scandjvutmp1a01

Fryderyk Froebel. 23

piastunki, pedagogicznie wykształcone wychowawczynie, kierowniczki „ogródków dziecięcych" i ochron. W tym celu urządzono kursy teoretyczne z wykładami fizjologji, przyrody, dziejów kultury, pedagogiki, praktyki ogródka dziecięcego. 3) Zadanie trzecie obejmowało: a) wydawanie dziennika, służącego do wymiany myśli i zjednoczenia wszystkich rodziców i wychowawców, przejętych i ożywionych myślą wspólną; b) do roztrząsania powstających w praktyce pytań, rozważania warunków postępu i nastręczających się trudności; c) do wybierania i oceny zabaw i gier oraz całego ich materjału.

Instytucja zyskuje rozgłos: jedni przez ciekawość, inni dla głębokiego zajęcia odwiedzają Froebla. Na wzór pierwszego powstają „ogródki" w Dreźnie, Hamburgu, Frankfurcie nad Menem i w innych miastach. W latach 1849—50 Froebel objeżdża ważniejsze miasta Niemiec, przekonywając o doniosłości i znaczeniu wychowania przedszkolnego. Mowy jego wszędzie znajdują oddźwięk, liczba stronników rośnie, zwłaszcza wśród kobiet, do których też zwraca się głównie, powierzając im, jako matkom, swą ideę. Słowem, zasiew zeszedł, a siewca radośnie mógł spoglądać w przyszłość, oczekując owoców — rzecz prosta — nie materjalnych. Całe życie spędził w walce z ubóstwem, w której duch utrzymywał ciało. Ale oto czarna chmura zamroczyła ostatnie dni niestrudzonego działacza. Karol Froebel wydaje broszurę: „Hochschulen fiir Madchen und Kinder%arten“, w której dopatrzono się szkodliwego kierunku społecznego. Następuje pomieszanie osobistości autorów i w r. 1850 ukazuje się ministerjalny rozkaz zamknięcia wszystkich ogródków dziecięcych. Froebel, przyzwyczajony do niepowodzeń, a przekonany, iż żadne przeszkody zewnętrzne nie są w mocy zniweczyć jego sprawy, spokojnie przyjął