0390

0390



392


XII. Ciągi i szeregi funkcyjne

nie zawierąjący już k. W tym przypadku z twierdzenia 4(‘) wynika, że w szeregu (2) możemy dla k -*• oo przejść do granicy wyraz za wyrazem, co prowadzi do szeregu logarytmicznego.

6) Bardzo ciekawym przykładem tego samego rodzaju jest wyprowadzenie szeregu wykładniczego (404, (11)] z zależności

e* — lim ^1 -f    (k= 1,2,3,...).

Rozwijając potęgę dwumianu według wzoru Newtona, dostajemy

(3)    (l+ —) = 1+*- — +    + ... + *(*-!)..Jj^-w-i-l) .    + ...

\ k]    k 1-2 \k;    1-2- ... •n \k /

-,+ tt+if ('- i)+ - + 5 ('" t) - (■-*?-)+ "

W rzeczywistości dla każdego k mamy tu tylko skończoną liczbę (= *+1) wyrazów, lecz możemy przyjąć, że mamy szereg nieskończony, jeżeli pozostałe wyrazy przyjmiemy równe 0. Szereg ten jest zbieżny jednostajnie dla wszystkich k, bowiem jak widać szereg zbieżny

,+ Ji + ML+...+U11+... (* = const)

1!    2!    ni

jest jego majorantą. W tym przypadku zgodnie z twierdzeniem 4 w szeregu (3) można przejść do granicy dla k -*• oo wyraz za wyrazem. Ponieważ (n+l)-szy wyraz tego szeregu jest równy 0, dopóki k>n, a dla wszystkich &>n.ma postać więc jego granicą dla k -*■ oo jest x“/nL A więc tą drogą znów otrzymujemy rozwinięcie funkcji wykładniczej e*.

7) Korzystając ze wzoru Moivre’a wyprowadziliśmy już w ustępie 408 wzór

sin mz = m cos"1-‘z-sinz—    cos»-3z.sin3z-|- ...

Pokażemy, że można stąd otrzymać rozwinięcie funkcji sin x w szereg potęgowy.

X    X

Przyjmijmy z — — i wynieśmy cos" — za nawias. Wzór przybierze postać m    tn

sin x = cos"


itg—- (»-—) (i-—) m \ m J \ m J


3!


+ ...


Przyjmując, że x nie zmienia się, przejdźmy po prawej stronie wzoru do granicy, dla m -*■ oo.

X    X

Ponieważ cos"--► 1 [patrz na przykład 79,4) przy X = 0], a m tg--► x, więc w granicy rzeczy-

m    m

wiście otrzymamy szukane rozwinięcie [404, (12)]

jt3

sin x = x---h ...

3!

(‘) Przypominamy, że obszar zmienności 9C zmiennej x, o której mówiliśmy w twierdzeniu 4, może być dowolny, w szczególności może nim być zbiór liczb naturalnych (z tym, że a = + oo).


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
370 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne Dla liczby ct [429] znajdziemy taki wskaźnik ą, że
442 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne Analogicznie przenosimy na ten przypadek definicje wielkości
380 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne w którym suma pierwotnego szeregu nie może mieć pochodnej, gdyż j
444 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne W przyszłości, jeżeli tylko nie zrobimy innych zastrzeżeń, będzie
464 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne Twierdzenie odwrotne nie jest jednak prawdziwe: różne funkcje mog
11233 Strona3 S 3óó XII. Ciągi i szeregi funkcyjne W drugim przypadku wysokość garbów, które przesz
364 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne 428. Zbieżność jednostajna i niejednostajna. Przypuśćmy, że
366 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne W drugim przypadku wysokość garbów, które przeszkadzają w
368 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne 429. Warunek jednostajnej zbieżności. Twierdzenie
372 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne Twierdzenie 1. Niech funkcje u„{x) (n = 1,2,3,...) będą określone
374 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne 432. Uwaga o zbieżności ąuasi-jednostajnej. Jeżeli szereg funkcyj
376 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne Odejmując tę równość wyraz po wyrazie od (11) łatwo otrzymujemy(1
378 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne Tutaj J o więc szereg można całkować wyraz za wyrazem, mimo że dl
382 (29) XII. Ciągi i szeregi funkcyjnelim/*(x) = C„ (n = 1,2, 3,...), a w pierwszym przypadku ciąg
384 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne Chociaż liczbę r można wziąć dowolnie bliską R, z poprzedniego do
386 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne Jeżeli dla funkcji /(x) otrzymamy rozwinięcie w szereg potęgowy t
388 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne regiem potęgowym (31) w przedziale jego zbieżności, będziemy miel
390 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne gdzie {o„} jest pewnym ciągiem liczb rzeczywistych. Przypuśćmy, ż

więcej podobnych podstron