26. Nadzór i monitorowanie 681
lub odruch von Eulera-Liljenstranda wywołany hi-perkapnią i hipoksją). Duży wzrost paCO> prowadzi do osłabienia czynnos'ci o.u.n., a nawet do śpiączki.
Oddziaływanie na krzywą wiązania tlenu z hemoglobiną. Hiperkapnia przesuwa krzywą wiązania tlenu z hemoglobiną w prawo (zob. pkt 4.2.5)
Oddziaływanie na gospodarkę kwasowo-zasado-
wą. C02 łączy się z wodą tworząc kwas węglowy, który dysocjuje z kolei do kwaśnego węglanu i jonu wodorowego, tak że wytwarza się liniowa zależność między wartością pH i paC02. Ostra hiperkapnia prowadzi w ciągu kilku minut do spadku wartości pH i do wzrostu niedoboru zasad (BE), hipokapnia prowadzi do wzrostu pH i zmniejsza deficyt zasad.
- Wzrost paC02 o 10 mmHg wywołuje obniżenie wartości pH o 0,05.
- Spadek paCCb o 10 mmHg wywołuje wzrost wartości pH o 0,1.
- Zasób zasad zmienia się o 7 mEq/l na każde 0,1 pH, np. przy wzroście wartości pH z 7,4 na 7,5 zasób zasad wzrasta o 7 mEq/l.
Obraz kliniczny. Hiperkapnia podczas znieczulenia nie wywołuje charakterystycznych objawów klinicznych, jest możliwa do stwierdzenia badaniem gazometrycznym krwi tętniczej. Na hiper-kapnię mogą wskazywać:
- zaczerwienienie skóry,
- pocenie się pacjenta,
- przyspieszenie czynności i zaburzenia rytmu serca,
- wzrost ciśnienia krwi.
U pacjentów, których nie poddano znieczuleniu, mogą wystąpić następujące objawy:
- senność, śpiączka (paC02 > 80-100 mmHg),
- płytki i/lub wolny oddech w ciężkiej hiperkapni,
- drżenia lub skurcze mięśni (również w ciężkiej hiperkapni).
Ze względu na bezpieczeństwo pacjenta, stały nadzór nad czynnością układu krążenia podczas znieczulenia ma znaczenie podstawowe i to z różnych powodów:
- Wszystkie anestetyki wpływają w różnym stopniu na układ krążenia.
Tabela 26.6 Przyczyny przecieku z prawa na lewo (hipoksemia wskutek domieszki żylnej)
A. Czynnościowy przeciek z prawa na lewo
- niedodma
- odma
- krwiak w jamie opłucnej
- płyn w jamie opłucnej
- zapalenie płuc
- ARDS
B. Anatomiczny przeciek z prawa na lewo
- normalny przeciek anatomiczny (żyły oskrzelowe, żyły płucne, żyły Tebezjusza)
- patologiczny przeciek wewnątrzpłucny: przetoka tętniczo-żylna
- przeciek wewnątrzsercowy
Tabela 26.7 Przyczyny zaburzeń dyfuzji (hipoksemia wskutek upośledzenia dyfuzji 02)
- obrzęk płuc
- zwłóknienie płuc
- sarkoidoza
- choroby naczyń płucnych
- rozedma płuc
- Czynności chirurgiczne i anestezjologiczne, a także utrata krwi i płynów oraz zaburzenia gospodarki elektrolitowej podczas operacji mogą prowadzić do znacznych zaburzeń hemodyna-miki.
- Wielu pacjentów już w okresie przedoperacyj-nym obciążonych jest chorobami układu krążenia. Znieczulenie i zabieg operacyjny mogą pogorszyć czynność serca i naczyń.
- Nierzadko w czasie znieczulenia konieczne jest podawanie leków silnie działających na układ krążenia. Ich zastosowanie wiąże się z koniecznością stałego monitorowania układu krążenia.
Czynność układu krążenia i oddychanie są ze sobą
nierozerwalnie związane, dlatego klinicznie nie
można ich oceniać oddzielnie.
Monitorowanie układu krążenia obejmuje w zależności od wskazań następujące parametry:
- rytm i częstość akcji serca,
- tętno na obwodzie,
- tony serca,
- ciśnienie tętnicze krwi,
- ośrodkowe ciśnienie żylne,
- ciśnienie w tętnicy płucnej,
- ciśnienie zaklinowania w tętnicy płucnej,
- ciśnienie w lewym przedsionku serca,
- pojemność minutową serca.