00:00:02: W poprzednich odcinkach Gilmore Girls
00:00:04: O Boże, idę do Chilton!
00:00:05: Udało się.| Przyjęli cię.
00:00:07: No więc powiedziałam mamie że zmieniasz szkołę.
00:00:08: Ucieszyła się?
00:00:09: Impreza jest w piątek.
00:00:10: Przeprowadzasz się?
00:00:11: Nie, tylko moje książki się przeprowadzają.
00:00:13: -Gotowa?|-Tak.
00:00:14: Dyrektor Charleston teraz się z paniami spotka.
00:00:16: W Stars Hollow mogłaś być najmądrzejsza,|ale to jest inny świat.
00:00:19: Nigdy nie nadrobisz zaległości.|I nigdy mnie nie pokonasz.
00:00:21: i jest szansa, że ci się nie uda.
00:00:23: -Kto to?|-Nowa.
00:00:25: Lepiej, ze mną nie zadzieraj.|Sprawię, że ta szkoła będzie dla ciebie piekłem.
00:00:29: Do zobaczenia jutro Mary.
00:00:30: Tak, ciągle mówią na mnie Mary.
00:00:31: To od Marii Dziewicy.
00:00:34: A jakby mnie nazywali gdyby sądzili,|że wyglądam jak dziwka?
00:00:36: Cóż, dodaliby Magdalena.
00:00:40: Zakupy szkolnych przyborówimpreza.
00:00:42: Nikt cię nie prosił o udział.
00:00:43: Żartujesz? Jak często zdarza mi się to robić?
00:00:45: I tak sobie myślałam, jak już szalejemy,
00:00:47: to kupmy po drodze papier toaletowy i przepychacz.
00:00:49: Zrobię to później.
00:00:50: Nie, tylko się droczę. No chodź, pokaż listę.
00:00:52: Ok
00:00:55: Potrzebuję notatników, |Mamy.
00:00:57: Mnóstwa długopisów,|Tak.
00:00:59: Ołówków numer 2, trzech zakreślaczy, gumkę, usuwacz zszywek i segregator.
00:01:04: Potrzebujesz trzech zakreślaczy? |Tak.
00:01:05: Trzech? |Tak.
00:01:06: To przypadkowa liczba.
00:01:07: Trzy to nie przypadek.
00:01:09: Nie, ale jak doszłaś do trzech?
00:01:11: Jeden wysycha, jeden się gubi, zostaje jeden.
00:01:13: Dobrze to przemyślałaś.|Tak.
00:01:15: Co było pierwszekura czy jajko.
00:01:16: Możemy wrócić do listy?
00:01:18: Dobra. Ooh, hey, notatniki.
00:01:21: Nie. Te są fioletowe.
00:01:23: Tak, fiolet jest uroczysty.
00:01:24: Nie mogę mieć fioletowych.
00:01:25: Możesz, są na sprzedaż.
00:01:26: Idę teraz do poważnej szkoły, potrzebuję poważnego papieru.
00:01:28: Papier to papier.|Nie w Chilton.
00:01:31: No dobra. Oto twój poważny papier.|Dziękuje.
00:01:35: Ooh a tu są ponure zakreślacze, ckliwe ołówki i depresyjne długopisy.
00:01:39: Mamo.
00:01:41: Te gumki są na Prozacu, więc wydają się wesołe,
00:01:44: ale tak naprawdę złapano je na próbie wepchnięcia się w temperówkę.
00:01:46: Idę do domu.
00:01:47: Nie, czekaj!
00:01:48: Wykonamy zabieg z neonowymi karteczkami samoprzylepnymi |i każemy im porzucić swoje wariackie zachowania.
00:01:54: Już nigdy nie pójdziesz ze mną na zakupy.
00:01:56: Ooh tu jest podstawka na wizytówki-
00:03:29: Przeciętny wysiłek dla jednych. Dobry dla niektórych,
00:03:32: niezwykły dla dwóch.
00:03:35: Panno Geller,
00:03:37: panno Grant.
00:03:41: Panno Graham.
00:03:43: Panno Gilmore
00:03:45: Weźcie je do domu, uczcie się z błędów.
00:03:50: Przejrzyjcie duże czerwone zakreślenia w niektórych częściach prac, które przyjaźnie przypominają, że mylić się jest rzeczą ludzką.
00:03:55: I że tu w Chilton staramy się wyplenić z was tę ludzkość!
00:04:00: Ok, następna sprawa. Teststraszliwy test.
00:04:04: Shakespeare!
00:04:06: Mężczyzna, o którym mówiliśmy przez ostatnie trzy tygodnie
00:04:08: w końcu wraca aby straszyć nas w piątek.
00:04:12: To wielka rzecz moi militest wyboru z częścią pisemna, która w 20% wpłynie na ocenę semestralną.
00:04:19: I niech nie zwiedzie was mój miły wyraz twarzy i czarująca osobowość. Ten test będzie trudny
00:04:24: i nie będzie poprawek
00:04:26: Odnieście się do materiałów, które dałem wam na początku miesiąca
00:04:29: i wyczerpujących notatek, które na pewno robicie.
00:04:33: Trudna praca.
00:04:35: Zabójcza.
00:04:36: Jak ci poszło? |5.
00:04:37: Ja też.|Oh jaki ten świat mały.
00:04:38: Prawda? |Madeline a ty co dostałaś?
00:04:41: Wiesz że 4.
00:04:42: 4 jest niezła. |Oh jasne.
00:04:44: Nawet napawa szacunkiem.
00:04:45: Ja byłabym dumna.
00:04:46: Ale 2 to już pewien problem.
00:04:49: Wołanie o pomoc.
00:04:51: Podanie o pracę w McDonaldzie.
00:04:52: Do tego frytki?
00:04:54: Hey, wiecie, nie każdy może być mądry.
00:04:57: Jak powtarza moja matka, ktoś musi odbierać telefony.
00:05:00: Ok, nie mam pojęcia o czym wy mówicie.
00:05:03: Ty nie, ale Rory wie.
00:05:10: Hey Mary.
00:05:11: I robi się coraz lepiej.
00:05:13: Oh wyglądasz na zmartwioną.
00:05:14: Wszystko w porządku.|Zła ocena?
00:05:16: Muszę już iść.
00:05:18: Wiesz co Mary, nie mogę zrozumieć, dlaczego się nie przyjaźnimy.
00:05:20: To pewnie dlatego, że denerwujesz się przeze mnie.
00:05:22: To pewnie dlatego, że nie możesz się nauczyć mojego imienia.
00:05:24: Masz chłopaka? | Nie twój interes.
00:05:26: Czy to znaczy nie?
00:05:27: W tej szkole nie ma innych, których możesz wkurzać?
00:05:29: Widzisz, sądzę że mnie lubisz, tylko nie wiesz jak to powiedzieć.
00:05:31: Oh rany.
00:05:33: Co robisz w piątek wieczorem? | Jestem zajęta.
00:05:35: Co, musisz wracać do zakonu przed 5?
00:05:37: Proszę, daj mi spokój.
00:05:39: No cóż...skoro powiedziałaś proszę.
00:05:43: Do zobaczenia...Mary.
00:05:51: Aah! Ty głupia!!
