KULTURA POPULARNA 2010 NR I (27) raport: młodzi i media
centrum zainteresowania ze względu na jego nowość. Nowe media wcielają możliwość, że porządki, do których jesteśmy przyzwyczajeni, są zagrożone, bo komunikacja jest szczególną formą interakcji - taką, która aktywnie poszukuje różnorodności. Nieważne, jak silnie zwyczaj lub instrumentalność mogą wydawać się komunikację organizować i ograniczać, komunikacja niesie ze sobą zalążki, które podważają jej własne zasady” (1990: 8).
W ten sposób pojęcie nowych mediów odsyła do szerszych procesów społecznej i kulturowej zmiany, w ramach której pojawienie się nowych praktyk angażujących nowe technologie ma konsekwencje szersze niż tylko bezpośrednie. W tym sensie jest to nie tyle raport o nowych mediach, ile raport, w którym podążając za problemami, konfliktami czy szansami związanymi z nowymi mediami, staramy się rekonstruować ogólniejsze kulturowe wymiary współczesnego życia w zremediowanym przez cyfrowe media świecie. Pojęcie rcmediacji (Bolter, Grusin, 2000) odsyła tu do dialektycznej relacji pomiędzy starymi a nowymi formami komunikacji. Relacja ta jest produktywna - zaangażowani w nią ludzie i przedmioty-me-dia tworzą nowe formy estetyczne, nowe rodzaje wspólnot i nowe rodzaje podmiotowości. „To, co jest nowego w mediach cyfrowych, leży w ich specyficznych strategiach remediowania telewizji, filmu, fotografii czy malarstwa” - piszą Jay David Bolter i Richard Grusin (2000: 50). Zastanawiamy się, w jaki sposób cyfrowe i sieciowe media remediują nie tylko wcześniejsze media, ale też praktyki angażujące te media - a co za tym idzie współtworzone w tych praktykach środowisko kulturowe. Mówiąc o remediacji, mamy na myśli emergentny efekt praktyk społecznych, w których pojawienie sie nowych cyfrowych form komunikacji wprowadziło różnicę. Reme-diacje - wiązki angażujących nowe media praktyk, które współtworzą usie-ciowione i cyfrowe środowisko kulturowe - są zawsze lokalne, ich wynik zawsze niepewny, a wyłaniający się z nich świat - niestabilny. Przemiany, do których odsyła pojęcie remediacji, domagają się nowych pojęć w myśleniu o kulturze i nowego języka mówienia o niej.
Przygotowując narzędzia badawcze, prowadząc badania i pracując nad tym raportem, postawiliśmy przed sobą przede wszystkim zadanie problema-tyzacji. Chcieliśmy zobaczyć, jakie problemy wyłaniają się w praktykach społecznych, które angażują nowe media. Pisząc o problematyzacji - zarówno jako procesie zachodzącym w opisywanym przez nas święcie, jak i sposobie opisu, który stosujemy w tym raporcie - nie mamy na myśli prostej reprezentacji zastanego przez nas świata. (Nasz raport nie aspiruje do tego, by być wyczerpującym „świata młodych opisaniem”). Nie mamy też na myśli formułowania „problemów”, które są oderwane od zaobserwowanych przez nas praktyk. (To ograniczenie metody etnograficznej: potencjalnie jest wiele tematów, których nie dotykamy, bo nasze doświadczenia terenowe i dyskusje wokół nich nic doprowadziły do myślenia o nich). Mówiąc o problematyzacji, mamy na myśli „wiązkę dyskursywnych i niedyskursyw-nych praktyk, która sprawia, że coś wchodzi do gry w prawdziwe i fałszywe, i która tworzy z tego czegoś przedmiot namysłu (czy to w formie refleksji moralnej, wiedzy naukowej, analizy politycznej etc.)” (Foucault, 2001). Jedną z głównych metod przy pracy nad tym raportem było właśnie takie stawianie problemów i obserwowanie, w jaki sposób w praktyce społecznej wyłaniają się problemy, które są uznawane za ważne i podejmowane przez
lodzi w praktykach życia codzien za podstawie praktyk społecznycł rróbowaliśmy steoretyzować, ale .w terenie” stawiają problemy (twe sensie metoda etnograficznego p żalny dystans pomiędzy obserw wą a wiedzą potoczną. Na przyk pojawia się przecież nic tylko w ce dziennikarskich opisów Nasz czy naukowych artykułów z zal cjologii internetu. Problem ten do gry” w potocznych praktyk, ręcznych, jak wtedy gdy nasza w cowniczka Marianna decyduje, zdjęć z wyjazdu do Paryża umi Naszej-klasic, a które nic, a ktoś stanawia się, czy przyjąć zapras; do grona znajomych. Podobnie ji blemami związanymi z uczestnic bądź nie - w kulturze.
Zamiast wprost badać „uczę: w kulturze”, przyglądamy się wie raporcie temu, jakie problemy weł gry, jeżeli skupimy uwagę na rela między ludźmi a treściami kultu dzyludzkich relacjach zapośredn przez te treści. Jeżeli zgodzimy s: my do czynienia z procesem, w k mediowane, problemy, które się p można lepiej wyartykułować w n odpowiedzią na pytanie o uczesi dzi na inne, nie do końca jeszcze mów, które „wchodzą do gry” w rowym. Z tych, o których pisze Ćyfryzację: większość ob: pliku komputerowego, a przez t two kopiowalna, przesyłalna i rru ezeni mediami cyfrowymi, fbm opór, nie włączają się łatwo w c świata analogowego, choć wcią: remediowane i przekształcane w obecne na poziomie cstetycznyi jest dziś logiką mediów cyfrow tekście praktyki dzielenia się tr treści, oraz wyłaniający się w ty problem wyszukiwania i selekcj Sieciowość: związana z na drodze nieustannej wymiaii tadanych. Kultura doby intern śleć o niej jak o statycznym rep< ta się z innymi aktywnościami. informacyjne nakładają się siec