00:00:03: Jedna z nas musi dzisiaj zrobić pranie.
00:00:05: Dlaczego?
00:00:06: Bo od trzech dni nie mam czystej bielizny.
00:00:09: Więc teraz pod spódnicą masz...?
00:00:11: Nie bieliznę. | Mamo!
00:00:13: Właściwie jest całkiem fajnie
przewiewnie.
00:00:16: Panie i panowie, mój wzór do naśladowania.
00:00:18: Dlaczego tobie się jeszcze nie skończyła?
00:00:20: Nie wiem. Chyba mam więcej majtek niż ty.
00:00:22: To nieprawda. Masz mniej. Robiłaś pranie beze mnie?
00:00:26: Nie.
00:00:27: Rory? | OK, jeden raz.
00:00:30: I nawet nie zapytałaś czy nie chcę czegoś wrzucić?
00:00:32: To było dużo rzeczy, nie zostało wcale miejsca.
00:00:34: Jestem załamana. Krwawię. Daj mi bandaż. Oh nie, wszystkie są brudne, bo Rory nie wyprała ich ze swoimi rzeczami.
00:00:38: Przepraszam, dzisiaj zrobię drugi rzut, obiecuję.
00:00:41: Nieważne. Sama zrobię pranie.
00:00:43: Dobrze. Nawet lepiej.
00:00:45: Nie znoszę prania. Może kupię sobie nowe majtki.
00:00:49: Trzepoczcie, trzepoczcie, trzepoczcie, trzepoczcie, trzepoczcie... i liście.
00:00:54: Gdzie moje liście? Mam dynie, pielgrzymów, nie mam liści.
00:01:00: Każdy inny sklep w mieście ma jesienne dekoracje.
00:01:03: Hura dla tłumów.
00:01:05: Mówimy o kilku serpentynach i papierowym indyku. Czy to boli, postawić papierowego indyka?
00:01:11: Nie ma indyka, nie ma dyni. Nic na pomarańczowo.
00:01:13: OK, nie lubisz pomarańczowego. W porządku. Jesień ma wiele odcieni.
00:01:20: Przepraszam, możemy dostać trochę kawy?
00:01:21: A babeczkę? | Podgrzewaną?
00:01:23: To Festiwal Jesienny. Twoja wystawa jest tuż naprzeciwko Rogu Obfitości!
00:01:27: Będziesz pustą plamą pośrodku całego miasta. Musisz się udekorować.
00:01:30: Nie muszę robić nic poza serwowaniem jedzenia.
00:01:32: I kawy! | I babeczek!
00:01:34: Taylor, mam dość tej corocznej rozmowy.
00:01:37: Heeej!
00:01:38: Mieszkasz tu bardzo długo, młody człowieku. Czas stać się jednym z nas.
00:01:43: Whoo!
00:01:44: Wybacz, mój kokon jest chyba wadliwy.
00:01:46: Hey. Moja mama nie ma bielizny.
00:01:48: Oh!
00:01:49: No bo nie masz.
00:01:50: Jesteś egoistą, Luke.
00:01:52: Wciąż nic. Już tego nie zniosę.
00:01:54: Mówimy o duchu jesieni.
00:01:56: Jaką chcesz? | Jagodową.
00:01:58: Wiesz gdzie możesz sobie wsadzić ducha jesieni?
00:02:00: Proszę, nie rób tego rękami.
00:02:04: Chyba nie bierzesz mnie na poważnie.
00:02:06: Co każe ci tak myśleć?
00:02:07: Bez napiwku?
00:02:09: Oh, ale dam ci radęobsługuj klientów.
00:02:11: A tu następnanie siadaj na zimnych ławkach.
00:02:14: Taylor, klnę się na Boga, jeśli jeszcze raz wspomnisz o pielgrzymach...
00:02:17: Robię to tylko dla -- | Nie.
00:03:34: No nie wiem. To raczej nie wygląda jak Mayflower.
00:03:38: Możemy to jakoś oznaczyć czy coś.
00:03:41: No nie wiem.
00:03:43: Więc może wrócimy do pomysłu Plymouth Rock?
00:03:48: Poczekamy z tym jeden dzień.
00:03:57: Wiesz, możesz mieć dwie za trzy dolary.
00:03:59: Oh poważnie? Wspaniała promocja.
00:04:01: Miałaś nieodpartą potrzebę na płatki?
00:04:03: Tak. Mam wielkie potrzeby przytycia, dzięki.
00:04:07: Ładny fartuch. | Ładny mundurek.
00:04:10: No wiesz, przyszyłam guziki srebrną nitką i to wyróżnia mnie z tłumu.
00:04:16: Chyba powinnam wracać.
00:04:17: Poczekaj chwile. Chcesz może pop?
00:04:18: Pop?
00:04:20: No proszę. W Chicago nazywają to pop.
00:04:22: W Connecticut nazywamy to darmową colą. I tak, poproszę.
00:04:33: Dobra, zgadnij która jest gdzie a dostaniesz puszkę.
00:04:35: OK, cały pomysł darmowej coli polega na tym, że nie musisz na nią zapracować.
00:04:39: Musisz się zatroszczyć o obiad.
00:04:41: Albo o colę.
00:04:43: Zgadnij.
00:04:45: OK, w tej ręce masz --
00:04:55: Dziękuję.
00:05:26: Lane? Lane?
00:05:30: Co się stało?
00:05:32: Pocałowano mnie! I okradłam sklep.
00:05:36: Poważnie? Kto cię pocałował?
00:05:38: Dean.
00:05:39: Ten nowy? | Tak.
00:05:40: Masz nowego faceta? Oh mój Boże!
00:05:42: To stało się tak szybko. Stałam tam --
00:05:45: Gdzie? | Market Doose'a.
00:05:46: Pocałował cię w sklepie?
00:05:48: W trzeciej alejce.
00:05:49: Przy spreju na szkodniki? | Tak.
00:05:50: Oh, niezła alejka.
00:05:52: Co znaczy dobra alejka?
00:05:53: Taka, w której jesteś pocałowana przez nowego chłopaka.
00:05:56: Oh mój Boże. Nie mogę oddychać.
00:05:58: OK, usiądź.
00:06:00: Nie mogę usiąść. Jestem zbyt
00:06:02: o mój Boże, on mnie pocałował!
00:06:04: Kto cię pocałował?
00:06:05: Chrystus mamo.
00:06:07: Oh, no więc dobrze.
00:06:10: Więc? Opowiadaj.
00:06:13: Więc weszłam do sklepu a on chciał dać mi colę.
00:06:16: Schował ją za plecami i kazał wybrać jedną, a potem mnie pocałował.
00:06:19: Tak ci zazdroszczę! To koniec, muszę sobie poszukać brzydkich i głupich znajomych.
00:06:22: Muszę powiedzieć o tym mamie.
00:06:24: Zadzwoń później. | OK.
00:06:28: Coś nie tak? | Nie mogę.
00:06:30: Nie możesz wyjść? Dzisiaj jest wieczór śpiewania ulubionego hymnu w domu Kimów. Uciekaj.
