00:01:39: Proszę o uwagę!
00:01:41: Proszę Marie przed porodem tutaj, a Marie po porodzie tutaj.
00:01:45: Mędrcy i pasterze, ustawcie się na miejscach.
00:01:48: Mam tylko połowe osiołka.
00:01:50: Gdzie jest druga połowa?
00:01:54: Nie ruszaj sie, Kirk.
00:01:55: Ukułaś mnie.
00:01:56: Nieprawda.
00:01:57: Wlasnie ze prawda.
00:01:58: Dobra, ale juz bądź cicho.
00:02:05: Taylor, dzieciątko Jezus znowu nie ma ręki.
00:02:09: Co?
00:02:10: Wyciągałam je z pudła i...
00:02:12: Pokaż.
00:02:13: Niech to! Słuchajcie. Zaginęła ręka!
00:02:17: Powtarzam - zaginęła ręka!
00:02:19: Może juz najwyższy czas zaopatrzyć się w nowego Jezusa, takiego który jest chłopcem.
00:02:23: To lalka, nic po niej nie widać.
00:02:24: Ma kokardę.
00:02:26: To był nasz Jezus od 1965.
00:02:31: Czy ty byłaś tu w 1965? | Nie
00:02:34: Więc znajdź rękę.
00:02:42: Co robisz? | Nic?
00:02:44: Wzdrygasz się.
00:02:45: Już raz mnie ukułaś. Równie dobrze możesz to zrobić jeszcze raz.
00:02:47: Wiesz co? Juz skończyłam.
00:02:51: Przysięgam, sprawdziłam dwa razy.
00:02:52: Sprawdź jeszcze raz.
00:02:54: Taylor, chodź tu szybko.
00:02:56: Nasza Maria przed porodem za chwile będzie juz Maria po.
00:02:58: Kto jeszcze jest w ciąży?
00:03:14: Znalazłaś rękę? | Nie
00:03:23: Tu już powoli wygląda jak Boże Narodzenie.
00:04:27: Myślałam ze spotykamy się u Luke'a.
00:04:31: O Boże, przepraszam, zapomniałam.
00:04:34: Niech zgadnę. Ty i Lorelai się jeszcze nie pogodziłyście?
00:04:37: Nie
00:04:38: Atmosfera cały czas jest napięta.
00:04:41: Boże, jak to możliwe ze tak się to wszystko popsuło?
00:04:43: Myślę ze to ma coś wspólnego z twoja nocą z Deanem.
00:04:46: A fakt ze moja babcia to widziała nie był pomocny.
00:04:48: Niestety.
00:03:49: To jest straszne.
00:04:51: A było już tak dobrze. W szkole było OK, układało mi się z Deanem.
00:04:54: A teraz prawie nie rozmawiam z mama,
00:04:56: mama prawie nie rozmawia z babcia.
00:04:59: A nowe przezwisko Deana to "chłopak od narkolepsji"
00:05:00: Jak on to wszystko znosi?
00:05:02: Nie wiem. Nie rozmawiałam z nim odkąd to się stało.
00:05:04: Ale to było cztery dni temu.
00:05:05: Wiem.
00:05:07: A zadzwonił chociaż?
00:05:09: I posłuchał cię? | Nie
00:05:12: Dobry chłopiec.
00:05:14: Dobra, teraz naprawdę musze porozmawiać o czymś innym.
00:05:16: Byłaś na zakupach? | Tak.
00:05:19: Kupiłam tirem w kształcie krowy dla Sookie,
00:05:22: taśmy z cardio-salsa dla Michela i książkę dla Deana...
00:05:24: Kupiłaś Deanowi książkę?
00:05:26: Tak. "Metamorfozę."
00:05:28: To Kafka.
00:05:29: Jak romantycznie.
00:05:30: Ja myślę że tak.
00:05:32: Ja zawsze marzyłam ze pewnego dnia jakiś chłopak podaruje mi
00:05:35: zakręcona książkę czechosłowacką.
00:05:37: Myślę ze Dean to doceni.
00:05:38: Książka przesyła zły sygnał.
00:05:39: O czym ty mówisz?
00:05:41: Musisz się zastanowili co ten prezent będzie oznaczał dla drugiej osoby, a nie dla ciebie.
00:05:44: Pamiętasz jak dwa lata temu kupiłam mamie perfumy?
00:05:47: Tak. | Ok.
00:05:49: Wiec według mnie to było cos w stylu 'Mamo, ciężko pracujesz wiec zasługujesz na cos fajnego'.
00:05:52: Ale dla mojej mamy to było mniej więcej 'Mamo, tutaj jest trochę seksownego płynu,
00:05:56: którego używam żeby kusić chłopaków'.
00:05:58: Spędziłam przez to cale wakacje na obozie studiowania Biblii.
00:06:00: Tak, ale...
00:06:01: Wyobraź sobie ze podarowałaś Deanowi
00:06:03: coś naprawdę romantycznego, a on dal Ci piłkę.
00:06:07: Twój hipotetycznie romantyczny prezent pokazuje, ze go naprawdę lubisz,
00:06:11: a ten mówi "Cześć stary, zostańmy przyjaciółmi"
00:06:13: I myślisz że ta książka...
00:06:15: To czechosłowacka piłka, tak.
00:06:19: Wiec co mam mu kupić?
00:06:21: Najpierw powinnaś się dowiedzieć co on ma zamiar kupić tobie i rozpatrywać twój prezent dla niego w tych samych kategoriach.
00:06:24: Ale czy to nie psuje zabawy?
00:06:27: Dawanie prezentów to poważna sprawa.
00:06:28: Jeśli w to nie wierzysz to polecam miesiąc na obozie studiowana biblii koreańskiej.
00:06:34: O tak, tutaj.
00:06:36: A teraz przewieś elfa i wróżkę.
00:06:39: A która to wróżka? | Ta z różdżka.
00:06:42: Co ty robisz?
00:06:44: To nie różdżka? | Nie, to berło.
00:06:46: Czyli to nie jest wróżka? | Nie, to mała Bo Peep.
00:06:49: A jej nie chcesz ruszać?
00:06:50: Nie.
00:06:52: No wiec mada szukamy wróżki.
00:06:54: Tak, poszukiwania trwają.
00:06:58: I nie ma żadnej szansy ze mi pomożesz?
00:07:00: Żadnej.
00:07:04: Independence Inn, Lorelei przy telefonie
00:07:07: Cześć mamo.
00:07:08: Chciałam z tobą porozmawiać z świątecznej kolacji w ten piątek.