00:05:52: Z drogi rycerzu.
00:05:54: Jesteś głupia, ślepa i niezdarna.
00:05:56: Przynajmniej nie jestem Francuzką.
00:05:57: Hey, co się dzieje?
00:05:58: Najechała mi na but. |On wszedł mi w drogę.
00:06:00: Celowałaś we mnie.|No i co z tego?
00:06:02: Ok, chwileczkę.
00:06:03: Porysowała mi buty. |Dzidziuś.
00:06:05: To są włoskie mokasyny za $300.
00:06:08: Ciekawe czy Versace robi maskotki.
00:06:10: Jesteś zwolniona. |Słucham?
00:06:12: Nie możesz mnie zwolnić.
00:06:13: Więc obetnę ci pensje.| Przykro mi
00:06:14: Mogę ją zabić? |Nie przed herbatką.
00:06:17: Dobra, więc będę cię wiecznie przeklinał i to w kilku językach.
00:06:21: Najadę na drugą nogę.
00:06:22: Oh nie!| Drella, szybko do swojego kąta.
00:06:26: Wygrałem.
00:06:27: Michel jesteś dorosły, idź do swojego biurka i tak się zachowuj.
00:06:34: Oh mój Boże!
00:06:40: Sookie, Sookie.
00:06:41: Ok, ok, chwileczkę.
00:06:43: Dostałam.
00:06:45: Recenzję? |Jest tutaj.
00:06:47: Ooh, gdzie? |Szukam.
00:06:52: Oh, wstrzymajcie oddechy, to wiele pokaże.
00:06:56: Czekolada?
00:06:57: Szklana miarka.| Lorelai szukaj, szukaj.
00:07:00: Przepraszam.
00:07:02: Rany, kto jest nago?
00:07:03: Uh, Lucent Mills
krytyk kulinarny.
00:07:05: Tak? Jaki ma tyłek?
00:07:07: Oh, nie. Miał zrobić recenzję naszej restauracjioh, jest.
00:07:10: Jestjest dobrze? Jest niemiły, mam płakać?
00:07:13: Zaczynamy.
00:07:15:ęSłowa boski, rozkoszny i niesamowity
00:07:18: nie potrafią opisać wyśmienitego doświadczenia zasmakowania potraw Independence Inn.ł
00:07:22: Oh wyczuwam szał!! |Poważnie?
00:07:24: ęJedynie szef kuchni Sookie St. James potrafi ze zwykłej sałatki z domowych pomidorów
00:07:28: i mieszanki świeżych ziół zrobić coś, co przypomina religijne doświadczenie.
00:07:31: Jej potrawa z homarów jest warta każdego grzesznego kęsa pełnego kremuł
00:07:35: Nie używam aż tyle śmietanki. Tylko bardzo skoncentrowanego wywaru z homara, co daje naprawdę -
00:07:40: Sookie, jego tu nie ma. |Ok, czytaj dalej.
00:07:43:ęKolejne dania są tak samo niebiańskie jak przystawki.
00:07:45: Chociaż wielce godne pochwały risotto było w zupełności dobre,
00:07:47: to właśnie zwykły makaron z brązową szałwią w maślanym sosie wysłał mnie w kosmosł
00:07:52: Sookie to niesamowite! Oprawię to do jadalni!
00:07:56: Oh, tak. Byłoby super. Mogę to jeszcze raz zobaczyć?
00:08:00: Tak.| Możemy to uczcić, co?
00:08:02: Dziewczyny na podbój miasta?
00:08:03: Nie mogę. Muszę się uczyć.
00:08:05: Powinnam uporać się z zakupami.
00:08:08: Co z wami? | Jesteśmy młode i pełne energii.
00:08:12: Nauka?| Zakupy?
00:08:14: A gdzie ędo diabła z tymł?
00:08:16: Gdzie rzucanie rozwagi do kosza?
00:08:19: Gdzieo choleradostawa pościeli.
00:08:22: Brawo dziewczyno.
00:08:28: Wiadomości.
00:08:29: Chwilkę.
00:08:32: Wiadomość dnia
00:08:35: w małym miasteczku, w którym nigdy nie zdarzają się takie przypadki
00:08:37: stała się okropna rzecz z pewną dziewczynką.
00:08:38: Wszyscy są w szoku.
00:08:40: Dom się stacza.
00:08:42: Liposukcja zabija, pozostań gruby.
00:08:47: Hej, chodźmy po lody,| nudzę się.
00:08:52: Halo?
00:08:54: Mamo, uczę się.
00:08:55: Tak, ale ja biorę lody.| Nie możesz sobie zrobić przerwy?
00:08:57: Teraz nie mogę.
00:09:00: Ok, kiedy?
00:09:01: Masz cztery lata? | Nie, jestem głodna!
00:09:04: To weź więcej pizzy.
00:09:05: Jest zimna.
00:09:06: To ją podgrzej.| To już nie to samo.
00:09:08: Lorelai idź do swojego pokoju!
00:09:11: Wow, mądre dziewczynki są niemiłe.
00:09:13: Jeśli dasz mi się teraz pouczyć, pobawię się z tobą w ten weekend.
00:09:16: Obiecaj.
00:09:17: Tak, zrobimy co będziesz chciała.
00:09:18: Pójdziesz ze mną na wyprzedaż butów? |Tak.
00:09:20: Będę mogła zmierzyć co tylko będę chciała? |Tak.
00:09:23: Pomożesz mi odpychać innych ludzi jeśli będą się czaić na mój rozmiar?
00:09:25: Nawet będę się o to biła.
00:09:27: Dobra, umowa stoi.
00:09:29: Świetnie.
00:09:36: Więcprzepraszamna czym stanęło z tymi lodami?
00:09:44: No co?
00:10:07: Lane?! | Rory?!
00:10:10: W prawo czy lewo?! | Lewo!
00:10:22: Miało być w lewo!
00:10:24: Przepraszammoje lewo, twoje prawo!
00:10:27: Ok.
00:10:32: Marco... |Polo!
00:10:38: Marco |Polo!
00:10:41: Hey Marco.
00:10:42: Hey Polo, spóźniłaś się.
00:10:46: Przepraszam.|Co to jest?
00:10:50: 12 kalorii.
00:10:52: Proszę.
00:10:53: Oh niech Bóg cię błogosławi!
00:10:59: Rany, co to jest?
00:11:00: Moje notatki. |Poważnie?
00:11:02: Wątpię żeby sam Shakespeare znał siebie tak dobrze.
00:11:05: Ooh, podoba mi się, ile kosztuje? | $500
00:11:09: I tylko tyle może pani opuścić? | $450
00:11:11: Nie jestem pewna.
00:11:13: $375 i od razu do zabrania.| Sprzedane.
00:11:16: Dziękujemy za dokonanie zakupu.
00:11:17: Z drogi.
00:11:22: Strasznie tęsknię za Liceum Stars Hollow.
00:11:25: Żartujesz, prawda?
00:11:26: Nie. W Chilton jest takno nie wiem, ciężko.
00:11:31: I co ci to przeszkadza? Zawsze łatwo ci szło w szkole.
00:11:35: To dla ciebie pestka.
00:11:39: Nie, ten jest sprzedany. Idźcie stąd. Co to jest?
