19:24: Mam tu twój Super Lizak, facet. Chcesz coś zjeść?
00:19:29: Wszystko śmiesznie pachnie.
00:19:31: Tu jesteście. Chodźcie, chcę was komuś przedstawić.
00:19:38: Lorelai?
00:19:41: Tak. O mój Boże! Oh, Mitzie, wow, nie widziałam cię od..
00:19:45: Odkąd miałaś siedem miesięcy.
00:19:46: Chciałam powiedzieć od liceum, ale OK.
00:19:48: Oh, nie, powiedziałam coś niemiłego? | Nie, nie.
00:19:50: Nie, powiedziałam. Powiedziałam coś niemiłego. Miałam nad tym pracować.
00:19:54: Szlachetny cel.
00:19:55: Od czasu mojego rozwodu miałam nad sobą pracować.
00:19:58: Wiesz, chcę- chcę się rozwijać.
00:20:04: Lorelai Gilmore, dziewczyna od skandalu!
00:20:07: A powiedź mi co się stało z Christopherem?
00:20:09: Christopher jest w Kalifornii.
00:20:11: Oh, wiesz co u niego?
00:20:13: Przepraszam, trudno ci o tym mówić?
00:20:14: Uh, no cóż..
00:20:15: Kiedy ostatnio dzwonił?
00:20:17: Rany, robisz postępy w tym byciu milszą, co, Mitz?
00:20:19: Przepraszam.
00:20:20: W porządku.
00:20:21: Dzwoni raz na tydzień i widzimy go w Święta Bożego Narodzenia, czasem w Wielkanoc.
00:20:25: Zawsze bardzo grzecznie.
00:20:27: Jesteś mężatką?
00:20:28: Nie, mam tylko Rory.
00:20:30: To twój kot?
00:20:31: Moje dziecko! Jest tam.
00:20:35: Wow! Naprawdę podobna do Christophera, prawda?
00:20:38: Tak.
00:20:39: To cię nie boli?
00:20:41: Wiesz co? Pójdę...do kogoś...innego...było super.
00:20:47: Oh, nie, nie na takie układy się zgodziłem.
00:20:48: Oczywiście że tak.
00:20:49: Lars, byliśmy na tym samym zebraniu. Zarządaliśmy pięcioletniego przedłużenia, nie trzyletniego.
00:20:55: Słyszałem o trzech latach.
00:20:57: Cześć dziadku!
00:20:58: Rory. Panowie, to moja wnuczka, Rory.
00:21:01: Wszystkiego najlepszego, Rory.
00:21:04: Powinniśmy zadzownić do Dennisa.
00:21:06: W porządku, mam telefon w gabinecie.
00:21:14: Rory, w bibliotece są ludzie z twojej szkoły. Idź się z nimi przywitaj.
00:21:25: Muszę iść do łazienki.
00:21:27: Najpierw się przywitaj. Chodź, potrzymam ci to.
00:21:32: Kto to?
00:21:33: To chyba jej urodziny.
00:21:40: Paris?
00:21:42: Rodzice kazali mi przyjść.
00:21:44: Oh Boże!
00:21:45: Inaczej bym nie przyszła. Wierzysz mi, prawda?
00:21:50: Oh, przyszłaś mnie powitać?
00:21:52: Cześć, Tristin.
00:21:54: Gdzie mój urodzinowy buziak?
00:21:56: To moje urodziny.
00:21:57: Więc dam ci urodzinowego buziaka.
00:21:58: Co z tobą?
00:22:00: Ok, muszę ci coś powiedzieć. Jestem w tobie szaleńczo zakochany.
00:22:03: A więc powodzenia.
00:22:05: Nie mogę jeść, spać...Budzę się w nocy wykrzykując twoje imię. Rory, Rory!
00:22:11: Mógłbyś się zamknąć, proszę?
00:22:13: Rory, kim jest twój kolega?
00:22:15: Nie wiem, ale to jest Tristin.
00:22:17: Słucham?
00:22:18: Tristin Dugray, proszę pana.
00:22:20: Dugray? Jesteś spokrewniony z Janlen Dugray?
00:22:23: To mój dziadek, proszę pana.
00:22:24: Robiłem z Janlenem interesy przez lata. Jest wspaniałym człowiekiem.
00:22:28: O tak, jest.
