DSC01121 (4)

326 INSTYTUCJE I PROCESY DECYZYJNE

śnie stanowić większość głosów wszystkich członków Parlamentu (314 glosfei. W taki sposób Parlament uchwala wotum nieufności dla Komisji²³²

Powyższe przypadki przyjmowania decyzji parlamentarnych w trybie oblka-nia podwójnej większości są skomplikowane i trudne do zrozumienia Łączy j* jedna cecha wspólna: za wnioskiem zawsze paść musi co najmniej sztywno usłało, na większość członków Parlamentu (314 głosów). W pierwszej sytuacji wyjątfo wej mają oni stanowić pięćdziesiąt procent plus jeden głos parlamcntaizystói uczestniczących w glosowaniu. W sytuacji drugiej takich osób ma być co najmniej 60%. a w trzeciej aż 67%.

9.5. Komitet Ekonomiczny i Społeczny Wspólnot Europejskich

9.5.1.    Ewolucja

Kompetencje i rola decyzyjna Komitetu Ekonomicznego i Społecznego nie ustannie rosną. Niemniej jednak jest on nadal organem jedynie doradczym²³" Rady Komisji i Parlamentu. W niewielkim zakresie pełni także funkcje kontrolne. Komitet funkcjonuje już od 1958 r„ niedawno obchodził więc czterdziestopięciolecie swojego istnienia Został powołany przede wszystkim dlatego, że pięć z pańs* założycielskich posiadało takie organy wewnętrzne. Początkowo mógł fomiultmć jedynie niewiążące opinie w sytuacji, gdy inne instytucje zwróciły się do mego z taką prośbą.

Od roku 1972 uzyskał możliwość opracowywania opinii także z własnej inicjatywy. a po traktacie z Maastricht i traktacie amsterdamskim jego kompetencje jeszcze poszerzono. Tym samym rola i znaczenie Komitetu wyraźnie wzrosły. Jego opinie pozwalają innym instytucjom wspólnotowym na bardziej dokładne określenie społecznych skutków proponowanych decyzji gospodarczych oraz umożliwiaj! wniesienie odpowiednich poprawek. Ze względu na narastające problemy spota-nc, rola Komitetu staje się czasem zupełnie zasadnicza.

9.5.2.    Skład

Zgodnie z art 257. Komitet Ekonomiczny i Społeczny składa się z 222 osób reprezentujących różne dziedziny życia gospodarczego i społecznego, a szczególnie przedstawicieli producentów, rolników, przewoźników, kupców, pracownikń* rzemieślników, wolnych zawodów oraz osób reprezentujących inne grapy społeczne. W praktyce członkowie Komitetu podzieleni są na trzy grupy: pracodawców.

“ Art. 201.

¹¹¹ Art. 7 ora/, art. 257,

327

pracowników najemnych oraz reprezentantów różnorodnych grup interesów. Powyższy tcrcjali/.m wynika z przyjętego założenia, iż w państwach Wspólnoty klasyczny konflikt pomiędzy kapitałem i pracą utracił już swoją dawniejszą ostrość. Wyraźna większość tych społeczeństw pracuje bowiem w usługach.

W traktacie nicejskim ustalono, iż liczba członków Komitetu nic może być wyższa od 350. Ustalono także, iż członkowie Komitetu reprezentować mają ..różne ekonomiczne i społeczne części składowe zorganizowanego społeczeństwa obywatelskiego”.

W grupie I znajdują się pracodawcy, zarówno z sektora prywatnego, jak i państwowego. Są to właściciele dużych przedsiębiorstw przemysłowych, małych tum, a także handlowcy, bankierzy, właściciele przedsiębiorstw transportowych i przetwórstwa rolnego. Utrzymują oni ścisłe kontakty ze europejskimi stowarzyszeniami przedsiębiorców i reprezentują ich opinie dotyczące najczęściej rozwoju wspólnego rynku oraz realizacji podstawowych wolności. Członkami grupy II są pracownicy najemni, w imieniu których występują głównie działacze związków zawodowych. Obszar ich szczególnego zainteresowania stanowią zagadnienia bezrobocia, warunków życia i pracy, wpływu procesów globalizacji nn unijny system socjalny oraz funkcjonowania wspólnego rynku i ..Eurolundu". Natomiast w grupie III reprezentowani są przedstawiciele grup interesów. Są to przedstawiciele organizacji zrzeszających małych przedsiębiorców, rolników, rzemieślników, nauczycieli, intelektualistów, pracowników środków przekazu e/.y lekarzy, ale ttik/o reprezentantów współcześnie typowych grup, takich jak działacze ruchów ochrony środowiska czy konsumenta, organizacji kobiecych czy zajmujących się ochroną rodziny²³⁴.

Poszczególne państwa dysponują różną liczbą swoich przedstawicieli. Cztery największe państwa członkowskie posiadają po 2«l reprezentantów (Ptancja, Niemcy, Wielka Brytania oraz Wiochy), a Hiszpania 21. Sześciu państwom średnim przyznano po 12 miejsc (Austria, Belgia, Grecja, llolundlu, Portugalia uraz Szwecja) Cztery małe inają bardzo silną reprezentację: Daniu, l*'łn!aiidla i Irlandia po 9 miejsc, a Luksemburg uż 6. Po traktacie nicejskim liczba reprezentantów poszczególnych państw będzie inna, ule ich podział na trzy grupy utrzymano. Polsce przyznano 21 miejsc²³⁵.

Członkowie Komitetu są mianowani na cztery lata. Aktu tego dokonuje Koda w glosowaniu jednomyślnym. Odbywa się tu w taki sposób, że państwa członkowskie przedstawiają listy kandydatów, na których ich liczba dwukrotnie przekracza liczbę miejsc, jakie zostały przyznane jego obywatelom. Po traktacie nicejskim wybór będzie dokonywany kwalifikowaną większością głosów. Odstąpiono także od zasady zgłaszania podwójnej liczby propozycji.

⁰⁴ Economic and Socrol Conuniucc. Group*. hrrp;//www.tr% • u irit/en/urjt/ynmpt inm ^w Dcclaralion (No 20) on itae cnlargcmem ot tbe Europenn Union 1 renty ot Nin- nmendinf thr 1 renty on Europom Union, rłic m-atiei eMUnhui| iht Kurupenn CnmtnumUe* nnd i ritnin telMed acU.OJCttOttl.* »3.