00:07:11: A tak, świąteczna kolacja.
00:07:12: Zapomniałaś.
00:07:13: Mamo, tu się ostatnio bardzo dużo dzieje,
00:07:15: a ta kolacja nie ukrywam nie jest zbyt wysoko na mojej liście.
00:07:18: Przykro mi, że to jest nie w porę, ale świat nie zawsze obraca się wokół ciebie.
00:07:22: Dzięki za informacje.
00:07:24: Koktajle o szóstej, kolacja o ósmej.
00:07:26: Chyba nie zdążę na koktajle. | Dlaczego?
00:07:28: Bo musze pracować. | A nie możesz wyjść wcześniej?
00:07:31: Nie.
00:07:32: Dlaczego? | Bo tak nie postępuje kierownik.
00:07:35: Wiec w ogóle nie przychodź.
00:07:36: Słucham?
00:07:37: Nie przychodź skoro to dla ciebie takie obciążenie.
00:07:41: Tak, ale...
00:07:43: Tylko przyślij Rory.
00:07:45: Czy dobrze rozumiem ze mówisz mi abym nie zjawiała się na twoim przyjęciu?
00:07:48: Najwidoczniej jesteś zbyt zajęta.
00:07:49: W piątej klasie miałam odrę,
00:07:51: a i tak musiałam się pokazać na świątecznym przyjęciu.
00:07:54: Lorelei, bądźmy szczere,
00:07:56: ani ja nie mam zbyt wielkiej ochoty cię wiedzieć ani ty nie masz zbyt wielkiej ochoty przyjść.
00:08:00: Moja sukienka w kropki pasowała do mojej twarzy a i tak musiałam wytrzymać 12 dań.
00:08:04: Mam dosyć zmuszania cię do robienia tych wszystkich rzeczy,
00:08:08: które ograniczają twoja wolność
00:08:09: i nie mam siły udawać ze to jak mnie wtedy potraktowałaś
00:08:13: było dopuszczalne.
00:08:14: Czyli odpraszasz mnie na świąteczną kolacje?
00:08:16: Własnie tak.
00:08:17: W porządku. | W porządku.
00:08:19: Czy cos jeszcze? | Nie, to by było na tyle.
00:08:22: Świetnie mamo, uroczo się z tobą rozmawiało.
00:08:24: Do widzenia Lorelai. | Do widzenia.
00:08:29: Tak? | Nie.
00:08:38: Chciałabym żebyś zmieniła zdanie.
00:08:40: To nie moje zdanie musi się zmienić.
00:08:42: Nie sadzę żeby babcia naprawdę tak uważała.
00:08:43: Jestem pewna ze tak.
00:08:44: Może jej się ta tylko wydaje
00:08:46: i potem będzie żałować jak cię tak nie będzie.
00:08:48: Na pewno nie.
00:08:53: Ty uwielbiasz się z nią kłócić?
00:08:55: Tak, przez to spalam więcej kalorii.
00:08:56: To nieprawda.
00:08:57: Prawda, prawda.
00:08:58: Myślisz ze skąd babcia ma takie nogi?
00:09:00: Mamo.
00:09:05: Nigdy jej nie widziałam na bieżni.
00:09:08: I nie pamiętam żeby klub country organizował lekcje Tae-bo.
00:09:11: Dobra, zapomnij.
00:09:13: Mam cię uwzględnić na kartce dołączonej do prezentu?
00:09:15: Tak, napisz 'kierowniczka motelu, znana wcześniej jako jej córka'
00:09:18: Wiesz co myślę? | Co?
00:09:21: Że zachowujesz się dziecinnie.
00:09:23: To nieprawda.
00:09:24: A co z ciastkami z jabłkami? Cały rok na nie czekasz.
00:09:29: Jakoś przeżyje.
00:09:31: Po pięciu porcjach wymyślałaś piosenki
00:09:33: których słowa mówiły właśnie dokładnie co innego.
00:09:36: Wiesz co? Musisz juz iść, jest późno.
00:09:37: Wiec naprawdę nie idziesz?
00:09:39: Przepraszam czy ktoś cos mówił? To na pewno nie Rory bo ona jest w drodze do Hartford.
00:09:42: Dobra, idę.
00:09:45: Jedź ostrożnie. I uważaj na lód.
00:09:49: I przynieś mi trochę ciastek!
00:10:07: Cześć babciu.|Witaj Rory, wyglądasz ślicznie.
00:10:10: To ode mnie i od mamy.
00:10:12: Jak to miło. Położę pod choinką.
00:10:15: Właściwie to mama go wybrała.
00:10:17: Rory, zansz Holland Prescott?
00:10:19: Poznałam ja w zeszłym roku.
00:10:21: Witaj Rory.
00:10:23: To nie jest moja propozycja.
00:10:25: Wiem, Henry ja trochę zmienił.
00:10:27: Henry? Przecież to szczeniak.
00:10:29: Sądzi że twoje podejście jest trochę zbyt konserwatywne.
00:10:31: I idiota.
00:10:32: Richard, uważaj.| Ten facet może kiedyś zostać naszym szefem.
00:10:37: Nigdy. | W porządku.
00:10:39: A co? Wiesz cos?
00:10:40: Richard, Alan, zobaczcie kto przyszedł.
00:10:42: Witaj Rory. | Cześć dziadku.
00:10:44: A gdzie twoja mama? | Ona...
00:10:46: Pewnie przy ciastkach z jabłkami.
00:10:48: Lorelai nie mogła przyjść.
00:10:50: Naprawdę? | Musiała pracować.
00:10:53: A tak a propos to zadzwonię to tego faceta.
00:10:56: Richardzie, przepracowujesz się.
00:10:58: Odkąd pracuje w tej firmie, prowadzili ja gentlemani.
00:11:01: Było niedopuszczalne żeby załatwiać takie sprawy przez telefon.
00:11:04: Czasy się zmieniły. | Oh!
00:11:06: Oj przestańcie już rozmawiać o pracy, mamy tu świętować.
00:11:09: Zadzwonię do niego.
00:11:11: Richardzie, w Londynie jest juz po północy.
00:11:13: To nawet lepiej.
00:11:16: Babciu, czy może z tobą porozmawiać na osobności?
00:11:18: Napijesz się czegoś?
00:11:20: Chciałam przeprosić za wtedy.
00:11:22: Rory, proszę, to jest przyjęcie. | Wiem ze nabroiłam, przepraszam.
00:11:25: To nie czas ani miejsce na rozmowy o tym,
00:11:27: twoja mama powinna cię była tego nauczyć.