00:22:29: Rory, dobrze dobierasz znajomych. Pochwalam.
00:22:33: Richard, rozmawiam z Dennisem i on słyszał dokładnie to, co ja.
00:22:36: Cóż, jeden człowiek w błędzie zawsze znajdzie kolegę.
00:22:40: Lubi mnie.
00:22:41: Jest pijany.
00:22:42: Chodźmy się przejść.
00:22:44: To głupie. Ty mnie nawet nie lubisz!
00:22:46: Masz tę dziwną potrzebę udowodnienia, że się z tobą umówię. To nie jest lubienie kogoś.
00:22:49: Czemu z tym walczysz? W końcu ustąpisz.
00:22:53: Idę poszukać mamy.
00:22:55: Wow, poznam twoją mamę. Trochę szybko, ale w porządku.
00:23:05: Oh tu jesteś! Chyba czas powiedzieć kilka słów do gości.
00:23:09: Co?
00:23:10: Krótka mowa żeby podziękować i powiedzieć wszystkim jak to jest być rok starsza.
00:23:13: Mamo, ona tego nie chce
00:23:14: Jest tu gospodynią, Lorelai. To jej obowiązek.
00:23:17: Nie jestem gospodynią! Ty jesteś!
00:23:19: Hey, kochanie, poczekaj...
00:23:20: To twoje przyjęcie a to twoi goście, nie mam im nic do powiedzenia, więc to ty coś powiedź.
00:23:25: Rory! | Przepraszam.
00:23:28: Po co to było?
00:23:30: Lorelai, twoja córka nie umie się zachować. Powinnaś się wstydzić.
00:23:36: OK, jak to się stało moją winą?
00:23:51: Hey. Mogę wejść?
00:23:53: To twój pokój.
00:23:55: Co u ciebie?
00:23:58: Przykro mi że naskoczyłam na babcię.
00:24:00: Tak, co? To było jak moment z ęZakręconego Piątkuł.
00:24:04: Ona zaprosiła ludzi z Chilton.
00:24:07: Żartujesz. Myślałam że uzgodniła to z tobą.
00:24:10: Nie zapytała mnie ani mnie nie uprzedziła.
00:24:12: Oh, rany, tak mi przykro.
00:24:15: To po prostu
nie wiem, ale naprawdę mnie to zdenerwowało.
00:24:18: Oh, kochanie, czemu mi nie powiedziałaś?
00:24:20: Bo byłaś szczęśliwa.
00:24:24: Nieczęsto jesteście w zgodzie. Nie chciałam tego popsuć.
00:24:27: Rory, doceniam, że chciałaś żeby moja matka i ja się dogadywały, ale nie powinnaś ukrywać czegoś takiego.
00:24:32: Czuję się okropnie. Nigdy wcześniej na nią nie krzyczałam.
00:24:36: Przeprosisz a ona zapomni. Zobaczysz.
00:24:46: Rany. W tym pokoju czas się zatrzymał.
00:24:50: Musisz się w nim teraz dziwnie czuć.
00:24:52: Tak. Wtedy też się w nim dziwnie czułam.
00:24:56: Dali mi to przykryte szkłem.
00:25:01: Teraz już wiem, jak to jest dorastać tutaj.
00:25:03: Nie będziesz wiedzieć dopóki nie skulisz się w kącie jedząc swoje włosy.
00:25:08: Pamiętasz tu swoje ostatnie urodziny?
00:25:11: Tak. Właśnie się pokłóciłyśmy i leżałam na tym łóżku jak ty teraz.
00:25:16: O co się pokłóciłyście?
00:25:20: No wiesz, byłam w ciąży.
00:25:22: Oh, o to.
00:25:25: Powiedziałam coś przy stole o talerzu śmierdzącym jak Clorox i jedna rzecz poprowadziła do następnej i wylądowałam tutaj.
00:25:33: Nikomu o sobie nie powiedziałam. I tobie.
00:25:38: To musiało być dla ciebie bardzo trudne.
00:25:42: Tak. Pamiętam kiedy im w końcu powiedziałam, tylko wtedy wydawali mi się mali.
00:25:50: Chyba pójdę poszukać babci.
00:25:52: Mmm. Daj jej chwilę.
00:25:54: Tu jesteście!
00:25:55: Znajdzie nas.
