CCF20111211046

160 KULTURA POPULARNA 2010 NR I (27)

i symbolicznego). Bourdieu (1986) podkreśla wymienność owych form. W jaki sposób, na przykład, kapitał społeczny jest przekształcany, przenoszony, przekładany i wymieniany na kapitał ekonomiczny? W jaki sposób antagonizm między funkcjonalnością a moralnością jest renegocjowany w socjalności sieciowej?

Wreszcie, trzecią sferą godną bliższego oglądu jest mikrodynamika relacji sieciowych. Aspekty, takie jak zaufanie, lojalność, hierarchia, władza oraz konflikt muszą zostać wydobyte i przebadane w kontekście networkingu. Jedną ze strategii, mających posłużyć lepszemu zrozumieniu tych aspektów może być próba ponownego oglądu socjologicznych i antropologicznych badań nad grupami, a następnie odniesienie wyciągniętych w ten sposób wniosków do praktyk networkingowych.

Podsumowując: stawiam hipotezę, że sieciowe uspołecznienie stanie się paradygmatyczną formą społeczną nowego kapitalizmu oraz nowej ekonomii kulturowej. Po tym, jak przedstawiłem fenomen powstania networkingu jako praktyki społecznej i zaprezentowałem krytycznie trzy spośród ostatnio donośnych teorii przekształceń społecznych, dokonałem zarysu pojęcia socjalności sieciowej: jest to uspołecznienie, oparte na indywidualizacji i głęboko zakorzenione w technologii; jest ono informacyjne, efemeryczne, lecz intensywne i charakteryzuje się połączeniem pracy oraz zabawy. Co więcej, zasugerowałem, że pewne cechy praktyk networkingowych mogą być „nowe”: ich szeroko rozpowszechnione zastosowanie w postindustrialnych przestrzeniach miejskich; ich oprawa oraz instytucjonalizacja w postaci wydarzeń networkingowych w obszarze nowych mediów, takich jak przyjęcia, konferencje, wernisaże, listy mailingowe i fora dyskusyjne; ich postępujące utowarowienie oraz coraz bardziej powszechne postrzeganie relacji społecznych jako społecznego kapitału; i wreszcie, przesunięcie od posiadania relacji, w stronę tworzenia relacji oraz zarządzania nimi. Socjalność sieciowa polega na ciągłym produkowaniu, reprodukowaniu i - jak wskazuje Bauman (2006) - konsumowaniu więzi społecznych.

Głoszenie nowych odkryć w naukach społecznych jest zawsze złudnym przedsięwzięciem, a przeciw tego typu perspektywom zawsze łatwo jest znaleźć zarzuty. Oczywiście, wszelkie zmiany społeczne zawierają elementy ciągłości. Hipoteza kulturowa na temat powstania sieciowego uspołecznienia utrzymana jest jednak w duchu uwagi, poczynionej przez Manuela Castelisa (2003): „Skoro bowiem nic pod słońcem nie jest nowe, po co w ogóle o czymkolwiek czytać, pisać, czy rozmyślać?”

Tłumaczenie: Marcin Drabek i Marta Klimowicz

Reproduced by permission of sagę Publications Ltd., London, Los Angeles, New Delhi, Singapore and Washington dc, from Andreas Wittel, Toward a Network Sociality, Theory, Culture & Society, Vol. 18, No. 6, ( © Sagę, 2001)

bibliografia:

Anderson B. (1997). Wspólnoty wyobrażone. Rozważania o źródłach i rozprzestrzenianiu się nacjonalizmu, przeł. S. Amsterdamski, Kraków.

Bauman Z. (1996). Morality in the Age of Contingency, [w:] Heelas P., Lash S., Morris P. (red.), Detraditionalisation: CriticalReflections on Authori-ty andIdentity, Oxford.