382 XX. Zastosowania geometryczne całek
Zadanie 20.1. Obliczyć pole obszaru ograniczonego linią
(1) x=acost, y=b sin t,
gdzie a>0, b>0, a parametr t przebiega przedział 0</<2ir.
Rozwiązanie. Z układu równań (1) mamy
x y
— = cos t, — = sin t.
a b
Rys. 20.3
Podnosząc te równości do kwadratu i dodając stronami otrzymujemy
Szukamy więc pola ograniczonego elipsą (rys. 20.3).
Funkcja x = a cos t w przedziale jest malejąca, a więc pole ograniczone lukiem
ABC i odcinkiem CA obliczamy według wzoru (20.1.2). Zauważmy, że w przedziale 0</<ji funkcja y=b sin t jest nieujemna. Mamy więc
?! = — J bsin f ( — dsin t)dt = ab J sin21 dt. o o
Natomiast w przedziale 7t<r<27t funkcja x = a cos t jest rosnąca, a więc pole ograniczone łukiem CDA i odcinkiem CA obliczymy według wzoru (20.1.1). Ale w przedziale mamy równość |sin r|= — sin t, a więc wzór (20.1.1) daje
P2= j |bsini|( — asint)dt = ab Jsin2/ dt.
Sumę pól można wyrazić jedną całką
2n
P = Py + P2 = ab | sin2 tdt. o
Biorąc z zadania 18.3 (str. 350) całkę j sin2 t dt = %t — i sin 2/ otrzymujemy
P = ab[jt-± sin2/]o’'=/tub.
g^DANiE 20.2. Obliczyć pole ograniczone odcinkiem osi Ox i lukiem cykloidy jyeślonej równaniami parametrycznymi (por. zad. 7.20):
x=r(t—sint), y = r(l—cost).
,dzie r>0, a parametr t przebiega przedział 0</<2tt (rys. 20.4).
Rozwiązanie. Badamy, czy równania cykloidy spełniają warunki podanego twier-
dx
dzenia. W tym celu obliczamy pochodną —=r(l —cos /). Biorąc pod uwagę, że 1 —cos f ^ 0, dx dt
stwierdzamy, że —>0, a więc funkcja x—r(t- sin r) jest rosnąca. Do obliczania pola dt
obszaru stosujemy więc wzór (20.1.1); mamy
2n 2 n
P= J |r(l-cos0|r(l-cosf)rft = r2 j(1 -cost)2dt. o o
Obliczamy całkę nieoznaczoną
J (1—cos t)2dt=^t — 2sint+jsin2t.
Obliczamy poszukiwane pole
P = r2 [f t - 2 sin t + \ sin 2t]l* = 3nr2.
Pole ograniczone lukiem cykloidy oraz osią Ox równa się potrojonemu polu toczącego Sl? koła.
Zadanie 20.3. Obliczyć pole ograniczone asteroidą określoną równaniami parametry-cznmi (por. zad. 7.21 i 20.22):
x = acos3t, y = asin3r,
^z‘e Q>0, a parametr t przebiega przedział 0<f<27t (rys. 20.5).
. Rozwiązanie. Rozważania takie, jak w zadaniu 20.1 doprowadzają do wniosku, ZePole P1 w przedziale O^t^n należy obliczyć według wzoru (20.1.2), a pole P2 w prze-według wzoru (20.1.1); ostatecznie otrzymamy pole asteroidy P=Pl+P2-Można jednak wyzyskać symetrię asteroidy (rys. 20.5):