00:25:56: Jesteście bardzo niegrzeczne. To nie moje przyjęcie.
00:26:00: Przepraszam mamo.
00:26:01: Naprawdę, sposób w jaki się zachowujecie.
00:26:03: Babciu, chciałam tylko..
00:26:04: Pomówimy o tym później. Teraz idźcie.
00:26:12: Dziękuję, dobrze was było widzieć.
00:26:14: Cudowna jak zawsze, Leeza. Pozdrów Darrena.
00:26:25: Hey, mamo. Wspaniałe przyjęcie. Jedno z najlepszych.
00:26:28: Smakowały mi nawet te brązowe grzybowe coś.
00:26:31: Babciu, możemy chwilkę porozmawiać?
00:26:33: Richard, dziewczęta wychodzą.
00:26:37: No, Rory, mam nadzieję, że dobrze się bawiłaś.
00:26:39: O tak.
00:26:41: Wiem, że twoja babcia kupiła ci prezent i podpisała mnie pod nim. To część naszej umowy małżeńskiej.
00:26:48: Ale uważam, że ta okazja wymaga czegoś więcej. Odłóż to na podroż do Fez.
00:26:55: Oh, dziadku!
00:26:57: Jesteś dobrą dziewczynką, Rory. Wszystkiego najlepszego.
00:27:01: Nie zasługuję na to.
00:27:03: W porządku, daj mnie.
00:27:05: Powinnyście już iść. Macie przed sobą długą drogę.
00:27:07: Babciu, jutro jest u nas w domu przyjęcie i- nie będzie takie wspaniałe jak tu,
00:27:13: ale będzie zabawnie i może ty i dziadek przyszlibyście na nie?
00:27:15: To bardzo miłe, kochanie, ale obawiam się, że już mamy coś w planach.
00:27:18: Oh, Ok.
00:27:20: Spokojnej podróży. Zamknijcie za sobą drzwi, OK?
00:27:25: Hey, um, może idź pomóż temu facetowi włożyć prezenty do samochodu.
00:27:29: OK.
00:27:34: To wszystko można wrzucić do zmywarki.
00:27:37: Mamo, przyjdź jutro na przyjęcie.
00:27:39: Nie mogę. Jestem zajęta.
00:27:40: Wyrzuć to, nie będziemy ich potrzebować.
00:27:42: Mamo, twoja wnuczka zaprosiła cię na przyjęcie. Proszę, przyjdź.
00:27:47: Już byłam na przyjęciu mojej wnuczki a ona upokorzyła mnie na oczach wszystkich moich przyjaciół.
00:27:51: Nie mam ochoty znowu tego przeżywać.
00:27:54: Proszę włożyć sery do oddzielnych toreb.
00:27:56: Oh daj spokój, odpuść jej.
00:27:58: Zaprosiłaś tych wszystkich ludzi z Chilton i nawet jej nie zapytałaś o zdanie.
00:28:01: To jej szkolni znajomi. Myślałam, że się przyjaźnią.
00:28:03: Wiesz co się mówi, kiedy ktoś coś myśli.
00:28:06: Nie, co się mówi?
00:28:07: Że .. nie powinnaś.
00:28:09: Bardzo mądre.
00:28:10: Mamo, ona ich tu nie chciała widzieć. Ona ich nie lubi.
00:28:13: Musiałam ich zaprosić. To są właśnie dobre maniery, coś, czego widocznie brakuje twojej córce.
00:28:17: Boże, robisz jej dokładnie to samo co kiedyś mnie.
00:28:20: Starasz się ją kontrolować a kiedy to nie wychodzi, po prostu się od niej odcinasz.
00:28:24: Jestem zbyt zmęczona żeby wysłuchiwać twoich oskarżeń. Możemy to zrobić jutro?
00:28:27: Ja tylko ..
00:28:28: Proszę, znajdę ci długopis a ty napiszesz wszystkie swoje żale, żeby o nich nie zapomnieć.
00:28:31: Mamo, to nie jest zabawne. Mam w samochodzie zamartwiające się dziecko.
00:28:34: Co mam powiedzieć? Wszystko w porządku, zapomniałam. Proszę, do zobaczenia za tydzień.
00:28:39: Więc cały ten budyń to była zmyłka tak?
00:28:43: Chciałaś nas poznać, naginając trochę zasady.
