00:01:04: Dobry Boże!
00:01:08: Hej!| Co?
00:01:11: Chyba nie udaje ci się tego przespać? | Czego?
00:01:14: Jacyś wariaci są przed naszym domem!
00:01:16: Właściwie to całkiem dobrze mi się spało. | Przecież musiało cię to obudzić.
00:01:19: Nie, moja szalona matka mnie obudziła.
00:01:36: Jak się masz? | Dobrze, ty?
00:01:38: Dobrze, dobrze. Co robisz?
00:01:40: Naprawiam waszą poręcz. | No tak, rzeczywiście.
00:01:43: Naprawiasz poręcz...
00:01:46: O 6:30 rano!
00:01:48: To był jedyny moment kiedy mogłem to zrobić. | Dlaczego?
00:01:51: Bo była zepsuta. | Zauważyłem jak ostatnim razem tu byłem.
00:01:54: Komuś mogła stać się krzywda. | Luke, my tu śpimy.
00:01:57: Bardzo lubimy spać. | To sprawia że jesteśmy ładne...
00:01:59: i powstrzymuje nas przed zabiciem | naszych świrniętych przyjaciół.
00:02:02: Obudzisz sąsiadów.
00:02:04: Mógłbyś jeszcze raz walnąć?
00:02:06: W swoja głowę!
00:02:08: I postaw znak "Na sprzedaż" | bo się wyprowadzamy.
00:02:11: A więc dwie rzeczy. | Znak i twoja głowa.
00:02:14: I to w takiej kolejności...
00:02:15: bo inaczej będzie ci się za bardzo | kręciło w głowie żeby postawić znak.
00:02:22: Kurcze! RORY!
00:02:24: Zatrzasnęłaś drzwi? | Ty nie istniejesz! RORY!
00:02:28: Nie powinnaś była zamykać drzwi.
00:02:32: Lorelai skarbie,
00:02:33: obudzisz całą okolice. | Proszę!
00:02:36: Słucham!
00:02:37: Teraz już naprawdę jestem wkurzona. | To nie moja wina.
00:02:40: To przez Lu...
00:02:43: Przed chwilą tu był. | Tak, tak, wiem.
00:02:45: Zaprowadź ją do łóżka.
00:02:46: Walił w...| Wiem.
00:02:49: Coś było nie tak z poręczą. | Połamała się. Ja nie zwariowałam.
00:02:53: W coś walił.| Wiem.
00:03:53: Michel, odbierz proszę. | Nie mogę.
00:03:56: Już o tym rozmawialiśmy.
00:03:57: Wszyscy odbieramy telefony, | ty też.
00:03:59: Nie zrozum mnie źle, | ja chcę go odebrać,
00:04:03: naprawdę, | ale dzisiaj jestem ospały.
00:04:07: Ospały? | I to bardzo.
00:04:10: Wiesz co to znaczy ospały, prawda?
00:04:12: Tak. Webster definiuje ten przymiotnik...
00:04:15: jako 'leniwy Francuz, | który niedługo straci pracę
00:04:18: bo nie chce odbierać telefonów.'| Słuchaj, pogodziłem się z tym...
00:04:21: że każdy kto tu dzwoni to jakiś wariat...
00:04:23: i że dostaje marne grosze...
00:04:26: za użeranie się z tymi wszystkimi ludźmi.
00:04:30: I zwykle nie mam już nic przeciwko temu, | ale dzisiaj wybacz jestem ospały.
00:04:34: Więc jesteś śpiący?
00:04:35: To niepokój metafizyczny. | Chcesz nam powiedzieć do widzenia?
00:04:38: Twoje gadanie zwiększa tylko moja ospałość. | Dobra, dosyć tego.
00:04:42: Chodź tu, musisz się napić kawy.
00:04:45: Potrzebuje kawy. | Silnej z podwójną kofeiną.
00:04:47: Albo potrójną. Albo zapomnij.
00:04:49: Wsyp cale opakowanie i podaj temu facetowi!
00:04:52: Co się z tobą dzieje?
00:04:54: Nie wiem.
00:04:56: To może zabrzmi trochę dziwnie, | ale chyba jestem... ospała
00:04:59: Wyjaśniłeś jej dlaczego jesteś ospały?
00:05:00: Zapytała co mi jest więc jej powiedziałem.
00:05:03: Wiesz, że...
00:05:06: Sookie choruje na wszystko na co chorują inni.
00:05:08: Nie!
00:05:09: Nie? A pamiętasz jak tydzień temu...
00:05:12: musiałam cię przekonywać że nie masz prostaty?
00:05:14: No tak. | A jak tam Al?
00:05:21: Słucham? | Dzwonię nie w porę?
00:05:22: Ależ skąd.
00:05:24: Mam tylko chwilę | i chciałem się przywitać.
00:05:27: I podziękować ci za wczorajszą noc.| To była wspaniała noc, nieprawdaż?
00:05:30: Powstanie na jej temat kilka powieści.
00:05:32: Co ty na to żebyśmy to powtórzyli? | Następnym razem będę cygańską królową.
00:05:35: Czy wiesz że im częściej się z tobą spotykam, | tym częściej chcę się z tobą spotykać.
00:05:38: Ja też. | To błędne koło.
00:05:40: Bolesne uczucie. | Zdecydowanie.
00:05:42: Bardzo niszczycielskie.
00:05:44: Cudowne. Muszę kończyć.
00:05:46: Nie kończ.| W porządku.
00:05:49: Muszę iść.
00:05:50: Nie idź. | Dobrze.
00:05:51: To kolejny przykład błędnego koła.
00:05:53: Więc obydwoje powinniśmy się rozłączyć. | Zdecydowanie.
00:05:57: Więc...| Rozłącz się.
00:05:58: Nie, ty się rozłącz! | Błędne koło.
00:06:00: Pa.
00:06:02: Wyglądasz na szczęśliwą.
00:06:06: Jakie jest przeciwieństwo ospałej?
00:06:08: Dospała?
00:06:10: Hej, wyleczyłam się!
00:06:13: Wczoraj miałam przedziwny sen.
00:06:15: Byłyśmy w domu,
00:06:17: ale to nie był dom tylko KFC.| Słucham dalej.
00:06:19: Musiałam się ubrać, | ale wszystkie moje ubrania były czarne.
00:06:22: A facet który mieszał w ogromnej kadzi | z olejem nie chciał mnie przepuścić.
00:06:25: O Boże! To dziwne!
00:06:27: Jak powiedziałaś kadź oleju | to mi się przypomniał mój sen
00:06:30: że pływałyśmy w basenie,
00:06:32: tylko ze nie było tam wody | tylko olej czy coś takiego.
00:06:34: Hej. | Co?
00:06:36: Znowu to zrobiłaś? | Co?
00:06:37: Jak jedna osoba opowiada o swoim śnie...
00:06:40: a to drugiej osobie przypomina o jej śnie...
00:06:41: i nagle zaczyna opowiadać o swoim śnie,
00:06:43: a druga osoba tam stoi i zastanawia się | 'hej, a co z moim snem?'
