0628

598 Schorowany tygrys, 1949-1953

dwoma pociągami w asyście pięciuset funkcjonariuszy MGB i dwudziestu śledczych z wydziału „spraw szczególnie ważnych”. Kiedy „Stalin każe mu zabić jednego”, stwierdził Beria, „Malenkow zabija tysiąc!”. Malenkow zaatakował miejscowych przywódców, wiążąc rozproszone nici w jeden śmiertelnie niebezpieczny spisek. Zaczęły się aresztowania, lecz Wozniesienski i Kuzniecow pozostali w swoich mieszkaniach w różowym domu przy ulicy Granowskiego, przekonani, że Stalin im wybaczy: wydawało się, że rok 1937 nie może się powtórzyć. Nawet Mikojan uważał, że rozlew krwi jest kwestią przeszłości.

* ^{1 1}

Miał powody, by żywić taką nadzieję, ponieważ jego najmłodszy, osiemnastoletni syn Sergo zaręczył się z „czarującą, piękną” córką Kuzniecowa, Ałłą. Kiedy jej ojciec popadł w niełaskę, Ałła dała młodemu Mikojanowi szansę na wycofanie się z obietnicy małżeństwa:

-    Czy to zmienia twoje zamiary?

Ale Sergo kochał Ałłę, a jego rodzice zaczęli traktować ją „jak własną córkę”. Mikojan popierał projekt małżeństwa.

-1 ty pozwolisz na to małżeństwo? Oszalałeś? - szepnął do Mikojana strachliwy Kaganowicz. - Nie rozumiesz, że Kuzniecow jest zgubiony? Powstrzymaj to!

Mikojan był nieugięty. 28 stycznie 1949 roku Kuzniecow został zwolniony ze stanowiska sekretarza partii i oskarżony o „niebolszewickie odchylenie” i „antypaństwowy” separatyzm. Trzy dni później młodzi wzięli ślub. Kuzniecow był rozbrajająco naiwnym, „odważnym człowiekiem”, wspominał Mikojan, „nieświadomym zwyczajów Stalina”. Mikojan wydał dla młodej pary przyjęcie w Zubałowie, ale Kuzniecow, uświadomiwszy sobie w końcu swoją sytuację, zatelefonował do Mikojana i powiedział, że nie może przyjechać, ponieważ ma „kłopoty z żołądkiem”. Mikojan nie chciał o tym słyszeć:

-    Mamy w domu dosyć toalet! Przyjeżdżaj!

-    Nie mam samochodu - odparł Kuzniecow. - Doskonale sobie poradzicie beze mnie.

-    To nie wypada, żeby ojciec nie przyszedł na wesele własnej córki - powiedział Mikojan i przysłał swoją limuzynę.¹ Na przyjęciu Kuzniecow nie mógł się odprężyć. Czuł, że naraża córkę.

1

W tym samym czasie tuż obok, w innym mieszkaniu przy ulicy Granowskiego, odbywała się podobna rozmowa: Rada Chruszczowa, której ojciec wciąż przebywał w Kijowie, zatrzymała się u przyjaciół ojca, Malenkowów. Chciała jechać na ślub, lecz Malenkow, zdając sobie sprawę z beznadziejnej sytuacji Kuzniecowa, nie chciał jej dać limuzyny. „Nie dam ci samochodu - nie uczysz się dobrze”. Ale Rada pojechała do Zubałowa na własną rękę.