Beskid Mały. 131
Beskid Mały. 131
skie, wszystkie doliny, kotliny, zamglone niziny, rzeki, miasta, któreśmy z różnych punktów mniej dokładnie widzieli, stąd ukazują się w całej pełni. Leskowiec jest świetnym punktem widokowym. Zdobi wierch jego wysoki krzyż drewniany, około leżą duże płyty kamienne, na których byli właściciele tych dóbr z przed 30-tu lat ku upamiętnieniu swego pobytu kazali wykuć ślady swych stóp i herby. Nie dali się ostać tym pańskim kaprysom pasterze i płyty potłukli, bądź „skulali" na dół ku swojej uciesze. Obecnie widać jeszcze stopy hr. Potockich z Zatora i hr. Wielopolskiej. Trwalszą atoli pamiątką po byłych tutejszych dziedzicach została pamięć o ich złej gospodarce; wyniszczone i zmarnowane lasy przeszły powoli w wielki organizm dóbr żywieckich, w którym chronione i odnawiane, przychodzą do przyzwoitego stanu. Z powodu onych stóp chłopi okoliczni nazywają też Leskowiec „Butami", niektórzy zaś twierdzą, że zwie on się właściwie „ Bieskidem ", a Leskowcem sąsie-
dni wierch od strony
północno-wschodniej. Szczyty Leskowca. (Fot. W. Medwecki.)
W żlebach między temi
wierchami można dojrzeć ledwie dostrzegalne ślady pracy lodowców. Końcowe odnogi Leskowca ciągną się jeszcze kilka kilometrów na wschód i w Kozińcu, Mucharzu i Jaszczurowy opadają połogo do doliny Skawy.
Wszystkie wymienione wierchy od Jaworzyny do Leskowca — wiążą się w jedno pasmo, wiodące z doliny Soły do doliny Skawy.
Beskid Mały posiada doliny wszelkich typów, więc poprzeczne, podłużne, wiszące i przełomowe. Gdy w Beskidach Zachodnich doliny poprzeczne są regułą, a podłużne rzadkim wyjątkiem, to w omawianej ich grupie jest przeciwnie. Doliny poprzeczne występują tu tylko we wschodnim odcinku Madohora-Leskowiec, układając się prostopadle do wydłużonego tu grzbietu głównego. Są to przeważnie dolinki drobne, niezaludnione, z wyjątkiem Targoszowskiej, Tarnawskiej i wielkiej doliny, raczej kotlinki Rzyk, głęboko w góry między Jawornicę, Gancarz i Kobylą Głowę wsuniętej Lecz i w tym odcinku raczej za podłużną trzeba uznać dużą i ma-