00:06:46: Dobra, przeprasza. | No więc facet przy kadzi jest niemiły.
00:06:48: Tak. A my go znałyśmy. | Mieszkał kiedyś w Stars Hollow.
00:06:53: Prowadził sklep z rzeczami do pielęgnacji samochodów,
00:06:55: zanim Maven Hughes go kupił. | Pamiętasz go?
00:06:57: Nie. | Na pewno pamiętasz. Taki chudy.
00:06:59: Peter Stringbean? | Nie.
00:07:02: To był ten dziwak co dla niego pracował.
00:07:04: A tamten był właścicielem. Jak on się nazywał? | Nie wiem
00:07:07: Wiesz. No dalej. | Będzie mi chodziło po głowie cały dzień.
00:07:09: Był niski i gruby i nazywał się...
00:07:12: Johny McNiski-i-Gruby?| Oj, nie naśmiewaj się.
00:07:19: Hej, co to był za facet co miał sklep | z rzeczami do pielęgnacji samochodu?
00:07:22: Ten w stylu Stretcha Cunninghama? | Nie, ten w stylu Dicka Tracy'ego.
00:07:25: Taki wielki z na wpół | spalonym cygarem w buzi?
00:07:27: Tak! Jak on się nazywał?
00:07:29: Jim jakoś tam. | Na końcu było 'ing'
00:07:32: Tak. Banning. | Glanning.
00:07:34: Dunning. | Tak!
00:07:36: Hej, Jim Dunning był tym Dickiem Tracy
00:07:43: Dzięki. To Jim Dunning był tym facetem.
00:07:47: No tak, pudełko Deana.
00:07:49: Wiem że miałam je wyrzucić,
00:07:52: ale jakoś nie mogłam.
00:07:54: Teraz jesteś młoda i pokręconą
00:07:57: i właśnie przez to pokręconą głowę...
00:07:59: nie patrzysz realnie na sprawy.
00:08:01: Więc proszę daj mi coś | powiedzieć zanim się wkurzysz.
00:08:04: Kiedyś będziesz chciała te wszystkie rzeczy,
00:08:06: jak będziesz stara i zamężna | i spojrzysz w przeszłość...
00:08:09: na swoje bardzo interesujące życie.
00:08:11: I będziesz mogła wyciągnąć pudelka | wszystkich swoich byłych chłopaków.
00:08:15: A to dobrze, bo ja na przykład wyrzuciłam parę rzeczy | za które bym dzisiaj zabiła.
00:08:18: Zobacz, położyłam je obok pudelka Maxa...
00:08:20: żeby mogły sobie pogawędzić | i dotrzymać sobie towarzystwa
00:08:23: i powspominać na temat panien Gilmore...
00:08:26: i stracie panien Gilmore
00:08:27: Przepraszam.
00:08:31: Dzięki.
00:09:16: Chciałam powiedzieć
00:09:17: Janie Fertman, jesteś pustą panienką...
00:09:20: która kiedyś będzie zawodowo otwierać listy.
00:09:22: A będziesz wiedziała który otworzyć tylko | jeśli zabrzęczy i się zaświeci.
00:09:25: A ja nigdy nie zamierzam się do ciebie odzywać.
00:09:28: Ale zamiast tego powiedziałam | 'O co chodzi Janie'.
00:09:30: A ona mi na to | 'Jesteś materiałem na cheerleaderke'
00:09:33: ' Materiał na cheerleaderke! | Tak po prostu!
00:09:35: Nie mogłam w to uwierzyć. | Myślałam że szału dostanę.
00:09:37: Czy ty słyszałaś chodź jedno moje słowo? | Nie.
00:09:39: Czuję się urażona. | Przecież jestem godną partnerką do rozmowy.
00:09:42: Co?
00:09:44: Wchodzę. | Nie możesz.
00:09:46: Wchodzę. | Ale jest czwartkowe popołudnie.
00:09:48: Wiem. | On pracuje w czwartki popołudniu.
00:09:50: Wiesz o kim mówimy? | Wiem.
00:09:52: O Boże! | Uspokój się.
00:09:54: Robisz przedstawienie. | Ty i Dean znowu będziecie razem!
00:09:57: Jak nie przestaniesz skakać | to nagram cię na video
00:09:58: i wyślę kasetę do Janie Fertman | jako przesłuchanie do zespołu cheerleaderek.
00:10:01: Kiedy to się stało? | Jeszcze nic się nie stało.
00:10:03: Nawet nie wiem dokładnie co robię.
00:10:06: Albo co on myśli...
00:10:08: i czy spalił wszystkie moje zdjęcia...
00:10:10: i listy i czy mnie nienawidzi, | ale wchodzę.
00:10:13: Jestem totalnie za. | Kocham cię...
00:10:14: ale juz nie mogę znieść | twojego melancholijnego nastroju
00:10:17: który się ciągnie od 5 tygodni.
00:10:19: Tęsknię za starą Rory. | Ja też.
00:10:21: I strasznie mi było żal nowej Rory. | No ale teraz stara Rory powraca.
00:10:24: I niech ten powrót będzie | bardziej udany niż Peter Framptona.
00:10:27: Życz mi powodzenia. | Powodzenia.
00:10:53: Rory?| Taylor, przestraszyłeś mnie.
00:10:55: Co robisz? Rozglądasz się | jakbyś była...
00:10:58: Kim? | Wybacz że to powiem, ale złodziejem.
00:11:00: Nie przyszłam tu kraść.
00:11:02: Ale masz 4 z 8 cech charakterystycznych. | Tak?
00:11:04: Jesteś sama, jesteś zdenerwowana, | przechadzasz się między półkami
00:11:08: i masz luźny płaszcz. | Zimno mi po prostu.
00:11:11: Więc po co przyszłaś?
00:11:13: Szukam chłopaka od pakowania towarów
00:11:15: Mam pytanie, a nie chcę ci zawracać głowy.
00:11:18: Jest na szóstce. | Podejdź tu na chwilę!
00:11:23: Mikey, to panna Gilmore. | Potrzebuje pomocy...
00:11:27: więc zajmij się nią.
00:11:29: O co chodzi?
00:11:33: Zastanawiałam się tylko... | Podoba ci się praca tutaj?
00:11:36: Słucham?
00:11:38: Czy traktujesz to jako swój przyszły zawód?
00:11:42: Nie. | To dobrze.
00:11:44: A więc wykreślę to z listy.
00:11:47: Dziękuję że poświeciłeś mi czas.
00:11:52: I co? | Nie było go.
00:11:54: Ale przecież zawsze pracuje w czwartki.
00:11:56: Widocznie teraz sobie robi w czwartki wolne. | To niedobrze.
00:11:59: Dlaczego?
00:12:01: Bo to znaczy że już o mnie zapomniał. | O czym ty mówisz?
00:12:04: Poznał jedną z tych dziewczyn | na czwartkowe popołudnia.
00:12:06: Jakich znowu dziewczyn | na czwartkowe popołudnia?
00:12:08: To takie bezwstydne dziewczyny...
00:12:09: przez które faceci zamieniają | swoją czwartkową zmianę z kimś innym,
00:12:13: żeby mogli robić z tymi dziewczynami | brzydkie rzeczy.
