damy, rycerze,�ministki7

Renegocjacja kontraktu pici

Mmekiedy żadna zmas

pvNie nosi spodni vżeale.

^,l:-

Jastrzębska w swym wierszu droczy się z podglądaczami swego związku -miłosnego i łagodnie ich wyśmiewa. Dowiadujemy się, że pytanie, kto jest „mężem” a kto „żoną" w jej kobiecym małżeństwie, jest nietrafne. Związek dwóch kobiet wcale nie musi powielać schematu związków męslsS:-, damskich.

- Bodaj jedynym przypadkiem publicznego coming out lesbijskiego kobiety znanej, o uznanych osiągnięciach, byl wywiad, jakiego Izabela Filipiak, pisarka z pokolenia „brulionu” udzieliła wysokonakładowemu pismu kobiecemu „Gosmopolitan”. Filipiak oświadczyła publicznie, że jej partnerką jest kobieta i powtórzyła to w programie telewizyjnym, Nie było to zaskoczeniem, gdyż motyrwy lesbijskie obecne były już w jej pierwszej książce, „Śmierć i spirala”, a szczególnie w jej późniejszym opowiadaniu pt. „Pershing”.

Mimo niewielkiej liczby tekstów pisanych o lesbijkach i przez lesbijki daje się wyinterpretować dwojaka postawa wobec lesbianizmu: z jednej strony jest to afirmacja jego podziemności i nielegalności, a z drugiej - chęć wydobycia go na powierzchnię i unormalnienia. Pomiędzy tymi dwoma biegunami jest wiele form pośrednich, wyrażających się -w aluzjach i „dawaniu do zrozumienia.” Przykładem pierwszej z wymienionych postaw jest opowiadanie Danuty Dą-- browskiej „Dwa w jednym” („Pogranicza” 3/96). Przykłada-mń|drugiej jest ankieta Marzeny Stany, przeprowadzona wśród lesbijek (Pełnym .Głosem 2/94) oraz teksty z „Pinii Pierwszej”, biuletynu lesbijskiego wydanego w 1998 przez Ola-Archiwum.

Strategie emancypacyjne

Rozdział ten będzie traktował o uniwersalnych strategiach emancypacyjnych, niezależnych od każdorazowego kontekstu socjo-kulturowego. Przez' uniwersalnąstrategię emancy-pafcyjną rozumiem takiego rodzaju wiedzę i praktykę, która służy rozprzestrzenianiu się dyskursu emancypacyjnego: Uniwersalne strategie emancypacyjne tym się różnią ód strategii szczegółowych, że iiie' dotyczą poszczególnych problemów z obrębu dyskursu emancypacyjnego takich, jak przymus małżeństwa czy nieobecność kobiet w życiu publicznym, lecz dotyczą całości dyskursu. Odnoszą się do relacji pomiędzy płciami oraz dó wzorca kobiecości. Racjonalizują na nowo relacje męsko-damskie wprowadzając własny przepis na kontrakt płci i własną wizję kobiećej tożsamości.