00:11:42: Oh, to mój.
00:11:44: To pokrywa czekolada śmierć.
00:11:47: Z kremowo karmelową niespodzianką.
00:11:53: Um, ten chłopak pytał o ciebie dzisiaj.
00:11:55: Jaki chłopak?
00:11:56: Ten nowywysoki, idealny.
00:11:59: Co chciał wiedzieć?
00:12:01: Gdzie jesteś.
00:12:02: I co mu powiedziałaś?
00:12:03: Oh powiedziałam, że jesteś za mądra dla nas i że musiałaś iść do szkoły dla geniuszy.
00:12:07: Oh.
00:12:08: Podobało mu się to. Chyba kręcą go mądre dziewczyny.
00:12:11: Będę mieć oczy otwarte.
00:12:15: Niesprzedany. | Mamo.
00:12:16: Idźcie gdzie indziej.
00:12:17: No gdzie mamy iść? | Do biblioteki.
00:12:21: Nie znoszę wyprzedaży!!
00:12:28: Żadnego Black Sabbath.
00:12:29: Nikt nie słucha.
00:12:31: Żadnego Black Sabbath, Steely Dan, Boston i Queen.
00:12:34: Czemu jesteś taka oziębła?
00:12:36: Lubimy Mozarta.
00:12:38: Jestem Artie Shawem harfy.
00:12:42: Sookie, potrzebuję kawy na wynos.
00:12:44: Tam jest świeża.
00:12:45: Ooh, super.
00:12:50: Świeża jak Joanna dłArc.
00:12:53: Oh wybacz. Myślałam, że zaparzyłam. Proszę.
00:12:58: Dzięki. Jestem tak wykończona a mam jechać do Hartford na zebranie klasowe.
00:13:02: Brzmi nieźle.
00:13:04: Tak. Ta szkoła jest tak różna od Stars Hollow, wiesz.
00:13:06: Wciąż przysyłają mi tony listów z informacjami.
00:13:09: To bardzo żywe miejsce.
00:13:10: Uh - huh.
00:13:12: Tydzień temu była tam wielka debata w sprawie tego,
00:13:14: czy powinno się nosić czapeczki w kratkę.
00:13:17: Ludzie obierali strony, robiło się niemiło,
00:13:19: ruch czapeczkowy w końcu przepchnął swoje i miło mi stwierdzić że byłam łamistrajkiem.
00:13:22: To miło.
00:13:24: Hey, o co chodzi kochanie?
00:13:27: Powiedział, że było dobre.
00:13:28: Kto powiedział, że było dobre.
00:13:29: Lucent Mills. |Krytyk.
00:13:31: Powiedział że moje risotto było dobre.
00:13:33: A nie jest?
00:13:35: Nie, nie jest dobre.
00:13:36: Dobre to słowo używane kiedy ktoś kto zatrzyma cię na ulicy jest ci trochę znany,
00:13:39: ale nie chcesz z nim gadać, wiec pyta się ciebie jak leci,
00:13:42: a ty odpowiadasz, że dobrze i to wystarczy, bo nie muszą mówić dalej, bo tego nie chcą.
00:13:47: I mogą dobrze się czuć, bo przynajmniej zapytali i jeśli Boże broń, stało się coś złego,
00:13:52: to usiądą i posłuchają, chociaż tego nie chcą.
00:13:55: Kochanie, nie sadzę, żeby on użył słowa ędobreł jako zbycia ani monologu.
00:14:00: Nie mógł tego użyć inaczej.
00:14:02: Sookie, nie mogę patrzeć jak smucisz się z powodu jednej opinii.
00:14:05: To duma Lorelai.
00:14:07: Wiesz co z tym risotto. No wiesz, kiedy moja matka leżała na łożu śmierci -
00:14:11: Zrobiłaś jej to to risotto a ona żyła jeszcze trzy lata.
00:14:14: Miała umrzeć. Lekarz powiedział, że nie przeżyje nocy.
00:14:17: A przeżyła dzięki risotto - magicznemu risotto.
00:14:21: A ten facet miał czelność powiedzieć, że jest ędobreł.
00:14:24: On chyba nie znał tej historii.
00:14:26: Urgh!
00:14:27: Ok, zanim się na mnie zezłościsz, powiem ci że nie mam twoich grzybów.
00:14:32: Zapomniałem o nich.
00:14:34: Nie mam innej wymówki poza zwykłym ludzkim błędem.
00:14:37: Mam za to morelki, chociaż wiem, że ich nie chcesz.
00:14:39: Więc proszęmogę je zostawić?
00:14:41: Morele mogą być.
00:14:44: Czy ktoś jeszcze czuje się zagubiony w czasoprzestrzeni?
00:14:47: Krytykowi nie smakowało risotto.
00:14:50: Magiczne risotto? |Żartujesz.
00:14:53: Muszę już iść, więc postaraj się ją rozweselić, dobrze?
00:14:56: Uh jasne.
00:15:00: Kochanie proszę, nie martw się tym.
00:15:02: Wszyscy wiedzą, że jesteś najlepsza.
00:15:09: Słyszałem, że tegoroczne zbiory borówek będą beznadziejne!
00:15:15: Będziemy omawiać literaturę elżbietańską.
00:15:18: Shakespeare, Marlowe, Bacon, Ben Jonson, John Webster -
00:15:24: Tak, czy Marlowe naprawdę jest tak ważny?
00:15:26: Chcemy omówić program jak najpełniej.
00:15:29: Tak, ale czy to będzie na teście końcowym?
00:15:32: Nie możemy dokładnie przewidzieć co będzie na teście,
00:15:34: ale to na pewno będzie ważne w przyszłej nauce, kiedy państwa dzieci pójdą na studia.
00:15:37: Ale żeby tam pójść, muszą zaliczyć egzamin.
00:15:41: Tak, wszystko jest ważne i wszystko może być na teście.
00:15:43: Jak się dowiemy czegoś więcej?
00:15:45: Mogą państwo przekupić kogoś w komisji egzaminacyjnej.
00:15:49: Żartowałem. Tylko żartowałem.
00:15:51: Tak mi przykro. Miałam straszny kłopot z dziurawą drogą.
00:15:55: Inic to państwa nie obchodzi.| Proszę kontynuować.
00:15:57: Uwaga.
00:16:00: Co za świat!
00:16:04: Wszystko w porządku?
00:16:06: Uh huh. Po prostu usiądę.
00:16:07: Chyba się nie znamy.
00:16:10: Oh, jestem Lorelai Gilmore
matka Rory.
00:16:12: Miło mi, że pani do nas dołączyła.
00:16:14: Rory to jedna z naszych nowych uczennic.
00:16:16: Jak miło. A wracając do testu-
00:16:18: No tak, przygotowujemy ich jak najlepiej możemy.
00:16:21: Znalazłam korepetytora dla Bethany.
00:16:23: Słuszne wyjście.
00:16:26: Mmm. Jezu, Mario, Józefie i wielbłądzie
00:16:29: To naprawdę okropna kawa.
00:16:34: Więc jeśli chodzi o ten test, co mamy zamiar z nim zrobić?
00:16:37: Następny test odbędzie się w przyszłym miesiącu, um,
00:16:40: 25ego w sobotę o 7 rano.
