00:00:02: Poprzednio w kochanych kłopotach...
00:00:04: Naprawdę mi Ciebie brakuje.
00:00:08: Chcesz wejść?
00:00:10: - Rory.|- Tak?
00:00:11: - Kocham Cię.|- Ja...
00:00:15: Moje przyjście tu było|chyba złym pomysłem
00:00:18: Pewnie tak.
00:00:19: Proszę, nie gniewaj się.
00:00:21: Dlatego, że powiedziałem, że Cię kocham|a ty chcesz o tym pomyśleć?
00:00:25: Pieprzyć to!
00:00:30: I wtedy zaczyna drżeć mój dwudziesto dolarowy banknot|na miliony części.
00:00:34: I myślę sobie, 'sklep jest pełen ludzi.
00:00:37: dlaczego to ja|spotkałam szalonego magika?
00:00:39: Okay, przejdę do końca.
00:00:41: Wiec nie mógł go poskładać z powrotem i musiał|mi go zwrócić w ćwierć dolarówkach
00:00:44: - Bardzo dobra historia.|- Wyglądasz na zmęczoną.
00:00:46: - Ostatnio źle sypiam.|- Dlaczego?
00:00:49: Mam po prostu dużo na głowie.|Mogę jakoś pomoc?
00:00:52: - Daj mi kawy.|- Ręka do góry.
00:00:56: Kochanie, musisz się obudzić.
00:00:59: Zagramy?
00:01:00: Raz, dwa, trzy?|Ja pierwsza.
00:01:02: Jeden.
00:01:05: Pas.|Dlaczego?
00:01:07: Bo nie jestem Anna Nicole Smith. Następny.
00:01:09: Dwa.|Hmm, pas.
00:01:11: Dlaczego?|Bo nie jestem Mary Kay LeTourneau.
00:01:13: Okay.
00:01:15: Czego szukacie?|Mojego nowego męża.
00:01:17: Już spasowała dwa całkiem dobre obiekty.
00:01:19: Ale mam dobre przeczucie co do trójki.|Moge chcieć wiedzieć, co robicie?
00:01:22: Hey, Luke podszedł do stolika, czy nie jest przez to trojka?
00:01:25: Nie.|Nawet nie wiesz, co robimy.
00:01:26: Najbezpieczniejsza odpowiedz na to, co robicie jest nie.
00:01:30: Gramy w raz, dwa, trzy, jest twój.
00:01:32: Nie pytałem.| Możesz wybrać pierwszego chłopaka, który cię mija
00:01:34: a jeśli spasujesz, uznając, ze trafi się ktoś lepszy, możesz wybrać następnego
00:01:39: a jeśli jego tez nie weźmiesz, automatycznie utykasz na trzecim.
00:01:42: Rozumiesz?|Nie gram w to.
00:01:44: Jasne ze nie. To wciąż moja kolej.
00:01:46: Okay, trojka właśnie przechodzi przez ulice.
00:01:50: Czemu ja na to patrze?|Bo to jest jak wykolejenie pociągu.
00:01:52: Aww, nie!|Tatus!
00:01:55: Nie Kirk!|Moze kupi mi konika.
00:01:57: Chce tego staruszka z powrotem.
00:02:02: - Gratulacje stary.|- Uh, dziękuje.
00:02:06: - Co?|- Nic.
00:02:10: Okay, ktoś znowu przypiął mi karteczkę |'kopnij mnie' do pleców?
00:02:13: Tydzień temu nie było to zabawne|i dalej nie jest!
00:02:16: Mam astmę.
00:02:19: - Mamo, szybko, on wychodzi!|- Oh nie, Kirk wracaj, kocham cię! Cholera.
00:02:24: Dobra, twoja kolej.
00:02:25: No nie wiem mamo. Już masz Kirk'a, jak mam to przebic?
00:02:28: Masz racje, jest twój.
00:02:31: I pierwszy.
00:02:37: Okay, powinnyśmy cos zamówić.
00:02:40: Tak, zamawiajmy.
00:03:48: Hotel Independence, mówi Michel.|Tak, czy jest tam pani Gilmore?
00:03:52: Przepraszam, jest zajęta, w czym mogę pomoc?
00:03:55: Właściwie to musze porozmawiać z panią Gilmore.
00:03:58: - W sprawie służbowej czy prywatnej?|- Prywatnej.
00:04:03: Jest tam ktoś? Halo?
00:04:05: Tak, cześć.
00:04:07: - Lorelai?|- Max!
00:04:09: - Niedobra pora?|- Nic takiego. Gdzie jesteś?
00:04:11: W pokoju nauczycielskim.
00:04:14: - Hmm, co masz na sobie?|- Nic.
00:04:16: - Musisz być bardzo popularny.|- I zmarznięty.
00:04:18: Mieliśmy dzisiaj pogadać.
00:04:22: Tak, ale chciałem ci przedstawić pewna propozycje.|Okay.
00:04:24: - Wiec. .|- Ooh, hey, zrób odgłos goryla.
00:04:26: - Po co?|- Chce pograć w Dzikie Królestwo.
00:04:28: Nie zrobię odgłosu goryla.
00:04:30: Powiem ci jaki mam na sobie kolor bielizny.
00:04:33: Rozważyłeś ten dźwięk goryla?
00:04:36: - Tak.|- Dobrze.
00:04:38: Okay, teraz bądź poważna.
00:04:41: Mówi facet bez spodni.
00:04:43: Rozmawialiśmy już tyle tygodni przez telefon.
00:04:46: Tak.
00:04:49: I te wszystkie rozmowy wiele nam dały.
00:04:51: Tak.
00:04:53: Wiec uznałem, ze w tym tygodniu|zamiast telefonu
00:04:57: powinniśmy się umówić. Chodźmy na kolacje.
00:05:00: - Hmm, tam gdzie zwykle?|- Przy tym samym stoliku.
00:05:03: - Niezły pomysł.|- Myślę, ze już czas.
00:05:06: Wiesz, co? Ja tez.
00:05:08: - Sobota o ósmej?|- Okay, ubierz spodnie.
00:05:11: Niczego nie obiecuję.|Pa.
00:05:18: - Sól i ocet.|- Dziękuje.
00:05:20: Twoja guma, cola, New Yorker| i nic dentystyczna.
00:05:23: - Aw, nie mieli miętowej?|- Skończyła się.
00:05:25: Ta tez jest dobra.
00:05:28: - Nie było go tam.|- Co?
00:05:30: Dean. Nie było go tam. |Oh.
00:05:32: - Tak na wypadek gdybyś się zastanawiała.| -Nie zastanawiałam się.
00:05:34: Okay, myślałam ze będziesz.|Więc ci powiedziałam.
00:05:37: - No ale nie zastanawiałam się.|Okay.
00:05:39: Po prostu pomyślałam, ze możesz chcieć wiedzieć,|tak na przyszłość,
00:05:41: ze Dean'a nie ma w środy w sklepie,|więc możesz to zanotować na
00:05:43: tej malej liście, która przede mną chowasz a która mówi,|gdzie jest Dean,
00:05:45: żebyś wiedziała kiedy go unikać.
00:05:47: - Nie unikam marketu.|- Oh, mój błąd.
00:05:50: - Nie unikam.|- Okay.
00:05:52: Wiec co dzisiaj robisz?
00:05:54: Najpierw praca domowa,|potem praca domowa,
00:05:56: a jeśli skończę ja na czas, to pewnie|zrobie trochę pracy domowej. A ty?
00:06:00: Musze się spotkać z moim partnerem od fizyki.
00:06:02: Super.|Tak, fizyka jest super.
00:06:04: - Zadzwonić później?|- Okay.
00:06:07: - Hey Lane?|- Tak?
00:06:08: - Jesteś pewna ze go tam nie było?|- Pytałam.
00:06:20: - Hey.|- Oh hey.
00:06:22: - Małe zakupy?|- Tak, musiałem kupić parę rzeczy.
00:06:25: - W sklepie dla kotów?|- Tak.
00:06:26: - Musiałeś kupić parę rzeczy w sklepie dla kotów?|- Tak, musiałem, w porządku?