00:06:33: Moja mama nie wie o Deanie.
00:06:34: Więc powiedź jej.
00:06:36: Kiedy ostatnio rozmawiałyśmy o chłopcach było bardzo niemiło.
00:06:39: To było co innego. Myślała, że rzucisz szkołę dla chłopaka.
00:06:42: Tak, przez Deana.
00:06:43: OK, dobrze, ale nie musi wiedzieć, że to był on.
00:06:46: Domyśli się. | Jak?
00:06:47: To Lorelai, domyśli się. Co mam robić?
00:06:50: Może będzie bardziej przychylna skoro chodzisz do szkoły i świetnie ci w niej idzie.
00:06:54: Może.
00:06:55: Spróbuj. | OK. Muszę lecieć.
00:06:59: Hey, było wspaniale?
00:07:02: Było idealnie. | Wow.
00:07:05: Tak.
00:07:10: Tak, słyszysz?
00:07:14: Nie, nie, to wyższe, jak wysokie �IIIIIIIIIII".
00:07:19: Zaczęło się tydzień temu, ale był to niższy dźwięk i słyszałam go tylko przy otwieraniu drzwi a teraz jest wyższy i brzmi cały czas, więc sadzę, że to naprawdę, uh, rośnie w siłę.
00:07:29: OK, zobacz, już mówiłam o tym trzem innym osobom, więc mógłbyś mi po prostu powiedzieć co jest nie tak z moją lodówką?
00:07:35: Nie wydam znowu tego dźwięku. Nie wydam ---IIIIIII!
00:07:41: No, Jerry, nie mam wielkiej dumy, ale mam jej wystarczająco dużo, żeby nie chcieć znowu wydawać tego odgłosu,
00:07:46: więc proszę, powiedź co jest nie tak z lodówką albo połącz mnie z kimś, kto mi to powie.
00:07:52: Dziękuję.
00:07:54: Halo... Rusty, świetnie. Słuchaj,
00:07:58: moja lodówka wydaje taki dziwny dźwięk Takie wysokieno wieszjest tam Jerry?
00:08:05: OK, niech on wyda ten dźwięk. On go zna. Poczekam.
00:08:10: Wiem! Brzmi okropnie.
00:08:14: OK, robimy umowę. Ty tu kogoś wyślesz, jutro pomiędzy ósmą a dziewiąta, bo pracuję i nie mogę czekać na kogoś z was godzinami.
00:08:24: Świetnie! Cześć.
00:08:29: Więc przychodzą jutro?
00:08:30: Nie. W poniedziałek między trzecią a ósmą. Jestem beznadziejna.
00:08:35: Przykro mi.
00:08:36: Oh mój Boże! Patrz co tu się dzieje. To chlew!
00:08:39: Jestem okropna. Okropna i beznadziejna.
00:08:42: Głupia lodówka! Głupi faceci od lodówek!
00:08:47: Nienawidzę mojego życia.
00:08:59: Halo! Halo!
00:09:04: Tak.
00:09:05: Oh Boże! Co za wejście. Rany, moje serce.
00:09:08: Rory tu nie ma.
00:09:09: Tak, wiem o tym. Przyszłam po ten fotel bujany, który kupiłam dwa tygodnie temu.
00:09:14: Sześć tygodni temu.
00:09:15: Oh, no tak. To dwa razy trzy. To sześć.
00:09:18: Humor matematyczny. Niewiele osób go posiada. Proszę nie czuć się źle.
00:09:22: To nie jest przechowalnia.
00:09:23: Wiem, przepraszam.
00:09:24: To sklep z meblami. Meble przychodzą, ludzie je kupują, potem meble wychodzą.
00:09:27: Tak.
00:09:28: Chyba że kupuje Lorelai Gilmore. Wtedy meble zostają tu na sześć tygodni.
00:09:32: Może coś dopłacę?
00:09:33: Nie chcę żeby pani dopłacała. Chcę żeby odebrała pani mebel, za który pani zapłaciła.
00:09:37: Proszę.
00:09:39: Wydawał się mniejszy.
00:09:40: Minęło sześć tygodni. Może urósł.
00:09:43: No tak, jeszcze raz bardzo przepraszam. Byłam bardzo zajęta.
00:09:46: Może nie powinna pani. Wtedy pamiętałaby pani o odbieraniu krzeseł.
00:09:50: Tak. Oczywiście. Rozumiem.
00:09:53: A wtedy może pani córka nie biegałaby po mieście i całowała się z chłopcami.
00:09:56: Słucham?
00:09:57: Lane to młoda, wrażliwa dziewczyna. Nie potrzebuje słuchać o tym, jak pani córka się całuje.
00:10:03: Czy pokrywki od rozpuszczalnika są szczelnebo wydaje się pani trochę zakręcona.
00:10:07: Zakręcona? Co to znaczy zakręcona?
00:10:09: Rory nikogo nie całuje.
00:10:11: Właśnie że tak. Przyszła tu i powiedziała Lane, że całowała się w sklepie.
00:10:16: W sklepie! Gdzie kupuje się jedzenie.
00:10:19: To nie ma żadnegocałowała się w sklepie?
00:10:24: Tak, tak, tak. W sklepie. Całowała, całowała, całowała.
00:10:29: Przepraszam. Nie wiedziałam.
00:10:32: Nie powiedziała mi.
00:10:37: Muszę już iść.
00:10:42: Zostawiła pani krzesło!
00:10:49: OK, jeszcze tylko raz.
00:10:51: Opowiadam ci te historię od godziny. Nie robi się ciekawsza.
00:10:54: Nie mogę nic na to poradzić. Mam obsesję. Przy tobie jestem cnotką.
00:10:58: Dlaczego? Tydzień temu cię pocałowano. Pamiętasz? Mówiłaś mi.
00:11:01: Ten chłopak, z którym umówili cię twoi rodzice. Ten z Lincoln Continental.
00:11:05: Jak miał na imię? Patrick Cho!
00:11:08: OK, porównajmy coś sobie. Ciebie pocałował w usta śliczny, seksowny chłopak, którego bardzo lubisz.
00:11:15: A mnie pocałował w czoło przewodniczący grupy teologicznej w kurtce tylko dla członków, który święcie wierzy, że rock prowadzi do twardych narkotyków.
00:11:22: No dobra. Zostajesz w tyle. Ale pamiętaj, że ja nie mam pojęcia co robić.
00:11:27: Zdaję sobie sprawę. Dlatego potajemnie zbierałam dla nas informacje.
00:11:31: Jakie informacje?
00:11:32: No zobaczmy. Dean jest z Chicago, co już wiesz.
00:11:34: Tak.
00:11:35: Lubi Nicka Drake i Liz Phair i the Sugarplastic i jest bardzo uczulony na orzechy włoskie.
00:11:40: Orzechy włoskiezłe. Rozumiem.
00:11:42: Miał w Chicago dziewczynę.
00:11:44: Dziewczynę?
00:11:46: Ma na imię Beth i byli ze sobą jakiś rok, ale rozstali się w przyjaźni zanim wyjechał a teraz ona umawia się z jego kuzynem.
