DSC01113 (5)

350    INSTYTUCIE I PROCESY DECYZYJNE_

orzecznictwa i powodować może jego dezintegrację. Jak pisze N. Hurump,], bunal w istocie stal się „zbiorem małych sądów"³¹, czyli izb.

5. W traktacie nicejskim zmieniono treść art. 221, przewidując urna¹ Wielkiej Izby, funkcjonującej w składzie 11 sędziów. Wielka Izba z»dn_ft będzie tak jak dotychczas zwoływano posiedzenia plenarne, a więc na państwa lub instytucji wspólnotowej, które są stroną w danym postępowań/.

EuropejskLTO'bunal Sprawiedliwości wraz z Sądem Pierwszej Instancji^ siedzibę w(luk_;semburgu^raz zatrudniają w sumie zaledwie 1000 osób. wtyaj tylko czasowo¹.

10.1.3. Procedura

Strony występujące przed Trybunałem są reprezentowane przez pelnoma ków, którzy jednak nic zawsze są prawnikami. W art. 17 Statutu zastosowanob-terium podmiotowe, odróżniając pełnomocników państw lub instytucji wspótats wych oraz pełnomocników osób fizycznych lub prawnych.

1.    Państwa lub instytucje, występując przed Trybunałem, powinny byiitjn zeniowane przez wyznaczonych do prowadzenia każdej sprawy „agentów", »;■ myślę dyplomatycznych. Towarzyszyć im powinni doradcy lub prawnicy. Wp» tyce owi „agenci" są prawnikumi^- bądź. członkami państwowej służby cynkę bądź pracownikami służb prawnych instytucji Wspólnotowych³⁴.

2.    Inne strony postępowania są reprezentowane przez adwokatów upnw nych do występowania przed sądami danego państwa. Nauczyciele uniwersytet} będący obywatelami danego państwa, również mogą stać się pełnomKniU". stron. jeśli posiadają wniam legendi, czyli prawo prowadzenia wykładów." Pś ser prawo takie posiadają doktorzy habilitowani. Nie muszą oni posiadać w-kształcenia prawniczego.

W an. 38 § 2 Regulaminu ustalono, że wszystkie strony postępowania [W Trybunałem powinny posiadać adres (fikcyjną rezydencję) w siedzibie Trytfflik w celu łatwego komunikow ania się. W praktyce kilka luksemburskich kar¹-' adwokackich osiąga wysokie zyski, służąc wszystkim stronom procesowy¹§ skrzynkę pocztową'⁵. Możliwe jest jednak zaproponowanie łączności ickfste¹ lub za pomocą e¹ maili.

Procedura postępowania przed Trybunałem składa się z czterech fas (l)F senniej. (2) badawczej, (3) ustnej oraz z (4) wyrokowania. Problemy W&

z wykonywaniem wyroków na ogól nic stanowią fragmentu postępowania przed Trybunałem³⁶

1. Pisemna faza postępowania trwa długo i jest bardzo ważna, Jest przeprowadzana w celu zdefiniowania granic sporu i przedstawienia sędziom wszelkich podstaw faktycznych i prawnych danej sprawy Strony mogą złożyć cztery pismu procesowe. Są to: (a) wniosek, (b) odpowiedź, <c> replika i (d) duplika". Tym samym każda ze stron może złożyć¹ dwa pisma procesowe: powód wniosek i replikę, a pozwany odpow iedź oraz duplikę.

Wniosek powoda wszczyna postępowanie. Trybunał, tak jak każdy inny sąd. jesi bierny. Nie może więc rozpoczynać działań z własnej inicjatywy, nie może także rozpatrywać problemów wykraczających poza powództwo Wniosek jest adresowany do Sekretarza Trybunału i powinien zawierać: nazwisko skarżącego oraz jego stały adres, podpis, wskazanie strony pozwanej, określenie przedmiotu sporu, propozycję treści pożądanego wyroku, jego podstawy prawne oraz. wszelkie potrzebne wnioski dowodowe''' Na przykład, w sprawach o zaniechanie działania (im 232) należy dołączyć dokument wzywający instytucję wspólnotowątlo podjęcia działania.

Inne przepisy regulują procedurę ferowania orzeczeń piejudycjalnycll (tul. 234). Z takim wnioskiem występuje sąd krajowy we własnym języku, równocześnie zawieszając postępowanie. Sekretarz informuje strony, państwa członkowskie oraz instytucje wspólnotowe. W terminie dwóch miesięcy mogą one przedstawić swoje stanowisko w sprawie.

Specyficzną cuchę postępowaniu przed Trybunulom aliiiiowi nmŻllWnlć uczestniczenia w procesie interwentów, czyli instytucji wi|iólnolowyclt (nnjc/c ściej Komisji), państw członkowskich, n czasem zainteresowanych osób. Jako ii wici curiac. czyli podmioty trzecie mebędącc stronami postępowaniu) mogą one jednak wyrażać swoje opinie, brane przez. Trybunał jkkJ uwagę. Istoty wniosku Interwencyjnego stanowi wsparcie treści wyroku, którą proponuje jedne ze stron postępowania .

Język sprawy stanowi problem nu ogól nicwyslępujący w sądach krajowych. W postępowaniu przed Trybunałem wybrać można każdy / 12 języków wspólnotowych Są 10 języki, angielski, duński, fiński, francuski, grecki, liis/pańsf 1. Iwlert-derski. irlandzki, niemiecki, portugalski, szwedzki oraz włoski. Od momentu dokonania wyboru sprawa toczy się w tym języku. Jednak sędziowie <«²/ rzecznicy

1

N. HMOMfł. The Europem Coun.\. London 1996. s. 50. ^c An 16 im 3 Niie^iktego Suiulu ETS.

Earcpein Comminion. General report on ihe aetivillei of the Europom llnim ¹ wK-LMCMboaąi 2001,1397.

. ZoO T. C. ttintey. IV Foundaiinm of European Communiry Law: en fulmdwl¹'¹¹' Cteurmeuwat0¹1 Aehmniaratr.e Lawofllu:European Community.OŚfard 1994, s, 74-75.

" a. Bmmtęa. The Europem Count, London 1996.». 96-97.

^v Problem len częściowo omówiliśmy w mil f f 5 Irtili pafalwo c/luukowsIiJa u&MWl# wykonaniu wyroku, naruszając w- len »posób postanowienia hi lulu. w puoum vnu i«Jpo»łr,lr,«l noić na podstawie on. 22S i/.ob. iilżcj).

” Por. k Plender. Htocedure in Euopnui Coum (.'umparHun utul Cours dc 1'Aeaiilirilic dc IJiuK Inumuiioiar 17V7. aut J07. a UI sssl

2

   Anę. opiiUcatiun. drjtnce 'rply. rejpi/tdmitr -ryu-lr .//«-!,/ rl/hijuf, An/MUfui

"art lysuouuitrrs

*    Art. 57 Statutu gil.