00:06:28: Okay, nigdy nie uważałam cię za miłośnika kotów,|może 97 letnia kobieta lub. . .
00:06:33: - Hey co kupiłeś?|- Nic.
00:06:35: - Masz torbę.|- Wiem.
00:06:36: Ma na sobie znak kociej łapy i miseczki.|Rozsadny czlowiek.
00:06:43: - Wow, rekawice kuchenne.|- Tak.
00:06:45: Rękawice kuchenne z kotkami
00:06:48: - Miauczą.|- To na prezent.
00:06:49: - Dla kogoś, kogo nienawidzisz?|- To na urodziny Rachel, okay.
00:06:52: I nikomu nie mów, ona nie chce,|żeby ktokolwiek wiedział. Nienawidzi urodzin.
00:06:55: - Nie tak bardzo, jak znienawidzi te rękawice.|- Nie umiem kupować prezentów
00:06:59: nie lubię tego.|Nie lubię dostawać prezentów.
00:07:01: Cały ten proces dawania i dostawania jest chory.
00:07:05: - Zaczyna się przemowa!|- Nagle, konkretnego dnia poziom
00:07:08: mojego zainteresowania dana osoba |nie może być mierzony przez
00:07:10: to czym ja obdarzam lub co z nią dziele.|Nie!
00:07:13: Tylko dlatego, ze nie kupiłem jej futrzanych kapci,|ni stad ni z owad jestem do kitu.
00:07:16: Luke, przestań.
00:07:19: Wiesz, ze nie możesz dać jej tych rękawic.
00:07:22: Tak, wiem.
00:07:24: Może pójdziesz do dużego sklepu i pospacerujesz trochę?|Nie, nic z tego., nie znoszę takich galerii.
00:07:27: Panie i panowie, przemowa numer dwa.
00:07:28: Za mało płaca pracownikom a wydają za dużo na maszyny
00:07:31: przyczyniają się do rozpadu społeczenstwa,|zachęcaja do materializmu
00:07:34: a te parkingi to horror.|Wjeżdżasz, płacisz dolara
00:07:36: nawet jeśli jesteś tam tylko piec minut. .|Okay, Emma Goldman, cos ci powiem.
00:07:40: - Pójdę za ciebie.|- Pójdziesz za mnie na zakupy?
00:07:43: Jutro mam wolne.|I tak miałam iść.
00:07:45: - Mówisz poważnie?|- Wezmę parę rzeczy, wszystkie z możliwością zwrotu.
00:07:48: Przyniosę ci je. Wybierzesz co chcesz, a resztę oddam.
00:07:51: Odwalę cala robotę, ty będziesz musiał tylko wskazać.
00:07:53: Wskazać.|Jednym palcem, najlepiej wskazującym.|No nie wiem.
00:07:56: Luke, to pierwsza specjalna okazja, którą obchodzicie|z Rachel od jej powrotu.
00:08:00: Nie chcesz dać jej czegoś ładnego?|Zapraszam ja na kolacje.
00:08:04: - Luke.|- Tak, musze dąć jej cos ładnego.
00:08:06: Wiec pozwól sobie pomoc.
00:08:08: - w porządku, dziękuje.|- Oh, nie ma sprawy.
00:08:10: Nic szalowego, okay?|Ona nie goni za moda.
00:08:14: Lubi rzeczy proste, w pełni naturalne, okay. |Słoniki, świece, okay.
00:08:19:00:08:22: Okay, wiesz co, ja się tym zajmę.
00:08:25: Okay, dzięki.|Okay. Pozbądź się tego.
00:08:32: Halo? Lane? Jesteś tu?
00:08:36: Rany.
00:08:37: Kim jesteś? Czemu szukasz Lane?|Skąd znasz Lane? Spotykasz się z nią?
00:08:40: - Nie.|- Chcesz się z nią spotykać?|- Nie.
00:08:41: Wiec po co tu jesteś?|Opróżnij kieszenie.
00:08:44: - Okay, musze już iść.|- Dean! Czekaj, czekaj.
00:08:46: - Kto to Dean?|- Ja jestem Dean.
00:08:48: - Skąd znasz Deana?|- Chodzimy razem do szkoły.
00:08:50: - Naprawdę?|- Tak, jesteśmy partnerami na fizyce.
00:08:52: - Nic nie mów!|- Przepraszam.
00:08:54: - Jesteście partnerami na fizyce?
00:08:56: Tak mamo, zaprosiłam go tu, żeby popracować.|Popracować?
00:08:58: Nad projektem z fizyki.|O rozmnażaniu?
00:09:02: Oporniki, wzory i funkcje.
00:09:04: - Projekt z fizyki?|- Tak.
00:09:05: - Do szkoły?|- Tak mamo.
00:09:07: - Nie spotykacie się?|- Nie mamo.
00:09:08: Okay, chodźcie za mną.
00:09:17: Ty siadaj tutaj! A ty tutaj!
00:09:20: Idę tam
00:09:22: Jak tu wrócę,| krzesła maja być dokładnie w tych miejscach.
00:09:24: Żadnego przesuwania, rozumiesz?|Tak mamo.
00:09:27: - Nie ty, on!|- Uh, tak, rozumiem.
00:09:34: Widzę wszystko.
00:09:41: - A wiec to twoja mama?|- To moja mama.
00:09:44: Widziała Pattona?|Jest podejrzliwa w stosunku do chłopców.
00:09:46: Wyczułem cos w tym stylu.|To nic osobistego.
00:09:49: Wiem, jestem pewien, ze jak mnie pozna. . .
00:09:51: Oh nie, znienawidzi cię już na zawsze. To nic osobistego.
00:09:54: Uh, chyba powinniśmy zaczynać.
00:09:56: Rozdział dwunasty? Moze być.
00:10:06: - Nie wydaje ci się to dziwne?|- Trochę.
00:10:08: Mnie tez.
00:10:10: Nie wiem, czy Rory kazała ci |mnie nienawidzić czy coś.
00:10:13: To nie Rory.|Tak wiem.
00:10:19: Co u niej?|Dobrze.
00:10:21: Dobrze?|Coś koło tego, mniej niż więcej.
00:10:24: Tak? Jak bardzo mniej?
00:10:26: - Właśnie łamiemy naszą zasadę.|- Jaką zasadę?
00:10:29: Zasadę o nie rozmawianiu o Rory.
00:10:30: Nie mieliśmy takiej umowy.
00:10:33: Bo była niepisana.
00:10:34: No rzeczywiście niepisana, |bo nikt o niej nie napisał.
00:10:37: Uznałam, ze skoro mamy się razem uczyć,|lepiej nie rozmawiać o Rory.
00:10:41: - W porządku.|W porządku.
00:10:45: Wiesz, ona nie może chodzić do sklepu.|Dlaczego nie?
00:10:48: - Bo ty tam jesteś.|Nie w środy.
00:10:50: Już to wiemy.
00:10:52: Mogę ci zadać bardzo osobiste pytanie?
00:10:55: Możesz zadać, ale ja mogę nie odpowiedzieć.
00:10:56: Myślisz ze ty i Rory|będziecie jeszcze razem?
00:10:59: Hey, a może wrócimy do naszej|zasady o nie gadaniu o Rory?
00:11:03: Ja tylko mowie ze . . .|
00:11:08: Powinnam zadzwonić. Przepraszam.
00:11:14: Rory! Przepraszam, ze ci nie powiedziałam.|Nie szkodzi.
00:11:17: Nie wiedziałam, ze chcesz wiedzieć.|Rozumiem.
00:11:20: Rory zatrzymaj się.|Okay, to jest przeciwne do zatrzymania się.
00:11:23: Lane, zapomnij. Nie powiedziałaś mi, |teraz wiem. Życie toczy się dalej.
00:11:26: Nie bądź zła.|Nie jestem. Musze już iść.
00:11:42: Czas wstawać.
00:11:44: Hey, mam wielki| problem i potrzebuje twojej opinii.
00:11:47: Co!
00:11:49: Czy dzisiaj jestem piękniejsza niż wczoraj?
00:11:52: Oh rany.