00:12:16: Za dużo z tego wnioskujesz.
00:12:17: Nie powinnam była wchodzić. | Bardzo dobrze że weszłaś.
00:12:19: Taylor myśli że chcę coś ukraść. | Przecież nigdy bym tego nie zrobiła.
00:12:22: Już kiedyś zrobiłaś.
00:12:24: Zadam ci pytanie...
00:12:25: i chcę żebyś była ze mną szczere, | bardziej szczera niż kiedykolwiek w życiu.
00:12:28: Czy widziałaś Deana w szkole | z jakąś inną dziewczyną?
00:12:31: Nie.
00:12:32: Powiedziałabyś mi, prawda? | Tak.
00:12:34: Nie, bo to by ci złamało serce, | ale nie widziałam.
00:12:37: Przysięgasz? | Na życie wokalisty Blur?
00:12:39: Na duszę Nico,
00:12:41: nigdy nie widziałam Deana | z inną dziewczyną.
00:12:44: W porządku.
00:12:46: On wygląda koszmarnie. | Dobra.
00:12:50: Jakby chciał się zabić. | Dziękuję.
00:13:10: I przyda mu się wizyta u fryzjera. | Ok.
00:13:12: Powinnaś to udekorować? | Udekorowałam.
00:13:14: Z kimś innym niż grupą martwych | białych i czarnych kobiet
00:13:17: Czym? Zasłonami? | Wiesz co mam na myśli. Ja swoją przerobiłem.
00:13:20: Widziałam.
00:13:21: To nagie zdjęcie bliźniaczek | Siames jest niezwykle gustowne.
00:13:25: Wiesz co to jest? | Wygląda jak bilety.
00:13:27: Na koncert PJ Harvey'a.
00:13:28: Wow, muszę przyznać | że masz dobry gust.
00:13:30: Ty też ich lubisz, prawda?
00:13:32: Niby skąd wiesz? | Jestem wszystkowiedzący.
00:13:35: Jak Bóg. | Jeden jest dla ciebie.
00:13:38: Nie sądzę że powinniśmy | iść razem na koncert.
00:13:40: A to niby czemu? | Bo to będzie wyglądać na randkę.
00:13:42: To będzie wyglądać na randkę | bo to będzie randka.
00:13:45: Nie mogę się z tobą umawiać, Tristan. | Ja ci pozwalam.
00:13:48: Ależ jesteś szczodry.
00:13:52: Rory...
00:13:55: wielka prośba. Jasne, o co chodzi?
00:13:57: Możesz mi przynieść notatki z biologii z wtorku? | Nie mogłam przyjść.
00:13:59: Byłaś na lunchu. | Proszę.
00:14:01: Jasne, mam je w domu. | Później ci przyniosę.
00:14:03: Dzięki, dzięki, dzięki. | Jeszcze raz i koniec.
00:14:07: Postanowiłam że będę się teraz nosić | w stylu Judy Garland.
00:14:10: Widziałaś film? | Niezły.
00:14:12: Chyba użyli w nim szafki na leki mojej mamy.
00:14:14: Była Courtney Love swoich czasów.
00:14:16: Ty zawsze musisz nosić to co modne.
00:14:18: Judy Garland jest modna? | Zdecydowanie.
00:14:20: Przecież to narkomanka nosząca się w stylu retro.
00:14:21: Czemu ja nic o tym nie wiem?
00:14:24: A to co?
00:14:25: Bilety na koncert PJ Harvey. | Naprawdę?
00:14:28: Z kim idziesz? | z Rory.
00:14:30: Co? | Rory się z tobą umówiła?
00:14:32: Tak.
00:14:36: Wow, nie sądziłam że jej się podoba. | Ani ja.
00:14:41: Myślisz że jest wściekła?
00:14:43: Na co czekacie? Na tramwaj? | Ruszać się!
00:14:45: O tak, jest wściekła.
00:14:48: Wolno, wolno, | szybko, szybko,
00:14:51: Wolno, wolno, | szybko, szybko,
00:14:56: Wasze serca są złamane,
00:15:00: wasz książę was zdradził,
00:15:02: zostałyście postrzelone z lotu,
00:15:04: a teraz... umieracie.
00:15:08: Cześć Patty.
00:15:10: Lorelai.| Cześć Rachel.
00:15:13: Widziałaś gdzieś Luke'a? | Pewnie jest w barze.
00:15:15: Właśnie nie, | miał być ale go tam nie ma.
00:15:19: Mieliśmy się spotkać na lunch, ale się nie zjawił.
00:15:22: Znowu. Zrobiłam tuńczyka. | To miło.
00:15:25: Zwykle wpada na górę w przerwie | pomiędzy lunchem i kolacja,
00:15:28: ale ostatnio bywa gdzie indziej.
00:15:30: U ciebie właściwie.
00:15:36: Tak, tak, ale on tylko naprawia parę rzeczy. | Wiem.
00:15:40: Poręcz na werandzie, parę gontów na dachu, | a potem znowu poręcz...
00:15:44: po tym jak zniszczył | ją spadając z dachu.
00:15:46: Tak, tak, mówił mi. | To dobrze.
00:15:48: Słuchaj, jak go spotkasz | to powiedz mu, nie wiem,
00:15:51: żeby się chociaż zjawił. | Jasne.
00:15:53: Dzięki. Pa.
00:16:38: Kto tam?
00:16:50: Stać! | To tylko ja.
00:16:53: Na śmierć mnie wystraszyłeś! | A myślałaś że kto to?
00:16:56: No nie wiem. Usłyszałam | jakieś ciężkie kroki na górze,
00:16:58: a Rory waży kilka kilo,
00:17:00: więc mógł być to albo słoń
00:17:02: albo jakiś dziwny wielki | facet który wkradł się do mojego domu.
00:17:04: A w ogóle jak tu wszedłeś?
00:17:06: Tylnymi drzwiami. | Tylne drzwi były zamknięte.
00:17:08: Właśnie że nie, | właśnie tak wszedłem - zamek był zepsuty.
00:17:11: Zamek był dobry. | Był tani.
00:17:13: Dostałyśmy go razem z domem | i bardzo dobrze nam służył.
00:17:15: To zamek jakiego | szukają włamywacze.
00:17:17: Dlaczego włamywacze mieliby | szukać tego zamka?
00:17:19: Bo łatwo się dzięki niemu włamać. | Udowodniłem to.
00:17:21: Udowodniłeś to... | Włamując się przez tylne drzwi.
00:17:23: O mój Boże! | Tylko tak mogłem się tu dostać.
00:17:26: Przeszedłeś na ciemną stronę, Luke.
00:17:28: To nic wielkiego.
00:17:30: Włamałeś się do mojego domu!| Naprawię go.
00:17:34: Odsuń się od tego zamka!| Co?
00:17:36: Odejdź stąd. Siadaj.
00:17:39: Przez tą całą pracę nie masz | prawie wcale wolnego czasu,
00:17:42: a ostatnio każda twoja | wolna chwila była spędzona...