00:11:29: Nie złość się na nią. | Na nikogo się nie złoszczę.
00:11:32: A teraz wracaj i baw się dobrze.
00:11:34: I zanieś to Gigi jak będziesz wracać.
00:11:39: Tak, wiem ze jest piątkowy wieczór, ale zamówiłam pizze ponad godzinę temu.
00:11:43: Nie, nie słyszałam o furgonetce.
00:11:48: Przykro mi to słyszeć. Czy to była nowa furgonetka?
00:11:54: Świetnie, ale wiesz co Joe,
00:11:58: po każdej tragedii trzeba się kiedyś pozbierać.
00:12:00: No wiec jaka jest następna cześć historii?
00:12:08: A kiedy wróci twój brat na skuterze?
00:12:15: W porządku, zadzwoń do mnie jak juz będzie.
00:12:17: Pa Joe.
00:13:24: Cześć. Jak leci? | W porządku.
00:13:27: To dobrze. Czy nie powinieneś mięć ze sobą wycieraczki gumowej?
00:13:29: Ja tylko...
00:13:30: Szukasz Rory? | Tak
00:13:32: Nie ma jej.| Aha.
00:13:33: Powiem jej ze wpadłeś.
00:13:35: Dzięki.
00:13:39: Coś jeszcze?
00:13:41: Wszystko się skomplikowało.
00:13:44: O tak. | I przykro mi z tego powodu.
00:13:47: Ale nic się nie stało. | Muszę już iść.
00:13:49: Usiedliśmy i czytaliśmy książkę,
00:13:52: a potem zasnęliśmy.
00:13:53: Następnym razem wybierzcie ciekawsza książkę.
00:14:00: Więc teraz jestem twoim wrogiem publicznym nr 1?
00:14:03: Nr 1? No nie wiem.
00:14:05: A może być pierwsza 5?
00:14:07: Bo cały czas jestem wściekła na tego faceta co mieszka w jaskini i podkłada bomby.
00:14:11: Proszę powiedz mi po prostu co myślisz.
00:14:13: Nie wiem.
00:14:16: Wiem tylko ze moja 16-letnia córka nie wróciła do domu na noc
00:14:19: i że ty miałeś z tym coś wspólnego.
00:14:20: Juz mówiłem ze nic się nie stało.
00:14:23: Może mnie pani nienawidzić ile pani chce,
00:14:25: ale ja nigdy bym nie pozwolił żeby Rory cos się stało.
00:14:27: Ty sie staleś. | Nie skrzywdzę jej.
00:14:29: Wiesz ze miałam 16 lat kiedy urodziłam Rory?
00:14:33: Tyle ile ona ma teraz.
00:14:35: Ona chce studiować na Harvardzie.
00:14:36: I będzie. A jeżeli nie to na pewno nie przeze mnie.
00:14:43: Nie nienawidzę cię.
00:14:46: Nie? | Nie
00:14:48: Chociaż wymyślałam 20 sposób jak oderwać ci głowę od ciała.
00:14:54: Tak? A który był najlepszy?
00:14:56: Nożyce do cięcia żywopłotu.
00:14:58: Pewnie, przecież to nie mogłaby być szybka śmierć.
00:15:01: Dokładnie.
00:15:05: Dobra, to ja już pójdę.
00:15:12: Wiesz, mamy całkiem ładne drzwi wejściowe.
00:15:15: Może czasem z nich skorzystasz.
00:15:18: Jasne.
00:15:20: Do zobaczenia.
00:15:48: Henry, ty wchodzisz na 3.
00:15:52: Nie, Chuck wchodzi na 2, a ty na 3. | Przecież ja wchodzę na 1.
00:15:55: Jesteś pewien?
00:15:57: Nie. Przepraszam. Ma pan racje, wchodzę na 2.
00:15:59: Jeszcze raz od początku. Henry!
00:16:13: Rory też przyjdzie? | Nie.
00:16:15: Jest na randce? | Nie.
00:16:17: Wiec zabroniłaś jej się spotykać z tym chłopakiem.
00:16:19: Wołałabym o tym teraz nie rozmawiać.
00:16:21: Tylko mi powiedz że zabroniłaś jej się z nim spotykać.
00:16:23: Nie zabroniłam. | Oszalałaś?
00:16:26: Ten chłopak to nic dobrego.
00:16:31: Czy mogę złożyć zamówienie?
00:16:32: Od razu wiedziałem że nic dobrego z niego nie będzie.
00:16:35: To ja powiedziałam ci że to nic dobrego,
00:16:36: a ty stwierdziłeś ze chyba oszalałam.
00:16:37: Jesteś szalona a z nim to same kłopoty.
00:16:39: Nieprawda. Ma 1.80, jest przystojny
00:16:42: i całkowicie zakochany w mojej córce.
00:16:44: Kłopoty. | O tak.
00:16:46: Dam ci burgera?
00:16:48: Poczekaj. Mogę zobaczyć menu?
00:16:50: Chcesz zobaczyć menu? | Tak.
00:16:52: Przecież codziennie tu przychodzisz.
00:16:53: Wiem, i codziennie zamawiam to samo.
00:16:55: A dzisiaj mam ochotę na cos innego.
00:16:57: Menu.
00:16:59: Kartka papieru, na której jest lista dań.
00:17:01: Tutaj.
00:17:07: Nie jest po japońsku.
00:17:09: Nie masz czegoś świątecznego? Takiego uroczystego?
00:17:12: Mam tylko Grey Poupon. To francuskie.
00:17:16: Dzisiaj jest przyjęcie świąteczne u moich rodziców.
00:17:19: Dobre żarcie, pyszne ciasta czka z jabłkiem, duża choinka.
00:17:24: To jedyne przyjęcie które mi się u nich podoba, a w tym roku
00:17:28: nie jestem zaproszona.
00:17:29: Dlaczego ktoś wydaje przyjęcie na dwa tygodnie przed świętami?
00:17:32: Czy słyszałeś ten fragment o tym ze nie jestem zaproszona?
00:17:34: Na fałszywe przyjęcie twoich rodziców? | Słyszałem.
00:17:36: A obchodzi cię to? | Najwyraźniej ciebie obchodzi.
00:17:38: Tak, i nawet nie wiem dlaczego.
00:17:40: Rory jest tam bez ciebie...
00:17:42: Miedzy wami się ostatnio nie układa
00:17:44: wiec tym bardziej boli cię ze osobno spędzacie czas który zwykle spędzacie razem.
00:17:49: Wspominałem już ze przychodzisz tu codziennie?