00:11:53: Nie jestem pewna. |Najpierw popatrzyłam w lustro i pomyślałam,
00:11:56: ze tak, jest wielka poprawa.
00:11:59: Mogę moja poduszkę z powrotem?
00:12:00: Ale potem pomyślałam, |ze pewnie nie jestem piękniejsza
00:12:04: tylko ze wczoraj po prostu brakowało mi|poczucia własnej wartości i nie zauważyłam wczorajszego piękna.
00:12:08: Idę pod prysznic.
00:12:09: Pospiesz się, to cię odwiozę do szkoły.|Nie dzięki.
00:12:14: Czemu jesteś dzisiaj taka urocza?
00:12:15: Miałam denerwująca wizytę budzącej wróżki ze Stars Hollow.
00:12:19: - Gdzie mój krawat?|- W szafie.
00:12:21: Właśnie tu szukam.|Hmm. Sprawdź w salonie.
00:12:24: Czemu miałby tam być?
00:12:25: Bo odwiedzał serwetkę na stoliku od kawy.
00:12:28: Przepraszam, nie chciałam, żebyś się |dowiedziała w taki sposób.
00:12:31: Nie bierz tego do siebie, ale wyjdź.
00:12:33: Okay, jesteś nie w sosie.
00:12:35: Wiesz jakie jest na to idealne lekarstwo?
00:12:38: Wspaniała wycieczka do sklepu.
00:12:42: Co? Co powiesz?|Możesz się urwać ze szkoły i pójść ze mną.
00:12:45: Pójdziemy na zakupy, do kina, może chwile pogadamy.
00:12:48: - Nie dzięki.|- Daj spokój, tylko raz. To ci poprawi humor.
00:12:51: Czuje się świetnie i nie chce iść na zakupy.
00:12:53: Kochanie, wiem ze chodzi ci o Deana,|ale musisz spróbować nie przejmować się tym cały czas.
00:12:57: Spóźnię się do szkoły.
00:12:59: Okay, to spotkajmy się w mieście|około czwartej,
00:13:01: Pójdziemy na indyjskie jedzenie |i popsujemy sobie obiad. Co ty na to?
00:13:04: Może być.|Hey, kocham twój entuzjazm.
00:13:07: Hey, czy "Up With People" wiedza o tobie?
00:13:11: U Luke'a. Tak. Chwileczkę.
00:13:16: Tak. Cheeseburger. Frytki.
00:13:22: Shake waniliowy. Cola. Tak, mamy sałatki.
00:13:27: Jedna sałatka z serem, jedna farmerska. |Dobrze, 20 minut.
00:13:30: Co to jest u diabła?
00:13:32: Wyniki moich zakupów i to|wszystko tylko w dwie godziny.
00:13:34: Niemożliwe.|Jestem genialna.
00:13:36: - I wszystko można zwrócić?|- Tak, tak a teraz usiądź i zrelaksuj się.
00:13:38: - Pokaże ci co kupiłam.|Moge moja kartę kredytowa?
00:13:41: Jasne.
00:13:45: Wygląda na zmeczoną.|Gdzie Rachel?
00:13:47: Ma jakieś sprawy do załatwienia|Super
00:13:48: Ok. tydzień temu mówiłyśmy o |Meryl Streep i o tym całym akcencie a
00:13:52: Rachel powiedziała, ze uwielbia "Out of Africa" |ale nigdy nie czytała książki, pamiętasz?
00:13:55: Nie.|Okay, wiec ja powiedziałam,
00:13:59: "Żartujesz?|Isak Dinesen jest wspaniała, uwielbiam ja."
00:14:02: Co jest bzdura, bo ja tez |nigdy nie czytałam tej książki,
00:14:05: ale Rory powiedziała mi, ze jest wspaniała,|więc poczułam się dość pewnie w swoim polecaniu
00:14:09: - "Out of Africa".|Kupiłas jej książkę?
00:14:10: Nie, to ty kupiłeś jej ksiażkę,|która schowasz do nowiutkiej
00:14:16: torby na aparat |Ona już taka ma.
00:14:18: Tamta jest nylonowa.|No i?
00:14:19: Ta jest skórzana. Piękna skóra.|Poczuj, powąchaj.
00:14:22: Nie będę wąchał torby.
00:14:24: Dobrze, nie wąchaj,| ale zaufaj mi, pokocha ja.
00:14:27: Jej stara torba się rozpada, |wiec i tak będzie chciała kupić sobie nowa
00:14:30: a ty ja tym zaskoczysz.
00:14:32: A wiec jest praktyczna.|I ładna!
00:14:34: Wydaje się niezla|Podoba ci się?
00:14:39: - Tak dziękuje|- To dobrze.
00:14:41: A co z reszta?|No wiesz Luke,
00:14:44: wyczucie czasu to idealna sprawa.|Tak?
00:14:47: O tak. Wiec jestem w sklepie,|już kupiłam prezenty dla Rachel
00:14:50: i dwa cynamonowe precle,
00:14:51: jestem nabuzowana cukrem i |zakręcona zakupami wiec
00:14:54: zdecydowałam się zrobić zwycięskie|okrażenie w Bloomingdale
00:14:56: i spotkało mnie szczęście wspaniałej|wyprzedaży w męskim dziale
00:15:00: Gorący towar, spójrz na to
00:15:03: 40% taniej i to w trzech rożnych kolorach
00:15:06: - Dla kogo?|- Dla ciebie.
00:15:07: - Dla mnie?|- Tak.
00:15:08: A potem oczywiście, piękne spodnie. Takie miękkie,
00:15:11: nie wiem co to za materiał,|ale chce z nim mieć dziecko.
00:15:14: Okay, poczekaj chwilę.|Kupiłam tez ten wspaniały pasek
00:15:16: razem ze swetrem i spodniami.| Prosty. Czarny.
00:15:19: Ale spójrz na klamre.|Nie potrzebuje paska.
00:15:21: Świetna klamra. Sześćdziesiąt procent zniżki, możesz uwierzyć?|Nie, nie mogę. Zobacz. .
00:15:24: Oh i wybrałam tez kilka koszulowych koszul
00:15:26: na wypadek gdybyś nie miął żadnej|pasującej do garnituru.
00:15:29:, Jakiego garnituru?
00:15:31: Tego!
00:15:32: Czy nikt w sklepie nie zauważył,
00:15:33: ze przechodzisz przez|pewna psychozę?
00:15:35: Ten garnitur. 175 procent zniżki.
00:15:37: Nie miałaś kupować dla mnie.
00:15:39: Pomyślałam, ze będziesz chciał mięć coś nowego|na dzisiejszy wieczór z Rachel.
00:15:42: Dziękuję, ale zwróć to.
00:15:44: - Aw, tylko je przymierz|- Nie ma mowy
00:15:45: - Może spodoba ci się twój wygląd.|Lubię moje obecne ubrania.
00:15:48: Okay, widzisz ten blezer?|Był o 175 tysięcy procent tańszy.
00:15:51: Skąd nagła potrzeba ubierania mnie?|Pomyślałam, ze ładnie ci będzie w tych ubraniach
00:15:54: poza tym były tańsze o 600 tysięcy procent. .|Nie!
00:15:56: Proszę Luke, po prostu cos przymierz.
00:15:58: - Może ten sweter?|- Nie!
00:16:00: - Okay, a te spodnie? Piękne spodnie!|- Nic nie przymierzam.
00:16:03: Hey, wygląd drwala nigdy nie|wyjdzie z mody, naprawdę. Ale czy chociaż
00:16:07: raz nie byłoby milo wyglądać jak facet|z "Siedem panien młodych dla siedmiu facetów"?
00:16:09: - Zwróć to.|Proszę. Tylko marynarkę.
00:16:11: Tylko raz, bądź zbyt seksowny dla twojej koszuli|i zatańcz na wybiegu.
00:16:15: Odejdź ode mnie chora kobieto!
00:16:17: Jeśli przeczytamy jego prace po kolei,| możemy zauważyć jego postęp
00:16:20: od czystej prostoty narracji| do jej złożonego bogactwa.