00:16:45: Pani Gilmore?
00:16:47: Uh, gdzie się odbędzie?
00:16:49: Tutaj.
00:16:51: Tutaj. | Tak.
00:16:52: Wspaniale.
00:16:55: Dobrze, jakieś pytania?
00:16:58: Tak, um, czy rodzice mogą przyjść?
00:17:01: Słucham?!
00:17:03: Tak, bo to duży i ekscytujący test. Pomyślałam więcprzepraszam, czy to głupie?
00:17:06: Nie, to nie jest głupie.
00:17:08: Chciałabym widzieć to podekscytowanie.
00:17:10: To test. | Tak, wiem.
00:17:12: Co jest ekscytującego w testach?
00:17:14: Gra pan w golfa? | Tak.
00:17:15: Pan wyjaśni swoje a ja swoje.
00:17:18: Ok, może wrócimy do spotkania.
00:17:19: To ta, która głosowała na czapeczki.
00:17:22: To pewnie uczennica ze stypendium.
00:17:24: Um przepraszam -
00:17:25: To chyba świetna pora na przerwę.
00:17:28: Z tyłu jest kawa.
00:17:41: Co chciała pani zrobićuderzyć ją?
00:17:44: Nie, tylkomiałam gotowe niezłe riposty.
00:17:50: Toto robi się coraz gorsze.
00:17:52: Nie picie jest jakimś wyjściem.
00:17:54: Nie w moim świecie.
00:17:56: Jestem Max Medina.
00:17:57: Miło mi pana poznać.
00:17:59: Przepraszam za zachowanie kilku naszych dzisiejszych gości.
00:18:02: To trudny okres dla kilku z nas.
00:18:04: Okres pisania SAT?
00:18:05: Zarwane noce.
00:18:08: Hey, jest pan tak samo miły dla mojego dziecka?
00:18:10: Tak, to łatwe. Rory to miła dziewczyna.
00:18:12: Tak, to prawda.
00:18:17: Jak się jej podoba w Chilton?
00:18:20: Oh, uwielbia je.
00:18:21: Naprawdę?
00:18:22: Oh tak. | To oczywiście okres przystosowania,
00:18:26: ale ona zawsze chciała iść na Harvard i dzięki temu się tam dostanie.
00:18:28: Harvard?
00:18:30: Tak. Odkąd nauczyła się raczkować, bardzo chciałam żeby tam poszła.
00:18:33: To wspaniała szkoła.
00:18:35: Kiedy miała 4 lata kupiłam jej nawet bluzę Harvardu,
00:18:37: która oczywiście była dla niej za duża, więc przez jakiś czas używała jej jako kocyka
00:18:41: a potem zamieniłam ją na pieluchę podczas bardzo nieudanych zakupów,
00:18:44: właśnie opowiedziałam panu historię, która tak ją upokarza,
00:18:46: że zabije mnie, kiedy dowie się, że pan wie.
00:18:48: Więc proszę jej nie mówić. To będzie nasza tajemnica.
00:18:51: Będę za to wdzięczna.
00:18:55: Więc jest pani fanką B-52?
00:18:58: Słucham?
00:19:02: Nie, jestem fanką klutz, która nie powinna prowadzić z kawą w ręce.
00:19:08: Ja, uh, miałam to w samochodzie.
00:19:12: Mam nadzieję, że Rory przywyknie do tej szkoły. Potrzebujemy jej tu.
00:19:15: Dziękuję. To bardzo miłe.
00:19:17: I mam nadzieję, że nie jest zbyt rozczarowana tą pracą.
00:19:20: Bo bardzo trudno jest nadrobić zaległości w czytaniu.
00:19:23: Wiem, że 2 wydaje się ponura -
00:19:25: Rory dostała 2? | Tak, ale -
00:19:26: Ona nigdy nie dostała 2.
00:19:27: To pierwsza praca, którą miała oddać, miała prawo się zachwiać.
00:19:31: Oh rany, to zupełnie wyjaśnia brak ochoty na lody.
00:19:33: Boże, jestem taka głupia!
00:19:34: Brak ochoty na lody?
00:19:36: Muszę już iść.
00:19:38: Przepraszam, jeśli powiedziałem coś obraźliwego.
00:19:40: Oh nie, nie, nie, nie. Tylko że jeśli Rory dostała 2,
00:19:43: to nie czuje się teraz najlepiej i chcę przy niej być.
00:19:46: Rozumiem.
00:19:48: Miło było pana poznać.
00:19:50: Mnie również.
00:19:52: Um, proszę kontynuować dobrą pracę.| Dobrze.
00:19:55: I już więcej proszę nie robić kawy.
00:19:57: Dobrze, obiecuję. Oh -
00:20:01: Oh, ha ha ha. Dzięki.
00:20:03: Do widzenia.| Do widzenia.
00:20:24: Proszę.
00:20:25: Co to jest?
00:20:26: Wyglądasz jakbyś potrzebowała ciasta. |Tak?
00:20:27: Brutalne rzucanie ołówkiem zwykle oznacza potrzebę ciasta.
00:20:30: A gdybym rzuciła długopisem?
00:20:32: Przyniósłbym ci pstrąga. |Słucham?
00:20:34: Nie ustalam reguł, po prostu je stosuję.
00:20:44: Hey, Odwrócona Baseballowkonowy image.
00:20:48: Je ciasto? A jadła chociaż obiad?
00:20:50: Ty ją wychowałaś, ja tylko podaję jedzenie.
00:20:58: Oh cześć molu książkowy.
00:21:00: Wreszcie, gdzie byłaś?
00:21:02: No, um, właściwie to w Hartford.
00:21:05: Dlaczego?
00:21:06: Byłam tam na...
00:21:09: Zebraniu. O mój Boże.
00:21:13: Zapomniałam.
00:21:14: Było dobrze. Niesamowicie czarująco.
00:21:17: Pozyskałam sobie cały tłum. Uznali mnie za królową.
00:21:21: Więc chyba rozmawiałaś z panem Medina.
00:21:24: Mm-hm. Dlaczego pozwoliłaś mi jęczeć o lodach i wyprzedaży butów kiedy miałaś coś ważnego do zrobienia?
00:21:30: No wiem.
00:21:31: Nie znoszę zachowywać się jak głupia i nawet o tym nie wiedzieć.
00:21:33: Lubię być świadoma swojej głupotydelektować się tym, zrobić zdjęcia.
00:21:36: Czuję się jakbyśmy przegapiły kartki świąteczne.
00:21:39: Przepraszam.
00:21:40: Mogłaś mi powiedzieć.
00:21:43: Nie mogłam.
00:21:44: Nie mogłaś mi powiedzieć? Mówisz mi o wszystkim.
00:21:47: To było zbyt upokarzające.
00:21:49: Oh, kochanie, raz powiedziałaś mi, że kochasz ęSaved by the Bellł.
00:21:52: Cóż może być bardziej upokarzające?
00:21:54: Nie mogłam tego wykrztusić.| Nie mogłam tego nawet nazwać.
00:21:58: Nie mogłam tego wyrazić.
00:22:02: To była...2. Dostałam 2, nigdy nie dostałam 2- nigdy.
00:22:05: Wiem.
