Zarz Ryz Finans R15E5

15. Inżynieria „nowych" produktów służących do zarządzania ryzykiem 455

kontraktu na dolny pułap stóp lub opcji swapowej. Wybór między nimi będzie zależał od oczekiwanego przyszłego kształtu stóp procentowych.

4.    Jeśli oczekuje się wzrostu stóp, nie trzeba podejmować żadnych działań, choć można zakupić kontrakt na dolny pułap lub opcję swapową. Zabezpieczą one firmę na wypadek, gdyby oczekiwania te nie spełniły się.

5.    Jeśli oczekuje się, że stopy pozostaną stabilne na bieżącym poziomie lub w jego pobliżu, najkorzystniejszym ekonomicznie rozwiązaniem jest sprzedaż kontraktu na górny pułap lub opcji swapowej.

Rozważane wyżej alternatywne strategie zarządzania pozycją w swapie procentowym odnoszą się do sytuacji, w której wzrost stóp procentowych prowadzi do nie zrealizowanego zysku w posiadanym przez firmę portfelu swapów. Analogiczne techniki można zastosować wtedy, gdy w wyniku spadku stóp procentowych aktualna pozycja swapowa wykazuje potencjalną stratę****.

* Zysk na pozycji swapowej wynika z faktu, że firma A może zawrzeć kontrakt swapo-wy, w którym uzyskiwałaby 11% rocznie (bieżącą stopę swapową), zapewniając sobie marżę równą 2% w stosunku do aktualnego swapu, w którym płaci 9% rocznie; stopy zmienne obu swapów (sześciomiesięczna stopa L1BOR) równoważyłyby się wzajemnie. Typowy kontrakt swapowy przewiduje możliwość odstąpienia od niego („wykupienia” go) - w danym przypadku kontrahent musiałby przy tym wypłacić firmie A kwotę równą wartości bieżącej rocznych przepływów netto odpowiadających marży 2%.

** Zakładamy przy tym, że portfel firmy A jest dostatecznie duży, by zmiana oprocentowania pożyczki na kwotę 100 min USD ze stałego na zmienne nic miała istotnego wpływaj na jej pozycję konkurencyjną oraz że jej aktywa i strumienie przychodów są wrażliwe na zmiany stóp procentowych i skorelowane z nimi.

*** Zob. analizę parytetu opcji sprzedaży i opcji kupna przeprowadzoną w rozdziale 12.

**** Satyajit Das, Swap Strategies in the New Climate, „Corporate Finance”, sierpień 1989, s. 12-13.

Satyajit Das jest dyrektorem finansowym grupy TNT, a John Martin był menedżerem działu planowania finansowego w tej samej firmie. Tekst wyraża poglądy i opinie autorów, a nie ich pracodawcy. Koncepcja przykładu opiera się na materiale zawartym w jednym z rozdziałów książki: Satyajit Das (red.), The Global Swap Market, London, IFR Publishing 1991.

©Satyajit Das i John Martin. Wykorzystane za zgodą właścicieli praw autorskich. Fragment zaczerpnięty z artykułu pod tym samym tytułem, opublikowanego w czasopiśmie „Risk” we wrześniu 1991 r.

Jak pokazują Das i Martin, wybór pomiędzy' kontraktami na pułapy stóp procentowych a opcjami swapowymi zależy od oczekiwań użytkownika odnośnie do przyszłych stóp procentowych. Aby zapewnić równoważne warunki obu rozwiązań, kontrakt na górny pułap powinien mieć strukturę serii opcji kupna