00:11:51: Ale on nie sądzi, że to dziwne, bo nie sądzi, że byli naprawdę w sobie zakochani.
00:11:54: Beth.
00:11:55: Nie martwiłabym się tym.
00:11:57: Skąd to wszystko wiesz?
00:11:58: Przez jego przyjaciela, który przy okazji jest bardzo fajny. Więc jeśli już ułożysz sobie wszystko z Deanem zapytasz go o Todda?
00:12:04: Oh, jasne.
00:12:06: więc to Beth, tak? Nie znoszę imienia Beth. To takie... Beth.
00:12:12: Todd powiedział też, że Dean ostatnio nie mówi o niczym innym tylko o tobie!
00:12:20: Przestań, przypominasz mi Patricka Cho.
00:12:25: Oh, Luke, jedzenie jest pyszne, ale wiesz co mogłoby je poprawić?
00:12:30: Niech zgadnę: dekoracje z okazji jesieni?
00:12:33: Jedzenie bez nastroju to jakby nie to samo, prawda?
00:12:36: Więcej mrożonej herbaty, Patty?
00:12:37: Oh, nie, dziękuję. Tu jest zbyt przygnębiająco na herbatę.
00:12:40: Wiesz że Taylor to chory przypadek, tak?
00:12:42: Tak, ale przynajmniej rozrywkowy.
00:12:45: Po prostu to zjedz.
00:12:47: Kawy?
00:12:52: Ah, no proszę. Ty też się gniewasz? To znaczy, człowiek nie może wybrać czy chce na ścianie zdjęcie głupiego grubego ptaka?
00:12:58: Boże, to po to przyjeżdżali tu ci głupi pielgrzymi.
00:13:01: Luke, nie gniewam się. Nie usłyszałam cię, a teraz się martwię.
00:13:04: Przepraszam, ostatnio jestem przewrażliwiony. Kawy?
00:13:07: Poproszę.
00:13:08: Wszystko w porządku? | Tak.
00:13:09: A nie wyglądasz. | No dziękuję.
00:13:11: Wyglądasz na zmartwioną.
00:13:12: Jestem zatroskana.
00:13:13: Wyglądasz na zmartwioną. | Ale nie jestem.
00:13:14: Dobrze, ale tak wyglądasz.
00:13:16: Hey, wiesz, że tu byłoby pięknie z kilkoma serpentynami?
00:13:18: OK, już sobie idę. | Dziękuję.
00:13:20: Przepraszam, przepraszam, przepraszam.
00:13:22: Oh, hey. Oszczędzaj przeprosiny dla Indian, panienko.
00:13:25: Ludzie naprawdę są w dziękczynnym humorze. Róg obfitości jest pełny.
00:13:28: To wspaniale. Chcesz może kawy?
00:13:31: Oh, nie, upiję trochę twojej. Zaraz muszę wracać.
00:13:34: Oh, tak? Myślałam, że dziś jemy lunch.
00:13:37: Nie mogę. Brakuje nam jednego pielgrzyma. Mam tylko kilka minut.
00:13:41: Oh. Ostatnio jesteś bardzo zajęta.
00:13:43: Tak. To chyba gorączka końca roku.
00:13:46: Chodzi mi o to, że ostatnio nie rozmawiałyśmy zbyt wiele.
00:13:49: O czym chcesz porozmawiać?
00:13:51: Nie wiem. O czymkolwiek.
00:13:54: OK. Czytałaś artykuł o topnieniu pokryw śnieżnych?
00:13:58: Tak, tak. Wielka sprawa.
00:14:01: W porządku. Ty wybierz temat.
00:14:03: Oh, OK, świetnie. Oglądałam sobie Ostry Dyżur i wiesz, jest tam teraz nowy Lucky,
00:14:08: bo stary Lucky poszedł grać gdzieś, gdzie może używać prawdziwego imienia.
00:14:11: Więc stary Lucky miał tę dziewczynę, Liz, która myślała, że on zginął w pożarze.
00:14:15: Więc nowy Lucky wrócił a wszyscy pomyśleli "OK, wiem, że to nie jest stary Lucky, bo nowy Lucky ma o wiele więcej żelu na włosach",
00:14:21: ale Liz była taka smutna w związku z tą jego rzekomą śmiercią, że nie można się było doczekać aż się zaczną całować, wiesz?
00:14:28: Kiedy miałaś czas na oglądanie Ostrego Dyżuru?
00:14:30: OK, wróćmy do sprawy. Co sądzisz o tej całej sprawie całowania Liz/Lucky?
00:14:39: Myślę, że to aktorzy, którym się płaci za granie roli, dobrze więc, że sprostali obowiązkom.
00:14:46: Hmm. Rory --
00:14:47: Możemy skończyć tę niezwykle ważną rozmowę później? Obiecałam Lane, że zaraz wrócę.
00:14:53: OK, do zobaczenia później.
00:14:55: OK. Cześć. | Pa.
00:14:59: Nie powiem, że wyglądasz na zmartwioną.
00:15:01: Nie powiem ci jak dobrze wyglądałbyś w przebraniu jednego z tych z ęCzarownic z Salem.'
00:15:04: W porządku.
00:15:45: Hey.
00:15:47: Oh, Boże! Co ty robisz?
00:15:49: A ty co robisz? | Ja pierwsza spytałam.
00:15:50: Skończyła mi się śmietana. | Tak, mnie też.
00:15:53: Na co się gapisz?
00:15:54: Na nic. Nie patrz, nie patrz. | Co z tobą nie tak dzisiaj?
00:15:56: Rory się całowała. | Co?
00:15:58: Rory przeżyła swój pierwszy pocałunek i to z tym chłopakiem.
00:16:00: Ah. | Tak.
00:16:02: Ten nowy. | Ta.
00:16:04: Oh popatrz na niego. Zobacz jaki jest z siebie zadowolony.
00:16:06: Pakuje warzywa. Trudno jest być z siebie zadowolonym kiedy się pakuje warzywa.
00:16:10: Oh zobacz co zrobił z tymi cytrynami.
00:16:11: O czym ty mówisz?
00:16:13: Wrzucił je do torby. Nie wsypał ani położył, ale wrzucił jakby nic dla niego nie znaczyły.
00:16:17: To cytryny. | Są symboliczne.
00:16:18: OK. Musimy cię stąd zabrać.
00:16:20: Nie. Ten Lothario utorował sobie drogę do serca i ust mojej córki i musi za to zginąć!
00:16:25: Koniec, idziemy. | Nie.
00:16:27: Nie zabijesz pakującego.
00:16:28: Czemu nie?
00:16:29: To dzień podwójnych kuponów. Pogrążysz miasto.
00:16:34: OK, OK. Już wyszłam. Przestań mnie popychać.
00:16:36: Co ty sobie myślisz, tak go szpiegować?
00:16:38: Nie wiem. Chciałam go zobaczyć. Już go widziałam co prawda, ale to było przed byciem --
00:16:41: Chłopakiem Rory? | Cicho, ty.