00:17:53: Poproszę burgera.
00:17:55: Już się robi.
00:18:00: Emily, jak zwykle przeszłaś samą siebie.
00:18:03: O tak, na pewno spędziłaś masę czasu przy kuchence.
00:18:06: Nie drażnij się ze mną, Alan..
00:18:08: Jedzenie jest pyszne.
00:18:12: Ja osobiście chciałbym wiedzieć gdzie o tej porze podziewa się Henry.
00:18:15: Pewnie włóczy się po Londynie i gania za panienkami.
00:18:19: Richardzie, proszę.
00:18:21: Jak mamy cokolwiek jutro negocjować
00:18:24: jak on cala nos spędza z jakąś tania zdzirą?
00:18:26: Znając Henry'ego to wcale nie była tania.
00:18:28: To jest naprawdę nieodpowiednia rozmowa przy kolacji, zwłaszcza w obecności młodej damy.
00:18:32: Jakoś tu strasznie gorąco.
00:18:34: Richardzie, nie rozwiązuj krawata przy stole.
00:18:36: Wiec jak zamierzasz spędzić przerwę świąteczną, Rory?
00:18:39: Pewnie po prostu pobędę z mamą.
00:18:41: Jaka szkoda że nie mogła przyjść, z nią jest zawsze tak wesoło.
00:18:44: Lorelai nie czuła się najlepiej wiec poradziłam żeby została w domu.
00:18:48: Naprawdę strasznie to gorąco. Pójdę skręcić termostat.
00:18:51: Biedactwo, co jej jest?
00:18:53: To chyba grypa.
00:18:55: Richard, daj sobie spokój z tym termostatem.
00:18:57: Wcześniej mówiłaś ze musi pracować?
00:18:59: No bo miała pracować. Ale złapała grypę, więc tak czy inaczej nie mogłaby przyjść.
00:19:03: Powiedz jej ze brakowało nam jej tutaj.
00:19:05: Na pewno powiem.
00:19:17: Cos ty zrobił? | Chciałaś czegoś świątecznego.
00:19:19: Zrobiłeś mi mikołajoburgera.
00:19:21: To nic wielkiego.
00:19:23: Ma czapkę i w ogóle.
00:19:25: Ukroiłem po prostu kawałek chleba,
00:19:27: polałem go ketchupem i dałem trochę sera.
00:19:29: Jeszcze nikt nigdy nie zrobił dla mnie czegoś tak obrzydliwego.
00:19:33: Dziękuję. | Nie ma za co.
00:19:35: Co? | Na zewnątrz!
00:19:37: Chyba żartujesz? Tam jest zimno jak na biegunie północnym.
00:19:39: Ten znak nie jest tylko dla dekoracji. | Skarbie, nic tu nie jest dla dekoracji.
00:19:42: To przeszkadza innym klientom.
00:19:44: Naprawdę? A może powinniśmy zagłosować.
00:19:46: Kto uważa ze nie powinno się tu używać telefonów komórkowych?
00:19:52: Pieprzyć demokrację!
00:19:54: Świetnie, teraz będę musiała odsłuchać pocztę.
00:19:59: Hey, co tu się dzieje?
00:20:00: Kolędowaliśmy po mieście, ale zrobiło nam się zimno
00:20:02: wiec pomyśleliśmy ze może uda nam się wyciągnąć od ciebie trochę czekolady w zamian za piosenkę.
00:20:05: Chcesz dostać czekoladę za darmo?
00:20:07: Nie, zaśpiewamy dla ciebie.
00:20:09: A potem dam wam czekoladę za darmo?
00:20:11: Posłuchaj, możecie dostać czekoladę i za nią zapłacić,
00:20:13: a potem iść obok i śpiewać dla kogoś innego.
00:20:15: O Boże!
00:20:16: Przecież to są twoi sąsiedzi, Luke.
00:20:17: Cicho Taylor. Co się stało?
00:20:19: Mój tata jest w szpitalu. | Co?
00:20:22: Przewrócił się czy coś. Nie wiem.
00:20:24: Potrzebuje taksówki. Musze zadzwonić po taksówkę. Gdzie jest telefon?
00:20:28: Potrzebuje... Czy ktoś może mi dać... Mam w ręku telefon.
00:20:30: Uspokój się. | Nie mogę. Potrzebuje taksówki.
00:20:33: Jaki jest numer? Boże,
00:20:34: to idzie jakoś cos tam taksówki czy taksówki cos tam cos tam... Czy 1 - 800 taksówki?
00:20:39: Czy kto może mi powiedzieć jaki jest ten pieprzony numer?
00:20:41: Ja cię zawiozę.
00:20:43: Ale tu jest jedzenie i ludzie i burger z twarzą.
00:20:45: Dobra, do widzenia wszystkim! Zamknięte. Jedzenie na koszt firmy.
00:20:49: Załóż płaszcz i weź swoje rzeczy.
00:20:52: Taylor, weźcie sobie czekolady a potem pozamykaj.
00:20:55: Chodźmy, moja ciężarówka jest na tyłach.
00:20:59: Luke, ja... | Wiem, chodźmy.
00:21:13: Patrz. | Spokojnie.
00:21:15: Piesi nas wyprzedzają.
00:21:17: Jadę najszybciej jak się da. | Żartujesz sobie?
00:21:20: Droga jest oblodzona i jest niebezpiecznie.
00:21:22: Może inni trochę ryzykują,ale przynajmniej gdzieś dotrą.
00:21:25: Sprawdzałaś ja już z pięć razy, sam jej dwa razy słuchałem. Jest wciąż taka sama.
00:21:29: 'Dziadek jest w szpitalu, proszę przyjedź.' Żadnych szczegółów, żadnych informacji.
00:21:32: Kto ja nauczał zostawiać takie wiadomości? | Na pewno się spieszyła.
00:21:35: Ale szczegóły są potrzebne. Dlaczego jest w szpitalu? W jakim jest stanie?
00:21:38: Jak to się wszystko stało? To są bardzo proste pytania.
00:21:41: Nie martw się, niedługo tam będziemy i wszystkiego się dowiesz.
00:21:44: A co jeśli on nie żyje? | żyje
00:21:46: Skąd wiesz? | Po prostu wiem.
00:21:48: A co, masz zdolności telepatyczne? Masz nagle wizje
00:21:50: jak jedziesz ciężarówką z prędkością 40km/h?
00:21:54: Robisz wszystko żeby mnie tam zawieźć
00:21:57: Przepraszam, a ja na ciebie wrzeszczę. Nie chciałam. | Wiem.