00:28:47: To tylko taka dziwna faza? Co, byłaś na środkach uspokajających w zeszłym tygodniu?
00:28:51: Oh, więc jestem podła, tak?
00:28:53: Wydałam majątek na to przyjęcie. Spędziłam całe dni na planowaniu, upewnianiu się, że każdy szczegół jest idealnyjedzenie, nakrycia, muzyka.
00:28:59: A wszystko to zrobiłam dla Rory.
00:29:01: Ona tego nie potrzebuje. Potrzebuje ciebie przyjmującej jej przeprosiny i przychodzącej na jej przyjęcie.
00:29:06: Tego potrzebuje. Ale ciebie to nie obchodzi.
00:29:08: Jak śmiesz!
00:29:09: Nie wiesz, czego potrzebuje, bo jej nie znasz.
00:29:11: Nigdy nie starałaś się jej poznać, tak jak nigdy nie poznałaś mnie.
00:29:14: Oh znam ciebie. | Oh, błagam. Nic o mnie nie wiesz.
00:29:16: Oh, chcesz tak myśleć, prawda? Że jesteś dla mnie wielką tajemnicą.
00:29:19: ęDlaczego Lorelai tak robi?' ęNie wiem, jest dla mnie tajemnicą.' Nie jesteś taka tajemnicza, Lorelai.
00:29:24: Nie! Nie! Więc kim jestem?
00:29:25: W tym momencie jesteś krzyczącą i przeszkadzającą osobą całemu procesowi sprzątania.
00:29:29: Na miłość boską! Co mam zrobić, żebyście włożyli ser do oddzielnych toreb?
00:29:32: W porządku, poddaje się.
00:29:34: Oh, poddajesz się? Gdybym dostawała dolara za każde twoje poddanie się --
00:29:36: Mogłabyś opłacić to przyjęcie, czyż nie?
00:29:48: Zrobiłam kawę.
00:29:51: Kac? | Emily.
00:29:53: Oh. Rozumiem. Idziemy dalej...
00:29:58: Dzień dobry.
00:29:59: Dzień dobry, Popcorn. Chcesz naleśniki?
00:30:01: Nie, muszę lecieć.
00:30:03: Gdzie?
00:30:04: Dzisiaj są targi szkół.
00:30:06: Idziesz po kolejną broszurę Harvardu?
00:30:08: Chcę zobaczyć, czy zmienili zdjęcia.
00:30:10: Świr.
00:30:11: Jak wrócę będzie jeszcze mnóstwo czasu, żeby pomóc wam z dekoracjami.
00:30:13: Nie, to twoje przyjęcie. Nie pracujesz. Leżysz i śmiejesz się z tych, którzy to robią. Niczego cię nie nauczyłam?
00:30:18: Przepraszam. Poprawie się. Cześć.
00:30:20: OK, pa-pa.
00:30:30: Nowa broszura?
00:30:31: Tak.
00:30:37: Co ty tu robisz?
00:30:39: Są targi szkół.
00:30:41: Nie, mam na myśli, co robisz tutaj?
00:30:44: Biorę nową broszurę.
00:30:45: Dlaczego?
00:30:46: Bo nie sprzedają tu pizzy.
00:30:50: Oh nie.
00:30:51: Nie możesz.
00:30:52: Zgłaszasz się do Harvardu?
00:30:53: Tak.
00:30:54: Nie!
00:30:55: Dziesięć pokoleń rodziny Gellerow była w Harvardzie. Muszę iść na Harvard.
00:30:59: Nie mogę w to uwierzyć.
00:31:00: Możesz iść gdzieś indziej. Idź do Brandeis. W Brandeis jest fajnie.
00:31:04: Zawsze chciałam iść tylko na Harvard. I tyle. Nigdzie indziej.
00:31:13: To duża szkoła.
00:31:15: Chyba tak.
00:31:16: Pewnie nigdy się tam nie spotkamy.
00:31:18: Tak myślisz?
00:31:19: A jeśli tak, to schowamy się.
00:31:21: OK. Więc...
00:31:33: Hey...Jesteś z Tristinem?
00:31:35: Co? Nie. Nigdy w życiu.
00:31:40: Lubisz go? | Ani trochę.
00:31:43: Naprawdę?
00:31:44: Naprawdę.
00:31:46: OK.
00:31:54: Hey...Niezłe przyjęcie.
