DSC01115 (5)

388 INSTYTUCJE I PROCESY DECYZYJNE

w którym równteż uregulowano funkcjonowanie SPI^{1 2} . Ponadto. Sąd [W Instancji posiada swój własny regulamin¹⁸⁴.

10.2.2. Skład

W Traktacie nie określono liczby sędziów zasiadających w SPI. ale przyj?: ogólne postanowienie, iż w przypadku braku innej decyzji Rady, postanoweai Traktatu dotyczące Trybunału mają zastosowanie do SPI. Tym samym w jtg składzie zasiada 15 sędziów, a każdy z nich jest obywatelem innego i pańsn członkowskich. Po traktacie nicejskim w składzie SPI zasiadać będzie co najmnę jeden sędzia z każdego państwa członkowskiego, a ich ogólna liczba będzie zna niana w trakcie poszerzania¹⁸⁵.

Członkami SPI mogą zostać osoby spełniające dwa warunki (art. 225 § 3).fi pierwsze, ich niezależność ma być niepodważalna oraz, po drugie, powinny w posiadać kwalifikacje konieczne do objęcia urzędu sędziowskiego w danym pastwie członkowskim. Porównując te wymagania z warunkami mianowania ab ków Trybunału, stwierdzimy występowanie dwu różnic. Po pierwsze, w przypadc wyboru sędziów SPI nie wymieniono możliwości mianowania osób posiadający^ wybitne kwalifikacje prawnicze, a więc uczonych. Po drugie, członkowie Tryta-łu powinni posiadać kwalifikacje wymagane w przypadku mianowania na napisze stanowiska w sądownictwie danego państwa, podczas gdy w przypadku SR wymagania są niższe. Osoby takie muszą spełniać jedynie warunki wymagani mianowania na „stanowisko sędziowskie”. W traktacie nicejskim do tego sfora* lowania dodano określenie „wysokie stanowiska sędziowskie"¹⁸⁶. Różnice poot-dzy Trybunałem oraz SPI polegają też na tym. że sędziami SPI znacznie częśde zostają byli wysocy urzędnicy państwowi oraz adwokaci¹⁸⁷.

Tryb powoływania sędziów SPI jest podobny do tego, jaki jest stosom; w przypadku sędziów Trybunału. Są oni mianowani za wspólną zgodą rz# w szystkich państw członkowskich, co oznacza, iż każde państwo posiada praw weta. Ich kadencja trwa sześć lat. a co trzy lata wymieniana jest połowa sędóó* ale sędziowie ustępujący mogą być mianowani na następną kadencję. Sędziom

SPI nic mogą pełnić jakichkolwiek innych funkcji poza Sądem, a kończą swoje funkcje w SPI tak samo jak sędziowie Trybunału.

Odmienność funkcjonowania SPI wynika z faktu niepowołonia rzeczników generalnych. Jeśli wykonanie ich zadań staje się w danej sprawie konieczne, to podejmuje się tego jeden z sędziów Natomiast w traktacie nicejskim stworzono możliwość powoływania w Sądzie rzeczników generalnych¹",

Wewnętrzna struktura SPI obejmuje: (I) Prezesa, (2) Sekretarza, (3) posiedzenie plenarne oraz (4) izby - pięcioosobowe lub trzyosobowe. W traktacie nicejskim przewidziano możliwość powołania Wielkiej Izby¹ . Na podstawie art. 14 Regulaminu SPI można stwierdzić, iż na posiedzeniu plenarnym lub w izbach rozpatrywane są sprawy stwarzające trudności prawne, bądź ważne, bądź charakteryzujące się specjalnymi okolicznościami. Tym samym SPI prawic nigdy nic orzeka w. pełnym składzie. W roku 2001 aż 82% wyroków wydały izby trzyosobowe, 12% izby pięcioosobowe, a 2% pojedynczy sędziowie¹*⁰.