00:17:45: nie z Rachel. | To nieprawda.
00:17:47: Szukała cię dzisiaj, | nie wiedziała gdzie jesteś.
00:17:50: Nie chowam się przed nią. | Wygląda na to że tak właśnie jest.
00:17:52: To ty to zasugerowałaś.
00:17:53: A ty zrobiłeś się wyjątkowo defensywny.
00:17:56: Chyba się przed nią chowam. | Też tak myślę.
00:17:59: Tylko to takie dziwne mieszkać z nią.
00:18:01: Myślałam że tego chcesz. | Chciałem. Chcę.
00:18:04: Tylko...
00:18:07: Od zawsze mieszkam sam.
00:18:10: Jestem przyzwyczajony | że jak odłożę mleko do lodówki...
00:18:14: to jak zajrzę tam znowu, będzie stało | na tym samym miejscu. Wiesz o czym mówię?
00:18:17: My nawet nie trzymamy mleka w domu. | No to ciastka.
00:18:19: Zwykle jak wysiadamy z samochodu to już nic nie ma. | No ale wiesz o co mi chodzi?
00:18:22: Tak. Ale może powinieneś nauczyć Rachel...
00:18:26: żeby odstawiała mleko tam gdzie je położyłeś.
00:18:28: Tu nie chodzi tylko o mleko
00:18:29: Po prostu nie jestem przyzwyczajony | że ktoś na mnie czeka.
00:18:32: Czeka na...
00:18:34: Na to żebym wrócił do domu, | robił różne rzeczy, był z nią.
00:18:36: Niektórzy wiele by oddali żeby tak mieć.
00:18:39: Wiem, ale ja jestem inny. | Jestem samotnikiem.
00:18:44: O nie, nie. | Nie chcę o tym słyszeć.
00:18:47: Niektórzy faceci | to po prostu urodzeni samotnicy.
00:18:48: Tak, samotni faceci. | Niezależni faceci.
00:18:50: Smutni faceci. | Faceci z Mavericka.
00:18:52: Lee Harvey Oswald. | John Muir.
00:18:53: The Unabomber. | Henry David Thoreau.
00:18:55: Każdy z tych smutnych | i samotnych facetów.
00:18:58: Po prostu nie jest tak jak myślałem | że będzie po powrocie Rachel.
00:19:01: Wiesz, to nie jest ta wizja | którą przez te lata wykreowałem.
00:19:04: Bo to jest rzeczywistość.
00:19:06: Może powinieneś trochę zmniejszyć oczekiwania.
00:19:09: Czyli myślisz że w życiu...
00:19:11: powinno się godzić na coś co się nawinie?
00:19:13: Tak właśnie myślisz o Rachel?
00:19:15: Nie, nie o to mi chodziło. | Rachel jest wspaniała.
00:19:17: I szaleje za tobą.
00:19:21: A jeżeli jej najgorszą wadą jest to że jest | mleczną zdzirą, to i tak ci się udało.
00:19:27: Po prostu daj temu wszystkiemu szansę.
00:19:30: Wiem.
00:19:32: A zacznij od zakończenia roboty | w tym tajemniczym domu.
00:19:39: Dobra. Dzięki. |Nie ma za co.
00:20:00: Cześć, jak się dzisiaj miewasz?
00:20:01: Dobrze. | To dobrze.
00:20:04: Przyszłaś do mojego brata?
00:20:06: Nie, nie, nie.
00:20:08: Ja... Ja jestem harcerką.
00:20:11: Ja też kiedyś będę. | Na razie jestem zuchem.
00:20:15: Świetnie, świetnie, | na pewno ci się uda.
00:20:18: A gdzie twój mundur?
00:20:20: Teraz już nie nosimy mundurów.
00:20:22: Wiesz, chcemy się bardziej identyfikować | z przeciętnymi ludźmi.
00:20:26: Dla wyznawców Hari Krishna to się okazało | świetną strategią więc...
00:20:29: Kogoś mi przypominasz. | Tak?
00:20:30: Jesteś dziewczyną ze zdjęć.
00:20:32: Jakich zdjęć? | Tych które Dean ma w pokoju.
00:20:34: Dean ma zdjęcia w pokoju?
00:20:36: Jedno takie fajne na którym wytykasz język. | Miał bardzo dużo.
00:20:39: Czekaj, ma czy miał? | Co?
00:20:41: Najpierw mówiłaś że ma a potem że miał, | to duża różnica.
00:20:43: Naprawdę? | Tak.
00:20:46: Jak masz na imię? | Clara.
00:20:48: Jesteś bardzo ładną dziewczynką, Claro. | Dziękuję.
00:20:50: No więc ma czy miał? | Nie wiem.
00:20:52: Wiesz. Miał to czas przeszły, | ma teraźniejszy. A teraz pomyśl.
00:20:55: Staram się. | A nie możesz iść do jego pokoju?
00:20:58: Nie lubi tego? | A nie możesz się zakraść? Nigdy się nie dowie.
00:21:01: Nie, nie, nie, Claro, nie płacz. | Nie chciałam żebyś się rozpłakała.
00:21:05: Jestem miła. | Jestem harcerką.
00:21:08: Clara? | Pa.
00:21:13: Co się stało? | Przestraszyła mnie.
00:21:15: Kto? | Harcerka.
00:21:26: Dobra, mamy jedzenie, | picie, coś do czytania...
00:21:30: fasolkę w czekoladzie. Czy coś jeszcze?
00:21:33: To chyba starczy. | O wszystko zadbałeś.
00:21:35: Staram się. | Jesteś pewien że chcesz tam iść?
00:21:38: Od miesięcy mówicie o tych spotkaniach. | Muszę w końcu się na nie wybrać.
00:21:41: Nigdy nie jest nudno. | A jak będziesz miał szczęście to zobaczysz
00:21:44: jak jakaś wariatka rzuca frytkami w ludzi, | którzy się z nią nie zgadzają,
00:21:47: tak jak ostatnio.
00:21:48: Były zimne? | Nie, ale byłam już pełna.
00:21:52: Aaa, zapomniałbym.
00:21:54: Jeden dla ciebie...
00:21:56: i jeden dla ciebie | Co to?
00:21:59: To pierścionki. A diament to | właściwie cukierek więc można go zjeść.
00:22:03: Max, to słodkie, | ale nie mamy po 8 lat.
00:22:06: Jakiego masz? | Winogronowego. A ty?
00:22:08: Truskawkowego. | Chcesz się zamienić?
00:22:11: Dość już tych kłótni.
00:22:13: Zagłosujmy. Proszę, ci którzy są za...
00:22:15: Choinka, już się zaczęło.
00:22:16: Dobrze,teraz proszę podnosić ręce. | Możecie być tak uprzejmi?
00:22:20: Dobrze, zacznijmy.
00:22:22: Teraz wszyscy przeciw?
00:22:26: Lorelai, nawet nie wiesz czego dotyczy głosowanie.
00:22:28: Tak, ale jestem przeciw!
00:22:31: Dobra, co przeciw wygrali.
00:22:35: Lorelai, mam nadzieję że nie macie | w tych torbach jedzenia.
