0646

616 Schorowany tygrys, 1949-1953

przy obiedzie. Nie tylko Mgeładze ostrzegał Stalina przed skorumpowanymi Megrelami rządzącymi Gruzją. Beria był Megrelem, podobnie jak Czarkwiani, który władał nią od 1938 roku. Stalin rozkazał Abakumowowi zainteresować się skorumpowaną Gruzją i przygotować sprawę przeciwko Megrelom, nie zapominając o samym Berii:

- Przyjrzyjcie się Wielkiemu Megrelowi.⁶

Osiemnastego listopada, pod koniec wypoczynku, Stalin wyraził zgodę na aresztowanie pierwszego żydowskiego lekarza. Profesor Jaków Etin-ger, który leczył przywódców, wyrażał się zbyt szczerze o Stalinie, co ujawnił podsłuch zainstalowany w jego mieszkaniu. Etinger został oskarżony

0    skłonności „nacjonalistyczne” i poddany torturom przez jednego z podwładnych Abakumowa, podpułkownika Michaiła Riumina, który kazał mu obciążyć wszystkich najbardziej znanych lekarzy moskiewskich, co nie spotkało się z aprobatą jego przełożonego. Abakumow polecił Riuminowi zamknąć sprawę, lecz Riumin tak gorliwie przesłuchiwał Etingera, że ten zmarł na „atak serca” - był to eufemizm oznaczający śmierć na skutek tortur. Riumin znalazł się w kłopotach - chyba że zdołałby zniszczyć Abakumowa pierwszy.

Abakumow nie zaniedbywał swoich obowiązków: Stalin znowu rozkręcał spiralę represji. Aresztowania się nasiliły. W1950 roku w obozach przebywało więcej więźniów - 2,6 miliona - niż kiedykolwiek. Ale Abakumow wiedział zbyt wiele o sprawie leningradzkiej i żydowskiej. Co gorsza, Stalin wyczuwał opieszałość MGB - i samego Abakumowa. Abakumow był Jagodą, a on znów potrzebował Jeżowa.

Zamknięcie sprawy żydowskiej, pogłoski o korupcji, podszepty Berii

1    Malenkowa, a zapewne też buńczuczna zarozumiałość samego Abakumowa nastawiły Stalina przeciwko niemu. Nie nastąpiło żadne nagłe zerwanie, ale kiedy Stalin wrócił z wypoczynku*, tuż po swoich siedemdziesiątych pierwszych urodzinach, 22 grudnia, nie wezwał Abakumowa. Cotygodniowe spotkania skończyły się, tak jak wcześniej w przypadku Jagody i Jeżowa. Kaprys Stalina i śmierć Etingera zapewniły Riuminowi wymarzoną okazję. „Mały Miszka” lub, jak nazywał go Stalin, „Gnom” albo „Pigmej”, stał się drugim zbrodniczym karłem Stalina.

Chcę odłożyć swój powrót z powodu złej pogody w Moskwie i niebezpieczeństwa grypy. Zjawię się w Moskwie po nadejściu mrozów - napisał Stalin do Malenkowa w grudniu 1950 roku.