larsen0713

26. Nadzór i monitorowanie 713

Ryc. 26.35 Cewnik Swana-Ganza z łącznikiem do pomiaru rzutu serca metodą termodylucji.

wanej na monitorze. Cewnik przechodzi przez prawe serce do tętnicy płucnej. Każdorazowe położenie końca cewnika może być dokładnie określone na podstawie krzywej ciśnień, zaleca się jednak wprowadzanie cewnika pod kontrolą radiologiczną, gdyż pozwala ona na szybkie ustalenie nieprawidłowego położenia i tworzenia się pętli. Używane cewniki mają wielkość 7 F lub 5 F i można je wprowadzać odpowiednio przez śluzy 7 F i 5 F.

Podczas wprowadzania cewnika mogą wystąpić zaburzenia rytmu serca, dlatego należy przygotować defibrylator.

Wprowadzenie śluzy. Śluzę cewnika wprowadza się do naczynia metodą Seldingera. Do dyspozycji są kompletne zestawy instrumentów (zob. ryc. 26.37), których zastosowanie wymaga aseptyczne-go toku postępowania (sterylne fartuchy, sterylne rękawiczki, maseczka na twarz, czapka).

^ Pacjent przytomny: infiltracja miejsca wkłucia środkiem znieczulającym miejscowo.

^ Dezynfekcja skóry w okolicy miejsca wkłucia. Po chwili należy usunąć nadmiar środka dezynfekcyjnego, okryć miejsce punkcji chustą z otworem. Sterylną chustę ułożyć na klatce piersiowej lub brzuchu pacjenta.

Punkcję żyły wykonuje się igłą metalową pochodzącą z zestawu. Prowadnicę Seldingera wprowadza się przez igłę miękkim końcem do naczynia na określoną głębokość (zob. ryc. 26.38a).

Usuwa się igłę i odkłada ją na bok. Należy postępować ostrożnie, by przez nieuwagę nie usunąć prowadnicy.

^ Miejsce punkcji w sąsiedztwie prowadnicy należy poszerzyć wykonując małe nacięcie skalpelem, aby ułatwić wprowadzenie śluzy i nie uszkodzić żyły (zob. ryc. 26.38b).

Następnie trzeba ostrożnie wprowadzić do naczynia śluzę wraz z rozszerzaczem i wsunąć tak daleko, aby obydwa cewniki znalazły się dostatecznie głęboko w naczyniu (ryc. 26.38c).

^ Prowadnicę wyciągnąć przez śluzę znajdującą się w naczyniu.

Wprowadzenie cewnika Swana-Ganza do tętnicy płucnej:

Na końcówki „distal” i „proximal” trzeba nałożyć zawory trójdrożne. Obydwa przewody wypełnia się solą fizjologiczną. Końcówkę „distal” należy połączyć z przetwornikiem ciśnienia i układ połączyć ze wzmacniaczem. Wyzerować i wykalibrować przetwornik ciśnienia.

Cewnik Swana-Ganza wprowadza się powoli przez śluzę w kierunku serca pod ciągłą kontrolą ciśnienia na monitorze (ryc. 26.38d).

^ Po wejściu cewnikiem do żyły głównej górnej do balonika należy wstrzyknąć 1,5 ml powietrza, aby podczas dalszego wprowadzania cewnik mógł być niesiony z prądem krwi przez prawy przedsionek i zastawkę trójdzielną do prawej komory, a stąd przez zastawkę do tętnicy płucnej (zob. ryc. 26.39). Nadmuchany balonik nie tylko ułatwia wprowadzenie cewnika, lecz chroni serce przed uszkodzeniem przez jego twardą końcówkę.

^ Po ukazaniu się na monitorze krzywej ciśnienia zaklinowania (zob. ryc. 26.40a-d) balonik