IHNIK1 BADANIA
_oski z badania serca należy korelować z wynikami oceny ciśnienia w żyłach
jjnych i tętna na tętnicach szyjnych. Istotne jest ponadto prawidłowe odniesie-stwierdzanych objawów przedmiotowych do struktur anatomicznych, a także edenie momentu ich występowania w cyklu pracy serca.
Należy zwrócić uwagę na umiejscowienie anatomiczne tonów serca w odniesieniu do przestrzeni międzyżebrowych i ich odległość od linii środkowej mostka, ^rodkowoobojczykowej lub pachowej. Linia środkowa mostka jest najlepszym cnnktem zerowym dla tych pomiarów, jednak niektórzy wolą odnosić je do linii sr zdkowoobojczykowej, która ich zdaniem lepiej uwzględnia różnice rozmiarów Kształtów ciała poszczególnych pacjentów.
r -iTs-idłowe określenie momentu występowania tonów serca w odniesieniu do r :zczególnych faz cyklu pracy serca. Często jest to możliwe już na podstawie I _chiwania. U większości osób z prawidłową lub wolną czynnością serca moż--1 otzy użyciu stetoskopu łatwo rozpoznać pary tonów serca. Pierwszym tonem :: S-, drugim S2, a po nich następuje względnie długi okres przerwy spowodo--rmei rozkurczem, oddzielający jedną parę tonów od kolejnej.
S
S
skurcz
rozkurcz
skurcz
fe — zcna jest również względna głośność tonów (akcentacja). zazwyczaj jest ■: mniejszy od S2 na koniuszku serca; S2 zwykle jest głośniejszy od w okolicy Łdstawy serca.
ferziedy nawet doświadczeni klinicyści nie są pewni prawidłowego rozpoznania tez:~ serca, zwłaszcza w przypadku obecności tonów dodatkowych i szmerów, p takim przypadku pomocna bywa ponowna analiza. Należy powrócić do osłuchi-terża w takim punkcie na powierzchni klatki piersiowej - najczęściej na podstawie te: i - gdzie najłatwiej można zidentyfikować Si i S2, utrwalić w pamięci ich rytm, p- : -tepnie przesuwać stetoskop stopniowo w dół klatki piersiowej aż do miejsca, w - ::rvm słyszalny jest interesujący nas ton.
giwanie się jedynie osłuchiwaniem może być niekiedy mylące. Głośność to- Przykładowo, ton Sa jest osłabiony
> i S2 bywa czasami nieprawidłowa. Ponadto przy szybkiej czynności serca w bloku przedsionkowo-komorowym
rozkurczu ulega skróceniu i przy częstości ok. 120 uderzeń/min czas trwania 1. stopnia, a ton S2 w stenozie aortalnej
zu i rozkurczu jest nie do odróżnienia. Aby ułatwić prawidłowe ustalenie, rsłuchiwane tony oraz szmery są skurczowe czy rozkurczowe, należy wystać badanie palpacyjne tętna na tętnicy szyjnej lub uderzenia koniuszko-. Fala tętna na tętnicy szyjnej i uderzenie koniuszkowe występują w czasie hk -T7U. tuż po Si, a więc towarzyszące im zjawiska osłuchowe będą wynikać ze pccrczu serca. Natomiast te tony i szmery, które następują po fali tętna i uderzeniu s ciuszkowym, występują w czasie rozkurczu.
prowadzenie. Już starannym oglądaniem przedniej ściany klatki piersiowej r— zna stwierdzić położenie uderzenia koniuszkowego lub rzadziej ruchu komory