00:22:07: Nawet kiedy złamałam rękę i nie mogłam pisać przez miesiąc i tak dostawałam 5.
00:22:11: To była inna szkoła.
00:22:12: Wiem. To było Liceum Stars Hollow.
00:22:15: 2 w Stars Hollow to jak 1 w Chilton. To gorzej to 0 lub -15.
00:22:21: Więc test z języka też nie poszedł dobrze?
00:22:26: 2. Jestem do niczego.
00:22:28: Wcale nie.
00:22:30: Nie może tak być.
00:22:33: Posłuchaj, 2 to źle, ok.
00:22:35: Ale ta cała gadka o ęjestem do niczegoł i ęnie może tak byćł i użalaniem się nad sobą
00:22:38: to jeszcze gorsze. To nie ty.
00:22:39: Ty nie użalałaś się nad sobą kiedy jazdy na rowerze uczyłaś się trzy miesiące i teraz też nie będziesz tego robić.
00:22:44: Cztery miesiące. | Co?
00:22:46: To zajęło mi cztery miesiące.
00:22:48: Poważnie? Cztery miesiące?
00:22:50: Tak, chcesz mnie dobić?
00:22:52: Dobra, zapomnij o rowerze. | Słuchaj, 2 to jedna ocena.
00:22:55: To nie koniec świata. Nadrobisz, będzie ci lepiej szło.
00:22:58: Jesteś uparta, kochanie. Jeśli masz coś po mnie, to jest to mój upór.
00:23:02: Nie jestem uparta.
00:23:03: O tak, jesteś. | Wcale nie.
00:23:04: Dobra, nie jesteś. | Dziękuję.
00:23:06: Nie ma za co.
00:23:07: Dasz sobie radę Rory a ja ci w tym pomogę. Przepchnę cię przez to, zostaw te 2 za sobą.
00:23:12: Co następne?
00:23:13: W piątek mam test.
00:23:14: Ooh test! Wspaniale!
00:23:16: O Shakespearze.
00:23:18: Bard z brodąuwielbiam to!
00:23:19: To 20% końcowej oceny.
00:23:21: Życie staje się ciekawsze. Co trzeba zrobić żebyś dostała z niego 6?
00:23:25: Naprawdę myślisz, że mi się uda?
00:23:28: Założę się o dolara.
00:23:30: I tylko tyle? Tyle jestem wartadolara.
00:23:33: No, dostałaś przecież 2.
00:23:42: ęLet me not to the marriage of true minds admit impediments,
00:23:46: love is not love which alters when it alterations finds or bends with the remover to remove -
00:23:52: oh no! It is an ever-fixed mark that looks on tempests and is never shaken.
00:23:57: It is the star to every wandering bark who worthłs unknown although his height be takenł
00:24:04: Jesteś martwa.
00:24:12: Hey, Sookie, wiesz co będzie w menu -
00:24:15: Dobre? | Gorące.
00:24:16: Czekaj, mam jeszcze jedno
00:24:19: Lepsze? |Gorętsze!
00:24:21: Czekaj mam jeszczejeszcze jedno
00:24:24: Sookie! O co chodzi z tym risotto?
00:24:26: To teraz będzie twoje danie główne?
00:24:28: Ooh, będzie jak w sklepie z taśmą klejącą?
00:24:31: Patrz, zrobiłam 40 przepisów, ok, 40. i każda za każdym razem dochodziłam do tych samych wniosków.
00:24:37: Że twoje jest lepsze? |Tak!
00:24:38: Bo jest!
00:24:39: Szukałaś mnie? | Tak, wspaniale!
00:24:41: Trzy tygodnie temu, wlazł tu facet, Lucent Mills, zamówił risotto i nie smakowało mu.
00:24:45: Magiczne risotto? Żartujesz. | Nie pomagasz.
00:24:48: To krytyk kulinarny. Zamówił masę rzeczypewnie żadnej nie skończył.
00:24:51: A teraz w swojej recenzji napisał, że obsługujący go kelner miał kozią bródkę.
00:24:55: Ty masz kozią bródkę, więc to ty mu usługiwałeś, potrzebuję informacji.
00:24:58: Jak on wyglądał?
00:24:59: Jakby nie smakowało mu risotto!
00:25:01: A może był tu z denerwującymi ludźmi, którzy nie pozwalali mu się skupić na tym, co je.
00:25:05: Obsługuję dużo osób.
00:25:06: Miał brodę, sztuczne zęby lub perukę albo takie okulary z wielkim nosem.
00:25:10: Mogę zaraz stracić prace? | Absolutnie.
00:25:12: A może facet z denerwującymi kolegami i nieprawdziwą peruką, który siedział pod wentylatorem,
00:25:17: obok kobiety, która używa za dużo perfum?!?
00:25:20: ęKomedia omyłekł - napisana?
00:25:23: 1590
00:25:24: Wydana? | 1698
00:25:26: Ooh 1623
blisko.
00:25:28: Jak 1623 może być blisko?
00:25:30: To ę16ł miałaś dobrze.
00:25:31: To 75 lat różnicy.
00:25:33: Wszystko poniżej 100 to blisko.
00:25:35: Co to za zasada?
00:25:38: Ja tu prowadzę sesję naukową. Ok. Ryszard III?
00:25:41: 1591
00:25:43: ł93?
00:25:45: ł96?
00:25:46: Ok, to się robi naprawdę denerwujące.
00:25:55: No mów, ja słucham.
00:25:57: Sonety to 154 utworów po 14 wersów.
00:25:59: Poza?
00:26:00: Poza 126, który ma 12 wersów.
00:26:02: Dobrze.
00:26:05: Są napisane pentametrem jambicznym.
00:26:08: Poza?
00:26:09: Poza 145, który jest w tetrametrze.
00:26:12: Dajesz siostro. | Poważnie?
00:26:14: Bezbłędnie. | Wow.
00:26:16: Jak się czujesz? | Mdło.
00:26:18: No cóż, nie sądzę że frytki i sos chrzanowy to był nasz najlepszy w świecie pomysł.
00:26:22: Chociaż wtedy był dobry.
00:26:24: Jutro powalisz tę klasę na kolana. |Tak myślisz?
00:26:27: Tak. Może już damy sobie spokój i zażyjemy snu piękności?
00:26:32: Ty idź, ja chcę jeszcze raz powtórzyć notatki.
00:26:35: Oh w porządku, ja też zostanę.
00:26:36: Mamo, idź spać.
00:26:37: Nie, nie jestem nawet zmęczona. Myślałam tylko o tobie.
00:28:15: Nie! Oh nie!
00:28:20: Oh Jezu Koszmarny pomysł z tym spaniem.
00:28:24: Spóźnię się! | Co?
00:28:27: Spóźnię się, spóźnię. Zaspałam!
00:28:29: Rory uspokój się.
00:28:31: Nie mogę! Uciekł mi autobus! | Wstawaj.
00:28:33: Kochanie, mamusia nie może teraz wstać.| Mamusia całą noc spała na prawym boku.
00:28:38: Spóźnię się na test!
00:28:41: Nie spóźnisz się.
00:28:43: Idę po klucze. Zaraz wyjeżdżamy. Och! Chodź!
00:28:48: Oh!! Nie mogę cię zawieźć! | Musisz!
