441
§ 5. Elementarne funkcje zmiennej zespolonej
tak dobrze znaną, gdy chodzi o wartości bezwzględne liczb rzeczywistych. Rzeczywiście, tym razem sprowadza się ona do znanej nierówności
p/(jr + jf,)2+0'+/)* < c2+y2 + ^x'2+y'2 ,
która jest szczególnym przypadkiem nierówności Minkowskiego [133 (7)]; zobacz też odnośnik na str. 285 tomu I.
Spełnione są także wnioski wynikające z tej nierówności [patrz 17].
Gdy w oznaczeniu liczby zespolonej z = x+yi przyjmiemy x = r cos 0,y = r sin O, otrzymamy tak zwaną trygonometryczną postać liczby zespolonej:
z — r (cos© +/ sin ©).
Podstawmy w postaci trygonometrycznej inną liczbę zespoloną z':
z' — r'(cos ©' + / sin ©').
Wtedy iloczyn zz' w postaci trygonometrycznej będzie wyglądał tak:
zz' -- rr'[cos (©+©') + / sin (© + ©')],
co bezpośrednio wynika z twierdzeń o kosinusie i sinusie sumy. Stąd
|zz'| = jzj ■ |zj, Arg zz' = Arg z + Arg z'.
Podobnie dla ilorazu z i z' (z' A0) znajdujemy
z
z'
Arg — = Arg z — Arg z'.
k I *
Ze wzoru na iloczyn otrzymujemy wzór na potęgę o wykładniku naturalnym //:
z" = r"(cos nG-ri sin »©),
w szczególności dla r ----- 1 otrzymujemy wzór de Moivre'a
(cos ©+f sin ©)" = cos n&+i sin n ©.
Wreszcie pierwiastek «-tego stopnia z z jest równy
" /— " /— ( © . ■ © \
^z = ^r Icos--1-1 sin — I,
gdzie y r jest pierwiastkiem arytmetycznym z modułu r. Podstawiając tu kolejno
© = 0, 0+2tt, 0 + 4tt, ..., 0+2 (n— 1) tc
otrzymujemy n różnych wartości pierwiastka ]/z (zakładając oczywiście, że z^O). Dla innych wartości 0 będą już tylko powtarzały się te same wartości pierwiastka.
454. Ciąg liczb zespolonych i jego granica. Rozpatrzmy ciąg {z„} utworzony z liczb zespolonych z„ = = x„+y„i (n = 1, 2, 3, ...).
Definicję granicy tego ciągu liczb zespolonych formułujemy w taki sam sposób jak w przypadku ciągu liczb rzeczywistych [23]:
Liczbę c = a+bi nazywamy granicą ciągu {z„}, jeżeli dla dowolnie małej liczby e>0 istnieje taki wskaźnik N, że wszystkie wyrazy z„ o wskaźnikach n>Nspełniają nierówność
U»-c| < £•
Zapiszemy to wzorem
lim z, = c lub z„ -► c .