00:16:24:To nie jest praca domowa,| ale zachęcam,
00:16:27: jeśli jeszcze nie czytaliście |"The Art of Fiction", przeczytajcie.|
00:16:31: To widoczny manifest |zawierający proste prawdy..
00:16:35: który ciągle nawiązuje do fikcji w każdej postaci
00:16:38: W porządku, wiec Henry James, człowiek chwili.
00:16:42: Wybierzcie książkę, przeczytajcie uważnie.
00:16:44: Pełny opis za tydzień na moim biurku|Jakieś pytania?
00:16:49: Panna Gilmore, jakieś pytania?|Oops.
00:16:55: Panna Gilmore?|Tak?
00:16:57: - Słyszałaś co mówiłem?|- Um nie, przepraszam.
00:17:00: Henry James. Wybrać powieść.
00:17:02: Opis za tydzień do oddania.|Rozumiesz?
00:17:05: Tak, rozumiem.|Do zobaczenia jutro.
00:17:10: Nic nie zanotowałaś.
00:17:12: Odnawiasz teorie osmozy w nauce?
00:17:14: Dlaczego to cię obchodzi?|Nie obchodzi, po prostu obserwuje.
00:17:17: Świetnie, zbudujemy ci kopułę|i wsadzimy teleskop w głowę.
00:17:23: - Panna Gilmore, możemy chwile porozmawiać?|- Oh, tak.
00:17:26: - Super.|- Ta.
00:17:29: Zacznę budować kopule.
00:17:34: - Wiec co u ciebie?|- W porządku.
00:17:37: Wydawałaś się dzisiaj rozproszona.
00:17:39: Oh. Nie spalam zbyt dobrze tej nocy.
00:17:40: Wydajesz się rozproszona|od jakiegoś czasu.
00:17:43: - Mam dobre oceny.|- Nie mowie o ocenach.
00:17:46: Mowie o tobie
00:17:48: Zobacz Rory, wiem ze ostatnio |przechodzisz przez ciężki okres
00:17:52: i chce tylko, żebyś wiedziała, ze |jeśli będziesz chciała pogadać, jestem tu.
00:17:55: - Ciężki okres?|- Rozstania są trudne.
00:17:57: Wszyscy przez to przeszliśmy.
00:17:58: - Skąd pan o tym wie?|- Twoja mama mi powiedziała.
00:18:00: - Co zrobiła?|- Proszę, nie gniewaj się na nią.
00:18:03: - To po prostu wyszło w rozmowie.|Bardzo się o ciebie martwiła, gryzła się bo. .
00:18:06: Rozmawia pan z moja mama?|- No tak.
00:18:09: Od kiedy?|Już kilka tygodni, chyba ze trzy.
00:18:12: Spotykacie się?|Nie, niezupełnie,
00:18:14: to znaczy rozmawialiśmy o możliwym|spotkaniu na kolacji w ten weekend.
00:18:18: Nic o tym nie wiedziałaś, tak?
00:18:21: Teraz rozumiem twój wyraz twarzy.
00:18:24: Przepraszam. Nie chciałem ci|tego tak powiedzieć.
00:18:26: W porządku, proszę się nie przejmować.
00:18:28: Jestem pewien, ze twoja mama chciała ci wkrótce powiedzieć.|Ja tez jestem pewna.
00:18:32: Okay, wiec . .
00:18:34: - Autobus.|- Słucham?
00:18:35: - Jeśli nie wyjdę, ucieknie mi autobus.|- Prawda, idź.
00:18:37: - Dziękuje za rozmowę.|- Do usług.
00:18:44: - No wychodź!|- Nienawidzę cię, bardzo.
00:18:47: Zachowaj te słodka gadkę dla Rachel.|Wyłaź!
00:18:51: Przepraszam pana gdzie jest Luke?
00:18:54: - Bardzo zabawne.|- O mój Boże, Luke to ty?
00:18:56: Czuje się śmiesznie.
00:18:58: Bo nie masz na sobie paska. Proszę.
00:19:02: - Co robisz?|- To się nazywa dobieranie dodatków.
00:19:05: - Sam mogę założyć pasek, dzięki.|- Okay, przepraszam. Hmm.
00:19:09: - Co?|- Ja tylko. . .
00:19:11: Mam wyjątkowy gust, to wszystko.
00:19:14: - Obróć się.|- Co?
00:19:16: Chce się upewnić, ze pasuje. |Obróć się. Uh huh, uh huh.
00:19:20: Hey Fabio, potrzebuje ketchupu.
00:19:21: - Możesz mu podać?|- Dlaczego ja?
00:19:24: Bo jeśli poplamię te ubrania,|nie będzie można ich zwrócić.
00:19:27: - Nie zwrócisz ich.|- Właśnie ze tak.
00:19:29: Proszę, przymierz go jeszcze raz.
00:19:31: Mierzyłem już dwa razy.|Wiem, ale chce go obejrzeć z czarna koszula.
00:19:33: Nie założę czarnego garnituru|z czarna koszula.
00:19:35: Regis tak robi.|Okay, pobiłaś mnie tym argumentem.
00:19:38: Przynajmniej załóż marynarkę.
00:19:41: Takich facetów lubisz, |co? Całych odstawionych?
00:19:44: Nie jesteś odstawiony,|tylko trochę mniej na luzie.
00:19:46: - A ty nie lubisz moich ubrań.|- Są w porządku.
00:19:49: Ale nie na mnie.|Nie, to tylko zmiana reklamy.
00:19:53: To nie jest zmiana Luke'a,|tylko dostrzeżenie jego drugiej natury.
00:19:57: Pominąłeś dziurkę. Chodź tu.
00:20:01: Co ty narobiłeś?
00:20:03: Oh cześć.|Oh cześć.
00:20:07: Uh, to nie tak, jak myślisz.|Myślę, że go ubierasz.
00:20:10: No wiec jest dokładnie tak, jak myślisz.|U Bloomingdale'a była wyprzedaż i ona. .
00:20:14: - Sześc. trylionów procent taniej.|Jak się temu oprzeć co?
00:20:18: Idę się przebrać.
00:20:20: Dobrze, uh, idę po Rory,|ciesz się z ubrań.
00:20:23: - Jasne.|- Okay dobrze. Do zobaczenia Rachel.
00:20:27: - Cześć|- Cześć
00:20:32: - Idę się przebrać.|- Okay.
00:20:53: - Cześć.|- Cześć.
00:20:56: Myślałam, ze napijesz się kawy,|jak zawsze.
00:20:59: Dzięki.
00:21:03: To bardzo dziwne.
00:21:05: Wiesz co, jestem duża dziewczynka Lane|Nie musisz mnie przed niczym chronić.
00:21:08: Po prostu nie chciałam,|żebyś smuciła się jeszcze bardziej.
00:21:11: Jak powiedzenie mi, ze ty i Dean|jesteście partnerami z fizyki może mnie zasmucić?
00:21:14: Przy tobie nawet nie chce wymawiać|jego imienia.
00:21:16: - To szaleństwo.|- Widziałaś swoja twarz
00:21:18: - kiedy mówisz o Deanie?|- Moja twarz wygląda normalnie.
00:21:20: Nie wygląda normalnie. Jest daleka od normalności.
00:21:22: - Poradzę sobie|- Jeszcze sobie nie poradziłaś
00:21:24: Może poradziłabym sobie szybciej,|gdyby cały świat
00:21:26: nie chronił mnie od |okropieństw tego świata.
00:21:30: - Dobrze, już cię nie będę chronić.|- Świetnie, cieszę się.
00:21:32: Następnym razem jak będziemy przechodzić|przez ulice w czasie wielkiego ruchu,
00:21:36: jeszcze cię popchnę.|- Właśnie o to mi chodzi.
00:21:39: A w ramach chronienia cię chciałam ci powiedzieć,
00:21:40: ze nie możemy się dzisiaj uczyć,|bo mam zajęcia z biblii,
00:21:43: ale to nieprawda.|Muszę się znowu spotkać z Deanem.