00:21:59: Mam wrażenie ze to jeden z tych momentów,
00:22:01: w których powinnam sobie przypomnieć wszystkie dobre chwile które przeżyłam z tatą.
00:22:06: Jak mi kupił Barbie
00:22:09: albo zabrał do cyrku czy na ryby
00:22:12: a mój umysł jest kompletnie pusty. | Jestem pewien ze to się wydarzyło.
00:22:15: Nieprawda. Nie zrobiliśmy nigdy żadnej z tych rzeczy.
00:22:17: On chodził do pracy, wracał do domu, czytał gazetę i szedł spać,
00:22:20: a ja wymykałam się przez okno.
00:22:22: On był dobry z matematyki,
00:22:24: ja nigdy nie miałam głowy do cyfr.
00:22:28: Jestem pewien ze on cię kocha.
00:22:32: Wiesz, on nie jest złym człowiekiem.
00:22:34: Na pewno.
00:22:35: Żył tak jak myślał ze musi żyć.
00:22:38: Stosował się do zasad które mu wpoił jego ojciec, który tez nigdy nie zabierał go na ryby.
00:22:42: Ciężko pracował.
00:22:44: Kupił ładny dom. Utrzymywał rodzinę.
00:22:47: I jedyne o co prosił
00:22:49: to żeby jego córka pragnęła takiego samego życia.
00:22:55: Ale się musiał rozczarować.
00:23:02: Nie wyobrażam sobie ze ktoś mógłby być rozczarowany tobą.
00:23:04: Ty na pewno kupisz swojej córce Barbie.
00:23:06: Pewnie dam jej pieniądze żeby sobie sama kupiła
00:23:09: i będę na nią czekał przy stoisku z kartami baseballowymi.
00:23:11: Będziesz świetnym ojcem.
00:23:13: A ty jesteś wspaniałą mamą.
00:23:19: Tak, tylko jeszcze nie wymyśliłam jak być dobrą córką.
00:23:27: Poradzisz sobie.
00:23:41: Ale dlaczego nie mogę go zobaczyć? | Bo teraz robimy badania.
00:23:48: Wiec chciałabym się spotkać z lekarzem
00:23:49: I spotka się pani.
00:23:50: Chciałabym zobaczyć pokój w którym go umieścicie.
00:23:52: Niech pani przestanie odpowiadać zdawkowo i układa normalne zdania na miłość boską.
00:23:55: Proszę tu zaczekać.
00:24:02: Dowiedziałaś się czegoś?
00:24:04: Gdzież tam! Chronią to informacje lepiej niż CIA.
00:24:08: Joshua, całe szczęście ze jesteś? To miejsce mnie wykończy.
00:24:10: Nie martw się, teraz już jestem. Pójdę zobaczyć co z nim. Wypełniłaś już te formularze?
00:24:14: Mam gdzieś formularze, chce zobaczyć męża!
00:24:16: Jest uparta, co?
00:24:17: Strasznie.
00:24:18: Pozwólcie ze zorientuje się w sytuacji i cos wymyślimy.
00:24:22: I znowu sobie poszedł.
00:24:25: Może powinnam jeszcze raz zadzwonić do mamy.
00:24:27: Nie ma sensu, pewnie i tak jest zbyt zajęta.
00:24:28: To nieprawda. Na pewno...
00:24:30: Rory, kup gazetę dla dziadka. | Ale...
00:24:32: The Wall Street Journal albo Barron's.
00:24:34: Cokolwiek maja, na pewno będzie chciał poczytać jak go przywiozą do pokoju.
00:24:36: A tobie cos przynieść? Może kawy?
00:24:39: Nie, dziękuję.
00:25:13: Panno Gilmore, niech pani...
00:25:15: Nie panna, tylko pani! Pani Gilmore!
00:25:21: Wiem ze to trudne, ale jeżeli nie wypełni pani tych formularzy to...
00:25:24: To co? Co pani zrobi?
00:25:26: Chce wiedzieć co mnie czeka
00:25:28: za niewypełnienie tych formularzy na czas.
00:25:31: Ktoś będzie strzelał bambusem? Albo jakaś dziura w ziemi?
00:25:35: Szczury biegające po moich palcach?
00:25:38: Dobra, mieliśmy iść za niebieska linia, a potem skręcić
00:25:42: i powinniśmy być...
00:25:45: Gdzie jest strach na wróble kiedy jest potrzebny?
00:25:47: Musimy kogoś zapytać.
00:25:49: Nie nie! Po prostu wybierzmy którąś drogę.
00:25:52: Nie możemy się tu włóczyć w nieskończoność.
00:25:54: Posłuchaj, gdzieś w tym szpitalu są moi rodzice.
00:25:57: I wiem że się miedzy nami niezbyt dobrze układa,
00:25:59: ale moja intuicja mnie jakoś do nich doprowadzi.
00:26:03: To szaleństwo.
00:26:05: Mój wujek był założycielem tego szpitala.
00:26:06: I to jest Emily.
00:26:08: Ależ pani jest nieczuła! Jego portret wisi w hollu, niech pani sobie zobaczy.
00:26:11: Zaraz nad znakiem "założyciel."
00:26:17: Co się dzieje co z nim?
00:26:20: Przyszłaś! | Oczywiście ze tak. Co z tatą?
00:26:23: Tego właśnie próbuje się dowiedzieć,
00:26:25: ale ta kobieta maltretuje mnie idiotycznymi pytaniami
00:26:28: o numer polisy ubezpieczeniowej.
00:26:30: Ta informacja jest mi potrzebna.
00:26:32: Jest pani potrzebne trochę wrażliwości.
00:26:34: W porządku, to ja wypełnię te formularze,
00:26:36: a pani niech się dowie co z moim ojcem, dobrze?
00:26:39: Nie wolno mi...
00:26:40: Albo ja pójdę a pani zostanie tu | i pogawędzi sobie z moja mamą.
00:26:46: W porządku, pójdę.
00:26:48: Dziękuję.
00:26:51: Pozbyłaś się jej.
00:26:53: Tak, a teraz powiedz mi co się stało.
00:26:55: To niesamowite.
00:26:56: Mamo, proszę.
00:26:57: Nie wiem co się stało.
00:26:58: Było mu gorąco i poszedł skręcić termostat i...
00:27:02: Byłaś na randce? | Co?
00:27:04: Masz eskortę? | Mamo, przecież to Luke.
00:27:06: Czyli w ten sposób dajesz mi do zrozumienia ze nie byłaś na randce?