00:16:42: Ona dorasta. | Wiem.
00:16:44: Nie możesz nic na to poradzić.
00:16:46: OK, Panie Rzeczywistość, wtrąć się do czyjegoś innego życia.
00:16:48: Przepraszam.
00:16:50: Czemu mi nie powiedziała? | Co?
00:16:52: Czemu Rory nie powiedziała mi o pocałunku?
00:16:55: Może nie wiedziała, że tak dobrze to zniesiesz.
00:16:57: Chcesz usłyszeć coś szalonego?
00:16:58: Bo wszystko do tej pory było zupełnie normalne.
00:17:01: On jest podobny do Christophera.
00:17:02: Ten z warzywniaka?
00:17:03: Tak. Wygląda jak Christopher.
00:17:05: A Christopher to tata Rory?
00:17:07: Te włosy, budowa, coś w oczach. Przypomina mi Christophera.
00:17:11: To nie takie dziwne.
00:17:14: Zacytujesz mi Freuda? Bo wepchnę cię pod jadący samochód. Tak dobrze się nam rozmawiało.
00:17:18: Ty i Rory jesteście do siebie podobne. To nie jest takie niezwykłe, że macie podobne gusta jeśli chodzi o mężczyzn.
00:17:22: Chyba tak. Ale dlaczego? Dlaczego mi nie powiedziała? Wszystko sobie mówimy.
00:17:26: To co innego.
00:17:28: Ale mówimy sobie wszystko inne. Ale to zachowała w sekrecie. Bo tu chodzi o faceta.
00:17:33: Pewnie tak.
00:17:34: To nie dobrze. Ona musi zrozumieć, że nie ma sprawy jeśli chodzi o faceta.
00:17:38: Bo nie rozmawianie o facetach i naszych prywatnych sprawachto ja i moja mama. To nie ja i Rory.
00:17:44: Nie ma sprawy jeśli chodzi o faceta?
00:17:45: Tak. | Naprawdę?
00:17:47: OK...prawie.
00:17:49: To znaczy, że jest sprawa.
00:17:50: To nie ma sprawy z małym prawie.
00:17:51: Skoro tak twierdzisz.
00:17:53: Ona po prostumyśli że tego nie zaakceptuję, tak? Ale tak nie będzie. Pokażę jej, że uważam, że to wspaniałe.
00:17:59: Kiedy zobaczy, że uważam, że to świetnie, wszystko wróci do normy, prawda?
00:18:04: Takok, świetnie.
00:18:06: Więc przeszłaś potrzebę mówienia do kogoś przez kilka minut.
00:18:09: Oh, tak. Przed stoiskiem z galaretką.
00:18:11: Jesteś niesamowita.
00:18:12: Dzięki że zauważyłeś.
00:18:34: Hey, przepraszam za spóźnienie.
00:18:36: Oh, hey, nie ma sprawy. W lodówce jest chińszczyzna.
00:18:39: OK.
00:18:45: Więc...całowałaś ostatnio kogoś fajnego?
00:18:48: Kto...? | Pani Kim.
00:18:50: Oczywiście.
00:18:55: No, jest przystojny. | Tak, jest.
00:18:58: Umie pisać?
00:19:00: Umie pisać i czytać. | Kiedy się dowiedziałaś?
00:19:04: Dzisiaj rano. Nie sadziłaś chyba, że utrzymasz to w tajemnicy, prawda? Obściskiwałaś się w sklepie.
00:19:09: Nie obściskiwaliśmy się. To był tylko jeden pocałunek.
00:19:12: Tak, zanim dotrze to do Miss Patty będzie to scena z Dziewięć i pół tygodnia.
00:19:16: Cały czas o tym wiedziałaś? U Lukeła? Tu?
00:19:19: Tak.
00:19:20: Mogłaś coś powiedzieć.
00:19:22: A to zabawne, to samo miałam powiedzieć tobie.
00:19:25: Więc... | Więc...
00:19:29: Co teraz? | Teraz? Nic?
00:19:32: Nie? Żadnego wykładu na temat całowania?
00:19:34: A co? Źle to zrobiłaś?
00:19:36: Nie...nie sądzę.
00:19:39: Nie podobało mi się w jaki sposób się dowiedziałam, ale ty dorastasz. Te rzeczy będą się zdarzać.
00:19:46: Właściwie to uważam, że to wspaniale.
00:19:48: Wcale nie.
00:19:49: A właśnie że tak. Jestem podekscytowana.
00:19:52: Podekscytowana? | Tak.
00:19:54: Zupełnie świrujesz, prawda?
00:19:56: Nie. To ty świrujesz. Mnie to zupełnie odpowiada.
00:19:58: A nie wydaje się. Wyglądasz jak zupełne przeciwieństwo odpowiadania.
00:20:01: Tak ci się wydaje, bo nie chcesz myśleć, że mi to odpowiada, a tak jest jak już powiedziałam.
00:20:06: OK.
00:20:09: Nigdy nie było lepiej.
00:20:11: Rozumiem.
00:20:15: Chcesz trochę?
00:20:16: Nie, dziękuję. Tak mi odpowiada.
00:20:23: OK, musimy się bardzo spieszyć, bo zamkną nam videotekę, trzymajmy się listy. Nie kupujemy impulsywnie pasty do zębów ani mydła.
00:20:32: Rory?
00:20:33: Hey, chyba mamy wystarczająco dużo rzeczy do jedzenia w domu.
00:20:37: Naprawdę...gdzie ty mieszkasz? Bo w domu, z którego wyszłam rano nic nie było.
00:20:40: Zamawiamy pizzę. To wystarczy.
00:20:42: Zwariowałaś? Nie można oglądać Willy Wonka bez ogromnej ilości śmieciowego jedzenia!
00:20:46: To nie w porządku. Nie pozwolę na to. Wchodzimy.
00:20:51: Rory, w porządku.
00:20:53: To zbyt dziwne.
00:20:55: I tak go poznam.
00:20:56: OK. Może za rok?
00:20:58: Będę tam tak bardzo spokojna, że pomylisz mnie z Shaftem.
00:21:01: Nie będzie przesłuchania.
00:21:03: Obiecuję.
00:21:04: Żadnych odgłosów całowania. Żadnych opowieści z mojego dzieciństwa. Żadnego odnoszenia Chicago jako Chitown.
00:21:09: Żadnych żartów o Jamesie Deanie. Żadnych spojrzeń w stylu ojca z shotgunem. Żadnych poz Nancy Walker.
00:21:12: Oh proszę!
00:21:14: Obiecaj.
00:21:15: Naprawdę i szczerze obiecuję. Możemy już tam wejść?
00:21:21: OK. Chodźmy.
00:21:28: Nie widzę go.
00:21:30: W porządku. Może ma przerwę.
00:21:32: Tak. Tak, może ma przerwę. | Tak.
00:21:34: OK, więc możemy robić zakupy. | Ta.
00:21:37: Chcemy pianki?
00:21:39: Mmm...i żelki i czekoladowe buziaczki. W domu jest mnóstwo ciasteczek. Masło orzechowe.