00:21:45: - Świetnie. Dzięki za szczerość.|- I pewnie spotkam się z nim jeszcze
00:21:48: w weekend, bo projekt musi|byc gotowy na poniedziałek.
00:21:50: Jasne. Nie zależy mi. |Do zobaczenia kiedyś.
00:21:52: - Dobrze!|- Dobrze.
00:21:53: Cześć.
00:21:58: - Hey, gdzie idzie Lane?|- Stad.
00:22:00: Okay, jesteś taka już od|tygodnia i pomimo tego,
00:22:02: ze kocham niezapowiedziane wzloty|i upadki macierzyństwa,
00:22:05: to jestem już zmęczona Goofusem|i chce mojego Gallanta z powrotem.
00:22:08: Nie możesz zbudować normalnego zdania, tak?|Powiedzenie 'Hey, pogadajmy' jest dla ciebie zbyt nudne.
00:22:12: Hey pogadajmy.|O czym?
00:22:14: Oh czekaj, wiem. |Może o tobie i panu Medinie?
00:22:16: - Słucham?|- Słyszałam, ze znowu jesteście razem.
00:22:18: Rozmawiałaś z Maxem?
00:22:20: Kazał mi zostać po lekcjach,|żeby pogadać o mojej trudnej sytuacji po rozstaniu.
00:22:23: Nie spotykamy się. Rozmawialiśmy i własnie|zdecydowaliśmy żeby się spotykać.
00:22:26: Czemu nie powiedziałaś mi, ze rozmawialiście?
00:22:28: Bo to było zbyt podobne|do Todd i Nevina Cutler.
00:22:31: - Do czego?|- Kiedy byłam w gimnazjum,
00:22:33: miałam chłopaka, Todda czy jakiegoś tam.|Nie przyjaciela,
00:22:36: ale szalałam za nim a on mnie zostawił.
00:22:38: Byłam zupełnie załamana i nie |mogłam robić nic poza leżeniem i płakaniem
00:22:41: oraz słuchaniem Air Supply,|niski punkt w moim życiu.
00:22:44: Dwa dni później, moja najlepsza koleżanka,|Nevena Cutler...
00:22:46: wrócili do siebie ze swoim chłopakiem| Randy jakoś tam..
00:22:48: którzy zerwali parę dni przed tym| jak Todd mnie rzucił
00:22:50: była szczęśliwa i pełna życia
00:22:52: i ciągle powtarzała jak to dobrze| ze ma z powrotem chłopaka
00:22:55: to sprawiało ze czułam się strasznie|- Przejdź do końca
00:22:58: Nie chciałam być Nevina Cutler, okay?
00:23:00: Byłaś taka nieszczęśliwa z powodu Deana|Co miałam zrobić?
00:23:03: Chodzić i mówić, 'Przykro mi ze nie jesteś z |Deanem, ale ja odzyskałam Maxa i jestem szczęśliwa'
00:23:06: - To byłoby mile?|- Byłoby super.
00:23:08: Chciałam ci powiedzieć, okay?
00:23:10: Chciałam ci tylko zrobić|troche miejsca i dąć pooddychać.
00:23:14: Chciałam cię chronić,|to wszystko
00:23:17: Wiesz co, właściwie to nią znaczenia czy powiesz|mi o Maxie, czy nie, bo i tak zerwiecie.
00:23:21: - Słucham?|- W tym jesteś najlepsza.
00:23:23: Hey, zatrzymaj się.
00:23:24: Zerwiesz, będziesz płakać, |potem znowu się zejdziecie, zerwiecie.
00:23:26: To nie ma znaczenia. |Wołałabym raczej nie nadążać za tym,
00:23:29: wiec powiedz mi, kiedy| w końcu cos ustalisz.
00:23:31: Wiesz co, to jest zbyt bezczelne,|nawet dla alternatywnego świata Rory.
00:23:35: - Wymagam przeprosin.|- W porządku. Przepraszam. Chodźmy do domu.
00:23:38: Tak, chodźmy do domu |i przeproś mnie jeszcze raz.
00:23:43: - Co robisz?|- Potrzebujemy żarówek
00:23:45: Wcale nie.|W domu panują ciemności. To zajmie chwilkę.
00:23:48: - Raczej nie wejdziesz do środka|- Jest środa?
00:23:50: - Nie|- A wiec nie mogę, prawda?
00:23:51: A co środa ma z tym wspólnego?
00:23:53: Nic. Spotkamy się w domu.
00:24:02: Rory, przyszłam na rundę druga.
00:24:07: Kupiłam jakiś głupi sznurek|na wypadek gdybyś była bardzo niedobra.
00:24:18: Rory? Gdzie jesteś?
00:24:24: Rory? Odezwij się proszę. Rory?
00:24:32: To już czwarte głupawe zebranie,|na które mnie ciągniesz w tym tygodniu.
00:24:35: Jestem prezesem grupy Richardzie,|muszę tam być.
00:24:38: Ratujmy bratek Berringiny.|Kto słyszał o czymś takim?
00:24:40: To bardzo zadki kwiat, który szybko|znika z powierzchni ziemi.
00:24:44: I kogo to obchodzi?
00:24:45: Jako prezesa grupy ogrodniczej|musi mnie obchodzić.
00:24:48: Spędzenie czterech godzin |na nudzie z tymi samymi ludźmi,
00:24:53: z którymi będę się nudził jutro na zbiórce |pieniędzy na symfonie to ostatnia rzecz, której potrzebuje.
00:24:57: To mi przypomina, ze jutro|musimy odebrać frak z pralni.
00:25:00: Jutro już nie będę żył.
00:25:01: Planuje skok z dachu..
00:25:04: w środku przemowy |powitalnej Pittie Salinger.
00:25:07: Pittie Salinger jest dobra przyjaciółką| i będziesz dla niej miły.
00:25:09: Pittie Salinger to maniaczka|Wezmę ze sobą gazetę.
00:25:12: Nie zrobisz niczego takiego. Richard,| słyszysz?
00:25:19: - Rory!|- Cześć babciu.
00:25:26: - Rory, wszystko w porządku?|- Tak.
00:25:31: - Richard! Richard, zapłać za taksówkę.|- Taksówka? Kto ja wzywał?
00:25:34: Rory|Co Rory tu robi?
00:25:39: Witaj Rory.| Cześć.
00:25:40: Nie wiem, co tu robi.|Po prostu zapłać panu to się dowiem.
00:25:43: Na miłość boska.
00:25:45: Wejdź do środka.
00:25:49: Wiec powiedz, co się stało?
00:25:54: Pokłóciłam się z mama.
00:25:56: - Pokłóciłaś się z matka?|- Nie mogłam już tego znieść.
00:25:59: - Musiałam się stamtąd wyrwać.|- Z domu?
00:26:01: Z domu, miasta. Wszystkiego.|Musiałam wyjechać.
00:26:05: Dopisał sobie piec dolarów za samo czekanie.
00:26:09: Czuje się jakbym znowu był w Pradze.
00:26:10: - Chcesz może koktajl?|- Nie dziękuję.
00:26:13: - Richard!|- Oh, wybacz, wybacz.
00:26:16: - Po prostu trochę się pogubiłem.|- Jesteście ubrani.
00:26:20: Wychodziliście |Tak mi przykro!
00:26:22: Oh, przestań, proszę |Nie szkodzi, Rory.
00:26:24: Przepraszam. Idźcie proszę |Nie chciałam psuć wam wieczoru.
00:26:27: - Oh nie pomyślałam! Powinnam zadzwonić.|- Uspokój się.
00:26:30: Nie musisz się zapowiadać przed przyjsciem tu |Zawsze jesteś tu mile widziana.
00:26:33: Szczególnie dzisiaj.
00:26:35: - Chcesz o tym porozmawiać?|- Emily, nie naciskaj.
00:26:38: - Nie naciskam, Richardzie|- Ta dziewczyna widocznie potrzebuje spokoju
00:26:42: Skąd wiesz?|Widzę.
00:26:44: Oh, teraz czytasz w myślach, jak milo
00:26:46: Kupimy ci turban i mała budkę koło peronu.
00:26:48: Mogłabym zostać tu dzisiaj na noc?
