15. Inżynieria „nowych" produktów służących do zarządzania ryzykiem
Steven H. Bloom jest jednym z założycieli i dyrektorów Susąuchanna Investment Group, zatrudniającej 200 osób firmy działającej na rynku instrumentów pochodnych. Byt kreatorem rynku na Chicagowskiej Giełdzie Opcji oraz Giełdzie Filadelfijskiej, ma za sobą 10 lat doświadczeń w zawieraniu i nadzorowaniu transakcji na rynkach pochodnych instrumentów walutowych, akcyjnych i indeksowych; współdziałał przy opracowaniu wielu stosowanych w Susąuchanna systemów analitycznych i technicznych. Był odpowiedzialny za transakcje na pochodnych instrumentach kursowych oraz za opracowywanie produktów i zarządzanie w sojuszu dotyczącym operacji kursowych, jaki jego firma zawarła z Chase Manhattan Bank. Jest absolwentem Nowojorskiego Uniwersytetu Stanowego w Binghamton; tytuł magisterski uzyskał na Uniwersytecie Stanu Michigan. | |
Zarządzanie ryzykiem w praktyce
Halsey G. Bullen
Jednym z bardziej intrygujących obszarów rachunkowości finansowej jest zastosowanie postępów inżynierii finansowej do rachunkowości wyników tej inżynierii. Książka niniejsza jasno dowodzi, że zestawienie pożądanych struktur finansowych z klocków finansowych - przyszłych strumieni gotówki, opcji, swa-pów i forwardów - oraz rozkładanie takich złożonych struktur na elementy składowe jest istotne dla efektywnego zarządzania czynnikami ryzyka, jakie napotyka się we współczesnej działalności gospodarczej. Rachunkowość jest pomyślana jako język tej działalności. Jak dotąd jednak zasady rachunkowości instrumentów finansowych przywiązywały niewielką wagę do postępu, jaki dokonał się w inżynierii finansowej.
I tak na przykład opinia Accounting Principles Board nr 14 wymaga, aby emitenci obligacji emitowanych razem z odrębnymi warrantami akcyjnymi dzielili wpływ}' z tych obligacji na konta długu i kapitału własnego, ale jednocześnie obligacje zamienne na akcje powinny być traktowane wyłącznie jako dług, gdyż są zasadniczo instrumentem dłużnym. Wielu emitentów obligacji zamiennych uważa, że takie ujęcie prowadzi do zawyżonych wskaźników długu do kapitału własnego oraz zaniżonych wskaźników przeciętnych kosztów odsetkowych, co może wprowadzać w błąd niektórych użytkowników sprawozdań finansowych. Opinia nr 14 uchyliła opinię wcześniejszą, zgodnie z którą przychody z obligacji zamiennych miały być rozdzielane na dług i kapitał własny. Pojawiały się bowiem skargi - spowodowane być może tym, iż alokacja