00:28:50: Mam w hotelu spotkanie o 8!
00:28:52: Mamo!
00:28:53: Ok, czekaj. Ok. Myśl, słuchaj. Masz, ty prowadź.
00:28:57: Co?!
00:28:58: Tak, ty jedz. Ja zabiorę się z Sookie. Weź telefon, klucze, idź!
00:29:01: Jesteś pewna? | Idź, idź, idź, idź!!
00:29:02: Już poszłam!
00:29:04: Powodzenia!!
00:29:25: Halo?
00:29:26: Zostawiłam u ciebie kilka notatek?
00:29:29: Gdzie ty jesteś?
00:29:30: Jadę do szkoły. Muszę coś sprawdzić i nie mogę znaleźć moich notatek.
00:29:33: Ok, czekaj, sprawdzę
00:29:41: Nic nie widzę.
00:29:43: Co z nimi zrobiłam?
00:29:45: Może są na dole w sklepie?
00:29:47: Może po prostu-| O mój Boże!
00:29:49: Wszystko w porządku?
00:29:52: Właśnie wpadł na mnie jeleń.
00:29:54: Wpadłaś na jelenia?
00:29:55: Nie! To on na mnie wpadł!
00:29:57: Jak mógł na ciebie wpaść?
00:29:58: Stałam na znaku stopu a on na mnie wpadł! O mój Boże!
00:30:03: To było na skrzyżowaniu?
00:30:05: A to ma jakieś znaczenie?
00:30:07: Nie wiem. Nie wiem o co trzeba pytać po stłuczce z jeleniem.
00:30:11: Nie widzę go.
00:30:12: Połóż na ziemi sól. One ją uwielbiają.
00:30:14: A skąd wezmę sól?
00:30:16: Masz ze sobą drugie śniadanie?
00:30:17: Lane? | Wybacz.
00:30:20: Nigdzie go nie widzę. | A jeśli jest ranny?
00:30:23: Rory twój test.
00:30:24: Która godzina? | 7:40.
00:30:26: Nie!
00:30:45: Przepraszam.
00:30:47: Wszyscy wracajcie do pisania. |Panno Gilmore będziesz musiała zaczekać w bibliotece.
00:30:49: A test?
00:30:50: Obawiam się, że go pani przegapiła. | Nie.
00:30:52: Zajęcia zaczynamy punkt 8:05. | Nie.
00:30:54: Wtedy uczniowie muszą już być na miejscach. | Proszę.
00:30:56: Przykro mi, ale takie są zasady.
00:30:58: Ale pan nie rozumie!
00:30:59: Całą noc się uczyłam, a potem uciekł mi autobus, więc musiałam prowadzić --
00:31:03: Porozmawiamy o tym na zewnątrz.
00:31:04: Więc jechałam do szkoły i zatrzymałam się i wpadł na mnie jeleń.
00:31:06: Wpadłaś na jelenia?
00:31:07: Nie, to on na mnie wpadł.| Nie wierzy mi pan?
00:31:10: Z boku samochodu mojej mamy mam ślady po jego rogach.
00:31:12: Rory, daj spokój.
00:31:13: Nie! Musi mi pan pozwolić pisać.
00:31:15: Jestem przygotowana. Wiem wszystko, co można wiedzieć o Shakespearze.
00:31:18: Ok, ok, musisz się uspokoić.
00:31:19: Znam jego datę urodzin, imię jego matki i rodzaj-
00:31:21: Frajerka.
00:31:23: Co z tobą nie tak, co?! Ty już wszystko masz! | Masz już oceny i pozycję.
00:31:28: Co z tobą do cholery nie tak, że masz wieczną potrzebę bycia największą idiotką w całym świecie?!
00:31:32: Ok, chodźmy.
00:31:33: Co?! Co?! Co zgrywusie?! Czemu milczysz?
00:31:37: Na zewnątrznatychmiast.
00:31:41: I ostatni razmam na imię RORY!
00:31:49: Upewnij się zanim wyjdą, że dywan jest idealnie wymieniony.
00:31:51: Ok.
00:31:52: Idealnie. Przybity i w ogóle.
00:31:54: Oh, tak idealnie. Oh, myślałem, że chodzi ci o inne idealnie.
00:31:57: Np takie, że inny Michel by tego nie zrozumiał.
00:32:00: Wiesz, ten który nie rozumiałby co masz na myśli mówiąc idealnie.
00:32:07: Hey co sadzisz o Pat Benatar?
00:32:09: Wspaniały pomysł, umie grać na harfie?
00:32:14: Whoo! Whoo-hoo!! Wiedziałam! Wiedziałam! Wiedziałam! Wiedziałam! Wiedziałam!
00:32:19: Znalazłam! Znalazłam!
00:32:20: Co znalazłaś? | Jego rachunek! Znalazłam jego rachunek!
00:32:22: O czym ty mówisz?
00:32:23: To nie było risotto, to wino! Zamówił złe wino!
00:32:26: Oh, to wspaniale!
00:32:28: Widzisz, w recenzji wspomniał coś o wiosennej sałatce z pomidorów, którą zrobiłam tylko raz przez ostatnie 3 tygodnie,
00:32:32: bo Jackson oczywiście wdał się w bójkę z hodowcą pomidorówto inna historia.
00:32:37: Takzachowaj ją na czas świąt.
00:32:39: Więc Brian, ten kelner z kozią bródka,
00:32:41: pracował tydzień temu tylko jedną zmianę, bo jego dziewczyna wykopała go z domu i musiał się przeprowadzić.
00:32:44: Celia go wykopała?
00:32:45: No, on nie chciał mieć dzieci.
00:32:46: Ale wiedziała o tym, kiedy się wprowadzał.
00:32:47: Kobiety zawsze myślą, że mogą zmienić mężczyzn.
00:32:49: Tak.
00:32:51: Więc w każdym razie, sprawdziłam daty, zawęziłam krąg poszukiwań
00:32:54: i znalazłam grupę, która zamówiła prawie wszystko z menu włącznie z -
00:32:56: Magicznym risotto!
00:32:57: Tak, risotto i wino Riesling. Ha! Riesling.
00:33:00: Czemu nie pił po prostu kwasu z akumulatora?
00:33:02: Dokładnie! To zmienia cały smak potrawy.
00:33:04: A to, że Brian mu je podał, sprawia, że uważam, że Celii będzie lepiej bez niego.
00:33:08: Tak się cieszę kochanie, oh!
00:33:12: Ok, proszę, cukinie.
00:33:17: Za małe, zabierz je!
00:33:23: Oh, dobrze, że wróciła, co?
00:33:25: Tak. | Tak
00:33:27: I tak trzeba zapłacić za te cukinie.
00:33:30: Jakiś facet z zabawnym akcentem prosi cię do telefonu.
00:33:35: Naprawdę? Wymieniliście sekretny uścisk dłoni?
00:33:41: Mówi Lorelai
00:33:43: Rory co się stało?
00:33:45: Wpadł na mnie jeleń. | Co wpadło?
00:33:48: A potem byłam już spóźniona, więc nie pozwolili mi pisać.
00:33:50: Co?! | Nie pozwolili mi pisać, więc ja -
00:33:52: Oh nie, żartujesz? | Mamo...