00:22:37: Nie można spożywać jedzenia na spotkaniach.
00:22:39: Nie, to nie jedzenie. | To pieluszki dla maluchów.
00:22:42: Co? | Dorsal fins and Cucamonga.
00:22:44: Co ona powiedziała?
00:22:45: Zawsze go tak zbijam z tropu aż w końcu traci wątek | i zaczyna mówić o czymś innym. Hot doga?
00:22:48: W porządku, chciałbym poruszyć rożne | kwestie na tym zebraniu.
00:22:52: Ja mam kwestie. | Kim jesteś?
00:22:54: Jestem miejscowym trubadurem. | Kim?
00:22:56: Widziałeś go Taylor, z gitarą.
00:22:59: A tak, gitara.
00:23:01: Gra na ulicy.
00:23:03: Szwęda się po ulicy.
00:23:05: Ależ jesteśmy do siebie podobni, Luke. | Przeraża mnie ta myśl.
00:23:07: Niech pan kontynuuje. | Dziękuję.
00:23:09: Od 6 miesięcy jestem tutejszym trubadurem...
00:23:12: i całkiem nieźle mi szło dopóki | nie zjawił się on.
00:23:17: W Stars Hollow nie ma miejsca | dla drugiego trubadura.
00:23:20: Najwyraźniej.
00:23:21: To najgłupsza rzecz | jaką w życiu słyszałem.
00:23:24: Wysłuchaj ich, Taylor. | To nie boli.
00:23:27: To nie frytki. | To farfignugen sugen dugen.
00:23:30: To zebranie miało się zająć ważnymi sprawami.
00:23:35: Muzyka to bardzo ważna sprawa.
00:23:38: Uważaj Morey.
00:23:39: Po tym niemiłym epitecie jakim obdarzyła | mnie wcześniej twoja żona,
00:23:42: obydwoje jesteście pod kreską.
00:23:44: Proszę tylko żeby zostały wprowadzone w życie | miejscowe prawa dotyczące trubadurów.
00:23:47: My nie mamy żadnych | praw dotyczących trubadurów.
00:23:49: Przecież musi coś być.
00:23:51: Ja tu mam kodeks.
00:23:52: Nie rozumiem tych ludzi. | Ten facet to jakiś włóczęga.
00:23:55: Gdzie pan właściwie mieszka? | Z czego się pan utrzymuje?
00:23:58: Ludzie nie mogą tego wiedzieć! | Dlaczego?
00:24:00: Bo to jest część bycia trubadurem. | Co jest częścią bycia trubadurem?
00:24:04: Tajemnica.
00:24:05: To jest niedorzeczne.
00:24:09: Wszyscy są tacy tajemniczy?
00:24:12: Ja prowadzę knajpkę w Groton.
00:24:15: Widzicie, to jest dowód. | On nie szanuje kodu.
00:24:18: Nie wolno o tym mówić. | Nie wolno prowadzić knajpki.
00:24:21: Powinno się wyrażać przez muzykę.
00:24:24: O to w tym wszystkim chodzi.
00:24:25: Chcesz nas nabrać? | Nabrać?
00:24:28: Bo jeżeli chcesz wykorzystać poczciwych mieszkańców | Stars Hollow żeby szybko zarobić...
00:24:32: Nie Taylor, on nie przyjmuje pieniędzy. | Sprawdzałam.
00:24:36: Może nie, ale zacznie.
00:24:39: Ten cały cyrk z trubadurami to tylko przykrywka | do zarobienia szybkiej kasy.
00:24:42: Inaczej dlaczego by to robił?
00:24:43: Bo czasami ma się coś do powiedzenia, | ale nie można...
00:24:46: bo słowa po prostu nie chcą wyjść, | ale się boi albo czuje głupio,
00:24:50: a jeżeli można o tym napisać | piosenkę i zaśpiewać,
00:24:52: to można powiedzieć to co się chce wyrazić,
00:24:54: a ludzie będą słuchać...
00:24:56: i nie zrobi się z siebie kompletnego idioty.
00:24:59: Ale nie wszyscy z nas mogą pisać piosenki...
00:25:00: więc niektórzy nigdy nie będą mogli | do końca powiedzieć co czują...
00:25:03: i co chcą żeby inni wiedzieli
00:25:05: i nigdy już nie naprawią tego co zepsuli.
00:25:12: Więc dajcie mu licencje.
00:25:21: Podobało mi się to przemówienie.
00:25:23: To jest ta harcerka.
00:25:24: Tylko po to, żeby nie musieć się | więcej użerać z tym tematem,
00:25:27: ogłaszam pana tajemniczego
00:25:30: I żaden inny trubadur...
00:25:33: nie może wkraczać...
00:25:36: na jego terytorium.
00:25:43: Chcesz frytek? Zostało nam.
00:25:45: Nie. Rachel dogląda sklepu, | więc powinienem się zbierać.
00:25:49: Zgadzam się. | Wiedziałem.
00:26:05: Wróciłeś.
00:26:07: Tak, nic ciekawego się nie działo.
00:26:09: Dobra, chleb jest rozpakowany...
00:26:12: a Cezara wysłałam do domu, | bo było mało ludzi.
00:26:14: Dobrze, dobra decyzja. | Dzięki.
00:26:24: Więc wyjeżdżasz?
00:26:28: Tak. | Zamierzałaś mi w ogóle powiedzieć?
00:26:31: Czekałam aż przyjdziesz | żeby się z tobą pożegnać.
00:26:34: Tak, to zawsze robisz.
00:26:39: Więc idź.
00:26:41: Nie chcesz wiedzieć dlaczego?
00:26:43: Wiem dlaczego. | Nie sądzę.
00:26:46: Powód jest ten sam co zawsze, Rachel.
00:26:48: Dobrze ci wszędzie poza Stars Hollow. | Tu jesteś niespokojna, znudzona.
00:26:53: O to chodzi. | Wcale nie o to.
00:26:55: Więc o co? O innego faceta?
00:26:57: Nie. | No to o co?
00:26:59: O inna kobietę.
00:27:01: Co?
00:27:02: Chyba nie mówisz mi właśnie, | że jesteś...
00:27:04: To nie dla mnie, | chodzi o kobietę dla ciebie.
00:27:06: Dobra, to szaleństwo.
00:27:08: Tak? | Tak
00:27:09: Jeśli chcesz po prostu znaleźć inną wymówkę | od tej starej to proszę bardzo.
00:27:13: Ale nie wmówisz mi że wyjeżdżasz przeze mnie. | Wiem, że się starałeś Luke.
00:27:17: Ale nie mogłeś w to włożyć całego serca.
00:27:18: Właśnie że włożyłem. | Byłem tu cały czas, nie odszedłem...
00:27:23: Nie rozumiem tego. I o jakiej znowu kobiecie mówisz?
00:27:31: Rachel, nie...
00:27:33: chyba nie sądzisz...
00:27:34: Ona i ja jesteśmy tylko przyjaciółmi. | Tysiąc razy ci to mówiłem.
00:27:37: Nie. | Nie powiedziałeś mi ani razu.
