larsen1119

39. Znieczulenie u dzieci 1119

-    1 ml/kg do znieczulenia obejmującego dolne nerwy piersiowe,

-    1,25 ml/kg do znieczulenia sięgającego spodkowej części klatki piersiowej.

5.6 Znieczulenie nasady prącia

W wyniku blokady obu czuciowych nerwów grzbietowych prącia (ryc. 39.14 a i b) uzyskuje się dobry efekt przeciwbólowy, utrzymujący się 12-24 godz. po operacji stulejki, który niestety w przypadku korekcji chirurgicznej spodziectwa, często okazuje się niewystarczający, zwłaszcza gdy zasięg operacji rozciąga się na nasadę prącia. Ze względu na najmniejsze ryzyko, poleca się technikę blokady z dojścia podłonowego. Aneste-tykiem lokalnym z wyboru jest bupiwakaina bez adrenaliny.

Anatomia. Parzyste nerwy grzbietowe prącia są końcowymi odgałęzieniami obustronnie przebiegających nerwów sromowych, które odchodzą od splotu krzyżowego. Nerwy przebiegają przez szczelinę między więzadłem łonowym łukowatym a powięzią krocza i wychodzą pod kością łonową w okolicy spojenia. Leżą po obu stronach linii po-środkowej, mniej więcej na godzinie 10.00 i 2.00, bocznie od parzystych tętnic prącia; pokrywa je powięź głęboka prącia (powięź Bucka).

Wskazania. Leczenie bólu po operacjach stulejki i korekcji chirurgicznej spodziectwa.

Przeciwwskazania. Specyficzne przeciwwskazania nie są znane. Bezwzględnie przeciwwskazany jest dodatek adrenaliny do środka znieczulającego miejscowo.

Powikłania. Na ogół metoda jest pewna i łatwa do wykonania. W przypadku wstrzyknięcia w łinii pośrodkowej może dojść do uszkodzenia naczyń krwionośnych z wytworzeniem krwiaka.

Uwagi praktyczne. Blokadę wykonuje się u dziecka leżącego na plecach, bezpośrednio po wprowadzeniu do znieczulenia ogólnego.

Celem ułatwienia, zaznacza się spojenie łonowe oraz oba miejsca wkłucia tuż pod spojeniem, ok. 0,5-1 cm po obu stronach linii pośrodkowej.

Ryc. 39.14 a i b Blokada nasady prącia.

a)    Po odkażeniu miejsc wkłucia, prącie odciąga się ku dołowi i przymocowuje plastrem do uda.

b)    Wkłucie w kierunku obu nerwów, obustronnie, 0,5-1 cm od linii pośrodkowej, tuż poniżej spojenia łonowego. Kaniulę wprowadza się prawie prostopadle do skóry, w kierunku lekko przyśrodkowym i doogonowym.

^ Następnie prącie pociąga się ku dołowi i przymocowuje plastrem do uda.

Kaniulę 25 G wkłuwa się prawie prostopadle do skóry, podsuwając w kierunku lekko przyśrodkowym i doogonowym. Początkowo kaniula pozwala się łatwo wprowadzać; po zetknięciu z powięzią Bucka wyczuwa się sprężysty opór, który znika po przebiciu powięzi. Po aspiracji w celu wykluczenia śródnaczynio-wego położenia kaniuli można podać środek znieczulający miejscowo.

H Dawkowanie bupiwakainy 0,5% bez adrenaliny przy blokadzie nasady prącia: 0,1 ml/kg po obu stronach, maksymalnie do 5 ml na jedną stronę.