00:26:52: Oh, oczywiście.|Możesz zostać jak długo chcesz.
00:26:54: - Dzięki|- Chcesz może kolacje?
00:26:56: Rosa może ci cos przygotować.
00:26:58: Nie, chciałabym się położyć, jeśli mogę | Oczywiście. Rób cokolwiek chcesz
00:27:02: Twój pokój jest przygotowany. Piżama jest| w komodzie a nowa szczoteczka do zębów w łazience.
00:27:05: Jest różowa z brokatem.
00:27:08: Pomyślałam, ze ci się spodoba.|Dzięki.
00:27:14: Dobranoc dziadku.|Dobranoc Rory.
00:27:19: Wszystko będzie dobrze|Richard, powiedz cos pocieszającego.
00:27:22: Uh Rory, przykro mi ze jesteś smutna..
00:27:26: ale doceniam twoje wyczucie czasu.
00:27:28: Do jutra.
00:27:31: Emily, o co chodzi?
00:27:34: Pokłóciła się z Lorelai...
00:27:37: i przyjechała tutaj.
00:27:42: Pani Kim? Tu Lorelai. Czy zastałam Lane?
00:27:45: Wie pani gdzie ona jest?
00:27:47: Aha. To niesamowite,|zawsze wie pani gdzie ona jest.
00:27:50: Um, ten jeden raz, kiedy chce, żeby była pani wariacka strażniczka wiezienia
00:27:52: jaka pani zwykle jest, nieważne.
00:27:55: Um, wie pani co, nigdy tego nie wyjaśnię
00:27:58: może pani przekazać Lane żeby do mnie zadzwoniła|kiedy wróci. Szukam Rory.
00:28:03: Nie, nie wiem gdzie ona jest|tylko nie mów 'ha'
00:28:06: to nie wiadomo także gdzie jest Lane?
00:28:09: Masz cos?
00:28:10: Patty jej nie widziała,|ale pracowała cały dzien.
00:28:12: Nie ma jej w bibliotece i u Luke'a.
00:28:14: Gdzie ona jest? |Dlaczego nie zostawiła mi wiadomości?
00:28:16: - Cholera!|- Kochanie uspokój się.
00:28:17: Ale Rory nie ucieka|Wie, ze to by mnie doprowadziło do obłędu.
00:28:20: Wie, ze bym się martwiła|Właśnie dochodzę do paniki.
00:28:23: Nie wpadaj. Wróć
00:28:28: Znalazłaś ją?|Nie, nikt jej nie widział.
00:28:30: Okay,
00:28:32: - um, a ten jej stary chłopak?|- Dean! Dean!
00:28:35: Już biegnę.
00:28:37: Dobry pomysl|Otrzymujesz odznaczenie kryzysowe
00:28:40: Max, ja wariuję|Wszystko będzie dobrze.
00:28:43: Sookie tu jest, ja tu jestem. |Znajdziemy ja.
00:28:49: Rory?
00:28:50: Pomyślałam, ze będziesz chciała |wiedzieć, ze Rory jest u nas.
00:28:53: - Co?|- Przyjechała kilka minut temu.
00:28:56: Jest tam? Wszystko z nią w porządku?|U niej dobrze.
00:28:58: Chce zostać na noc.
00:29:00: Okay, um, jest z tobą |Jak się tam dostała?
00:29:04: - Wzięła taksówkę.|- Daj mi z nią porozmawiać.
00:29:06: Jest raczej przygnębiona|Powiedziała, ze się pokłóciłyście.
00:29:09: - Posprzeczałyśmy|- Ona mówiła o kłótni.
00:29:11: Możesz ja po prostu poprosić|do telefonu, mamo?
00:29:13: Chyba powinnyśmy dać jej troche|czasu na pozbieranie się.
00:29:16: Dziękuje za te radę|Mogę porozmawiać z córka?
00:29:19: Poszła do swojego pokoju Lorelai|Jej pokój jest tutaj, mamo.
00:29:22: Stoję tu, patrzę na jej pokój| i jej tu nie ma.
00:29:25: Lorelai, nie przyjechałam|do ciebie i nie porwałam jej.
00:29:28: Uciekła od ciebie i przyjechała tutaj.|Jest zmęczona i smutna.
00:29:32: Powinnyśmy dać jej się wyspać..
00:29:34: a rano porozmawiamy o tym,|jak najlepiej rozwiązać sytuacje.
00:29:37: Może trochę czasu z dala od siebie |dobrze wam zrobi
00:29:41: Przyjadę po nią rano.
00:29:42: Jutro ma szkole,|a jej szkoła to tylko dziesięć minut drogi stad.
00:29:46: Przyjadę po nią po szkole.
00:29:47: Może zadzwoń jutro kiedy|wróci ze szkoły?
00:29:50: Upewnij się, ze chce wracać.|Chyba nie chcesz zaciągać jej do domu..
00:29:53: żeby znowu złapała taksówkę, prawda?|Porozmawiamy jutro.
00:29:57: Dobranoc Lorelai.
00:30:01: No i?
00:30:05: - Jest z moimi rodzicami w Hartford.|- To dobrze.
00:30:07: - Dobrze?|- Źle?
00:30:09: - Źle, bardzo źle.|- Jest bezpieczna.
00:30:11: Jest z moja matka.|Nikt przy niej nie jest bezpieczny.
00:30:13: Potrzebuje trochę przestrzeni|Nie, ten dom nie jest bezpieczny.
00:30:16: To jest jak Amityville Horror|bez dobrych momentów.
00:30:19: Skoro jest aż tak źle, może powinnaś po nią pojechać|Nie, chciała uciec ode mnie.
00:30:23: Chce być sama.
00:30:25: Dam jej te przestrzeń.
00:30:32: Wszystko w porządku?
00:30:34: Nie mogę uwierzyć, ze zostawiła|mnie i tam pojechała.
00:30:36: Zawsze udawało się nam wszystko rozwiązać.
00:30:38: O co się pokłóciłyście?
00:30:39: - Oh o ciebie.|- O mnie?
00:30:41: Zaczęło się od ciebie i od tego,|że nie powiedziałam jej, ze znowu rozmawiamy,
00:30:44: ale wiem, ze to tylko część problemu,|bo ostatnio była taka smutna
00:30:47: z powodu tej całej sprawy z Deanem no i,|sama nie wiem, to chyba się nawarstwiło.
00:30:53: Gdyby tylko nie uciekła.
00:30:55: Hey, ona wróci i miedzy wami|znowu będzie wszystko w porządku.
00:30:59: - Jesteś dobry w pocieszaniu wiesz?|- Dziękuje.
00:31:03: - Chcesz kawy?|- Pewnie.
00:31:05: - Mogę cię o cos zapytać?|- Chyba na to zasługujesz.
00:31:08: Dlaczego nie powiedziałaś o nas Rory?
00:31:10: Oh, była taka smutna z powodu Deana
00:31:13: uznałam, ze to niedobry czas na|przekazywanie jej moich dobrych wiadomości.
00:31:16: Okay. Ale innym powiedziałaś?
00:31:19: Jakim innym?|- No nie wiem. Przyjaciołom. Sookie.
00:31:23: Um, właściwie to nie.
00:31:25: Jakiś powód?
00:31:28: Po prostu nie wyszło.
00:31:30: - Nie?|- Nie.
00:31:31: Nie unikasz mówienia o tym z ludźmi, prawda?
00:31:34: Nie, Max, daj spokój.
00:31:35: - To mi się wydaje raczej dziwne.|- Dlaczego?
00:31:38: Rozmawiamy już jakieś dwa tygodnie.
00:31:40:00:31:43: Nie mówi się po prostu ni stad ni z owad,|'Hey, Max i ja znowu rozmawiamy.'
00:31:46: Po prostu chciałam, żeby to samo wyszło.
00:31:49: No tak, ale mi się jakoś udało powiedzieć|o tym tak po prostu w ciągu dwóch dni w trzech rożnych sytuacjach.
00:31:54: Widocznie jesteś bardziej towarzyski niż ja.
