BATES2

TECHNIKI BADANIA PRZYKŁADY NIEPRAWIDŁOW

Znaczenie prawidłowego rozróżnienia tonów S₁ i S₂. Niezależnie od kierunku osłuchiwania serca, aby ułatwić sobie prawidłowe rozpoznanie tonów, należy umieścić palec wskazujący i środkowy lew^ej ręki na przebiegu prawej tętnicy szyjnej w dolnej 3. części szyi; wówczas ton Si pojawia się tuż przed falą tętna na tętnicy szyjnej, a S₂ następuje po fali tętna. Należy porównać głośność S, i S₂ w miarę przesuwania stetoskopu do obszarów omówionych powyżej.

® Na podstawie serca ton S₂ jest głośniejszy niż Si i może ulegać rozdwojeniu podczas oddychania. Na koniuszku S[ jest z reguły głośniejszy niż S₂, o ile odstęp PQ nie jest wydłużony.

® Dzięki dokładnej obserwacji głośności tonów S₍ i S₂ można zidentyfikować każdy z nich i dzięki temu prawidłowo rozpoznać skurcz, czyli okres pomiędzy Si i S₂, oraz rozkurcz, występujący pomiędzy S₂ i S_t.

Prawidłowe rozróżnienie skurczu i rozkurczu jest niezbędne do właściwej identyfikacji dodatkowych tonów S₃ i S₄ oraz szmerów i ich umiejscowienia w cyklu pracy serca.

drugie prawe międzyżebrze

- pole zastawki

drugie lewe międzyżebrze

pole zastawki płucnej

koniuszek serca

- pole zastawki mitralnej

dolna

część lewego brzegu mostka

- pole zastawki trójdzielnej

Tony i szmery powstające na 4 zasta sĄ serca mogą być wysłuchiwane w cć r* dużych obszarów, jak przedstawiono na rysunku poniżej. Opisując miejsca m najlepszej słyszalności, należy posr- c d się raczej nomenklaturą anatomicz' i i niż pojęciami „pól zastawkowych".

zastawka aortalna

zastawka

zastawka trójdzielna zastawka ~

(Przedrukowano z Leatham A. Introduction to nation of the Cardlovascular System, wyd. Z Oxzrt5| versity Press, Oxford, 1979.)