00:21:46: Och, myślisz że mają to coś, co jest jak cukrowy lizak, ale po zamoczeniu go w cukrze można go jeść?
00:21:51: Będziemy się kleić. To niesamowite, że wciąż żyjemy.
00:21:55: Jest tam.
00:21:58: Rany, jaki on wysoki. Przy tym pocałunku musiał się nieźle schylić.
00:22:01: Mamo!
00:22:02: Upewnij się, że następnym razem się rozgrzejesz.
00:22:03: OK, wychodzimy.
00:22:05: Przepraszam. Już skończyłam.
00:22:07: Ma cudowne oczy! Chłopaka z takimi oczami trzeba kochać.
00:22:10: Tak.
00:22:11: I niezły uśmiech. | Bardzo ładny.
00:22:13: Mógłby się obrócić?
00:22:14: Tam też jest ładny.
00:22:15: Naprawdę? | Zaufaj mi.
00:22:16: Hey.
00:22:17: Oh, macie kolejny wieczór filmowy?
00:22:19: Tak...Dzisiaj Willy Wonka i fabryka czekolady.
00:22:21: Oh, to miło. To to z Genem Hackmanem?
00:22:23: Uh, Geneem Wilderem.
00:22:24: Jesteś fanem Wonki? | Tak.
00:22:27: Um, Dean, to moja mama, Lorelai. Mamo, to Dean.
00:22:31: Miło mi cię poznać, Dean.
00:22:32: Tak, mnie panią również.
00:22:34: Ładny fartuch.
00:22:35: Um...dziękuję.
00:22:37: Czterdzieści jeden osiemdziesiąt trzy.
00:22:38: Oh, wow. Powolne psucie wnętrzności jest bardzo drogie, prawda? proszę.
00:22:45: Dziękuję. | Nie ma za co.
00:22:48: Więc, Dean, miło było mi cię poznać. Mam nadzieję że się znowu spotkamy.
00:22:52: Tak.
00:22:56: Widzisz, nie było tak źle. | Tak.
00:22:58: Nie powiedziałam nic żenującego, nic głupiego.
00:23:00: Doceniam to.
00:23:01: Więc wyluzuj, Sklepowa Grzesznico.
00:23:03: Widzisz, w twoich rękach nawet niewiele informacji to niebezpieczeństwo.
00:23:12: Potrzebuję kawy.
00:23:13: Mamo, za dziesięć minut zamykają videotekę.
00:23:15: Więc biegnij tam a ja idę po kawę.
00:23:17: Dobrze.
00:23:18: Leć, leć, leć, spotkamy się u Luke'a.
00:23:20: Hey, zapomniała pani Red Vines.
00:23:23: Oh, wow! Uratowałeś nam wieczór. Dziękuję.
00:23:25: Nie ma sprawy.
00:23:31: Hey, co robisz dzisiaj wieczorem?
00:23:33: Ja? Uh, no nie wiem.
00:23:37: Może chciałbyś wpaść? Zamawiamy pizzę. Mamy film.
00:23:41:Sąsiedzi obstawiają kto pierwszy zapadnie w śpiączkę z powodu nadmiaru glukozy. jestem spodziewanym zwycięzcą. Będzie fajnie.
00:23:46: Uh, no, um...uh.
00:23:48: Oh, będzie zupełnie na luzie. Na pewno Rory się ucieszy.
00:23:51: OK, pewnie. | Tak?
00:23:53: Tak, o której?
00:23:54: Może być siódma? | Świetnie.
00:23:55: Dam ci nasz adres.
00:23:56: Nie trzeba. Wiem gdzie mieszkacie.
00:23:59: Oczywiście że wiesz. Do zobaczenia wieczorem.
00:24:02: Do widzenia. | Cześć.
00:24:06: Więc? | Mam!
00:24:08: Gol! Wiesz, z jednej strony cieszę się, że tam była,
00:24:10: ale z drugiej, na jakim świecie my żyjemy skoro nikt nie wypożyczył Willy Wonka i fabryka czekolady?
00:24:15: My ją wypożyczyłyśmy.
00:24:16: Dzięki Bogu za nas. Oh, hej, zaprosiłam twojego przyjaciela.
00:24:20: Kogo? | Deana.
00:24:21: Co takiego?
00:24:23: No powiedziałam mu, co dzisiaj robimy a jemu się to spodobało więcczemu tak na mnie patrzysz?
00:24:29: Zaprosiłaś Deana? Do naszego domu?
00:24:32: Tak. | Zwariowałaś?
00:24:34: Czemu się wściekasz?
00:24:35: Bo sami nigdy nie byliśmy na randce, moja pierwsza randka z Deanem odbędzie się z moją matką? Czyco z tobą nie tak?
00:24:42: Przepraszam. Myślałam że się ucieszysz.
00:24:45: Na jakim świecie byłabym szczęśliwa? To nie kraj Amiszów. Dziewczynki i chłopcy zwykle umawiają się sami.
00:24:50: Nie myślę o tym jak o randce. Myślałam o tym bardziej jak o przebywaniu razem.
00:24:54: Nie chcę też żeby nasze pierwsze przebywanie razem było przy mojej matce.
00:24:57: Przestań tak mówić matka.
00:24:58: Niby jak?
00:24:59: Jakby zaraz po niej miało być jakieś inne słowo.
00:25:01: Nie mogę uwierzyć, że to zrobiłaś. Tak mnie upokorzyłaś.
00:25:05: Przesadzasz. Zaprosiłam go na film i pizzę, nie na wodospad Niagara.
00:25:12: Ten chłopak mi się podoba.
00:25:14: Wiem. Szukałam takiego, którego byś nie znosiła, ale mi się nie udało.
00:25:18: A teraz zmuszasz go do przyjścia i siedzenia ze mną i moja matką, jedzenia śmieci i oglądania filmów?
00:25:23: Po prostu zaprosiłam twojego kolegę do posiedzenia z nami. Co w tym takiego? A jeśli Lane by to zrobiła?
00:25:28: Nie jesteś Lane. Jesteś moją matką. To tak, jakby babcia zaprosiła chłopaka, którego ty lubisz.
00:25:34: Porównujesz mnie do mojej matki?
00:25:36: Nie, ja tylko --
00:25:37: Jestem Emily Gilmore? Rany, jak nisko upadłam.
00:25:39: Nie o to mi chodziło.
00:25:41: Nie chciałam cię upokorzyć. | Wiem.
00:25:43: Jeśli byłabym Emily Gilmore starałabym się ciebie upokorzyć.
00:25:46: Ja tylko --
00:25:47: Hej, przepraszam dobrze? Popsułam sprawę. Chciałampójdę tam i go odproszę.
00:25:55: Powiem, że wszystko odwołane, bo właśnie się dowiedziałam, że muszę jechać na intensywną terapię.
00:26:00: Nie, nie możesz go odprosić. Pomyśli, że zupełnie zwariowałam.
00:26:03: Więc się ulotnię i pobędziecie sami.