00:27:09: Przepraszam, nie chciałam żeby to tak zabrzmiało.
00:27:10: Skąd mam wiedzieć ze nie byłaś na randce?
00:27:12: Jest piątek wieczór a ty zjawiasz się tu z mężczyzną?
00:27:13: Z Lukiem, mamo.
00:27:14: Mimo wszystko nic w tym dziwnego ze się pomyśli o randce.
00:27:17: Masz racje, to całkiem możliwe ze byłam na randce.
00:27:21: Tylko nie ze mną.
00:27:22: Byłam w barze Luke'a kiedy dostałam wiadomość. Luke mnie podwiózł, nic więcej.
00:27:25: Jest tu doktor Reynolds?
00:27:26: Tak, Joshua przyszedł jakiś czas temu.
00:27:28: Miał wrócić za chwile, ale jeszcze go nie ma.
00:27:30: No to chodźmy go poszukać. | Nie znajdziesz go! Tu nikogo nie można znaleźć!
00:27:34: Wszyscy znikają za drzwiami!
00:27:36: Chodź.
00:27:41: Nie wiedziałam ze tak można.
00:27:44: Ja tu poczekam.
00:27:50: Podwiozłem tylko twoja mamę. Nie byliśmy na randce.
00:27:54: Ok.
00:27:55: Twoja mama i babcia poszły poszukać lekarza.
00:27:58: Wiadomo już coś o dziadku?
00:28:00: Chyba nie. Ale daj mamie chwilkę, na pewno się czegoś dowie.
00:28:05: Dzięki ze ja przywiozłeś. | Nie ma sprawy.
00:28:08: Wszystko w porządku?
00:28:10: Nie chcę żeby on umarł.
00:28:12: Więc mu to koniecznie powiedz.
00:28:14: Ludzie lubią słyszeć takie rzeczy.
00:28:21: To było straszne! I wszystko stało się tak szybko.
00:28:24: Zaraz go przywiozą do pokoju, wiec jeszcze chwilkę wytrzymaj.
00:28:28: Gdzie babcia?
00:28:29: Wykopuje jakiegoś pacjenta z pokoju z ładnym widokiem.
00:28:32: Naprawdę? | Mam nadzieje ze szybko go odłączą,
00:28:34: bo w przeciwnym razie wyjdzie stamtąd bez maszyn trzymających go przy życiu.
00:28:36: Wiec kiedy go przywiozą? | Niedługo.
00:28:39: Chciałabym cos zrobić. | Pojeździć na rolkach?
00:28:42: Napić się kawy albo gdzieś zadzwonić...
00:28:45: To czekanie mnie wykończy.
00:28:47: Mimo że bardzo kocham telefony,
00:28:50: jestem za kawą.
00:28:52: Dobra. | Luke, herbata?
00:28:54: Paprykowo-mietowa jeżeli jest.
00:28:56: Zaraz wracam.
00:29:01: Nic mu nie będzie.
00:29:03: Dopiero co zaczynałam go poznawać. | Wiem.
00:29:06: Nie chce żeby on...
00:29:07: Nie martw się. | A teraz idź po kawę.
00:29:16: O kurcze!
00:29:18: Jesteś bardzo dzielna.
00:29:20: Tak, teraz moja kolej.
00:29:22: Do bani
00:29:23: Musisz myśleć pozytywnie, o czymś miłym.
00:29:27: Tęcze, jednorożce,
00:29:30: klony, małe, urocze...
00:29:34: futrzane... | Dobra, już się zamykam.
00:29:37: Dzięki Bogu.
00:29:39: Zawieźliśmy go już do pokoju,
00:29:41: ale te poduszki są nie do pomyślenia.
00:29:43: Zobaczę czy uda mi się załatwić jakieś lepsze. No i jeszcze papcie. Zaraz wracam.
00:29:46: Będziemy tutaj.
00:29:51: Wszystko w porządku?
00:29:53: Tak, po prostu nie jestem wielbicielem szpitali.
00:29:55: Wiesz, ten zapach, ludzie wjeżdżający z rurami sterczącymi z ich ciała,
00:29:59: drenaż, fluidy...
00:30:01: No to dlaczego nie pójdziesz do domu? | Chcesz żebym sobie poszedł?
00:30:04: Kiepsko wyglądasz. | Dzięki.
00:30:06: Nie o to mi chodziło. Przecież wiesz ze zawsze dobrze wyglądasz.
00:30:09: Tak? | To znaczy zawsze wyglądasz zdrowo.
00:30:12: Ok.
00:30:13: A teraz nie wyglądasz zdrowo. Teraz wyglądasz...
00:30:15: Niezdrowo. | Otóż to.
00:30:17: Ok.
00:30:19: Co?
00:30:20: Powiedziałam tylko ze dobrze wyglądasz. Nie jesteśmy w 5 klasie.
00:30:23: "Dobrze wyglądasz" to nic wielkiego.
00:30:28: Przestań się na mnie gapić.
00:30:32: O cholera.
00:30:34: Widzisz, to za to ze byłeś zarozumiały.
00:30:45: Jak on się ma?
00:30:47: Jest na razie trochę wycieńczony. | A jak wypadły badania?
00:30:50: Tego się pani musi dowiedzieć od lekarza, ja jestem tylko od transportu.
00:30:53: A kiedy przyjdzie lekarz?
00:30:54: Nie jestem pewien, ale może pani posiedzieć z ojcem dopóki się nie zjawi.
00:30:58: Idź śmiało, mi nic nie będzie. | W porządku
00:31:00: Powiem mamie i Rory ze już go przywieźli.
00:31:02: Powiem im kiedy tu przyjdą.
00:31:04: W porządku. | Myślę że one chciałyby to wiedzieć teraz.
00:31:08: Lorelai, prawie mnie przewróciłaś. | Całe szczęście ze jesteśmy w szpitalu.
00:31:11: Dokąd się wybierasz? | Żeby znaleźć ciebie, właśnie przywieźli tatę.
00:31:13: Kiedy? | Przed chwilą.
00:31:15: Jak on się ma? Rozmawiałaś z nim? | Jeszcze nie, chciałam cię najpierw znaleźć.
00:31:18: No wiec chodźmy.
00:31:21: Idź, idź, ja poszukam Rory.
00:31:22: W porządku. | Ok.
00:31:24: Jak chcesz to ja mogę poszukać Rory. | Nie nie, sama to zrobię.
00:31:26: Tak myślałem. | Patrz, oto i ona.
00:31:29: Automat do kawy był zepsuty wiec przyniosłam trochę zupy.
