226 X. Badanie przebiegu zmienności funkcji
zatem
dy dy dx 900e~ 0,021 — 500 „ 5 0 02f
dx dt ‘ dt 800e_ 0,021 8 8 *
Obliczamy drugą pochodną; ponieważ
JL_0,02(
80c
więc
d*y
dx2
. dX —Sóe°’02' = _ _J_ ^0.04,
dt ‘ dt 800e~0’02' 64000
Moment największego wzniesienia pocisku znajdziemy rozwiązując równanie dyfdt=o (albo dyldx = 0), czyli
900<ro,°2'-500 = 0, skąd e"0,02'= |
Aby rozwiązać to równanie, stosujemy logarytmy dziesiętne; otrzymujemy — 0,02f log e = log |-, czyli — 0,02f- 0,4343= -0,2553.
Stąd
' = 50~*29,4s.
Pozostaje do obliczenia wartość x = 40000(l —e-0’02'), gdzie e_0,02' = |; otrzymujemy
x = 40000 (l-f) = 40000- | «17800 m.
Wreszcie
y= 45000-±-500-29,4 = 5300 m.
A więc pocisk osiągnie najwyższy poziom po upływie t = 29,4 s od momentu wystrzału w odległości poziomej 17800 m i na wysokości 5300 m.
Zadanie 10.57. Działo, którego lufa jest nachylona do płaszczyzny poziomej pod kątem a, wyrzuca pocisk z prędkością początkową v0 (rys. 10.42). Znając przyśpieszenie
ziemskie g wyznaczyć kąt a, przy którym pocisk padnie na płaszczyznę poziomą w oc* ległości największej (oporu powietrza i działania wiatru nie bierze się pod uwag?)-
x = u0cosa't, y = v0sinof t — ~gt2,
gdzie t oznacza czas liczony od momentu wystrzału.
Rozwiązanie. Aby znaleźć moment upadku pocisku na płaszczyznę poziomą, należy f0Zvviązać równanie y=0, czyli
1 2 2t?0
i>0sina-r-jgf =0, skąd t-—sina.
g
wówczas odległość x wynosi
2v0 sin a vl sin 2a
x = v0 cos a-=-.
Jest rzeczą widoczną, że wartość x będzie największa, gdy sin 2a będzie największe, czy g^y sin2a = l, a to osiągniemy biorąc a=45°.
Zadania
Znaleźć ekstrema następujących funkcji oraz punkty przegięcia odpowiadających im krzywych (zad. 10.58- 10.69):
10.58. y = x3 + 12x2+36x —50.
10.60. y = x3—6x2+9x —2.
10.62. y=x3+x + l.
10.64. y = x4 —8x3+22x2 —24x + 12.
10.66. y = xH—-.
x
10.59. y=2x3 —9x2—24x —12. 10.61. y= — x3 +x2.
10.63. y = x (3 — x)2.
10.65. y=x5 —5x4+5x3 + l.
, 1
10.67. y=x2 + -= x
10.69. y = xV4-x2.
10.70. Wykazać, że krzywda y{x2 +a1) = a2(a — x) ma trzy punkty przegięcia leżące na jednej prostej.
10.71. Dobrać a tak, aby krzywa y=x3+ax2 + l miała punkt przegięcia przy x=l.
10.72. Zbadać, przy jakiej wartości a krzywa y = x4+ax3 + § x2 +1 będzie wklęsła.
Znaleźć ekstrema następujących funkcji i równania asymptot odpowiadających im krzywych (zad. 10.73 -10.81):
10.73. |
x 2 y = -+-. 2 x |
10.74. |
2x + l x—4' |
10.75. |
6x |
10.76. |
x2 —3x+2 |
x2 + 2x+4‘ |
* x2+3x+2 | ||
!0.77. |
x2+x-l |
10.78. |
x3+x |
J x2-.v+r |
^x4+x2+l |