Zarz Ryz Finans R07!7

7. Zastosowanie kontraktów forward do zarządzania ryzykiem cenowym 217

rowi finansowemu „załatwienie kwestii” zbliżającego się refinansowania.

Dyrektor finansowy stanął przed dylematem. Czy powinien już teraz wyemitować nowe certyfikaty depozytowe i rozejrzeć się za możliwością uzupełnienia aktywów? A może powinien wyemitować nowe certyfikaty depozytowe, a przychody z ich sprzedaży ulokować na rynku eu-rodepozytów na okres trzech miesięcy? Tak czy inaczej, dojdzie do powiększenia bilansu Gobi o 200 min USD na trzy miesiące. Zważywszy na wymogi związane z utrzymywaniem odpowiedniego poziomu wskaźników adekwatności kapitałowej banku^{1 2}, dyrektor finansowy postanowił wykorzystać pozabilansowe narzędzia zarządzania ryzykiem.

Dyrektor skontaktował się z bankiem DDF w Nowym Jorku, a konkretnie z dealerem obsługującym transakcje Gobiban-ku na rynku międzybankowym. Po krótkiej rozmowie dyrektor postanowi! pozostać przy sześciomiesięcznym finansowaniu Gobi, jednak zdecydował się na wykorzystanie kontraktu FRA do zagwarantowania sobie kosztów pożyczki za trzy miesiące. W systemie Reuters kontrakty FRA 3 v 9 są kwotowane na poziomie 3,44--3,38. Innymi słowy, implikowana sześciomiesięczna stopa przewidywana za trzy miesiące wynosi obecnie ok. 3,41. Zważywszy na marżę rynkową o rozpiętości 6 punktów bazowych, dyrektor finansowy Gobibanku decyduje się na stopę 3,44%.

Dowiedziawszy się o istnieniu takiej właśnie możliwości zarządzania ryzykiem zmian stóp procentowych, dyrektor finansów}' doszedł do wniosku, iż kontrakty FRA mogą się okazać lepszym sposobem na ryzyko stóp procentowych niż składanie i przyjmowanie depozytów. W konsekwencji zatrudnił dealera kontraktów FRA, którego zadaniem jest zarządzanie ryzykiem Gobibanku. Obecnie dealer bardzo blisko współpracuje z zespołem ds. finansowania aktywów banku nad kontrolą profilu ryzyka, czyli - innymi słowy -rozpiętości terminów wymagalności. Teraz dyrektor finansowy jest w stanie finansować aktywa Gobibanku, korzystając z „najtańszego” dostępnego źródła funduszy (w tym wypadku z certyfikatów depozytowych), i jednocześnie stosować kontrakty FRA do zmiany struktury ryzyka stóp procentowych, w zależności od okresów zapadalności aktywów banku. Po stronie pasywów dyrektor finansowy nie musi już prowadzić tak aktywnych działań (posiłkując się różnorodnymi instrumentami -od funduszy Systemu Rezerw po obligacje) tylko po to, aby wpłynąć na ryzyko zmian stóp procentowych.

W przykładzie 7.2 Gobibank wykorzystuje dealera kontraktami FRA do zarządzania ryzykiem zmiany stóp procentowych. W naszym przykładzie

1

Fundusz emerytalny kupuje certyfikaty depozytowe o nominałach 100 000 USD każdy, uzyskując w ten sposób dostęp do instrumentów gwarantowanych przez Federalną Korporację Ubezpieczenia Depozytów i dających wyższe oprocentowanie niż papiery' skarbowe.

2

Owe dodatkowe 200 min USD pociąga za sobą wymóg zwiększenia kapitałów banku o 14,86 min USD.