00:31:32: Wlasnie miałam iść cię szukać. | Dlaczego? Wszystko w porządku?
00:31:34: Wlasnie przywieźli dziadka. Jest w pokoiku 202.
00:31:37: No to chodźmy.
00:31:39: Idź idź, ja jeszcze tylko zadzwonię.
00:31:41: Pospiesz się. | Spotkamy się na miejscu.
00:31:43: Więc kogo teraz będziesz szukać? | Przestań.
00:31:45: Może Jimmy'ego Hoffy? To ci zajmie trochę czasu.
00:31:47: Powiedziałam przestań.
00:31:48: Nie możesz w nieskończoność unikać wejścia do tego pokoju.
00:31:50: Niczego nie unikam. Idę po kawę.
00:31:52: Automat jest zepsuty. | Znajdę jakiś inny.
00:31:54: Przyznaj się ze się boisz. |Nie masz pojęcia o czym mówisz.
00:31:57: Prawda jest bolesna. | Nie, wiesz co jest bolesne?
00:31:59: Jak masz śrubokręt wbity w głowę.
00:32:02: Co? | O Boże!
00:32:07: Ostanie doniesienia mówią ze udziały magnata telekomunikacyjnego
00:32:10: wzrosną o 65 dolarów.'
00:32:14: Bzdury.
00:32:16: Aczkolwiek niektorzy eksperci twierdzą, że mogą one zostać przecenione.
00:32:23: Jak leci?
00:32:24: Własnie skończyliśmy z okładką Financial Times
00:32:26: i całością Wall Street Journal.
00:32:28: To bardzo dobrze.
00:32:30: Rory skarbie, czy mogłabyś zostawić resztę gazety na później.
00:32:33: Oczywiście
00:32:36: Jak cię przytulę to będzie bolało?
00:32:39: Ból jest częścią życia.
00:32:45: Ta mała cię lubi.
00:32:47: Ma dobry gust.
00:32:55: Gdzie mama?
00:32:56: Szuka kawy.
00:32:58: Co robisz? | Gapie się na swoje buty.
00:33:01: Dobra, kontynuuj.
00:33:08: Wreszcie znalazłam jakieś porządne poduszki. Nie są najlepsze, ale mogą być.
00:33:12: Emily, musimy porozmawiać? | Możesz podnieść głowę?
00:33:14: Mowie poważnie. | Tylko trochę.
00:33:17: W górnej szufladzie mojego biurka jest klucz.
00:33:21: Tak lepiej, prawda? | To jest klucz od sejfu.
00:33:24: Jeszcze raz.
00:33:25: Tam znajdują się wszystkie informacje
00:33:28: o naszym majątku i o ubezpieczeniach.
00:33:32: Teraz tylko musze ci załatwić jakąś porządna pościel.
00:33:34: Testament jest w dolnej szufladzie, w razie czego Denis ma kopię
00:33:38: Może Dava przyniesie coś z domu.
00:33:40: Emily, to poważna sprawa. Musimy być praktyczni.
00:33:42: Powiem Davie, żeby...
00:33:44: Emily, posłuchaj mnie, jeśli umrę... | Nie!
00:33:47: Richardzie Gilmore, w tym szpitalu może się jeszcze dzisiaj wydarzyć wiele rzeczy,
00:33:51: ale twoja śmierć nie jest jedna z nich. | Ale...
00:33:53: Nie! | Ja się na to nie zgodziłam. Wiec tak się nie stanie.
00:33:57: Ani dzisiaj, ani przez bardzo długi czas.
00:34:00: Właściwie domagam się pierwszeństwa w tej kwestii.
00:34:02: Wyraziłam się jasno?
00:34:05: Tak Emily.
00:34:07: W porządku
00:34:09: Dobrze
00:34:11: A teraz załatwię ci ta pościel.
00:34:25: Bez powodzenia?
00:34:27: Niestety.
00:34:29: Jesteś żałosna.
00:34:32: Czy wrócił już lekarz?
00:34:34: Jeszcze nie.
00:34:36: Miałaś dzisiaj gościa. | Tak kogo?
00:34:39: Chłopaka od narkolepsji. | Dean przyszedł?
00:34:42: Tak. | Stary numer ze stukaniem w okno.
00:34:46: Byłaś dla niego niemiła? | Ależ przecie ja zawsze jestem mila.
00:34:49: Byłaś niemiła.
00:34:51: Powiedział że do niczego nie doszło. | Bo to prawda.
00:34:53: Wiem. | Naprawdę?
00:34:56: Rory, na świecie są tylko dwie rzeczy którym całkowicie ufam
00:35:00: fakt, ze nigdy nie będę w stanie zrozumieć Charo
00:35:04: niezależnie od tego jak długo mieszka w tym kraju
00:35:07: oraz ty.
00:35:08: Mam nadzieje ze w odwrotnej kolejności.
00:35:10: Musisz zrozumieć ze po prostu spanikowałam.
00:35:13: Rozumiem, naprawdę. I bardzo mi przykro.
00:35:16: Przysięgam ze cos takiego się nie powtórzy.
00:35:19: Nie przysięgaj. | Dlaczego?
00:35:21: Bo jesteś córka swojej matki. | Co to znaczy?
00:35:23: To znaczy ze czasami cos się może zdarzyć
00:35:25: nawet jeżeli nie chcesz żeby się zdarzyło.
00:35:27: Nie zdarzy się.
00:35:30: Ok.
00:35:32: Strasznie się czułam na tym przyjęciu bez ciebie.
00:35:34: A ja nie mogłam przeżyć ze poszłaś tam beze mnie.
00:35:37: Jak tam ciasteczka z jabłkiem?
00:35:39: W tym roku ich nie było. | Naprawdę?
00:35:41: Tak | To dziwne.
00:35:43: Wiem. | Kłamiesz?
00:35:45: Jak najęta. | Dobra dziewczynka.
00:35:52: Witam. | Dzień dobry.
00:35:55: Jeśli nie masz nic przeciwko to ja chyba muszę...
00:35:57: Jasne, niech pani siada.
00:36:01: Jak on się czuje? | Nie wiem. Jest...
00:36:06: Sama nie wiem.
00:36:10: Ładny krawat.
00:36:12: Brooks Brothers.
00:36:14: Dzisiaj mu przeszkadzał.
00:36:16: A ja mu powiedziałam żeby go nie rozwiązywał. Chciałam żeby ładnie wyglądał przy gościach
00:36:20: a on mnie posłuchał.
00:36:22: A potem...
00:36:26: Sanitariusze zdjęli go w drodze tutaj.