00:31:56: Chce tylko wiedzieć, czy istnieje powód|, dla którego nie chcesz, żeby ludzie wiedzieli. . .
00:31:59: Max!. . .żebyśmy mogli o tym porozmawiać.|- Nie ma powodu.
00:32:01: - Jesteś pewna?|- Tak, jestem pewna.
00:32:02: - Okay.|- Wierzysz mi?
00:32:04: - Skoro mówisz, ze nie ma powodu,to nie ma powodu.|Nie ma powodu.
00:32:07: - Już to mówiłaś|- Bo tak jest
00:32:08: - Okay|- W porządku
00:32:09: Dobrze.
00:32:13: Uh, musze wysłać Sookie wiadomość,|że z Rory wszystko w porządku.
00:32:15: Dobry pomysł.
00:32:25: - Dzień dobry.|- Rory, dzień dobry.
00:32:27: Hey babciu, wiesz,|gdzie jest moja spódniczka?
00:32:30: Dałam ja Rosie do wyprasowania|Usiądź, zjedz coś.
00:32:33: Jak skończysz,|spódnica będzie już gotowa.
00:32:36: Mamy jajka, owoce, tosty..
00:32:41: naleśniki|Może być cokolwiek.
00:32:44: - Co zwykle jadasz?|- Zwykle łapie Pop Tart.
00:32:47: Brzmi pysznie|Każe ją zrobić Rosie.
00:32:50: Nie, jajka wystarcza|Pojdę jej powiedzieć.
00:32:55: Dziadku, co nowego w świecie?
00:32:58: To co zwykle, świat się stacza.
00:33:01: Milo jest mieć coś,|na co zawsze można liczyć.
00:33:04: O tak.
00:33:06: - Chcesz może kawałek gazety?|- Poproszę.
00:33:08: - Zaraz będą twoje jajka|- Dziękuję.
00:33:14: - Dobrze spałaś?|- Łóżko jest bardzo wygodne.
00:33:18: Ale dobrze spałaś?
00:33:20: - Nie, ja...|- Wczoraj rozmawiałam z twoja matka.
00:33:23: Powiedziałam jej, ze tu zostaniesz|Powiedziała, ze zadzwoni po południu.
00:33:26: Była zła?
00:33:28: Martwiła się
00:33:32: Jesz obiad w szkole,|czy zabierasz cos z domu?
00:33:36: Bo Rosa przyrządziła znakomita jagnięcinę.
00:33:39: - Byłaby z tego pyszna kanapka.|- O tak. Pyszna.
00:33:43: I poproś o kawałek strudla.|- Okay.
00:33:46: Poproszę o strudel|Dobrze.
00:33:49: Co tam dzisiaj w szkole?
00:33:51: Uh, mam test z hiszpańskiego.|Hmm. Przygotowałaś się?
00:33:54: Oh tak. Lubię hiszpański
00:33:56: Chociaż biologia. . .
00:33:58: Oh, wciąż czekam aż nadejdzie dzień,
00:33:59: kiedy moja wiedza o pracy wnętrzności żaby
00:34:03: przyda mi się w pracy.
00:34:05: Gdybyś pracował nad żabą.
00:34:10: Ah. Dziękuję.
00:34:12: - Wygląda wspaniale|- To dobrze.
00:34:15: Jeszcze raz dziękuje, ze mogłam tu zostać|To milo mieć tu ciebie
00:34:18: Sprawiłaś, ze twój dziadek odłożył gazetę przy śniadaniu|Po raz pierwszy.
00:34:22: - Aw no, Emily|- Tak jest.
00:34:33: Rany co ci się stało?
00:34:34: Tobie tez wesołe 'jak się masz'|Przepraszam, po prostu źle wyglądasz.
00:34:37: - Nie spalam dobrze tej nocy|- Dlaczego?
00:34:39: Rory i ja pokłóciłyśmy się i ona uciekła|Co! Gdzie! czy ty. .
00:34:43: U niej wszystko dobrze|Jest u mojej mamy.
00:34:44: Rany, dorzuć te informacje do pierwszego zdania|Przestraszysz kogoś na śmierć.
00:34:48: Wiesz, trzy razy wsiadałam do samochodu,|żeby po nią pojechać.
00:34:51: Przejeżdżałam polowe drogi i zawracałam,|przejeżdżałam polowe drogi i wracałam.
00:34:54: Przez to jeżdżenie skończyło mi się paliwo.
00:34:57: Uspokoi się i wróci do domu.|Wiem
00:35:00: Po prostu to zerwanie z Deanem|strasznie ja przygnębiło.
00:35:02: Okropnie się przez to czuje|Jest takim dobrym dzieckiem.
00:35:05: Jest taka mila dla wszystkich,|o wszystkich dba. I
00:35:08: chodzi z tym niewyobrażalnym bólem
00:35:11: a ja nie mogę jej pomoc.
00:35:12: Dalej się do mnie nie odzywa|Nie powie mi co się stało.
00:35:15: Powiem ci co się stało|Ten Dean to kretyn i wreszcie to udowodnił.
00:35:17: Tak bardzo bym chciała przekłuć mu głowę.
00:35:19: Pomogę ci|Ostrzegałam go. Ostrzegłam go kiedy go tylko poznałam,
00:35:22: ze jeśli ja skrzywdzi... ah|Może porysuje jego samochód.
00:35:25: Albo samochód Taylora i powiedzieć,|że to Dean.
00:35:28: - Tak. To byłoby nieźle|- Możesz porysować samochód Taylora, powiedzieć mu,
00:35:31: ze Dean to zrobił i ze do tego wszystkiego|Dean śmieci i wyprowadza psy bez smyczy.
00:35:35: - Wygoni go z miasta|- Świetnie.
00:35:38: W porządku. Powinnam już iść|Rory pewnie już skończyła lekcje
00:35:42: a ja chce być w domu na|wypadek gdyby dzwoniła.
00:35:44: - Kawa na mój koszt|- Oh dzięki
00:35:47: - Hey, czy to pasek, który ci kupiłam?|Oh tak tak tak. Stary się zepsuł.
00:35:50: Oh, na szczęście miałeś drugi.
00:35:54: Tak. Hej. Niedługo wróci.
00:36:28: - Masz chwile?|- Właściwie to, uh. .
00:36:30: Chciałam ci tylko powiedzieć,|że jesteś szumowina.
00:36:33: Rany dzięki.
00:36:34: Będziesz długo szukał tak wspaniałej|dziewczyny jak Rory, wiesz o tym?
00:36:38: Jest piękna i mądra i nie|zasłużyła na takie traktowanie.
00:36:41: - Takie traktowanie?|- Myślałam, ze jesteś w porządku.
00:36:44: Myślałam, ze ja uszczęśliwisz.
00:36:46: Jestem taka głupia, bo myślałam,|że dobrze wybrała.
00:36:48: Ale myliłam się a ja|nie znoszę się mylić.
00:36:50: Mam dość, tego,|że wszyscy mnie obwiniają
00:36:53: Pani i to cale głupie miasteczko|patrzy na mnie jakbym był kryminalista
00:36:58: Powiedziałem jej, ze ja kocham a ona|po prostu tam siedziała i to ja jestem kretynem? Ja jestem tym złym?
00:37:03: - Co?|- Wie pani co? W porządku, proszę myśleć co pani chce,
00:37:06: nie obchodzi mnie to | Proszę mnie tylko zostawić w spokoju
00:37:23: - Gdzie ona jest?|- Myślałam, ze zadzwonisz.
00:37:25: Gdzie ona jest, mamo?
00:37:26: Nie miałam czasu|żeby ją na to przygotować.
00:37:29: - Mamo gdzie ona jest?|- Na górze w swoim pokoju.
00:37:31: Dziękuje.|Wróciła ze szkoły, ale zaraz poszła na gore.
00:37:34: Nie chciała nic jeść,|ale Rosa i tak jej cos zrobiła.
00:37:36: Nie sprawdziłam, czy to zjadła.