00:26:06: Oh, i będzie to wyglądało jakby moja mama zorganizowała mi randkę? Nie!
00:26:10: Więc co robimy?
00:26:13: On musi przyjść.
00:26:15: Nie będzie tak źle, dobrze? Tylko pizza i film i bycie razem. Obiecuję, że nie odczujesz mojej obecności.
00:26:27: OK.
00:26:29: OK.
00:26:32: Chociaż możesz poczuć że jest tam moja matka.
00:26:34: Oh, rany.
00:26:35: No...
00:26:40: Hey. To jest niezłe. Dodaj trochę wałków a będzie wiedział, gdzie codziennie wraca.
00:26:46: To ma być zwykły wieczór. Film, śmieciowe jedzenie, pójście spać kiedy jest ci niedobrze. Koniec.
00:26:53: Mam wyglądać ładnie i dziewczęco, co jest zupełnie niemożliwe, bo jestem ohydna i nie mam się w co ubrać.
00:26:59: Pomóc ci?
00:27:00: Nie...tak.
00:27:03: OK.
00:27:07: Uh...zobaczmy. Weź to i...
00:27:14: Ok, to mówi ęcześć, jestem fajna i słodka, ale też odprężona,
00:27:18: bo to jest coś, co zakładam, bo świetnie w tym wyglądam.'
00:27:23: Jak ty to zrobiłaś? | Co?
00:27:25: Wgapiam się w tę bluzkę od dwudziestu minut. To była zwykła bluzka. Weszłaś tu i w trzy sekundy zrobiłaś z tego strój.
00:27:30: To lata doświadczania mózgu w temacie mody.
00:27:35: Jak ty to robisz? | Co?
00:27:36: To wszystko z facetami. Obserwowałam cię kiedy rozmawiałaś z mężczyzną.
00:27:41: Na wszystko masz jakąś ripostę, rozśmieszasz go, dobrze się uśmiechasz --
00:27:44: Dobrze się uśmiecham?
00:27:46: A potem tak nieznacznie zarzucasz włosy.
00:27:48: Oh, kręcę. To jest kręcenie włosami.
00:27:49: A potem odchodzisz a on tam stoi, oczarowany, jakby nie mógł uwierzyć, co się właśnie stało.
00:27:54: Bo ukradłam mu portfel.
00:27:55: Nigdy nie będę tak umieć. Umiem trygonometrię. Ale chłopcy i randki? Zapomnij. Jestem w tym okropna.
00:28:05: Słuchaj, gadania można się nauczyć, nauczę cię kręcenia włosami.
00:28:11: A część kiedy zostawiasz go oczarowanegoz twoim mózgiem i zabójczymi niebieskimi oczami nie masz się o co martwić.
00:28:16: Poradzisz sobie. Daj sobie trochę czasu na wprawę.
00:28:19: Pół godziny wystarczy?
00:28:21: Jasne. Chodź. Nałóż trochę błyszczyka, jasnego, ale owocowego.
00:28:25: Może trochę tuszu do rzęs. Rozpuść włosy i popraw swoje nastawienie.
00:28:29: Jesteś jak szalona Elsa Klensch.
00:28:31: Oh, dziękuję! Chodź szybko. Zaraz przychodzi do nas facet.
00:28:48: O której miał przyjść? | O siódmej.
00:28:52: Może coś się stało. Może nie przyjdzie.
00:28:55: Może po prostu się spóźnia, Panno Niemiecki Pociąg.
00:29:05: Oops.
00:29:07: Co?
00:29:09: Tu był kiedyś wspaniały klub, nazywał sięjak on się nazywał złotko?
00:29:13: Uh...Pana Kelly'sa.
00:29:14: Oh, tak--Pana Kelly'sa. Byłeś tam kiedyś?
00:29:16: Dorwali Deana.
00:29:17: Poczekaj chwilkę.
00:29:20: Więc Dean lubisz jazz?
00:29:23: Jasne, tak.
00:29:24: Oh, na pewno lubi. Tylko o tym słuchamy, prawda? Jazz, jazz. Jazz, jazz, jazz. Hey.
00:29:28: Hey, kochana. Właśnie poznawaliśmy tego młodego kawalera.
00:29:31: Tak, widzę, a więc Dean, um, może wejdziesz do środka i pomożesz Rory?
00:29:36: Męczy się ze słoikiem pikli i chyba sama nie da rady.
00:29:39: Oh, oczywiście, tak.
00:29:41: Oh miło mi się z tobą gadało, Dean.
00:29:43: Tak, mnie również.
00:29:44: Trzymaj się stary.
00:29:46: Dobrze.
00:29:48: Oh, jest taki wspaniały. | Tak.
00:29:51: A ten jego podbródek Chucka Hestona. To chłopak Rory?
00:29:54: Nie, to tylko przyjaciele.
00:29:56: Nie to słyszałam. Całowanie się w sklepie. Daje zupełnie nowe znaczenie dnia degustacji.
00:30:02: OK. Muszę wracać do domu. Pogadamy później.
00:30:06: Tak, bawcie się dobrze. I nie zapomnij zaprosić nas na wesele. Oh ich dzieci będą prześliczne!
00:30:13: Oh. Boże mam nadzieję że nie.
00:30:20: Przepraszam za spóźnienie. Byłem tu już jakieś pół godziny temu.
00:30:23: Wierzymy.
00:30:25: Uwierzyłybyśmy, gdybyś powiedział, że byłeś tu trzy godziny temu.
00:30:32: No Dean jak ci się podoba Stars Hollow?
00:30:35: Lubię je. Jest ciche, ale miłe. Podobają mi się te drzewa na każdym kroku.
00:30:41: Tak, drzewa to już coś.
00:30:44: Kiedy Rory była mała, dowiedziała się, że jedno nazywa się płacząca wierzba, więc godzinami starała się ją rozweselić.
00:30:51: Wiesz, opowiadała jej dowcipy inie, czekajcie, to byłam ja.
00:30:59: Pokazać ci dom?
00:31:01: OK.
00:31:03: OK. To jest pokój dzienny, w którym spędzamy dzień a,
00:31:09: um, na górze jest mój pokój i dobra łazienka.
00:31:16: A tu jest...kuchnia. słyszałeś kiedyś jodłującą lodówkę?
00:31:22: Dziękuję.
00:31:23: Nie ma sprawy.
00:31:28: Oto podstawowe informacje: mikrofalówka do popcornu, piecyk do przechowywania butów, zamrażarka, która jest zupełnie bezużyteczna.
00:31:34: Interesujące.
00:31:36: Oh, ja otworzę. Rory, przejmij rolę przewodnika. Upewnij się, że pokażesz mu wszystkie wyjścia bezpieczeństwa.
00:31:43: To moja mama.
00:31:44: Ma dużo energii.
00:31:46: No składa się w 90% z wody a z 10% z kofeiny.
00:31:52: Co jest tutaj?
00:31:54: Um, to mój pokój.
00:31:55: Naprawdę? Mogę obejrzeć?
00:31:59: Wow. Jaka czysta.