00:27:41: A teraz ledwo to wykrztusiłeś.
00:27:45: To szaleństwo.
00:27:48: Wszystko ci się pomieszało.
00:27:51: To nie...
00:27:54: Ona i ja...
00:27:57: Pójdę już.
00:28:01: Będę tęsknić.
00:28:06: Trzymaj się.
00:28:10: Rachel, daj spokój.
00:28:16: Więc nie czekaj za długo, ok?
00:28:18: Na co?
00:28:20: Aż jej powiesz.
00:28:31: Hej Madeline, mam coś dla ciebie.
00:28:34: Nie, dzięki. | Ale to są te o które prosiłaś,
00:28:36: notatki z biologii z wtorku. Wtedy powiedziałaś... | Nie, dziękuję.
00:28:41: Co jej jest? | Nic, Mary.
00:28:44: Mary? Znowu ten numer z dziewicą?
00:28:48: Nie z dziewicą. Z tyfusem.
00:28:52: Co?
00:28:53: Wiesz, kiedy cię poznałam na początku roku, | nie lubiłam cię
00:28:56: bo myślałam że jesteś wiejską prostaczką,
00:28:58: a ja nie mam cierpliwości do prostaków. | Odkrywcze.
00:29:00: Ale potem zorientowałam się | że wcale nie jesteś taka głupia.
00:29:02: Czasami nawet | wydawałaś mi się interesująca.
00:29:05: Wtedy popełniłam wielki błąd.
00:29:06: Spuściłam straże. | To się już nie powtórzy.
00:29:09: O co tu chodzi? | Chodzi o wykorzystywnie ludzi dla własnych celów,
00:29:12: O robieniu wrogów, gdzie mogłaś mieć przyjaciół
00:29:15: Jak ja stałam się twoim wrogiem? | Myślę, że wiesz
00:29:17: Co? Słuchaj, jeśli chodzi o zaaranżowanie tej randki | z Tristanem, to przykro mi.
00:29:20: Chciałam być po prostu miła. | Z pewnością.
00:29:22: Pomogłam ci się przygotować. | Pożyczyłam ci ubrania mojej mamy,
00:29:25: których tak przy okazji jeszcze nie oddałaś. | O mój Boże, masz rację.
00:29:28: Mam nadzieję że to nie były te na których | Skippy urodziła szczeniaki.
00:29:30: Jak wrócę do domu to sprawdzę. | Paris, powiedz mi o co chodzi!
00:29:33: Pomyśl o tym na koncercie PJ Harvey.
00:29:36: O to chodzi? | Przecież nie idę na ten koncert.
00:29:39: Tristan powiedział że idziesz. | Więc kłamał.
00:29:42: Widziałam bilety. | Sam je kupił.
00:29:44: Słuchaj, | Tristan mi już przeszedł,
00:29:46: więc nie wycofuj się przeze mnie.
00:29:48: Nie ma z czego się wycofywać.
00:29:50: I tak nie mam czasu na koncerty.
00:29:51: Zajmuję się już zajęciami pozalekcyjnymi | na konto przyszłego roku.
00:29:53: A tak przy okazji, | nadal chcesz się kręcić w gazetce?
00:29:55: Wiesz że tak.
00:29:57: Będziesz potrzebowała rekomendacji wydziału. | Jakoś mi się uda.
00:29:59: I poparcia studenckiego wydawcy. | Nie martwię się tym.
00:30:02: Więc zacznij, | bo właśnie dostałam tą pracę.
00:30:07: Gratuluję. | Dziękuję.
00:30:09: I nie martw się, coś dla ciebie znajdę.
00:30:12: Jak podoba ci się temat | wylewania nowego parkingu?
00:30:14: Soczysty.
00:30:16: Szkoda, że mam już kogoś do rubryki muzycznej.
00:30:18: Wiesz, recenzje płyt i takie tam.
00:30:20: Byłabyś idealna, ale poleciłam to Louise.
00:30:23: Louise ma dwa kompakty.
00:30:24: Cóż, muszę iść.
00:30:32: Miłego lata.
00:30:41: Jesteś strasznie punktualny.
00:30:47: No dobra, schody, potem buty.
00:30:55: O cześć.
00:30:57: Ale jesteś wystrojona. | Wychodzę.
00:30:59: Przepraszam. | Zapomniałem pudełka z narzędziami,
00:31:01: więc pomyślałem że po nie wpadnę.
00:31:03: Tak, tak, tutaj leży.
00:31:05: Rory i ja byśmy ci przyniosły, | ale nie mogłyśmy go podnieść,
00:31:08: więc się do niego przyzwyczaiłyśmy. | Nazwałyśmy je Bert...
00:31:10: i mówiłyśmy mu dobranoc, | a on nam odpowiadał
00:31:13: Za dużo czasu spędzamy same w domu.
00:31:15: Dzięki, że się nim zajęłyście. | Cała przyjemność po naszej stronie.
00:31:20: Rachel wyjechała.
00:31:22: Co? | Wczoraj wieczorem. Wyjechała na dobre.
00:31:25: Luke, tak mi przykro.
00:31:27: Co się stało? | Trudno to wyjaśnić.
00:31:30: Nie mogę uwierzyć. | Myślałam że tym razem naprawdę jej zależy.
00:31:34: No cóż, miała swoje powody.
00:31:37: Tak, jakie?
00:31:39: Witam. | Próbowałem się spóźnić.
00:31:41: Kiepsko ci to wyszło | bo jest tylko minuta po.
00:31:47: Max Medina, to jest Luke Danes.
00:31:49: Właściciel baru. | Serwuje najlepsza kawę.
00:31:52: Racja. Widziałem go na spotkaniu. | Ja pana też widziałem.
00:31:55: Miło mi. | Tak.
00:31:57: Chyba musimy już iść. | Tak.
00:31:59: Już sobie pójdę.
00:32:01: Przyszedłem tylko | po pudełko z narzędziami.
00:32:04: Zostawiłem je jak byłem tu wcześniej | i naprawiałem parę rzeczy dla Lorelai.
00:32:06: Luke jest taki zdolny. | Więc, Luke, pogadamy później.
00:32:09: Tak, pogadamy.
00:32:11: Ale prawdopodobnie nie dzisiaj. | Bardzo późno wrócimy.
00:32:14: Miałam na myśli że nie dzisiaj. | Widocznie nie zrozumiałem.
00:32:16: Miałam na myśli jutro. | Więc jutro.
00:32:19: Na pewno. | Prawie codziennie się widujemy.
00:32:22: Jasne, przecież ty masz kawę.| A ona potrzebuje kawy.
00:32:26: Więc do zobaczenia jutro. | Jutro
00:32:28: O tej samej porze. | Powiedziałbym trochę później.
00:32:30: Nie ma znaczenia kiedy. | I tak będę w pobliżu.
00:32:35: Pa.
00:32:40: To idziemy?
00:32:42: Tak, tak. Tylko chciałam się upewnić...
00:32:44: że przestaliście już | rzucać rożnymi rzeczami.
00:32:46: Ktoś mógł stracić oko. | O czym ty mówisz?