00:36:29: I do tej pory nie mogę go odłożyć.
00:36:33: Pewnie oszalałam.
00:36:36: Ja zostawiłem cały sklep ojca tak jak wyglądał.
00:36:41: Naprawdę? | To znaczy zmieniłem go w bar,
00:36:44: ale zostawiłem wszystko na ścianach, zdjęcia w jego biurze,
00:36:49: nawet napis "sklep żelazny"
00:36:51: Jestem pewna ze on by to docenił.
00:36:56: Nazwałby mnie głupcem.
00:37:03: No coz. Nie wiem co Lorelai ci powiedziała o swoim ojcu,
00:37:06: mogę sobie tylko wyobrazić,
00:37:09: ale to dobry człowiek.
00:37:12: Zawsze robił to co było dobre dla rodziny.
00:37:14: To właśnie powiedziała mi Lorelai.
00:37:19: Co jest miedzy wami?
00:37:23: Nic
00:37:25: Naprawdę
00:37:28: Jesteśmy tylko przyjaciółmi.
00:37:31: Jesteście idiotami.
00:37:35: Tu jesteście, gdzie byłyście?
00:37:37: Polowałyśmy na kawę.
00:37:38: Co się dzieje? | Twoja matka nazwala mnie idiotą.
00:37:41: Ale musiałeś nabroić.
00:37:43: Pójdę się umyć.
00:37:55: Co chcesz zrobić?
00:38:02: Ja tylko... | W razie czego jestem tutaj.
00:38:49: ... przez długi czas... Richardzie, jak się masz kochanie?
00:38:54: Wygląda na to, ze trochę tu u nas poleżysz.
00:38:58: To była tylko angina
00:39:00: Ale musisz uważać na dietę. | Tak, to bardzo ważne.
00:39:03: Żadnego krwistego mięsa, deserów
00:39:05: i musisz regularnie ćwiczyć.
00:39:07: I golf się nie liczy.
00:39:09: Może wrócić do domu? | Chcielibyśmy go zatrzymać na noc, tak dla pewności.
00:39:13: Ale nic mu nie będzie?
00:39:15: Dopóki będzie się stosował do zaleceń.
00:39:19: Słyszałem ze wszystko w porządku.
00:39:22: Tak, tak. Zatrzymają go na noc,
00:39:26: ale nic mu nie będzie.
00:39:33: Hey. I tu chyba następuje moment w którym facet
00:39:35: powinien podarować kobiecie chusteczkę, ale ja takowej nie posiadać...
00:39:39: A poza tym ta tradycja...
00:39:44: Nic mi nie jest. | Na pewno?
00:39:46: Tak.
00:39:47: No to dobrze. | Mam coś dla ciebie.
00:39:51: Skąd to masz?
00:39:53: Z pokoju pielęgniarek. | Aha
00:39:55: Co? Nie tylko ty potrafisz flirtować.
00:39:58: Drzwi były otwarte.
00:40:01: Dziękuję.
00:40:03: Czy mogę zrobić coś jeszcze?
00:40:05: Mógłbyś odwieźć Rory do domu?
00:40:06: Jasne. A ty?
00:40:10: Zostanę tu trochę żeby się upewnić
00:40:12: ze wszystko jest w porządku.
00:40:15: Zabierz Rory a ja wrócę jeepem.
00:40:17: Dobra.
00:40:19: Nic mu nie będzie.
00:40:20: Tak.
00:40:21: Tak, tak, na pewno te gazety zdziałały cuda.
00:40:25: Luke zabierze cię do domu, a ja to zostanę.
00:40:29: Ja tez chce zostać.
00:40:30: Nie, idź zadzwoń do Deana.
00:40:31: Pogadajcie o bzdurach i odbądźcie godzinną kłótnię kto ma się pierwszy rozłączyć.
00:40:35: Jesteś okropna.
00:40:36: Zadzwonię później.
00:40:38: Dobra. Pożegnaj dziadka ode mnie i powiedz ze jutro wpadnę.
00:40:41: Jasne. | Pa.
00:40:46: Idź szybko i patrz prosto przed siebie.
00:41:00: Dzięki | Zadzwonię do ciebie
00:41:05: Prawie zasnął. | To dobrze.
00:41:09: Gdzie Rory? | Odesłałam ją do domu.
00:41:12: A ty?
00:41:14: Pomyślałam sobie że zostanę na wypadek gdyby ktoś czegoś potrzebował.
00:41:19: Naprawdę?
00:41:20: Ale nie ty.
00:41:21: Bo ty najwyraźniej niczego nie potrzebujesz.
00:41:22: Ale może ktoś inny gdzieś tam w szpitalu będzie czegoś potrzebował, a wtedy ja mu pomogę.
00:41:29: Chciałabyś pójść do bufetu cos zjeść?
00:41:32: Tak. Może ktoś w bufecie będzie czegoś potrzebował.
00:41:35: O Boże.
00:41:36: I czyż nie będą szczęśliwi jak mnie zobaczą?
00:41:38: Powiedzą 'Właśnie czegoś potrzebowaliśmy, a ty byłaś na miejscu.' To będzie piękny moment.
00:41:54: Cześć. | Hey, jak tata?
00:41:57: Lepiej,
00:41:58: chociaż twierdzi ze nie będzie się czul lepiej dopóki nie zje steku.
00:42:02: Dlaczego nie jesteś razem ze wszystkimi?
00:42:04: Miąłem parę spraw na głowie. | Racja, w każdym razie to jest dla ciebie.
00:42:07: A to z jakiej okazji?
00:42:09: Chciałam ci podziękować, święta i w ogóle...
00:42:12: Ale święta są dopiero za dwa tygodnie.
00:42:14: Naprawdę musisz?
00:42:18: Tak sobie pomyślałam,
00:42:20: ze gdyby broń Boże tamtej cos się stało to będziesz miął zapasowe.
00:42:33: Nie nie, źle.
00:42:38: O tak!
00:42:41: Wyłącz światła. | Po co? To nie prawdziwa procesja tylko próba.
00:42:46: To co, wygląda ślicznie.
00:42:48: Zresztą po co w ogolę musza ćwiczyć? Przecież co roku jest to samo.
00:42:51: Daj spokój, Luke.
00:42:59: Trudno sobie wyobrazić życie gdzie indziej, nie sadzisz?
00:43:03: Dzięki za czapkę.
00:43:05: Nie ma za co.
00:43:07: Dobrze ci w niej.
00:43:09: Dobrze czyli jak?
00:43:11: Oglądaj procesje.