00:32:07: Jak bardzo bez sensu jest to, że używają 'Pink Moon' w reklamie Volkswagena?
00:32:10: Oh, wiem.
00:32:14: Wejdziesz?
00:32:15: Oh, nie. Już tu kiedyś byłam.
00:32:17: Wyglądasz jakbyś się przykleiła do drzwi.
00:32:19: Nieja tylko, uh, oglądam swój pokój z nowej perspektywy. Wiesz, rzadko tu stoję.
00:32:24: To daje mi do myślenia na temat sposobu rozrzucania poduszek.
00:32:27: Chcesz żebym stąd poszedł?
00:32:29: Nie, możesz się rozglądać.
00:32:34: Ładny kurczak.
00:32:35: Chyba jednak chciałam.
00:32:37: Nie potrzebujemy deseru, Sookie.
00:32:39: Oh, wszyscy potrzebują deseru. Więc gdzie jest Rory?
00:32:41: Z Deanem.
00:32:42: Dean? Oh, no tak, Dean tu jest.
00:32:45: Tak. Ok. Musisz już iść.
00:32:47: Proszę. Tylko jedno zerknięcie.
00:32:49: Nie.
00:32:50: OK, dobrze, no, uh, co u ciebie? Co robisz? Jak tam? Czy --
00:32:53: Sookie.
00:32:55: Zastanawiam się.
00:32:56: Przeciągasz to. | Tak?
00:32:57: Sookie.
00:33:00: Hey, Lorelai.
00:33:01: Hey, Joe. Ile ci jestem winna?
00:33:04: Piętnaście.
00:33:06: OK. Co u ciebie?
00:33:08: Wspaniale.
00:33:09: Jakie masz dodatki? Zamówiłaś dodatkowy sos? Ja zawsze proszę o dodatkowy sos, bo czasami --
00:33:14: Sookie, ona już ma mi za złe, że go tu zaprosiłam. Jeśli pomyśli, że przedstawiam go wszystkim moim znajomym, zabije mnie.
00:33:20: Ale ja tylko--
00:33:21: Martwa, krwawo i powoli, OK?
00:33:23: Mamo to pizza?
00:33:24: Tak. OK, cześć. Idź już.
00:33:26: Ale ja chciałam tylko --
00:33:27: Nie. Cześć.
00:33:28: Pa pa.
00:33:33: Więc jesteście głodni?
00:33:34: Umieram z głodu.
00:33:35: Gdzie jest pizza?
00:33:37: Pizza, uh --
00:33:38: Pizza!
00:33:41: Tylko przynoszę pizzę. Cześć, jestem Sookie. Przyjaciółka Lorelai.
00:33:45: Cześć.
00:33:46: Cześć. Miło mi ciebie poznać Dean. To znaczy nie żebym wiedziała że jesteś Dean.
00:33:49: Ale wyglądasz jakbyś nim był. Czy nie wygląda jak Dean?
00:33:52: Tak. Ze wszystkich ludzi w tym pokoju, on wygląda najbardziej jak Dean. Pa Sookie.
00:33:58: Baw się dobrze! OK.
00:34:04: Proszę, um, ja to wezmę.
00:34:05: Oh, dzięki. Wspaniale. Może być na stoliku.
00:34:09: Nie zapraszałam jej.
00:34:10: Czemu nie ustawiłaś kamery i nie nadałaś tego przez internet?
00:34:13: Bo nie myślę tak szeroko.
00:34:17: Dobrze że jest pyszna pizza.
00:34:19: Oh, tak. Nie wiedziałyśmy jaką lubisz, więc wzięłyśmy wszystko.
00:34:22: Wszystko wygląda pysznie.
00:34:24: Dobrze, no dopóki jest gorąca.
00:34:42: Komu jeszcze?
00:34:43: Mnie.
00:34:44: Wow. Umiesz jeść.
00:34:46: Tak, umiem. Oh to źle, tak?
00:34:49: Nie, uh, większość dziewczyn nie jada. To dobrze, że ty jesz.
00:34:53: Zgadzam się.
00:34:54: Pomówmy o czymś innym niż moje zwyczaje żywieniowe, dobrze?
00:34:56: Oooh -- Oompa Loompas!
00:35:01: Moja mama przepada za Oompą Loompas.
00:35:03: Nie sądzę żeby to, że uważam to za zabawne cokolwiek znaczyło.
00:35:06: Nie, ale powracający sen o ślubie z jednym z nich już coś znaczy.
00:35:09: Nie każ mi przypominać ci o twojej miłości do Księcia, OK? Przynajmniej moje miłości żyją. Ty zakochałaś się w kreskówce.
00:35:16: Ooh, Książę, co?
00:35:18: To było dawno temu. I to nie był ten z Calineczki tylko ten ze Śpiącej Królewny.
00:35:22: Bo umiał tańczyć.
00:35:24: Tak.
00:35:25: Mam siostry.
00:35:27: No Dean, opowiesz nam trochę o swoich żenujących sekretach.
00:35:31: No, nie mam żadnych żenujących sekretów.
00:35:34: Oh, proszę.
00:35:35: Na pewno jeden znam. | Co?
00:35:37: Piosenka przewodnia Ice Castles przyprawia cię o płacz.
00:35:39: Oh, to jest niezłe.
00:35:40: To nieprawda.
00:35:41: Oh mam coś. Pod koniec The Way We Were, chciałeś żeby Robert Redford zostawił żonę i dziecko dla Barbry Streisand.
00:35:47: Nigdy nie widziałem The Way We Were.
00:35:49: Oh! |Żartujesz?
00:35:50: Na co czekasz? Ból w sercu, śmiech --
00:35:52: Komunizm.
00:35:53: Wszystko ładnie zapakowane.
00:35:55: Będę musiał tego doświadczyć.
00:35:58: Następny wieczór filmowy.
00:35:59: Zaplanowane.
00:36:00: Idę po popcorn.
00:36:02: Przynieś ser w sprayłu.
00:36:06: Więc, uh, kiedy wyrzutek może zaproponować film na noc filmową?
00:36:10: Zależy. O jakim filmie myślisz?
00:36:13: No nie wiem...może Boogie Nights.
00:36:16: To nigdy nie przejdzie u Lorelai.
00:36:18: Nie jest fanką Marky Marka?
00:36:19: Źle zareagowała na Magnolie.
00:36:22: Siedziała i przez trzy godziny wrzeszczała ęOddajcie mi moje życie!' a potem wykopano nas z kina. To był rozrywkowy dzień.
00:36:29: Tak? | Tak.
00:36:31: Więc chyba będę musiał wymyślić inny film.
00:36:34: Chyba tak.
00:36:40: Oompa Loompas
proszę bardzo.
00:36:46: Wiesz kiedy tańczą?
00:37:19: Dziękuję.
00:37:39: Hey.
00:37:40: Zaraz wracam.
00:37:45: Mamo!
00:37:46: Co?
00:37:47: Co ty tu robisz?
00:37:48: Chciałam znaleźć odpowiedni rozmiar kostiumu kąpielowego.
00:37:50: Wracaj tam!
