Zarz Ryz Finans R18X7

18. Zarzqdzanie ryzykiem cenowym w portfelu instrumentów pochodnych 587

Natomiast w zasobie 2 dodatnie i ujemne wartości współczynnika delta rozrzucone wzdłuż osi czasu równoważą się także w krótszych przedziałach czasowych. Zmiana wartości zasobu spowodowana skręceniem się krzywej dochodowości będzie zatem znacznie mniejsza.

Strategie zabezpieczające gamma i vega. Poznaliśmy kilka współczynników ryzyka: delta, gamma i vega. Nasz przykładowy zasób zabezpieczaliśmy jednak wyłącznie za pomocą strategii delta. Problem pozostałych współczynników ryzyka - gamma i vega - pozostał. A ponieważ bank sprzedał kontrakt na górny pułap stóp procentowych, zasób charakteryzuje się krótką pozycją zarówno we współczynniku gamma, jak i vega.

Ponieważ swapy i forwardy procentowe mają niezerowy współczynnik gamma, menedżer może wykorzystać je do zabezpieczenia pozycji gamma, którą zajął w wyniku sprzedaży kontraktu na górny pułap. (Do strategii zabezpieczającej gamma realizowanej za pomocą swapów i forwardów procentowych wrócimy później). Jeśli jednak chodzi o ryzyko vega, to jedynym sposobem zabezpieczenia pozycji jest zakup opcji. Menedżer zasobu musi zatem odpowiedzieć sobie na pytania: Jakie opcje kupić? Ile ich kupić?

W wielu wypadkach odpowiednim zabezpieczeniem szczątkowych pozycji gamma i vega jest zakup opcji nie posiadających wartości wewnętrznej. Ilustracja 18.10 przedstawia współczynnik vega w zasobie zawierającym kontrakt na górny pułap bez wartości wewnętrznej; ponieważ bank sprzedał opcję, vega ma wartość ujemną. Ponieważ zaś vega jest największa wtedy, gdy wartość wewnętrzna opcji jest zerowa, vega dla zasobu uzyskuje najniższą wartość ujemną przy stopach procentowych wyższych od stopy bieżącej.

Strategia zabezpieczająca vega wymaga od menedżera zakupu innych opcji. Załóżmy, że menedżer zasobu zrealizował tę strategię poprzez zakup opcji o wartości wewnętrznej jeszcze niższej, niż wartość wewnętrzna opcji sprzedanych. Jak pokazuje ilustracja 18.10, współczynnik vega jest już zabezpieczony -dopóki stopy procentowe pozostaną na aktualnym poziomie.

Zabezpieczenie zasobu przed skokami stóp procentowych. Mówiliśmy jak dotąd o zabezpieczaniu zasobu przy założeniu, że sytuacja na rynku zmienia się w sposób ciągły. Zdarzało się jednak, że rynek „skakał”. Ostatni taki przypadek miał miejsce na rynkach kursowych we wrześniu 1992 r.⁷

We wrześniu 1992 r. płynne, uporządkowane rynki kursów wymiany na pewien czas przestały istnieć. Najlepiej można się było o tym przekonać, przyglądając się zmienności. Waluty objęte „mechanizmem kursów wymiany” charakteryzowały się niższą zmiennością niż waluty

¹ Analiza ta została zaadaptowana z artykułu Richarda Cooksona i Lillian Chew Things Fuli Apart, „Risk”, październik 1992.