00:32:49: Nic, nic, pójdę po torebkę.
00:32:53: Nie chcę wyjść na tępaka, | ale czy to już koniec?
00:32:57: Koniec czego? | Tego co się działo jak wszedłem.
00:33:00: Max, daj spokój, to Luke.
00:33:02: Mam wrażenie że coś | między wami iskrzyło.
00:33:04: No to wrzuć to na podłogę | i wkopnij pod kanapę,
00:33:06: bo tam nic nie było.
00:33:08: Dobra, dobra.
00:33:10: Ale w końcu rozstaliśmy się na jakiś czas, | nie oczekiwałem że pójdziesz do zakonu.
00:33:13: Przecież ja też się umawiałem | jak nie byliśmy razem.
00:33:17: Umawiałeś sie? | Mało
00:33:19: Z małymi ludźmi? | Nie, umawiałem się mało
00:33:23: Ja też nie spodziewałam się | że wstąpisz do facetwentu,
00:33:26: czy jak tam się nazywa odpowiednik.
00:33:29: Z kim się umawiałeś? | Klasztor.
00:33:31: Umawiałeś się z klasztorem?
00:33:32: Nie, | klasztor to męski odpowiednik konwentu.
00:33:35: Dziękuję panie Media, | będę to umiała na piątkowy test.
00:33:37: Nie wiedziałem czy jeszcze się spotkamy.
00:33:39: Jasne, rozumiem Nie byliśmy razem. | I ja też w sumie nie traciłam czasu.
00:33:43: Więc umawiałaś się z Lukiem? | Nie, nie umawiałam się z Lukiem.
00:33:45: Możesz mi powiedzieć. | Nie umawiałam się z Lukiem.
00:33:48: Bo wyczułem jakieś wibracje. | Nie było żadnych wibracji.
00:33:50: I po co te wszystkie pytania? Ty nie chcesz mi powiedzieć z kim się umawiałeś.
00:33:53: Z nikim kogo byś znała.
00:33:54: Dobra, a czy to były takie zwykłe bardzo randki...
00:33:57: czy takie bardziej poważne?
00:34:00: Powiedziałbym że te drugie.
00:34:04: Świetnie, podoba mi się twoja szczerość.
00:34:06: Bo mogłeś mnie okłamać | i oszczędzić mi tych przykrych odczuć.
00:34:09: Więc dziękuję, bardzo dobrze.
00:34:12: Przespałam się z ojcem Rory.
00:34:13: Zmieńmy temat. | Na balkonie moich rodziców.
00:34:16: Chcę zmienić temat. | Sam go zacząłeś.
00:34:18: Nie chciałem żeby zmienił się | w konkurs kto się przespał z kim.
00:34:21: A jak się w to zmienił? | Nie wiem.
00:34:23: Dlaczego to robimy?
00:34:24: Dlaczego pozwalamy żeby coś się zepsuło jak tylko jest znowu dobrze?
00:34:27: Nie wiem.
00:34:28: Nie podoba mi się to. | Mi też nie.
00:34:30: Mam tego dosyć. | Ja też.
00:34:32: Nie możemy się do siebie zbliżyć tylko po to, | żeby znowu coś nas rozdzieliło.
00:34:35: I szczerze powiedziawszy jest na to | tylko jedno rozwiązanie.
00:34:38: Powinniśmy się rozstać. | Morderstwo z samobójstwem mnie nie interesuje.
00:34:42: Powinniśmy się pobrać.
00:34:47: Daj znać, | wskazówkę czy żartujesz czy nie.
00:34:49: Nie żartuję.
00:34:52: Dobra wskazówka. | Co ty na to?
00:34:55: Max, ty mi się wcale nie oświadczyłeś.
00:34:59: Oświadczyłem
00:35:00: Nie. | Oświadczyny to musi być coś więcej...
00:35:03: niż desperacka próba uratowania związku.
00:35:06: To było coś więcej. | Nie, to musi być zaplanowane.
00:35:09: I magiczne.
00:35:11: Powinna grać muzyka, | powinny się świecić romantyczne światła.
00:35:15: I subtelne prowadzenie rozmowy | do zadania wielkiego pytania
00:35:19: I powinno być tysiąc żółtych stokrotek...
00:35:22: i świece i koń | i nie wiem co tam robi koń,
00:35:26: chyba że na nim jedziesz, | ale to już trochę wygórowane,
00:35:28: nie miej jednak to powinno być coś więcej.
00:35:33: Masz rację.
00:35:35: Wiem.
00:35:37: Przepraszam. | Nie szkodzi.
00:35:44: Zacznijmy ten wieczór od początku.
00:35:47: Zgoda.
00:35:50: O, teraz spóźniłem się już pięć minut. | Robisz postępy.
00:35:57: Idziemy?
00:36:07: Pa pa Bert.
00:36:19: Mam już dosyć tej twojej gry. | Jakiej gry?
00:36:21: Spotykamy się tam czy nie? | O czym ty mówisz?
00:36:23: O dzisiejszym koncercie.
00:36:25: Mam nadzieje że ty i puste siedzenie obok | będziecie się świetnie bawić.
00:36:27: To już zaczyna mnie irytować. | Mnie też.
00:36:29: O co się wściekasz?
00:36:31: Rozpowiadasz wszystkim | że idę tam z tobą.
00:36:33: Tylko paru osobom. | Powiedziałeś Paris.
00:36:35: Dopiero co zaczęło się nam układać, | a teraz ona znowu mnie nienawidzi.
00:36:37: Skoro już tak się stało to równie dobrze | możesz iść ze mną na koncert.
00:36:40: Nigdy i nigdzie z tobą nie pójdę.
00:36:43: Wiesz co, zapłaciłem fortunę za te bilety.
00:36:45: Raczej twój tatuś zapłacił za nie fortunę.
00:36:47: Zresztą i tak nie wiem co wszyscy widzą | w tym głupim facecie.
00:36:49: PJ Harvey to kobieta.
00:36:52: Co robisz?
00:36:53: Oddam je jak zgodzisz się ze mną pójść.
00:36:55: Jesteś żałosny Tristan. | Zatrzymaj sobie książki, ja idę.
00:37:02: Dean?
00:37:08: Dean, co tutaj robisz?
00:37:10: Spadam stąd. | Nie idź.
00:37:12: W ogóle nie powinienem był przyjeżdżać. | Zaczekaj.
00:37:13: Czuję się jak idiota. | Dlaczego?
00:37:15: Bo przejechałem całą drogę żeby cię zobaczyć z nim. Po prostu świetnie.
00:37:18: Nie, Tristan tylko... | Nie obchodzi mnie to.
00:37:20: On niesie twoje książki, Rory.
00:37:22: Bo je zabrał i nie chciał oddać.
00:37:24: Proszę powiedz dlaczego tu jesteś.
00:37:26: Sam nie wiem. | Wiesz.
00:37:29: Bo myślałem że...
00:37:31: Zapomnij. | Nie, powiedz.
00:37:32: Myślałem ze próbujesz mi coś powiedzieć. | W końcu byłaś w moim domu.