00:37:52: Po co? Co się stało? Czy ten chłopak od pakowania czegoś chciał?
00:37:55: Siedzi tam i ogląda film, jest idealny i naprawdę wspaniale pachnie.
00:37:59: Co?
00:38:00: Naprawdę wspaniale pachnie i wygląda niesamowicie a ja jestem głupia. Powiedziałam ędziękuję.'
00:38:05: Czekaj, czekaj. Powiedziałaś ędziękuję?'
00:38:07: Kiedy mnie pocałował.
00:38:09: Znowu cię pocałował? Właśnie wyszedł z więzienia czy co?
00:38:12: Nie, nie teraz, wczoraj. W sklepie.
00:38:14: Oh, w porządku. Zostawmy ten komentarz o wiezieniu. Pocałował cię a ty powiedziałaś ędziękujęł?
00:38:19: Tak.
00:38:20: To było bardzo grzeczne.
00:38:22: Nie, to było głupie. I nie wiem, co tu robię. Siedzisz w kuchni. Co z ciebie za przyzwoitka?
00:38:27: Ja? Nie staram się być przyzwoitką. Staram się być kumpleką.
00:38:30: Zmień biegi, bo ja tam wariuję!
00:38:33: Naprawdę ci się podoba, co?
00:38:36: Tak.
00:38:37: No dobrze. Uspokój się.
00:38:39: Nie chcę zrobić albo powiedzieć czegoś, co będzie zupełnie głupie.
00:38:43: Obawiam się, że kiedy w grę wchodzą twoje uczucia, wszystko robi się głupie.
00:38:46: Po prostu wróć tam.
00:38:48: OK. Więc chodź.
00:38:50: Czekaj, nie możemy wrócić razem, bo to będzie zbyt oczywiste.
00:38:53: Dobrze. Ok. Pójdę pierwsza a ty idź do łazienki.
00:38:56: OK. Dobrze. Powiedz, że musiałam umyć twarz.
00:38:59: Tak, przez ten cały cukier, który zjadłaś.
00:39:00: Tak! Dobrze. Bardzo dobrze.
00:39:01: OK.
00:39:08: Cześć. Wróciłam. Rory poszła umyć twarz.
00:39:13: Oh, OK.
00:39:31: Dean. Nie wiem jak to powiedzieć, ale, um, to bardzo dziwny dom.
00:39:40: Tak, wiem.
00:39:42: Widzisz... Rory to moja córka.
00:39:45: Ah...będzie kazanie.
00:39:47: Może ja będę mówić, a ty posłuchasz?
00:39:49: Rory jest mądra. Nigdy za bardzo nie interesowała się chłopakami, więc to, że cię lubi, wiele znaczy. Nie będzie marnować sobie czasu z jakimś kretynem.
00:39:55: Ale pani mnie obserwuje.
00:39:57: Kochanie, całe miasto cię obserwuje.
00:40:00: Ta dziewczyna jest tu uwielbiana. Zranisz ją a nie znajdziesz bezpiecznego miejsca w promieniu stu mil.
00:40:07: To bardzo małe i dziwne miasteczko.
00:40:10: Zauważyłem.
00:40:12: Więc wiedz, że wszyscy cię obserwują.
00:40:16: Coś jeszcze?
00:40:17: Ona nie będzie jeździć na twoim motorze.
00:40:19: Nie mam motoru.
00:40:20: Ona nie będzie jeździć na twoim motorze.
00:40:23: Dobrze, nie będzie jeździć na moim motorze.
00:40:25: Ustalimy godzinę policyjną. Nie będziesz jej odciągał od szkoły i zaczniesz lepiej traktować cytryny.
00:40:30: Co takiego?
00:40:31: Nie przerywaj mi kiedy mówię.
00:40:33: Mam prawo do zmian, modyfikacji oraz dodawania czegoś do tej listy zasad w każdej chwili bez pisemnego powiadomienia.
00:40:37: Wyrażam się jasno?
00:40:39: Tak.
00:40:41: Świetnie.
00:40:42: Moja kolej?
00:40:45: Proszę bardzo.
00:40:47: Może pani wyłożyć wszystkie zasady i całe miasto może mnie obserwować i gonić mnie po ulicach --
00:40:54: Oh podoba mi się pomysł gonienia cię po ulicach.
00:40:57: Ale ja się nigdzie nie wybieram.
00:40:59: Więc będzie to krótka gonitwa, tak?
00:41:01: Proszę żeby mnie pani nie nienawidziła. Jeśli mnie pani znienawidzi, nie będę miał szans u Rory.
00:41:07: Rory ma swoje zdanie.
00:41:08: Tak, ale pani jest jej najlepszą przyjaciółką i to, co pani myśli znaczy dla niej bardzo dużo i pani o tym wie.
00:41:14: Będę chciała cię polubić, bo Rory cię lubi.
00:41:18: Ale nie lubi mnie pani.
00:41:20: Chcę tego a ja zwykle dostaję to, czego pragnę.
00:41:25: W porządku.
00:41:33: Dużo czasu zabiera jej ta twarz.
00:41:36: Tak, bo Rory to perfekcjonistka.
00:41:43: Podziękuj mamie za zaproszenie.
00:41:45: Przepraszam, jeśli było bardzo dziwnie. Chodzi mi o to zaproszenie i --
00:41:49: Hey, nie, było fajnie. Naprawdę.
00:41:52: Naprawdę? | Tak.
00:42:05: Dziękuję.
00:42:19: Więc dobrze poszło.
00:42:21: Tak, nie było źle.
00:42:24: Upokorzyłam cię?
00:42:26: Nie wiem. Co mu powiedziałaś kiedy poszłam do łazienki?
00:42:30: Że jesteś ładna.
00:42:32: Kłamczucha.
00:42:33: Tak... no.
00:42:36: Idę spać.
00:42:44: Mamo, o co chodzi?
00:42:46: O nic.
00:42:48: A jednak, no powiedz.
00:42:50: O nic. Chciałabym tylko usłyszeć o tym pocałunku.
00:42:57: Przepraszam. Naprawdę chciałam ci powiedzieć, naprawdę. Tylko że się przestraszyłam i --
00:43:01: Wiem. Nie jestem zła. Chciałam tylko o tym usłyszeć.
00:43:05: To wszystko. W porządku.
00:43:10: To tylko o jeden batonik Caramello za dużo. Przepraszam.
00:43:14: Masz szkołę, ja pracę, czas już spać.
00:43:17: OK. Dobranoc.
00:43:18: OK, Dobranoc kochanie.
00:43:23: Mamo?
00:43:24: Hmm?
00:43:25: Wiem, że to okropne i zupełnie po fakcie, ale --
00:43:28: Zacznij od początku a jeśli cokolwiek pominiesz, umrzesz! Gdzie byłaś?
00:43:33: OK, w alejce ze sprayłem na mrówki.
00:43:35: Dobra alejka.
00:43:36: Wiem, Lane też tak powiedziała. Ale tak czy inaczej, pracował a ja weszłam do sklepu, tak trochę połaziłam i udawałam że robię zakupy...