16. Postępowanie w chorobach towarzyszących 375
Tabela 16.4 Podział cukrzycy wg WHO
1 Cukrzyca
- insulinozależna (IDDM) - typ I
- insulinoniezależna (NIDDM) - typ II a bez otyłości
b z otyłością
- cukrzyca związana z nieprawidłowym odżywianiem (MRDM)
- zespoły towarzyszące cukrzycy
2 Upośledzona tolerancja glukozy (IGT - impaired glucose tolerance)
- z otyłością lub bez otyłości
- IGT z innymi zespołami
3 Cukrzyca ciężarnych
4 Statystyczna grupa ryzyka
- prawidłowa tolerancja glukozy - podwyższone ryzyko cukrzycy
- otyłość (80% chorych),
- nadmierne odżywianie,
- hipertrójglicerydemia,
- przewlekle zakażenia.
W przeciwieństwie do cukrzycy insulinozależnej, w cukrzycy typu II nie dochodzi do ketozy lub kwasicy, a tylko w niewielkim stopniu nasilone są procesy kataboliczne, gdyż wydzielanie insuliny jest częs'ciowo zachowane i nie dochodzi do całkowitego jej niedoboru.
Leczenie polega przede wszystkim na stosowaniu odpowiedniej diety (ograniczeniu ilości dostarczanych kalorii i spożycia tłuszczów) uzupełnionej przyjmowaniem pochodnych sulfonylomocznika, celem pobudzenia komórek B. Jeśli w ten sposób nie uzyska się wyrównania cukrzycy, należy rozważyć podawanie insuliny.
(NIDDM - non insulin dependent diabetes mellitus). Występuje tu znacznie zmniejszona wrażliwość tkanek obwodowych na insulinę, jednocześnie przy zwiększonym zapotrzebowaniu. Komórki B są zachowane, ale nie mają zdolności do zwiększonego wydzielania insuliny, odpowiednio do zapotrzebowania (jak u osób zdrowych). Z upływem czasu, nawet dziesiątek lat, zmniejsza się jednak liczba komórek B i ilość wydzielanej insuliny. Główne przyczyny zwiększonego zapotrzebowania na insulinę:
Poza ogólnymi wskazaniami do zabiegu operacyjnego, które są takie same jak u osób bez zaburzeń metabolicznych, u chorych na cukrzycę istnieją szczególne wskazania do leczenia chirurgicznego, bezpośrednio związane z chorobą (tab. 16.6).
Ryzyko operacji i znieczulenia ogólnego wynikają z charakteru samej choroby, a także są związane z obecnością schorzeń towarzyszących cu-
Tabela 16.5 Kryteria podziału cukrzycy na typ I i typ II | ||
Typ I (cukrzyca insulinozależna; IDDM) |
Typ II (cukrzyca insulinoniezależna; NIDDM) | |
Patogeneza |
choroba autoimmunologiczna, przeciwciała przeciw komórkom B trzustki, niedobór insuliny |
insulinooporność, zespół metaboliczny, normo- lub hipoinsulinemia, resztkowe wytwarzanie insuliny |
Płeć |
kobiety = mężczyźni |
kobiety > mężczyźni |
Dziedziczenie |
związane z HLA |
nieregularne dominujące |
Penetracja |
słaba |
wybitna |
Budowa ciała |
asteniczna |
pykniczna |
Obraz kliniczny |
gwałtowny rozwój objawów, często upośledzone sprzężenie zwrotne (przeciwregulacja) |
powolny rozwój objawów, zachowane sprzężenie zwrotne (przeciwregulacja) |
Wrażliwość na insulinę |
wybitna |
względna oporność |
Późne następstwa |
mikroangiopatia, mocznica (nefropatia), ślepota (retinopatia) |
makro- i mikroangiopatia |
Przyczyny zgonu |
zawał serca |
zawał serca, udar mózgu, pozanerkowe powikłania cukrzycy |