00:31:58: Dzięki.
00:32:14: Wszystkiego najlepszego Rory!
00:32:23: Otwórz, otwórz, otwórz!
00:32:26: Nie!
00:32:27: Podoba ci się? Można zwrócić.
00:32:31: Nie! Strasznie mi się podoba! Jest idealna.
00:32:33: Jest niebieska i ma uchwyt.
00:32:35: Na pewno za droga.
00:32:36: Wiem, właśnie to powiedziałam facetowi w sklepie.
00:32:40: OK! Na trzy, bo zaraz upuszczę. OK, raz, dwa --
00:32:58: Pomyśl życzenie.
00:33:08: W porządku, uwaga, uwaga wszyscy.
00:33:12: To bardzo poważny moment.
00:33:16: Dwóch księży, rabin i kaczka --
00:33:19: Mamo.
00:33:20: W porządku, żartowałam.
00:33:22: Um, chcę wznieść toast za jedną rzecz w moim życiu, która zawsze jest wspaniała,
00:33:28: zawsze miła i bez której nie miałabym powodu wstawać rano z łóżka.
00:33:34: Moja kumpela Rory. Na zdrowie.
00:33:38: Wszystkiego najlepszego.
00:33:40: A na cześć tej wyjątkowej dziewczyny zapraszam was wszystkich do zjedzenia jej twarzy.
00:33:45: Możesz wziąć pierwszy kawałek.
00:33:48: Bardzo dziwnie jest się wkrajać we własną twarz.
00:33:50: Rany, kto do cholery dzwoni? Tu jest impreza! Rusz tyłek do środka!
00:33:57: Albo tyłki.
00:34:07: Babcia! Dziadek! Nie mogę uwierzyć, że przyszliście.
00:34:11: Tak się cieszę. Hey, bez krawata?
00:34:14: Pomyślałem, że coś zmienię.
00:34:17: Babciu popatrz.
00:34:18: Wygląda ślicznie.
00:34:20: Chcę żebyś wszystkich poznała. Hej wy wszyscy, to moi dziadkowie.
00:34:23: Cześć.
00:34:25: Lorelai. | Emily, tato.
00:34:27: Lorelai, świetnie wyglądasz.
00:34:29: Jestem Patricia LaCosta. Uwielbiamy pańską córkę i wnuczkę.
00:34:34: Dziękuję.
00:34:35: Mój Boże, jest pan takim wysokim mężczyzną. W Hartford musi być wspaniałe powietrze.
00:34:41: Mamo, tato, chcecie się czegoś napić?
00:34:43: Nie, dziękuję.
00:34:44: Oh, nie, mamo, jednego wypijesz, a ja mam kieliszki do wina z napisem "Holiday Inn".
00:34:48: Stoli z kostkami, zmieszane.
00:34:50: Jasne.
00:34:53: Um, OK, uh, moi rodzice tu są.
00:34:55: Nie!
00:34:57: Tak.
00:34:58: Przeklęłam w ich towarzystwie już dwa razy a Miss Patty podrywała mojego ojca, jestem pewna, że mama zaraz zadzwoni po Opiekę nad Dziećmi.
00:35:03: Boże, kiedy byli tu ostatnio?
00:35:06: Nigdy.
00:35:07: Nawet raz?
00:35:08: Nigdy od kiedy się tu wprowadziłam.
00:35:10: To znaczy wpadali raz na jakiś czas kiedy Rory była maleńka a my mieszkałyśmy w hotelu, ale tu nie byli nigdy.
00:35:16: Wow. To duża sprawa. Rory jest podekscytowana?
00:35:19: Jasne.
00:35:20: Oh, to wspaniale.
00:35:22: Lorelai, właśnie próbowałam tych hors d'ouevres. Są niewiarygodne.
00:35:25: Kto jest twoim kucharzem? | Sookie.
00:35:27: Co to jest Sookie?
00:35:28: To jest Sookie.
00:35:29: Dzień dobry. Sookie St. James.
00:35:31: Sookie jest szefem kuchni w hotelu, mamo.
00:35:33: Moja droga, masz wielki talent.
00:35:35: Dziękuję.
00:35:36: Musisz zaopatrywać moje następne przyjęcie.
00:35:38: Kiedy moi przyjaciele ciebie spróbują, będziesz miała tyle zleceń, że nie będziesz wiedziała co ze sobą zrobić.