00:37:38: Miała normalne śniadanie,|ale wydawała się zmęczona
00:37:41: a kiedy weszłam do jej łazienki,|zobaczyłam, ze skończyła się aspiryna
00:37:43: zapewne bolała ją głowa i nie wiem czy przestała
00:37:46: Przepraszam panie Cosell|Dziękuję bardzo,
00:37:48: ale chce tylko porozmawiać z córka.
00:37:50: - Chcesz żebym poszła z tobą?|- Niczego więcej nie pragnę.
00:37:53:>> Napisy pobrane z http://napisy.org <<|>>>>>>>> nowa wizja napisów <<<<<<<<
00:37:12: - Staraj się być mila|- Dzięki za wskazówkę.
00:38:00: - Hey|- Mamo!
00:38:02: Okay, myślałam, ze jak powiedziałaś|"zobaczymy się w domu",
00:38:05: miałaś na myśli nasz dom. Mój błąd|- Tak mi przykro.
00:38:08: Już dobrze.
00:38:10: - To wszystko..|- Wiem.
00:38:12: - A potem to...|- To nic takiego.
00:38:13: - Tak mi..|- Wiem, wiem, wiem
00:38:17: Ostatnim razem widziałam jak szłaś do domu,|wypełnisz luki?
00:38:20: Sama nie wiem|Miałam wszystkiego dość
00:38:24: Chciałam jechać gdziekolwiek.
00:38:26: I wybrałaś piekło?
00:38:27: To było pierwsze miejsce, które przyszło mi do głowy|- Rozumiem.
00:38:32: Posłuchaj, doskonale wiem, co znaczy potrzeba ucieczki.
00:38:35: Ale zawsze musimy umieć rozmawiać.
00:38:38: Nieważne jak bardzo złe lub smutne będziemy,
00:38:41: to wszystko będzie działało tylko wtedy,|kiedy się na to zgodzimy, dobrze?
00:38:44: - Tak.|- Świetnie.
00:38:47: Rory, powiedz co się stało|między tobą a Deanem.
00:38:49: Nie chce o tym rozmawiać|- Ale ja chce.
00:38:52: - Dlaczego?|- Bo ucięłam sobie z nim mała pogawędkę.
00:38:55: Co? Dlaczego?
00:38:56: Bo byłam zła i miałam|ochotę trochę powrzeszczec.
00:38:59: - Nie zrobiłaś tego.|- Zrobiłam.
00:39:01: - Nie.|- Stal tam, upychał ciasteczka
00:39:03: a ja na niego napadłam i powiedziałam|mu jakim jesteś wspaniałym dzieckiem
00:39:05: i jakim jest dupkiem, bo cię rzucił,|a potem on powiedział, że powiedział ci, że cię kocha
00:39:10: i poczułam się strasznie głupio.|- Powiedział to.
00:39:14: - A ty nic nie powiedziałaś?|- Nie.
00:39:17: - To musiało być dla niego ciężkie|- Wyglądał na zranionego.
00:39:20: Nie wiedziałam co zrobić|Nie chciałam go zranić.
00:39:23: - Przestraszyłam się i po prostu tam siedziałam.|- Rozumiem
00:39:28: Wiesz, wciąż się tego uczę
00:39:33: i chyba nie nauczyłam się,|czego mam uczyć ciebie.
00:39:37: O czym ty mówisz?
00:39:38: Mowie o moim osobistym braku|umiejętności zaangażowania
00:39:43: Zobacz, kocham to, ze masz moje oczy i|moje uzależnienie od kawy
00:39:48: i mój gust muzyczno- filmowy,
00:39:50: ale kiedy chodzi| o miłość i związki,
00:39:53: niezupełnie chce, żebyś była taka jak ja.
00:39:57: Nie zniosłabym myśli, ze..
00:40:00: - Mamo|- Nie mowie o Deanie.
00:40:03: Mowie o życiu ogólnie. Na przykład|umawiasz się z Taylorem Hansonem.
00:40:07: Dlaczego umawiam się z Taylorem Hansonem?|To tylko hipotetyczny scenariusz, wczuj się.
00:40:11: Wiec, uh, ty i Taylor|spotykacie się w miarę regularnie. .
00:40:13: Jak go poznałam?|- Poszłaś na jego koncert,
00:40:16: dostałaś się za kulisy, wasze oczy|spotkały się przez tłum i od tej pory jesteście razem.
00:40:20: Hansonowie są dalej razem?|- To nowi Bee Gees. Wiec. .
00:40:23: A czemu nie zabroniłaś mi|iść na koncert Hansonow?
00:40:26: - Hey, ktoś tu się stara cos wytłumaczyć|- Przepraszam. Mów dalej
00:40:29: Wiec ty i Taylor jesteście razem|już jakiś czas, wszystko idzie świetnie,
00:40:32: a ty jesteś szczęśliwa
00:40:34: czujesz te wszystkie rzeczy,|które czują zakochani.
00:40:38: Chce żebyś mogła powiedzieć mu, Taylorowi,|że go kochasz.
00:40:42: Okay, możemy wybrać inny scenariusz,|bo ten mi się nie podoba.
00:40:46: Chodzi mi o to, ze bycie zakochana|jest przerażające, to wiem,
00:40:50: ale jest tez cudowne i wyjątkowe,|a jeśli nie umiesz tego w pełni wyrazić,
00:40:54: to nigdy nie będziesz|mogła doświadczyć
00:40:57: tego a ja chce, żebyś doświadczyła wszystkiego,|co jest wspaniale, bo ty jest wspaniała
00:41:01: - Słuchasz mnie??|- Tak, słucham.
00:41:04: Nie każe ci mówić "kocham cie"|przy każdym powitaniu.
00:41:07: Musi być prawdziwe i szczere
00:41:10: i musi wiele w sobie zawierać.
00:41:13: Ale któregoś dnia z kimś|będzie prawdziwe.
00:41:16: Chce żebyś była gotowa,|kiedy nadejdzie ten moment.
00:41:18: Jesteś gotowa na ten moment?
00:41:21: Pracuję nad tym.
00:41:24: Chociaż wiem jaka będę|miała wtedy sukienkę.
00:41:29: - Dziękuję wam bardzo.|- Nasza przyjemność.
00:41:31: - Ile jestem wam winna za taksówkę?|- Oh, nie martw się o to.
00:41:35: - Dziękuje za część gazety|- Zawsze do usług.
00:41:37: - I dziękuje ci mamo|- Oczywiście. To nasza wnuczka.
00:41:41: - Dobrze, do zobaczenia jutro|- O siódmej.
00:41:44: Oh naprawdę siódma, bo nie byłam pewna czy..|- Dowiedzenia Lorelai.
00:41:54: Chyba znowu jesteśmy we dwoje.
00:41:57: Chyba tak.
00:42:02: Już prawie sprawdziłam, czy zrobi Pop Tart.
00:42:05: Wow, domowe jedzenie, domowy lunch,
00:42:08: staram się zapamiętać dlaczego ich zostawiłam|Oh tak, moi rodzice.
00:42:11: Zabawna dziewczyna.
00:42:13: - Hey, wypuść mnie tutaj.|- Oh okay.
00:42:15: - Zobaczymy się w domu|- Słucham?
00:42:18: - Tym razem się pojawię|- Pizza będzie czekać.
00:42:59: Halo?
00:43:00: Zaczynam od A. |Pierwszy jest Richie Andrews.
00:43:05: Jest drugim kuzynem ze|strony matki
00:43:08: albo facetem, który odnowił mi łazienkę.
00:43:10: Tak czy inaczej ucieszy się,|kiedy o nas usłyszy.
00:43:13: Kiedy zadzwonie już do wszystkich,
00:43:16: upewnię się, ze ludzie w hotelu tez wiedza.
00:43:19: Pomyślałam o zostawieniu wiadomości|w pokojach:
00:43:22: "Witamy w Independence Inn. |Max i Lorelai znów są razem."
00:43:25: Możemy zobaczyć się po twojej|jutrzejszej kolacji?
00:43:27: Oh no nie wiem. Mam wiele osób do|obdzwonienia. Ooh! Internet! Zróbmy to globalnie!
00:43:32: - Dobranoc Lorelai.|- Dobranoc.
00:43:43: Hey! Richie, tu Lorelai...