scandjvutmp3701

Fryderyk Froebel. 49

krześle, dziecko kreśli potem odpowiednie linje, zachowując te same formy oraz ich stosunki; ale rysunek ukazuje się już wtedy w postaci zmniejszonej. Nakoniec na płaszczyźnie samego tylko stołu, tabliczce, desce, papierze ukazują się przedmioty najrozmaitsze obok siebie: stoły, krzesła, ławki, dalej nakreślone (kontury) podług wzorów rzeczowych: nożyczek, pudełka, liści, własnych rąk. Wiele nabywa dziecko przy pomocy tego zajęcia; prawidłowo postrzega kształty, odtwarza je, rozwija i wzmacnia rękę.

f)    Rysowanie oraz gatunkowanie jednakowych przedmiotów doprowadza dziecko do zapoznania się z liczbą — rysuje ono dwoje oczu, dwie ręce, pięć palców i t. d. Współdziałanie wychowawcze w sprawie urabiania liczbowych pojęć dziecka winno podążać drogą naturalną od rzeczy widocznych ku niewidocznym, od rzeczywistych przedmiotów ku pojęciom. Dziecko z własnego już popędu gromadzi przedmioty jednakowe, rozkładając je na kupki lub rzędy. Matka, biorąc udział w tej zabawie, powiada:

Jabłko, jabłko, jabłko — same jabłka.

Orzech, orzech, orzech — same orzechy.

Kiedy indziej bierze od dziecka albo mu daje po jednym przedmiocie:

Jeden orzech, jeszcze jeden orzech, jeszcze jeden orzech, dużo orzechów.

Ćwiczenie następne: — Jedno, dwa, trzy... jabłka; jeden, dwa, trzy... orzechy.

Dziecko w tym wieku wyłącznie na przedmiotach zapoznaje się z liczbą i stosunkami liczbowemi; nazwa liczby, nie związana z przedmiotem rzeczowym, to dla niego czczy dźwięk bez treści.

g)    Wiele zyskuje pod wględem umysłowym i moralnym dziecko, stale przebywające z rodzicami.

Metoda wychowania przedszkolnego. 4