CCF20110308073

146 6. Zagadnienia kierowania i zarządzania bezpieczeństwem wewnętrznym

im role i zadania, granice pól swobody decyzyjnej. Należy jednak zwrócić uwagę na dwa szczegóły: pola (obszary) polityki oraz najwyższego poziomu zarządzania nic są ostro wyodrębnione, lecz zachodzą na siebie, mają sytuacyjnie zmienny obszar wspólny, ponadto relacje wpływu na styku polityki i zarządzania są dwustronne, zwrotne.

Tezy te można odnieść do każdej organizacji w dowolnym obszarze funkcjonowania (rysunek).

/RADA'

iadzorc;

polityka

rządzenie

• • . • ••••■ '• ■ >,W ,ti I,    - •(., - «•->••*    ■

; ■’ •*.

;    OPjMjąpMK) >. ■    >■. MC. MMHMBMIIM

; strategiczne

SFERA

ZARZĄDZANIA

i operacyjne

zarządzanie

| taktyczne

SFERA

WYKONAWCZA

wykonawstwo

Bez większego kłopotu stanowisko takie można ekstrapolować w obszar polityki i zarządzania bezpieczeństwem i bezpieczeństwem wewnętrznym¹⁷³.

Inną, równic użyteczną interpretację polityki organizacyjnej oraz jej związków z zarządzaniem wnoszą cytowani już francuscy autorzy z grupy Strategor, odwzorowując organizację jako czworościenną piramidę (rysunek na następnej stronie). W tym ujęciu rolę polityka (oprócz oddziaływań zewnętrznych - reprezentowania organizacji w relacjach z innymi podmiotami) autorzy ci określają słowami: „Strategia, struktura, decyzje i tożsamość tworzą cztery oblicza organizacji lub cztery bramy, przez które kierownictwo może wprowadzać swoje oddziaływania zmierzające do prowadzenia, ^{1 2} przekształcenia i zmieniania organizacji. [...] Żaden z elementów polityki (strategia, struktura, tożsamość i procesy) nic ma prymatu nad pozostałymi. Funkcją każdego elementu polityki jest harmonizowanie pozostałych oraz otoczenia. [...] Najlepsza strategia (tożsamość, procesy, struktura) to ta, która umożliwia uzyskanie największej spójności wszystkich elementów polityki oraz adekwatności do warunków otoczenia”³. Sferze polityki organizacji, reprezentowanej przez osoby polityka, stratega, przypisują autorzy francuscy myślenie w kategoriach owych czterech bram, troskę o ich określenie oraz kształtowanie, co wyznacza, determinuje role i funkcje na poziomach zarządczych, będących domeną menedżerów.

Zarysowana interpretacja kategorii polityki oraz określenie jej relacji z zarządzaniem pozwalają przejść do zagadnienia istoty, charakteru, treści i struktury procesu polilycz.no--stratcgicznego w organizacjach. Trzeba jednak wcześniej zwrócić uwagę na dwa procesy charakterystyczne dla współczesnej i przyszłej ewolucji polityki i zarządzania, mające istotne znaczenie w obszarze bezpieczeństwa.

1

¹⁷³ Szczególnie wyraźnie względną odrębność sfer polityki i zarządzania można uchwycić, wyróżniając w interesującej nas dziedzinie: poziom rządowo-resortowy jako obszar kierownictwa politycznego oraz poziom kierownictwa służb (policja, straż pożarna, straż graniczna itp.) jako sferę zarządzania. Wprowadza to przejrzysty ład w dyskutowanej i stwarzającej liczne problemy kwestii kierownictwa politycznego nad armią, policją

2

innymi służbami.

3

Stralcgor. Zarządzanie firmą, PWE, Warszawa 2002.