tpn w alpach i za alpami2001

10

Ale ty harmonia niedługo lmędzy niemi potrwała. Caraccro-lo zaćmiony Alfonsa władzą, podniecił Johannę przeciw niemu. Johanna odsunąć go spróbowała; Alfons wypowiedział jej wojnę. Johanna pogodziła się ze Sforzem, i dała mu swych wojsk dowództwo.

Tak to rozpoczęła się długa i krwawa domowa wojna, w cią^ gu którćj obie strony rozmaitych powodzeń lub przygód, a kra: ciągłych klęsk doznawał. Johanna z okolioznościam zmieniając kilkakrotnie zdanie, to francuzkiego to arragońskiego księcia swym następcą mianowała.

W końcu Arragończyk ustąpił; Sforza uma^rł; francuzki książę następcą tronu uznany, a Caracciolo do pićrwszego faworyta tytułu i do dawnej powrócony władzy.

Ale i te fawory ku końcowi się miały. Johanna stara, całkiem niedołężna, długi czas znosiła brutalstwo starego już także kochanka. A te pogardy jego oznaki skrytą zaczęła odpłacać nienawiścią.

Jedna z jćj dam dworskich, z dawnego rodu, dumna dla siebie i za swą panią, oddawna bolała nad rakiem jej poniżeniem. Wyśledziwszy to nowe w sercu królowej uczucie, coraz je bardziej podniecać zaczęła, tak dalece, że gdy Caracciolo przyszedł z wymaganiem żeby mu zapisała na wieczność księztwo Amalfi i Salerno, Johanna odmówiła daru tego. Caracciolo oburzony tym uporem, nigdy przedtem nieznanym, obelżywe zaczął ciskać słowa. Kiólowa płakała rzewnie, ale podpisu dać nie chciała.

Dworskie damy wzruszone płaczem swej pani, zaprzysięgły zemstę. Wyznały nawet królowej, że spisek na Caracciola knują; królowa żadnego w tćj mierze nie dała zakazu.

Oznaczony do wykonania tego zamachu dzień przepędzono w zabawach i ucżtaeb, które się późno w noc przeciągnęły. Po NwUornej, winem sziimiącćj wieczerzy, wszyscy do spoczynku się udali; a stary faworyt jak zwykle zamknął się w swej komnacie. Już zasypiać poczynał, gdy zapukano do drzwi dunosząc, że gar-deróbna królowej, z pilnćm poselstwem, od swej pani do niego przysłana. Caracciolo kazał jćj otworzyć. Garderóbna weszła,