CCF20110308081

162 6. Zagadnienia kierowania i zarządzania bezpieczeństwem wewnętrznym

D-l-M-E

Elements of National Power

CDR, ToM Kirfrr

Diplomatic

:conomic

NARODOWY ZASÓB BEZPIECZEŃSTWA I SYSTEM STRATEGII

Elementy potęgi narodowej

NSOypl.

Informational

Military

Należy jednak zauważyć, że ów pozytywny trend zmian powoduje wiele nowych wyzwań, problemów w obszarze kierowania i zarządzania. Funkcje te stały się o wiele bardziej złożone, trudniejsze, wymagające nowej optyki, nowych metod i narzędzi, nowych cech i umiejętności uczestników oraz woli porzucenia schematów, zerwania z zakodowanymi normami i procedurami, zdolności poszukiwania i kreowania nowych rozwiązań. Wbrew pozorom jest to dobra wiadomość dla dzisiejszych studentów - przyszłych menedżerów bezpieczeństwa. Przyszłość wyzwala radość zmiany i tworzenia. Otwiera szanse dla nowych wizji i pomysłów, nowych podejść i rozwiązań, dla satysfakcji i samorealizacji.

Na tle zaprezentowanych podejść - charakterystyk procesu polityczno-strategicznego poniżej prezentowane jest stanowisko, które czerpiąc z wielu rozwiązań, wprowadza nowe aspekty, akcentuje inne elementy procesu. Podkreślić przy tym należy nicsprzecz-ność, a komplemcnlamość wszystkich rozwiązań. Bardziej szczegółowy opis procesu planowania na poziomie polityczno-strategicznym oraz odniesienie go do problematyki bezpieczeństwa, a w tym - analiza innych jeszcze rozwiązań amerykańskich znajduje się w książce Sieć bezpieczeństwa. Domeny, relacje, dylematy, szanse. Tu ograniczono się do przedstawienia logiki i ogólnej struktury procesu w wymiarze wytworów planowania (rysunek na następnej stronie). Przeniesiona również została z tej pracy kwestia ogólnego podejścia, paradygmatu myślenia o przyszłości oraz jej kreowania, wyrażona tezą-apelem: „podejście prognostyczno-krcatywnc ważniejsze od adaptacji i poprawiania”.

W refleksji nad filozoficzno-metodologiczną orientacją refleksji i działań w sferze bezpieczeństwa, zdecydowanie należy opowiedzieć się za podejściem zaproponowanym wanio /integrowane” w: B.R. Poscn, TheStruggle against Terrorism. GrandStrategy, Strarcgy, andTactics, „International Security” Winter 2001/02. Pomijając kwestię umiejscowienia obronności obok bezpieczeństwa oraz ograniczenia tezy do formy reagowania, należy podzielić w pełni cytowany pogląd.

przez A. Gasparskiego^IM jako metodą rozwoju organizacyjnego integrującą obydwie główne ścieżki metodologiczne. Dominująca jest jednak ścieżka prognostyczna, projektująca (rysunek).

USPRAWNIANIE PROJEKTOWANIE

ROZWÓJ

UADANIA ORIENTACYJNE /REJESTRACJA STANU»AKTYC/NCCO/

/ i t V \

KIEDY? KTO?

N.i

analiza

N'''

WYBÓR PRZEDMIOTU BADAN W OPARCIU O ASPEKTY IKON. TTCHNOU PSYCMOL. PIZJOL

DLACZEGO?

JOZA

st/Inu

V/—

»UVM	11 AC.MNC	/MIANA 1	/MIANA 1	/MIANA 1	uoosko
NACJI	1 O/KIIMH	KOLEJNOŚCI	MIUSCA	OSOBY	mai urn

WYBÓR OPTYMALNEGO PROJEKTU

] I

WOSCK

WYjSOf

PROCES Rn mmmj

Srooo

WtSKO

/IllOR

«*em»nlów

UfxfifA OPTYM AlNf$fr PI

SPRAWDZENIE! KOREKTA SYSIEMU I

OP TYMALNY PROJEKT ORGANIZACJI

Uf Al.l/ACJA PROJEKTU W PRAKTYCE KONTROLA RTAUZACII

REALIZACJA W PRAKTYCE KONTROLA REALI7ACJI

^IM W. Gasparski. Projektowanie. Koncepcyjne przygotowanie działań, PWN, Warszawa 1978.