16. Postępowanie w chorobach towarzyszących 333
16. Postępowanie w chorobach towarzyszących 333
- pa02 < 60 mmHg lub paC02 >50 mmHg
- K+ < 3,0 lub HC03.< 20 mmol/l
- Mocznik >50 mg/dl lub kreatynina
> 3 mg/dl; nieprawidłowe stężenia AspAT
- objawy przewlekłego schorzenia wątroby
- wysokość ciśnienia końcoworozkurczowego w lewej komorze.
- zaburzenia kurczliwości w wentrykulogramie. Prawidłowe wartości ważniejszych wskaźników hemodynamicznych oznaczanych podczas cewnikowania serca - zob. rozdz. 10.
Na podstawie uzyskanych wyników chorego zalicza się do odpowiedniej klasy i następnie ustala się dalsze postępowanie anestezjologiczne. Przydatne są przy tym systemy oceny Nowojorskiego Towarzystwa Kardiologicznego (NYHA - New York Heart Association), oceny grupy ryzyka przyjęte przez Amerykańskie Towarzystwo Anestezjologów (ASA) (zob. rozdz. 15.), klasyfikacja Kanadyjskiego Towarzystwa Kardiologicznego (CCS -Canadian Cardiovascular Society - zob. pkt 2.3.4) oraz wieloczynnikowy wskaźnik ryzyka Goldmana (zob. pkt 2.1.5).
Ten system oceny polega na ocenie stanu serca i wynikającego z niego rokowania. Stan serca określa się na podstawie ogólnej oceny przyczyn, zmian anatomicznych i patofizjologii schorzenia układu krążenia. Rokowanie ustala się na podstawie oceny wzajemnego stosunku uzyskanych korzyści i zagrożeń związanych z leczeniem zachowawczym i chirurgicznym:
- Klasa I: choroba serca nieograniczająca sprawności fizycznej. Wysiłek fizyczny nie powoduje nadmiernego zmęczenia, kołatania serca, duszności lub bólów dławicowych. Rokowanie jest dobre.
- Klasa II: choroba serca ograniczająca sprawność fizyczną w niewielkim stopniu. Bez dolegliwości w spoczynku. Zwykły wysiłek fizyczny wywołuje uczucie zmęczenia, kołatanie serca, duszność lub ból dławicowy. Rokowanie: dobre przy podjęciu leczenia.
- Klasa III: choroba serca ogranicza sprawność fizyczną w znacznym stopniu. Bez dolegliwości w spoczynku. Nawet już niewielki wysiłek fizyczny wywołuje uczucie zmęczenia, kołatanie serca, duszność lub ból dławicowy. Rokowanie: korzystne przy podjęciu leczenia.
- Klasa IV: choroba serca uniemożliwiająca prowadzenie zwykłej aktywności fizycznej. Objawy niewydolności serca lub dławica piersiowa mogą występować nawet w spoczynku. Każdy rodzaj aktywności fizycznej nasila dolegliwości. Rokowanie: wątpliwe mimo leczenia.
Jest to wskaźnik opracowany przez Goldmana i wsp. (tab. 16.1), określający ryzyko operacyjne u pacjentów z chorobami serca, którzy mają być poddani operacji niezwiązanej z chirurgią serca.
Na podstawie przypisanej punktacji, pacjentów można podzielić na cztery kategorie ryzyka od I do IV (tab. 16.2). Obowiązuje przy tym zasada: im większa liczba punktów, tym wyższa kategoria ryzyka lub większe zagrożenie powikłaniami krążeniowymi w okresie okołooperacyjnym. Coraz większe wątpliwości budzi przydatność wskaźnika w całości, w przewidywaniu powikłań krążeniowych w okresie pooperacyjnym, natomiast jego poszczególne składniki bez wątpienia mogą być wykorzystywane w ocenie stopnia ryzyka.
Niektóre schorzenia na pewno zwiększają w okresie okołooperacyjnym ryzyko zachorowalności i umieralności związanych z układem krążenia. Należą do nich:
- niedawno przebyty zawał mięśnia sercowego
(< 6 miesięcy przed zabiegiem),
- niewydolność serca.
Tabela 16.1 Wskaźnik ryzyka krążeniowego operacji niekardiochirurgicznych u pacjentów ze schorzeniami kardiologicznymi wg Goldmana
Kryterium Liczba punktów
• Przebyty zawal serca w ciągu ostatnich
• Rytm cwałowy (III ton) lub nadmierne
• Istotne zwężenie zastawki aortalnej 3
• Rytm pozazatokowy lub pobudzenia
• Pobudzenia przedwczesne komorowe
• Zły stan ogólny lub jedno z poniższych kryteriów:
- konieczność stałego leżenia w łóżku z przyczyn niekardiologicznych 3
• Rodzaj zabiegu operacyjnego:
śródotrzewnowy,klatki piersiowej, aorty 3
• Zabieg operacyjny ze wskazań nagłych 4