00:33:54: Nie, w porządku. Siedź tu, ja to załatwię.
00:34:05: Przepraszam. Dzień dobry.
00:34:06: Pani Gilmore. Proszę wejść.
00:34:08: Dziękuję.
00:34:09: Proszę usiąść.
00:34:11: Um, tu chyba zaszła straszna pomyłka.
00:34:14: Rory powiedziała mi, że nie pozwolono jej pisać.
00:34:18: Spóźniła się.
00:34:20: Tak, ale widzi pan, zaszły okoliczności od niej niezależne.
00:34:22: Rory nigdy się nie spóźnia. Jest nawet denerwująco punktualna. Gdyby sprawdził pan zapiski -
00:34:27: Poprzednie zachowanie nie ma nic wspólnego z dzisiejszą sytuacją.
00:34:30: Ok, ale widzi pan, ona całą noc się uczyła, ja tam byłam, ma świadka.
00:34:34: To nie sąd.
00:34:36: No wysoki sądzie - to taki sądowy żart, to się już nie powtórzy.
00:34:42: Um, widzi pan, Rory zaspała, pędziła tu na złamanie karku.
00:34:45: Nie mieszkamy tu, jak pan wie.
00:34:46: Pies zjadł moją pracę domową - | Słucham?
00:34:48: Zepsuł mi się komputer i moja praca przepadła.
00:34:51: Nie robię wymówek. | Moja babcia i kuzyn umarli.
00:34:54: Moja siostra pomyliła się i zabrała mój referat do szkoły,
00:34:57: moja religia zabrania uczenia się po zmierzchu.
00:34:59: Wczoraj oślepłem, ale już mi lepiej.
00:35:02: To nie Rory.
00:35:03: Panno Gilmore, zasady to zasady. Kiedy ktoś się spóźnia, traci prawo pisania testu.
00:35:11: Gdzie pan idzie? | Gdzie on idzie?
00:35:13: Lorelai proszę uwierzyć, że gdybym mógł coś zrobić, to bym to zrobił.
00:35:16: Tak, mógł jej pan pozwolić pisać.
00:35:17: Obawiam się, że nie mogłem. | To niesprawiedliwe.
00:35:19: Panno Gilmore, nie jesteśmy tu po to, żeby być sprawiedliwi, ale po to, żeby uczyć.
00:35:22: Tak, a ja uprzejmie proszę o nauczanie mojego dziecka.
00:35:25: Tak też zrobimy, kiedy ona się nie spóźni. Miłego dnia.
00:35:30: Trzyma pan te drzwi z jakiegoś powodu?
00:35:32: Nasze spotkanie dobiegło końca.
00:35:33: Jak cholera. | Lorelai.
00:35:35: Ma pan jakiekolwiek wyobrażenie przez co przeszłyśmy w tym tygodniu?
00:35:39: Co noc nie spałyśmy, tylko się uczyłyśmy.
00:35:43: Nie rozmawiałyśmy o niczym więcej jak tylko o tej szkole i o tym teście, przez siedem dni.
00:35:47: Wyciągałyśmy się jak tylko się dało, o mało nie zostałyśmy pocztówką.
00:35:52: Mój Boże! Jesteśmy tylko jedną osobą!
00:35:54: Może zawęzimy naszą rozmowę do samej Rory.
00:35:57: Ok, tak, czemu nie. Siedzi pan tu sobie w tej zasmarkanej szkole,
00:36:00: która desperacko potrzebuje dodatkowego ogrzewania, kształci pan te okropne dzieciaki,
00:36:04: które traktują się jak śmiertelnych wrogów.
00:36:06: Ustanawia pan niemożliwe poprzeczki, przez które normalni ludzie czują się gorsi od innych.
00:36:10: I wspaniałe dziecko takie jak Rory drze pan na strzępy!
00:36:13: To chyba niezupełnie fair.
00:36:14: A pan! Mówi pan, że jest mądra i że wszystko będzie dobrze i że ta gnijąca, niestrawna dziura potrzebuje kogoś takiego jak ona,
00:36:20: a potem zamyka pan przed nią drzwi na test, do którego wkuwała, na który jest przygotowana, na który absolutnie zasługuje!
00:36:25: Nie nazwałem tego miejsca ędziurał.
00:36:26: Oh nie, to prawda. Ja to dodałam.
00:36:28: Nie chciałby pan wdać się w konflikt z tym ęIl duceł.
00:36:31: A myślałam, że tu będzie tak wspaniale!
00:36:34: A teraz trzeba to chyba dodać do listy ęBoże, ale się myliłamł,
00:36:36: zaraz przed Gauchos, ale tuż pod fazą na ęFlashdanceł.
00:36:39: Mój Boże lubicie się kłócić w tej waszej rodzinie.
00:36:42: O czym pan mówi?
00:36:43: Pani córka podobnie się rzucała, może nawet maniakalniej, tego ranka.
00:36:47: Błagam. Rory się nie rzuca. Jest najbardziej spokojną osobą jaką znam.
00:36:52: No więc zdumiewająco panią naśladowała.
00:36:54: Ja nie -
00:36:55: Panno Gilmore, wszystko, co pani powiedziała to absolutna prawda
00:36:58: oczywiście bez tych dokładnych ozdobników. Ustalamy niemożliwe cele, które sprzyjają kompetentnym uczniom.
00:37:07: To jest życie i to jest Chilton.
00:37:10: Zasady można zmieniać, może je pan zmienić.
00:37:12: Kiedy pani córka tu przyszła, powiedziałem jej, że ta szkoła nie jest dla każdego i może nie być dla niej.
00:37:17: Teraz powiem pani to samo.| Ona nie musi tu być.
00:37:21: Nie musi iść na Harvard, może nawet nie powinna skoro nie radzi sobie z presją,
00:37:26: może powinna odejść. Może pani zabrać córkę do domu i zdecydować, jak ma pani zamiar postąpić.
00:37:32: Chociaż następny wybuch z pani czy jej strony nie będzie już tolerowany.
00:37:37: Dziękuję za przybycie. To wszystko.
00:37:49: Wpadł na ciebie jeleń?
00:37:55: Naprawdę! Wpadł na ciebie jeleń.
00:37:58: Wybiegł z nikąd.
00:37:59: Nie mogłaś po prostu wjechać na ścianę, jak inne dzieciaki.
00:38:02: Możemy po prostu wrócić do domu, proszę.
00:38:03: Tak, jasne. Wskakuj.
00:38:15: W czym mogę pani pomoc?
00:38:17: Tak, dzień dobry. Nazywam się Sookie St. James, jestem kucharką w Independence Inn.
00:38:21: Wiem kim pani jest.
00:38:24: Tak? Schlebia mi pan, pisał pan o wielu kucharzach -
00:38:29: Co pani tu robi?
00:38:30: A tak. Wiem, że to okropne natręctwo, alegotuje pan?
00:38:36: Robię kurczaka.
00:38:37: Użył pan za dużo soli. | Wcale nie.
00:38:39: Pachnie solą.
00:38:41: Zamykam drzwi.
00:38:42: Nie, chwileczkę. Znalazłam pana adres w sieci moich kulinarnych znajomych -
00:38:46: To naprawdę nieodpowiednia pora.
