0474

0474



476


XII. Ciągi i szeregi funkcyjne


Uwaga. Wyjaśnimy na zakończenie, w jaki sposób można wyznaczyć wartość staiej C występującej w przedstawionym poprzednio rozwinięciu. Obierając pewną wartość b>a, dla której możemy łatwo obli1 czyć sumę i całkę, otrzymujemy szereg oscylujący wokół stałej C

b    b

c = £]/(1)- j- f f{x) dx+ y/(ó)-    hf'(b)+ h3f"Xb)~ ...,

m    «t

z którego w wielu przypadkach można obliczyć przybliżoną wartość C.


469, Wzór i szereg Stirlinga. Jako ważny przykład wykorzystania rozwinięć otrzymanych w poprzednim ustępie podamy ich zastosowanie do obliczenia liczby


In (n!) = In /i+ ^ ln i.

1-1

Biorąc a — 1 ,h= li b = n (po zastąpieniu n przez n— 1) przyjmiemy f(z) = ln z, skąd /<">(z) = (-l)—2

z"

a więc warunki a) i b) są spełnione. Otrzymujemy w ten sposób rozwinięcie asymptotyczne ln(n!) ('): (26)

1


In (/i!) ~ C+ (n+ —\ ln»-n+    • ---^---V + •••    -—

\    2/    1-2 n 3-4 n1    (21-l):


+ ...


I 2k    zi“-‘

Jest to tak zwany szereg Stirlinga, jest on wyraźnie rozbieżny, gdyż wartość bezwzględna jego wyrazu

*21


ogólnego [449], która wynosi -


(21—2)!    . . .

irry » dąży do oo.


2 n2n    (2tt/i)2‘-2

Z rozwinięcia asymptotycznego ln (n!) możemy otrzymać rozwinięcie samej silni, jak to widzieliśmy w ustępie 464, 3°. A mianowicie, podstawiając zamiast współczynników Bk ich wartości liczbowe, mamy


nl ~ }/2nn (—\ |lH-----1--i——

\e) \    12n    288/i2


139


571


51840/ł3


2488320/14


Gdy obetniemy szereg (26) zadowalając się napisanymi wyrazami, lecz dodamy resztę, to otrzymamy wzór Stirlinga

(27) ln (/.!) = C+ (zi+ i-) lnn-n+ -®ł- • ±    • -i- + ...

\    2/    112 n 314 #r

— -K-1)1"1-—---5--h0(-l)1----i—,

(2Jfc—1)21    /»1»-1    (21+l)(21+2)

który, jak zobaczymy, jest już całkiem dogodny dla rachunków przybliżonych.

Przyjmując 1 = 1 otrzymujemy prosty i ważny przypadek szczególny wzoru Stirlinga

ln(/i!) = C+ ^n+    In/i—n+

piszemy go zwykle w postaci


n! = ^    etli2\

1

Do sumy logarytmów dodajemy napisany osobno ln n. Liczba 1 otrzymana przy całkowaniu jako składnik zosta ła włączona do C.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
394 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne Sprawdzić to na szeregu otrzymanym przez przestawienie wyrazów sz
442 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne Analogicznie przenosimy na ten przypadek definicje wielkości
374 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne 432. Uwaga o zbieżności ąuasi-jednostajnej. Jeżeli szereg funkcyj
456 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne 461. Przykłady. W tym ustępie pokażemy na kilku przykładach, jaki
474 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne Po uwzględnieniu poprawek na zaokrąglenie i resztę otrzymujemy n2
11233 Strona3 S 3óó XII. Ciągi i szeregi funkcyjne W drugim przypadku wysokość garbów, które przesz
364 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne 428. Zbieżność jednostajna i niejednostajna. Przypuśćmy, że
366 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne W drugim przypadku wysokość garbów, które przeszkadzają w
368 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne 429. Warunek jednostajnej zbieżności. Twierdzenie
370 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne Dla liczby ct [429] znajdziemy taki wskaźnik ą, że
372 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne Twierdzenie 1. Niech funkcje u„{x) (n = 1,2,3,...) będą określone
376 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne Odejmując tę równość wyraz po wyrazie od (11) łatwo otrzymujemy(1
378 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne Tutaj J o więc szereg można całkować wyraz za wyrazem, mimo że dl
380 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne w którym suma pierwotnego szeregu nie może mieć pochodnej, gdyż j
382 (29) XII. Ciągi i szeregi funkcyjnelim/*(x) = C„ (n = 1,2, 3,...), a w pierwszym przypadku ciąg
384 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne Chociaż liczbę r można wziąć dowolnie bliską R, z poprzedniego do
386 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne Jeżeli dla funkcji /(x) otrzymamy rozwinięcie w szereg potęgowy t
388 XII. Ciągi i szeregi funkcyjne regiem potęgowym (31) w przedziale jego zbieżności, będziemy miel

więcej podobnych podstron