B574 8
75

RUMIENIE 161

śledziona wychodz-ła z pod luku żebrowego. Objaw ten nie wiąże się bli 'ej z symptomatologią swoistą rumieni i jest raczej wyrazem zakażenia. To samo odnieść należy i do powiększenia wątroby, oraz ob^:awów żółtaczki spostrzeganych niekiedy. Zapalenia opon mózgowych, spostrzegane niejednokrotnie, zależą od przerzutów laseczników gruźliczych lub meningo-koków i z symptomatologią właściwą rumieri nie mają nic wspólnego. Natomiast podrażnienie opon (meningismus), spostrzegane przeze mnie, mieści się i w symptomatologii wstrząsu anafilaktycznego

Obrzmiewanie przejściowe gruczołów w sąsiedztwie wykwitów skórnych, aczholw'ek spotyka się rzadko (zaledwie w 4% przypadków), posiada biiską łączność z mnemi skazami anafilaktycznemi, jak naprzykład z chorobą surowiczą.

Rys. 55. Halina L. Rumień wielokształtny z jedną serją wykwitów i ze spadkiem przełomowym (crisis).

Zachowanie aię ciepłoty w przebiegu rumieni jest niesłychanie zmienne. Pewna część przypadków przebiega zgoła bez podniesienia ciepłoty. Częściej jednak już w pierwszym dniu choroby ciepłota podnosi s^;ę do 38°—39°, trzyma się w typie zwalniającym przez 3—4 dni, a po wystąpieniu wykwitów podnosi się nieraz do 40° i wyżej i spada przez ubywanie (lysis).

Wystąpieniu nowej seri' wykwitów towarzyszy w tych razach podskok ciepłoty.

Niekiedy odczyn cieplny nie zachowuje się równolegle do wykwitów skórnych: podniesienie ciepłoty trwa przez cały czas choroby ze znacznemi zwolnieniami i z przepu.-szczaniami.

Innym razem krzywa Ciepłoty kształtuje się według typu właściwego dla danego zakażenia, w którem rumień gra rolę objawu wikłającego.

Badaniami krwi w rumieniach naogół zajmowano nę mało. Stwierdzono jednak istnienie leukocytozy umiarkowanej (9000—12000)

(JOCIIMANNt oraz zmniejszenie liczby czer wonych krążków krvvi i ilości hemoglobiny.

W moich przypadkach liczba leukocytów w mi', sz. trzymała się poniżej 20000, raz tylko doszła do 50000. Wzór leukocytowy wykazywał stale przyrost wi°lojądrowych obojętnochłonnych (w odsetkach aż do 90%) i spadek limfocytów. W okresie zdrowienia występowała lekka eozynofilja (3—4%).

Podręcznik chorób zakaźnych VIII ii