00:35:42: Ale pamiętajto ja cię odkryłam.
00:35:44: Mamo, Sookie ma pracę. Jest szefem kuchni w hotelu.
00:35:49: W hotelu, w którym my pracujemy
00:35:53: moim hotelu. Sześć dni w tygodniu, mamo.
00:35:58: Daj jej swój numer albo nigdy stąd nie wyjdziemy.
00:35:59: OK.
00:36:04: Jak to wygląda?
00:36:07: Niezbyt bezpiecznie.
00:36:11: Wypij coś tato.
00:36:15: OK, bez paniki.
00:36:17: Niezły wstęp. Coś nie tak?
00:36:18: Zabrakło lodu.
00:36:19: Jak to zabrakło lodu? Mamy tonę lodu. Tu było jak w naturalnym środowisku pingwinów.
00:36:23: Nie wiem jak to się stało, wiem tylko, że się stało i jakimś cudem musimy sobie z tym poradzić.
00:36:27: Więc pójdę trochę zdobyć.
00:36:37: Oh! Oh mój Boże! Jesteś objawieniem! Sookie, mamy lód!
00:36:41: Alleluja.
00:36:42: Skąd wiedziałeś?
00:36:43: Cóż, dobra zasada jest, że lodu nigdy za mało.
00:36:46: Oh, jesteś wspaniały.
00:36:51: To .. Oh, cześć, mamo. To mój przyjaciel Luke.
00:36:54: Co u pani?
00:36:55: Dobrze, dziękuję.
00:36:57: Lepiej zaniosę to do zamrażarki zanim się rozpuści.
00:37:00: Raczej nie tutaj.
00:37:11: Dziadku?
00:37:12: Rory, wspaniałe przyjęcie.
00:37:14: Przyniosłam ci coś do poczytania.
00:37:16: To nie jest the Wall Street Journal, ale zawiera quiz, który określa czy jesteś latem czy jesienią.
00:37:21: Doceniam to, dziękuję.
00:37:30: Oh, Morey, pamiętasz kiedy Rory uznała, że nasz stary pień jest domem wróżek?
00:37:36: Pewnie że tak.
00:37:37: Ile miała wtedy lat, kochanie?
00:37:39: Chyba jakieś 10.
00:37:40: Hey, wiem tylko, że pasowało do opisu.
00:37:42: Oh, Boże, była taka słodka.
00:37:44: Siedziała tam z kanapką z masłem orzechowym i czekała aż wróżki zgłodnieją.
00:37:50: OK, nowa historia.
00:37:52: Dalej nie mogę się pogodzić że przestała chodzić na balet.
00:37:56: Oh, ja nie. Skakałaby po domu przez całą dobę.
00:38:02: I jestem w tym beznadziejna.
00:38:03: Mogę poświadczyć.
00:38:04: To nieprawda!
00:38:06: Była raczej kiepska.
00:38:08: Nie, nie słuchaj ich. Miałaś prawdziwy talent.
00:38:14: No co? Miała. Była utalentowana.
00:38:27: Zrobiłam ją.
00:38:30: Naprawdę?
00:38:31: Ze starych ubranek Rory.
00:38:33: Jak miło. Mam nadzieję, że najpierw je uprałaś.
00:38:36: Oh, rany. Wiedziałam, że o czymś zapomniałam.
00:38:42: Tam w salonie to cała zgraja rożnych charakterów.
00:38:44: To wspaniali ludzie.
00:38:46: Ta Patricia --
00:38:47: Miss Patty.
00:38:48: Uczy tańca?
00:38:49: Między innymi.
00:38:52: A ten mężczyzna z lodem.
00:38:53: Luke.
00:38:54: Od jak dawna się spotykacie?
00:38:56: Luke? Nie spotykam się z Lukełm. To tylko przyjaciel.
00:39:00: Mm-hmm.
00:39:01: Mamo, przysięgam. Luke daje mi kawę, nic więcej.
00:39:05: Chyba mu się podobasz.
00:39:06: A mówisz tak bo?
00:39:08: Bo widzę jak na ciebie patrzy.
00:39:09: Czyli jak?
00:39:11: Jakbyś miała dla niego zatańczyć taniec.
00:39:14: Mamo, nie patrzy tak na mnie.