00:38:48: Napisałem o pani dobrą recenzję, proponuję pani iść do domu.
00:38:51: Nie obchodzi mnie recenzja. Ja tylkochciałam, żeby pan to spróbował, z tym winem
00:39:00: Poczekam.
00:39:06: Co za dzień, prawda?
00:39:08: Nie chcę rozmawiać, proszę.
00:39:13: Wiesz, sądzę że powinnyśmy o tym porozmawiać.
00:39:15: Zatrzymaj się. | Co?
00:39:16: Tu, zatrzymaj się tutaj.
00:39:19: Masz ochotę na natychmiastowy spacer?
00:39:21: Chcę zobaczyć co z nim. | Z kim?
00:39:23: Z jeleniem.
00:39:25: Kochanie, nigdy go nie znajdziesz.
00:39:27: Ale spróbuję.
00:39:28: Ja mam szpilki! | To zostań w samochodzie.
00:39:30: W samochodzie jest niebezpiecznie, z tymi latającymi wszędzie jeleniami kamikadze
00:39:33: Muszę go znaleźć.
00:39:35: Dobra, czekaj!
00:39:38: Więc jak on wyglądał? Co?
00:39:40: Miał jakieś znaki szczególnepoza odciśniętym na czole napisem ęJeepł?
00:39:44: To zwykły jeleń.
00:39:48: Miło mi się gadało dzisiaj z Dyrektorem Charlestonem.
00:39:52: Powiedział, że wytoczyłaś artylerię w klasie.
00:39:54: Byłam po prostu zmęczona.
00:39:57: Nie byłabyś taka, gdybym cię cały tydzień nie zamęczała.
00:40:00: Uczyłam się, nie miałam wyboru.
00:40:02: Może nie powinnaś się uczyć tak ciężko.
00:40:04: O czym ty mówisz?
00:40:06: Masz 16 lat.
00:40:07: Powinnaś dobrze wypoczywać i jeść prawdziwe posiłki i co jakiś czas wychodzić na powietrze.
00:40:12: Wyrzucili mnie.
00:40:13: Nie, oczywiście że nie. Oni cię kochają. To mój pomysł.
00:40:17: Mówisz, że powinnam odejść?
00:40:18: Mówię, że jeśli chcesz wrócić do starej szkoły z Lane, to ja się na to zgadzam.
00:40:23: Myślisz, że nie dam sobie rady.
00:40:25: Wiesz, że to nieprawda. Myślę że wszystko możesz.
00:40:28: Ale nie możesz gubić się w klasie. To nie jest część opisu Rory
00:40:31: i jeśli gubisz się w klasie, bo jesteś zmęczona lub zestresowana albo zbyt ciężko pracujesz, to ja się martwię.
00:40:37: Muszę się martwić.
00:40:38: To zdarzyło się raz. | Ok, dobra.
00:40:45: Tylko że nie pamiętam czasu, kiedy nie rozmawiałyśmy o tym, że idziesz na Harvard.
00:40:51: To było pewne, na to pracowałyśmy.
00:40:53: Wszystko poszło w tym kierunku. | Wiem.
00:40:57: I zapomniałam gdzie się to zaczęło.
00:41:00: O czym ty mówisz?
00:41:02: Mówię oto wyszło ode mnie? Czy od ciebie?
00:41:05: To było moje marzenie, żebyś poszła na Harvard. | Mamo.
00:41:08: Bo ja nigdy nie poszłam na wielki i wspaniały uniwersytet?
00:41:11: Może przez ten cały czas myślałam, że to dla ciebie, a tak nie było.
00:41:17: Nie robię tego z twojego powodu.
00:41:19: Bo jeśli tak, to nie musisz tego robić.
00:41:21: Wiem o tym.
00:41:22: Wciąż będę cię kochać.
00:41:23: Nawet jeśli nie będziesz mogła mnie wspierać na stare lata w ten wspaniały sposób, który mam zamiar ustanowić zwyczajem.
00:41:27: Zapamiętam ten hojny gest.Dziękuję.
00:41:30: Chcę żebyś była szczęśliwa. |Jestem szczęśliwa.
00:41:33: Nie, chcę żebyś tańczyła ze szczęścia po lesie.
00:41:37: A jeśli Chilton i Harvard ci tego nie zapewnia, to zapomnijmy o nich.
00:41:42: Po prostu byłam w tyle. Nie nadgoniłam ich z czytaniem. Dlatego dostałam 2.
00:41:47: Mogę to nadrobić. Nadrobię i wszystko już będzie dobrze.
00:41:51: Rory.
00:41:53: Wiesz, że Harvard to moje marzenie.
00:41:56: Pragnę tego bardziej niż czegokolwiek innego, przysięgam.
00:41:58: Tak, ale -
00:41:59: Jestem ci wdzięczna za to, co mówisz. Naprawdę.
00:42:03: Ale jeszcze nie jestem gotowa żeby zrezygnować z Chilton.
00:42:06: No dobra.
00:42:07: Ale rezerwuję sobie możliwość zmiany zdania.
00:42:10: To twój przywilej bycia kobietą.
00:42:15: Ale dziękuję. | Za co?
00:42:17: Za to wrzeszczenie na dyrektora.
00:42:19: Oh, nie wrzeszczałam na niego.
00:42:21: Nazwałaś go ęil duceł.
00:42:23: Co znaczy ęmiły panł po kantonesku.
00:42:27: Dziękuję. | Nie ma za co.
00:42:30: Jak długo jeszcze mamy szukać tego szalonego jelenia?
00:42:33: Jeszcze trochę. | Mam nadzieję, że nic sobie nie zrobił.
00:42:37: Mam nadzieję, że jest ubezpieczony.
00:42:40: Zdejmuj tę spódniczkę i bierz książki, idziemy do Lukeła.
00:42:45: Nie musisz wracać do pracy?
00:42:46: Ah, jeszcze trochę pociągną beze mnie.
00:42:48: Poza tym Michel robi się taki słodki, kiedy czuje, że jest zbyt obciążony.
00:42:50: Odstają mu wtedy uszy, nozdrza się wydymają, kupa śmiechu. Chodź.
00:42:53: Już poszłam.
00:42:59: To my, nie ma nas. Mamy swoje życie, jakoś to przebolej.
00:43:04: Dzień dobry, to wiadomość dla Rory. Tu Max Medina.
00:43:08: Chciałem tylko powiedzieć, że rozmawiałem z Dyrektorem Charlestonem albo bardziej znanym w domu Gilmore jako ęil duceł
00:43:14: i zgodził się on pozwolić ci zrobić coś dodatkowego w ramach nadrobienia straconego dzisiaj testu.
00:43:19: Jeszcze nie jestem pewien co to za dodatkowe prace, ale to pewnie będzie coś bardzo czasochłonnego i bolesnego.
00:43:26: Ale to zwróci cię do miejsca, do którego należysz Rory, nie trać wiary.
00:43:32: Wykonaj te prace.
00:43:34: A jeśli słucha tego twoja matka, Lorelai starcie z tobą to była przyjemność.
00:43:38: Mam nadzieję, że to się jeszcze powtórzy.
00:43:41: W każdym razie, do zobaczenia na zajęciach. Do widzenia.