241
§ 2. Zbieżność szeregów o wyrazach dodatnich
Kryterium Bertranda. Załóżmy, że ciąg {CX3I1} ma skończoną lub nieskończoną granicę
T3 = lim °8m .
Wó wczas jeśli CB> 1, to szereg jest zbieżny, jeżeli zaś ‘OS < 1, /o jest rozbieżny.
(1 \l,+1
1 + ~ I = ln e = 1, ciąg Kummera jest zbieżny do granicy
% = CB— 1 (X = db oo, jeżeli CB = ± oo).
Pozostaje powołać się na kryterium Kummera.
Porównując ze sobą kryterium Raabego i Bertranda, można by powtórzyć te same uwagi, które zrobiliśmy wyżej w związku z kryteriami d’AIemberta i Raabego [369]. Łańcuch takich coraz czulszych (lecz jednocześnie coraz bardziej skomplikowanych) kryteriów można przedłużyć nieograniczenie.
372. Kryterium Gaussa. Z kryteriów d’Alemberta, Raabego i Bertranda łatwo można otrzymać następujące kryterium C. F. Gaussa:
Kryterium Gaussa. Załóżmy, że dia danego szeregu (A) stosunek ajan+1 można przedstawić »*’ postaci
-JLu-^I+JL + Źl, a„+i n ir
gdzie X i /< są stale, a O.jest wielkością ograniczoną: |0„|<I.. Wówczas szereg jest zbieżny, jeżeli A>1 lub jeżeli X — 1 / /i >1, i jest rozbieżny, jeżeli 1< 1 lubjeżeliX— 1 ifi< 1.
a.+ t _ 1
Przypadki X> 1 i A< 1 sprowadzają się do kryterium d’Alemberta, bo lim ——--. Niech teraz
1 = 1. Wówczas
W przypadku p>\ lub p< 1 sprawę rozstrzyga kryterium Raabego. Jeśli wreszcie p = 1, to jest
9?„ = Inn (<7?.-!) = — U..
n
Ponieważ dąży jak wiadomo, do zera, gdy » -*• oo, a 0* jest ograniczone, więc U = lim CB« = 0 i na mocy kryterium Bertranda szereg jest rozbieżny.
Przykłady. 1) Rozpatrzmy tzw. szereg hipergeometryczny (Gauss).
OO
= 1 +
1-2
*+
a-(oH-l)/H/H-l) - «-(a+l)-(<x+2)-ft-(ft4-l)(/?+2)
l*2*y(y+l) ' l-2-3-y(y+l)-(y+2)
*3+
zakładając na razie, że ot, fi, y, x>0. Tutaj
a.+t _ (a + n)(P+n) a. ~ (1 +n) (y+n)
a więc na podstawie kryterium d’Alemberta od razu stwierdzamy zbieżność szeregu dla x<l i rozbież-16 Rachunek różniczkowy