00:39:16: Podoba ci się to.
00:39:17: Co?
00:39:18: Uśmiechnęłaś się. Podoba ci się, że facet od lodu tak na ciebie spojrzał.
00:39:22: Uśmiecham się, bo gadasz głupoty a tak się zachowuję w obecności szaleńców, żeby ich utrzymać w spokoju.
00:39:34: Co to jest?
00:39:36: No to ja mamo.
00:39:38: Wiem że to ty. Masz gips.
00:39:41: Tak, to było wtedy, gdy złamałam nogę.
00:39:44: Złamałaś nogę?
00:39:45: Tak, trzy lata temu na lekcji jogi.
00:39:48: Ten moment w staniu na głowie był bardzo niemiły.
00:39:51: Ale chociaż razem ze mną upadła ta przemądrzała blondynka.
00:39:55: Odkryłam że jestem zbyt rywalizująca jak na jogę.
00:39:58: Nigdy nie wiedziałam, że miałaś złamaną nogę.
00:40:00: To nic takiego mamo. Gdybym była naprawdę chora, wiedziałabyś.
00:40:07: Tak no cóż...
00:40:12: Raz w tygodniu mogłabyś wzywać gosposię, która by tu trochę posprzątała.
00:40:15: Lubię to tak, jak jest.
00:40:16: Nie można nawet znaleźć łóżka.
00:40:17: Można. To jest ta rzecz, na którą wpadam idąc do szafy.
00:40:23: Pójdę zobaczyć co z twoim ojcem.
00:40:26: To bardzo miłe że przyszliście mamo. To wiele znaczy. Dla Rory. Naprawdę.
00:40:33: W końcu jest moją wnuczką. Powinnam tu być.
00:40:37: W pełni się zgadzam.
00:40:42: Zostaw.
00:40:54: Czas na nas.
00:40:55: Jeszcze minutka, proszę.
00:40:58: Rory, już jedziemy.
00:41:00: Dziękuję, że przyszliście.
00:41:02: Dziękuję za zaproszenie.
00:41:05: Ah, wspaniałe przyjęcie. Bardzo podobał mi się artykuł.
00:41:10: A jaki masz wynik?
00:41:12: Jestem jesienią.
00:41:15: Interesujące.
00:41:16: Prawda?
00:41:18: Hey, więc już jedziecie? Zapasy w błocie zaczynają się za dziesięć minut.
00:41:21: Dobranoc, Lorelai. Świetnie się bawiliśmy.
00:41:25: I powiedziałaś to bez mrugnięcia okiem.
00:41:29: Na twoim miejscu oczyściłbym komin.
00:41:31: Zaraz się za to wezmę tato.
00:41:33: Na Fez.
00:41:34: Ale dziadku, już jeden mi dałeś.
00:41:36: Fez to wielkie miasto.
00:41:48: Więc...
00:41:50: Walka na żarcie?
00:41:51: Jasne.
00:42:02: Emily?
00:42:05: Ona ma rację. W ogóle nie znam swojej córki.
00:42:13: Powinniśmy już jechać. Korki.
00:42:20: Za rok idziemy do McDonalda z tymi zjeżdżalniami i tyle.
00:42:24: Impreza była wspaniała.
00:42:26: I przez tydzień będziemy jedli tylko dip cebulowy.
00:42:29: Wiesz co, zamieszasz go z indykiem i odrobiną czosnku i nie będzie takie źle.
00:42:32: Hey, nie szukam recepty.
00:42:34: Ooh, nawyk, przepraszam. OK, idę do salonu.
00:42:37: OK.
00:42:43: Nie musiałeś mi niczego kupować.
00:42:45: Przepraszam, takie są zasady. Starzejesz się, dostajesz prezent.
00:42:47: Przepraszam za to skradanie się.
00:42:50: Po prostu jeszcze nie powiedziałam mamie o tobie. To znaczy, nie żeby trzeba było coś ukrywać. Ja tylko...
00:42:55: W porządku. Tak jest lepiej.
00:43:05: O mój Boże. Piękna.
00:43:09: Kupiłem medalion, wyciąłem rzemyki i wywierciłem dziurkę, no i, podoba ci się?
00:43:19: Ja
jest niesamowita.
00:43:21: To dobrze.
00:43:24: Dziękuję.
00:43:25: Proszę.