Od 1 lipca 1999 r. stworzono tę ostatnią rewolucyjną możliwość fetowania wyroków przez pojedynczego sędziego. Podstawę działania sędziego stanowi delegacja jednej z izb trzyosobowych. Może ona być dokonana tylko wtedy, gdy w sprawie nie występują żadne istotne trudności faktyczne lub prawne, sprawa jest mało istotna, a podnoszone w niej problemy prawne już wcześniej rozstrzygnięto w orzeczeniach sądów wspólnotowych¹⁰¹. Delegacja jest możliwa tylko w jednomyślnym glosowaniu sędziów i po wysłuchaniu opinii stron procesowych¹’¹. Delegacja nie jest możliwa w sprawach dotyczących legalności aktu mającego zastosowanie ogólne, a także w obszarze ochrony konkurencji, kontroli koncentracji przedsiębiorstw, pomocy państwa, ochrony handlu oraz wspólnej organizacji rynków rolnych.

W październiku 1999 r. SPI po raz pierwszy wydal takie orzeczenie w sprawie zwrotu wynagrodzenia przez funkcjonariuszkę Ko/niiji. Wyrok wydano już po 12 miesiącach od złożenia wniosku, podczas gdy zwykle zapada on po cu najmniej 18 miesiącach¹⁹³. W roku 2000 do kompetencji jednego sędziego przekazano 13 spraw i wszystkie zakończono w tym roku . Podobna sytuacja zaisuiialu w 200) roku.

Zespoły Sędziowskie stanowić będą nową strukturę funkcjonującą ..przy ' SPI W traktacie nicejskim uzupełniono Traktat o nowy art, 22Jh, który dotyczy ich

^la Nowy an. 224. Zgodnie / art. 49 Niu-jł».icgo SUIUIU litH luiiUjt r/M/nlk* irnentn-f" pełnić może jeden z sędziów SPI.

"* Art. 19-17 Regulaminu SPI oraz an. 50 Nkejtlicgo Slafulu 1:13.

** Obliczenia wlaane na podauwie Stalittit* of judicial atiirily uf ihc Court of hm Sumrnary of the aćiiulty in 1999,2000 and 2001 Uifi/lcunutiMtahttUHOtU fil ^1,1 Zob. an. 14 J 2 Regulaminu SPI.

^,n Art. SI Regulaminu SPI.

^m Zob. European Court of iuauce. Picu and IrtfomiatiMl Dinaluri. prrrt UsŚNM Nu (WiW. łS OuKibcr 1999. Judgmem in Caae 7-189/9*. fu- JudgrnrW ddiwrad b, -n*l> judgr m Court ol l-.i»t

Inunnce, hupy/europaasu.int/cj/eorop/tp9980eii.btui

^m B. Vcstcrdorf, Proceedinga of the Court of ftM llntaiiM In PUy. kup ztiwu ru int/firtpflrti' 2000.pdf, a. 1.

Proiocol on the Statutc of the Court of Justice, Treaty of Nice nmending iheTrral) os Er; pean Union, the treaties cstablishing the European Communities and ccrtaih rdated acts.OJCU*

52-66 - dalej cyt. jako Nicejski Statut ETS

^,M Rules of Procedurę of the Court of First Instancc of the European Communities of 1991 (tekst jednolity po wielu poprawkach z 15 lipca 2002 r.). http://cuna.cu.int/entotutetdf⁰ 7 pdf - dalej cyt. jako Regulamin SPI.

^iM Nowy art. 22<t ust. 1. Tym niemniej, w arr. 48 Nicejskiego Statutu ETS diytn onn*²*' ■trzymano postanowienie, te w skład SPI wchodzić będzie 15 sędziów, także po poszenenio' ^m W wypadku sędziów Trybunału the highest judicial offtces. w wypadku Sądu ;«&* f. ces. a w traktacie nicejskim w wypadku Sądu high judicial offices. Termin jaanowiska (judiaal affkrt) w art. 225a traktatu nicejskiego przewidziano do określenia wymagań do dS-' urzędu członka Zespołu Sędziowskiego

“ Zob. S Wcalłierill, P. Beaumont, EC Law: The Enential Guide u the Legał Wort*tił^rEuropem C&ntnmity, London 1993 (Sccond Edition). s. 186