00:37:35: To nie byłam ja. | Ty, ty.
00:37:37: To musiał być ktoś kto jest | do mnie bardzo podobny.
00:37:39: Moja siostra rozpoznała cię | że zdjęć w pudełku.
00:37:42: W jakim pudelku?
00:37:43: W pudełku z rożnymi pamiątkami po nas.
00:37:45: Zdjęcia, listy i wszystko inne od ciebie.
00:37:48: Masz pudełko Rory?
00:37:49: A co to było na spotkaniu rady miasta, | to wszystko o pisaniu piosenki?
00:37:52: Sama nie wiem o czym mówiłam.
00:37:54: Więc to nie miało nic wspólnego ze mną?
00:37:57: Musiałem sobie coś wymyślić.
00:38:03: Twój chłopak czeka. | On nie jest moim chłopakiem.
00:38:05: Nienawidzę go. | Jak chcesz.
00:38:07: Dean.| Co?
00:38:08: Poczekaj. | Dlaczego?
00:38:11: Bo cię kocham ty idioto.
00:38:45: Czy rozumiesz co próbuję ci wyjaśnić? | Mówisz po angielsku?
00:38:48: Słuchasz mnie w ogóle?
00:38:50: Czemu tak długo? |Przyjechałam tak szybko jak mogłam.
00:38:52: Nie zwracaj się do niego. To łajdak. | Ja tylko wykonuję swoją pracę.
00:38:54: Co się dzieje?
00:38:55: Jestem czy nie jestem dyrektorem | do spraw zamówień kwiatów?
00:38:58: Tak, a także jedynym facetem, | który mówiłby o tym z taką dumą.
00:39:01: Ja tylko wykonuję swoją pracę. | Przestań to powtarzać.
00:39:02: Chodzi o kwiaty które zamówiliśmy? | O kwiaty, których nie zamawialiśmy.
00:39:06: Ja tylko wykonuję swoją pracę.
00:39:07: Powiedz to jeszcze raz a rozwalę ci nos.
00:39:09: To musi być jakaś pomyłka.| To nie jest pomyłka.
00:39:10: Nie zamawiałem tych wszystkich kwiatów.
00:39:12: Jest zaznaczone | że musisz osobiście potwierdzić odbiór.
00:39:15: Ja? To pewnie...
00:39:17: To ja jestem facetem od kwiatów. | Ja robię tylko co mi kazano.
00:39:20: Ostrzegałem cię żebyś przestał to powtarzać. | Wcześniej mówiłem coś innego.
00:39:23: To tylko mała wariacja, która doprowadzi | cię do rozkwaszonego nochala.
00:39:33: Stokrotki.
00:39:35: Jak gdybym kiedykolwiek mógł | zamówić coś tak żałosnego.
00:39:39: Takie malutkie, ledwie co wyrosły.
00:39:43: Zobacz ile ich. | Musi być gdzieś z...
00:39:45: Tysiąc. | Tysiąc żółtych stokrotek.
00:39:49: Zgadza się. Jest ich dokładnie tysiąc.
00:39:52: Na zamówieniu pisze że ma być dokładnie 1000,
00:39:54: nie 1001, nie 999, ale 1000.
00:39:57: Ktoś zamówił 1000, przywożę 1000.
00:40:00: Nie kwestionuję poleceń tylko je wypełniam.
00:40:02: Świetnie sie pan spisał, | panie Adolphie Eichmannie.
00:40:31: Nie mogłem znaleźć konia.
00:40:32: Nie był potrzebny. | Nie mów nic, dobrze?
00:40:34: Proszę
00:40:36: Wczoraj miałaś rację. Nie powinienem był | się oświadczać w taki sposób.
00:40:41: To było głupie.
00:40:42: Nieodpowiednie miejsce, | nieodpowiedni czas.
00:40:45: Całą noc sobie to wypominałem.
00:40:47: Ale w jednym nie miałaś racji.
00:40:50: Nie oświadczyłem ci się | dlatego że się kłóciliśmy,
00:40:52: ale dlatego że cię kocham.
00:40:54: Mamy za sobą złą passę | i musimy ja jakoś przerwać.
00:40:57: A skoro ta cała sprawa | z zabójstwem i samobójstwem...
00:40:59: by była nielegalna | i narobiłaby bałaganu.
00:41:01: Pomyślałem o tym.
00:41:03: Nie, posłuchaj, | dzisiaj rano się obudziłem
00:41:06: i doszedłem do wniosku
00:41:08: że przez cale życie studiowałem | i uczyłem literatury
00:41:12: i to historie są wypełnione | bohaterami którzy nie wykorzystują szans.
00:41:17: Ale uczę nie tylko literatury
00:41:20: ale i życia.
00:41:21: I jeśli sam nie będę stosował się | do tych zaleceń,
00:41:23: nie będę człowiekiem | którym myślałem że jestem.
00:41:27: Człowiekiem którym chcę być. | Boże, jak ty pięknie mówisz.
00:41:29: Nie musze mieć teraz odpowiedzi.
00:41:30: Ja to sobie przemyślałem | i chcę żebyś ty zrobiła to samo.
00:41:34: Kocham cię Lorelai Gilmore
00:41:37: i wiem że to jest prawdziwe.
00:41:40: Do usłyszenia.
00:41:51: O Boże...
00:42:26: Rory!| Matko, przez ciebie rozlałem kawę.
00:42:28: Przepraszam. Nie ma jej? | Nie, a czemu?
00:42:31: Wysłałam jej wiadomość żeby się ze mną tu spotkała | o 7:00 i ma się ze mną spotkać o 7:00.
00:42:34: Która jest godzina? | Siódma
00:42:35: Pomoczyłeś mnie. | Gdzie ona jest?
00:42:38: Uspokój się. Wszystko w porządku?
00:42:40: Tak, może, chyba. Nie wiem. | Co się dzieje?
00:42:43: Coś wielkiego. | Coś co może zmienić całe życie.
00:42:46: Dostałaś awans?
00:42:47: O tak, jestem teraz głównym sprzedawcą | na terytorium północno-zachodnim.
00:42:49: Jestem kierowniczką motelu, | nie ma na kogo mnie awansować.
00:42:51: Więc to nie ma nic wspólnego z pracą?
00:42:52: Gdzie ona jest? | Napij się kawy dopóki nie przyjdzie.
00:42:55: Nie, nie weszłaby mi kawa. | Duża dziura w dachu, kiepsko.
00:42:57: Odmawiasz kawy? | To musi być coś naprawdę wielkiego.
00:43:00: Nie możesz mi powiedzieć co?
00:43:01: Najpierw chciałabym powiedzieć Rory.
00:43:04: Ale to dobra wiadomość?
00:43:07: Raczej tak. Może.
00:43:11: Cały czas jeszcze nie mogę uwierzyć...
00:43:14: że to się stało.
00:43:16: No wreszcie! Idę już.
00:43:22: Całe miasto dostaje dzisiaj jedną.
00:43:27: Pa.
00:43:48: On właśnie... | Ja właśnie...
00:43:50: Ty pierwsza!
00:43:52: Ty pierwsza!